Του Νίκου Παπαδογιάννη
To προφανές και αβίαστο consensus όσων παρακολούθησαν τα φιλικά της Εθνικής ομάδας αλλά και όσων απλώς ρίχνουν μια ματιά στη σύνθεσή της, είναι ότι ο πολυτιμότερος παίκτης της ονομάζεται Γιάννης Αντετοκούνμπο.
Όχι. Δεν είναι έτσι. Ο πραγματικός ΜVP της «επίσημης αγαπημένης» στον δρόμο προς την Κίνα είναι ο Βαγγέλης Μάντζαρης.
Ο 29χρονος άσος «κόπηκε» από την προετοιμασία το πρωί της Πέμπτης 15 Αυγούστου, περίπου 36 ώρες πριν τον τραυματισμό του Κώστα Σλούκα και τρεισήμισυ ημέρες πριν τεθεί νοκ-άουτ ο δύσμοιρος Γιάννης Αθηναίου.
Αν κατάλαβα καλά, πρόφτασε να πεταχτεί σε κάποιο νησί για τις τελευταίες βουτιές, πριν αναχωρήσει για την πρώτη γνωριμία με το παγερό Καζάν. Το τηλεφώνημα του Κώστα Κώτση, βράδυ Κυριακής, τον βρήκε μάλλον με σαγιονάρες και βερμούδα.
Η παρακάτω μαντεψιά εδράζεται σε πείρα δεκαετιών: τουλάχιστον 7 στους 10 φτασμένοι μπασκετμπολίστες θα απαντούσαν με ένα ξερό «όχι» ή θα άφηναν την κλήση αναπάντητη, για να μην ακουστούν οι βλαστήμιες.
Κάποιοι θα επικαλούνταν τραυματισμό ή ψυχική κόπωση, άλλοι θα οχυρώνονταν πίσω από αντιρρήσεις του συλλόγου τους (αληθινές ή μαϊμού τύπου Φενέρ), όλοι πάντως θα πατούσαν πάνω στην πικρία για τον πρόωρο αποκλεισμό.
Ο Μάντζαρης είπε «ναι». Χωρίς δεύτερη κουβέντα. Και δίχως να ζητήσει εγγυήσεις. «Αρκεί να μη φέρει αντίρρηση η Ούνιξ». Ποιος θα του έβαζε απαγορευτικό, ο Δημήτρης Πρίφτης;
Καταλαβαίνει, βέβαια, ο Περιστεριώτης γκαρντ, ότι οι πιθανότητες συμμετοχής του στη 12άδα του Μουντομπάσκετ αυξήθηκαν κατακόρυφα, μετά τον ύπουλο τραυματισμό του Σλούκα.
Ο άσος της Φενέρμπαχτσε (συνοδοιπόρος του Μάντζαρη στις Εθνικές ομάδες από το μακρινό 2005) φαίνεται ότι θα προφτάσει το Παγκόσμιο, αλλά ενδέχεται να προφυλαχτεί στα πρώτα παιχνίδια.
Ποιος θα σηκώσει το βάρος στο κουμάντο της ομάδας επί 20-30 λεπτά, έαν στην πρεμιέρα με το Μαυροβούνιο ο Νικ Καλάθης κάνει 2 φάουλ στο πρώτο τρίλεπτο; Ή, ο μη γένοιτο, τραυματιστεί;
Ο Αντώνης Κόνιαρης είναι εξαιρετικός γκαρντ, ελληνικής σχολής, σίγουρο χαρτί της Εθνικής για την ερχόμενη 10ετία, αλλά υστερεί σε εμπειρίες για να αναλάβει αβοήθητος τέτοια ευθύνη. Του Μάντζαρη δεν του λείπει ούτε η πείρα ούτε η ποιότητα ούτε ο αυτοματισμός με τους λοιπούς διεθνείς.
Μολονότι η εικόνα του στο αρχικό 15ήμερο της προετοιμασίας ήταν κάπως απογοητευτική, αμφιβάλλω αν θα αποκλειόταν, προϊούσης της λειψανδρίας. Άλλες οι προδιαγραφές και οι απαιτήσεις από τον 3ο και τον 4ο γκαρντ της ομάδας, άλλες από τον –έστω υπηρεσιακά- 2ο.
