Επιλογή Σελίδας

Ντέρμπι κορυφής το βράδυ στο Σεντ Μέρις, όπου η Αγγλία υποδέχεται το Κόσοβο! Ναι, δε διαβάσατε λάθος, οι Κοσοβάροι κάνουν την πορεία των ονείρων τους, βρίσκονται στη 2η θέση και οι φιλοδοξίες τους… αγγίζουν τα τελικά του Euro 2020! Το Κόσοβο στη δεύτερή του παρουσία σε μεγάλο τουρνουά φροντίζει να κάνει… άνω – κάτω την Ευρώπη με τα αποτελέσματά του. Εκτός από την απίστευτη δίψα για διάκριση, στα μάτια τους βλέπεις και διάθεση για… εκδίκηση. Ο λόγος; Το γεγονός πως δεν αντιμετωπίστηκαν με σεβασμό στα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Μπορεί να συγκέντρωσαν μόλις ένα βαθμό, όμως η εικόνα τους με ομάδες όπως: Κροατία, Ισλανδία, Ουκρανία και Τουρκία έδειχνε πως το συγκρότημα αυτό έχει τσαγανό, πάθος και πως το μέλλον του ανήκει!

Οι παίκτες δεν πτοήθηκαν, δούλεψαν και ήταν αποφασισμένοι να πετύχουν. Είχαν δίκιο. Το Κοσσυφοπέδιο φτάνει στο Σαουθάμπτον με ένα εντυπωσιακό σερί, αφού σε 15 αγώνες, φιλικά κι επίσημα δεν έχει ήττα! Το Κόσοβο προέρχεται από μια εξαιρετική εμφάνιση κόντρα στην Τσεχία και η νίκη του ήταν αυτή που του έδωσε το… εισιτήριο της ελπίδας. Κι όλα αυτά από μια ομάδα που μπήκε στον επίσημο ποδοσφαιρικό χάρτη τον Μάιο του 2016!

«Το όνειρο συνεχίζεται» φωνάζει ο αρχηγός της ομάδας, Σαμίρ Ουικάνι. Αλλωστε, λίγοι έχουν αισθανθεί αυτά που έχει ζήσει με την ομάδα. Οσες επιτυχίες κι αν βιώσει, ο ίδιος δεν θα ξεχάσει ποτέ το φιλικό του 2014 με την Αϊτή στη Μιτρόβιτσα. Περίπου, 30 μήνες αργότερα, ξαναέβαζε τα κλάματα στο Τούρκου, όταν μαζί με άλλους πέντε από την ομάδα του 2014 θα έπαιζαν πρώτη φορά επίσημο παιχνίδι. «Θα χρειαστούμε τέσσερα με έξι χρόνια για να είμαστε έτοιμοι, αλλά στην τριετία φροντίζουμε να βάλουμε την ομάδα εκεί που πρέπει. Θέλουμε να τη μεγαλώσουμε, να κάνουμε το ποδοσφαιρικό μέλλον της χώρας ακόμα πιο όμορφο» υποστηρίζει.

Το πάθος ξεχειλίζει και αποτυπώνεται στις ατάκες, αλλά και στο γήπεδο «Είμαστε έτοιμοι να πεθάνουμε στο γήπεδο. Δίνουμε το 1000% γι αυτή την ομάδα» φωνάζει ο Μουρίκι! Κάθε Κοσοβάρος έχει τη δική του ιστορία για το τι συνέβη με την οικογένεια, τους φίλους ή τον εαυτό τους κατά τη διάρκεια του βίαιου πολέμου με τη Σερβία στα τέλη της δεκαετίας του 1990. Κατά τη διάρκεια αυτής της δεκαετίας, τα παιδιά έπαιζαν σε μυστικές, άγριες τοποθεσίες για να μην είναι εκτεθειμένα στον κίνδυνο. Οι αναμνήσεις του παρελθόντος, πολλές από τις οποίες είναι τρομακτικές, παρακινούν τη διαμόρφωση ενός ελπιδοφόρου μέλλοντος. Σχεδόν οι μισοί παίκτες γεννήθηκαν σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, αλλά το συναίσθημα ήταν αυτό που τους οδήγησε στο να αγωνιστούν με την Εθνική.

Πηγή: Gazzetta

Pin It on Pinterest

Shares
Share This