Του Κώστα Κεφαλογιάννη
Ο ΠΑΟΚ έχει ένα διαχρονικό σύνδρομο: το σύνδρομο του κυνηγημένου. Δεν προέκυψε τυχαία. Σε μεγάλο βαθμό πηγάζει από πραγματικά γεγονότα που έθρεψαν γενιές και γενιές ΠΑΟΚτσήδων. Κι αν κάτι το ενέτεινε με το πέρασμα των ετών, αυτό δεν ήταν η συνεχιζόμενη, υπαρκτή αδικία, ήταν η χλεύη των υπόλοιπων ισχυρών που αρνούνταν να την αναγνωρίσουν.
Φυσιολογικά λοιπόν, το εν λόγω σύνδρομο δεν ξεπερνιέται εύκολα. Ακόμα και η περυσινή, ιστορική σεζόν, είχε ως αφετηρία μια αδικία (ή «αδικία», εξαρτάται πως το βλέπει κάποιος): ο τρόπος που χάθηκε το πρωτάθλημα του 2018, έγινε το καύσιμο για το αήττητο πρωτάθλημα του 2019.
Η αδικία συσπειρώνει τον ΠΑΟΚ και ευτυχώς ή δυστυχώς θρέφει τον κόσμο του.
Μόνο που η ομάδα, με τον Ιβάν Σαββίδη στην διοικητική της ηγεσία, έχει μεγαλώσει πολύ για να παραμένει εγκλωβισμένη αιωνίως σε αυτήν την οπτική! Θέλω να πω, ο ΠΑΟΚ, λέμε και γράφουμε συνέχεια, έχει αλλάξει επίπεδο. Κι αυτό, με κάποια λογικά πισωγυρίσματα, επιβεβαιώνεται διαρκώς αγωνιστικά.
Αλλά ταυτόχρονα διαψεύδεται πολύ συχνά από την περιρρέουσα ατμόσφαιρα εκτός ομάδας. Διότι, εντάξει, δεν τίθεται θέμα ότι ο ΠΑΟΚ είχε κακή διαιτησία στην Ολλανδία. Ο Άγιαξ ήταν ο ισχυρός του ζευγαριού και ο Άγγλος διαιτητής σφύριξε υπέρ του – συμβαίνει σε όλο τον κόσμο από καταβολής ποδοσφαίρου, δεν έγινε και κάτι πρωτοφανές.
Από αυτό το σημείο λοιπόν, μέχρι την σχεδόν μαζική πεποίθηση των ΠΑΟΚτσήδων ότι «η ΟΥΕΦΑ μας κυνηγάει λυσσαλέα», υπάρχει κάποια απόσταση. Ο ΠΑΟΚ (όχι ακριβώς ως οργανισμός συνολικά, πάντως σίγουρα όσοι κινούνται γύρω του), την διένυσε εν ριπή οφθαλμού! Και κάπως έτσι καταλήξαμε να διαβάζουμε επί μια εβδομάδα κατάρες για την ΟΥΕΦΑ, τον Θεοδωρίδη, τον σωστό Πόουσον, τον λάθος Πόουσον (έναν συνονόματο του Βρετανού ρέφερι που ανακάλυψαν οι ΠΑΟΚτσήδες στο διαδίκτυο και τον έλουσαν με μπινελίκια ), ενώ και το περιβόητο #UEFAMAFIA έγινε το trending topic των ημερών.
Το αποτέλεσμα ήταν οι παίκτες του ΠΑΟΚ, που δεν ζουν σε κάποια γυάλα, να παρουσιαστούν στην Μπρατισλάβα δίχως την απαιτούμενη συγκέντρωση, δίχως ηρεμία και έτοιμοι να μανουριάσουν με το παραμικρό. Ειδικά στο τελευταίο εικοσάλεπτο, όταν «χάλασε» τελείως το μυαλό τους έμοιαζαν πραγματικά με σκορποχώρι! Το γκολ ήταν αστείο, αλλά όχι περισσότερο από την αστεία εμφάνιση στο τέλος. Όποιος θεωρεί ότι οι υπερβολές που ακολούθησαν τον αποκλεισμό στο Άμστερνταμ, δεν έπαιξαν ρόλο σε αυτήν την εικόνα, μάλλον δεν έχει πλησιάσει ποτέ αποδυτήρια και δεν γνωρίζει πόσο εύκολα μπορούν να διαβρωθούν.