«Το τελευταίο που θέλω, είναι να ζήσει κάποιο άλλο παιδί την πίκρα που βίωσα εγώ το 2012, όταν κόπηκα την τελευταία στιγμή και επέστρεψα από τη Βενεζουέλα μαζί με τον Καββαδά», είπε ο Σλούκας στον Θανάση Σκουρτόπουλο, το βράδυ του τραυματισμού του. Συμπτωματικά, προτιμήθηκε τότε στη θέση του ο Μάντζαρης.
Μέσα στη μαύρη νύχτα της Παρασκευής, ο προπονητής διαβεβαίωσε τον Σλούκα ότι δεν υπάρχει χρονικό όριο και ότι η ομάδα θα τον περιμένει μέχρι τελευταία στιγμή και …ακόμα παραπέρα.
«Ακόμη και αν χρειαστεί να γυρίσει άπραγος από την Κίνα ένας από τους Αθηναίου-Κόνιαρη», ήταν το σιωπηλό υστερόγραφο.
Πριν λαλήσει τρις το κοκόρι των γραφών, τσακίστηκε ο Γιάννης Αθηναίου, οπότε επανήλθε στο προσκήνιο ο Μάντζαρης. «Άσε με εμένα, πάρε τον Μποχωρίδη», θα μπορούσε να απαντήσει. Τον Χρηστίδη, όπως έλεγε μια ψυχή.
Ο Μάντζαρης είπε «βεβαίως» και έκλεισε ραντεβού στο κινέζικο Visa Center της οδού Βρανά για να εκδώσει βίζα με διαδικασία εξπρές: νιχάο, 128 ευρώ, καλό σας ταξίδι.
Η Εθνική μπάσκετ είναι ο Βαγγέλης Μάντζαρης. Και ο Γιάννης Αθηναίου, που πήγε με πατερίτσες να ξεπροβοδίσει την αποστολή, στο αεροδρόμιο. Και αρκετοί άλλοι, σαν αυτούς.
Θα πρέπει εδώ να υπενθυμίσω, ότι ο ρόλος του Μάντζαρη ήταν εξαιρετικά περιορισμένος στις προηγούμενες θητείες του στην Εθνική Ανδρών. Τον φωνάζουν, για να τραβήξει το τελευταίο κουπί της γαλέρας.
Στο Παγκόσμιο του 2014 έπαιζε κατά μέσο όρο 7 λεπτά. Στο Ευρωπαϊκό του 2015, καθόλου. Στο αντίστοιχο του 2017, εξαιρέθηκε από το rotation μετά τα πρώτα παιχνίδια.
Σε όλες τις παραπάνω διοργανώσεις, ο Σκουρτόπουλος ήταν μέλος του προπονητικού τιμ που έπαιρνε τις αποφάσεις. Με προϊστάμενο παλαιότερα τον Φώτη Κατσικάρη και πρόπερσι τον Κώστα Μίσσα. Και με τον Πρίφτη παρτενέρ.
Άλλος στη θέση του Μάντζαρη θα είχε ρίξει μαύρη πέτρα εδώ και χρόνια, με ή χωρίς δικαιολογίες και προφάσεις. Βασικός στον δις πρωταθλητή Ευρώπης Ολυμπιακό στα 22 του ήταν, διάβολε, όχι κανένα άβγαλτο παιδάκι που γίνεται αδιαμαρτύρητα πιόνι.
Πίστευα εξαρχής ότι ο Μάντζαρης του 2019, απαλλαγμένος από τα άγχη και το πελάγωμα της τελευταίας διετίας, απελευθερωμένος από το αλλοπρόσαλλο μπάσκετ του Μπλατ, θα μπορούσε να γίνει σημαντικό γρανάζι της νέας Εθνικής.
«Τώρα θα ησυχάσει το κεφάλι σου», του είπα, όταν τον συνάντησα, πριν τα φιλικά του Ηρακλείου. «Έτσι νομίζω και εγώ», απάντησε εκείνος, με πικρό χαμόγελο.
Έπειτα, αποκλείστηκε και έφυγε για ολιγοήμερες διακοπές. Έπειτα, επέστρεψε από τις ολιγοήμερες διακοπές και επιβιβάστηκε στο αεροπλάνο για τη Σανγκάη.
Η γαλανόλευκη φανέλα με το «17» τον περιμένει για 15ο συνεχόμενο καλοκαίρι. Ολογράφως, δέκατο πέμπτο. Το σαββατιάτικο φιλικό με την Ιορδανία θα φέρει την 163η συμμετοχή του Μάντζαρη στα εθνικά συγκροτήματα.
Πηγή: Gazzetta