Αλλά και πέρα από το σύνδρομο του αδικημένου, υπάρχει κάτι ακόμα που παρατήρησα ετούτες τις μέρες, από πέρυσι το καλοκαίρι για την ακρίβεια, το οποίο είναι λάθος και ενδεχομένως να επηρεάζει την ομάδα. Οι οπαδοί (και ίσως και κάποιοι δημοσιογράφοι του ΠΑΟΚ) από την τσαντίλα τους επειδή η ομάδα δεν έχει μπει ακόμα σε Ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ, επιμένουν να υποτιμούν την επιτυχία των ομάδων που το καταφέρνουν. Έτσι, η Βίντι (κυρίως) αλλά και η Σέλτικ (!) έγιναν πέρυσι χωριά, η Μπασάκεχιρ και η Κράσνονταρ φέτος το ίδιο! Ενώ ας πούμε, η ΠΑΟΚάρα παλεύει με θηρία και την σφάζουν κιόλας οι εντεταλμένοι του Θεοδωρίδη, οι άλλοι παίζουν με καφενεία και τσεπώνουν τα εκατομμύρια!
Πρόκειται για μια προσέγγιση καταστροφική πέρα ως πέρα.
Πρώτα από όλα και για να το επαναλάβω: εφόσον λέμε ότι ο ΠΑΟΚ μεγαλώνει, πρέπει να το εννοούμε κιόλας, σε όλα τα επίπεδα. Μαγκιά της ΑΕΚ πέρυσι, μαγκιά του Ολυμπιακού φέτος που κατάφεραν ό,τι δεν κατάφερε ο ΠΑΟΚ. Τελεία και παύλα. Όλα τα άλλα είναι μιζέρια και μικροψυχία. Δεν λέω να χαρούμε, λέω όμως να το αναγνωρίσουμε.
Πάμε παρακάτω. Ο ΠΑΟΚ δεν έχει το δικαίωμα να χαρακτηρίζει χωριό ακόμα και την τελευταία ομάδα στην βαθμολογία της UEFA. Από πού κι ως που ρε καρντάσια; Τι έχουμε κάνει στην Ευρώπη για να υποτιμάμε οποιονδήποτε; Πέρα από σποραδικές καλές εμφανίσεις και κάποιες λίγες μεγάλες νίκες, πότε δείξαμε συνέπεια εκτός συνόρων; Πότε πραγματοποιήσαμε μια ευρωπαϊκή πορεία που να ήταν κάτι περισσότερο από συμβατική;
Δηλαδή ο ΠΑΟΚ έγινε τόσο ομαδάρα που του αξίζει να παίζει μόνο με Άγιαξ και Μπενφίκα; Κάτι Σλόβαν τις έχει για πλάκα, ε; Άσε που αν μας τύχαινε η Κράσντονταρ θα κουνούσαμε σεντόνι εύκολα!
Σωστά. Μόνο που πέρυσι μας έτυχε τελικά η Βίντι και χάσαμε δυο φορές. Και με την Σλόβαν κάναμε λιγότερες φάσεις από τον Άγιαξ και κινδυνεύουμε να πάθουμε ξεφτίλα αλά Έστερσουντ!
Επειδή τα πολλά λόγια είναι φτώχια: Ο ΠΑΟΚ έχει ένα ποιοτικό ρόστερ, ικανό να αποδώσει ωραίο ποδόσφαιρο και να συνεχίσει να παίρνει τίτλους εντός Ελλάδος. Έχει επικοινωνιακό επιτελείο ευρωπαϊκού επιπέδου που κάνει παπάδες. Έχει οργάνωση, έχει χρήμα.
Έχει επίσης ένα περιβάλλον, κολλημένο σε παθογένειες του παρελθόντος. Κάποια στιγμή θα αλλάξει κι αυτό. Μέχρι τότε όμως, η ομάδα πρέπει να δημιουργήσει τα στεγανά για να μένει ανεπηρέαστη από όσα συμβαίνουν, ακούγονται και γράφονται στην πόλη. Στην Μπρατισλάβα έδειξε ότι ακόμα δεν τα διαθέτει.
Υ.Γ. Πιστεύω ότι ο ΠΑΟΚ θα περάσει.
Πηγή: Sport DNA
