Ο Μπράιαν Κλαφ θα μπορούσε να χτίσει τη Ρώμη σε μία μέρα

Της Βάσως Πρεβεζιάνου

Στην κηδεία του, δύο ημέρες μετά τον θάνατό του, πήγαν πολλοί. Παρατηρώντας, ωστόσο, κάποιος το πλήθος που είχε συγκεντρωθεί για να αποχαιρετήσει έναν θρύλο του ποδοσφαίρου, ίσως με έκπληξη θα διαπίστωνε ότι ουδείς έκλαιγε ή ήταν βουρκωμένος. Εκείνοι που δούλεψαν μαζί του ίσως πήγαν στην κηδεία του για λόγους τυπικούς. Ο Κλαφ ουδέποτε υπήρξε αγαπητός. Όχι ότι τον ένοιαζε να γίνει.

Γεννήθηκε στις 21 Μαρτίου 1935 στο Μίντλεσμπρο. Παιδί οικογένειας της εργατικής τάξης, ήταν επιθετικός με εξαιρετική ευχέρεια στο γκολ ως ποδοσφαιριστής αγωνίστηκε με μόνο δύο ομάδες στην καριέρα του με την Μίντλεσμπρο, με την οποιά πέτυχε 197 γκολ σε 213 αγώνες πρωταθλήματος, και την Σάντερλαντ με την οποία σκόραρε 54 γκολ σε 61 αγώνες πρωταθλήματος. Στις 26 Δεκεμβρίου 1962, ο Κλαφ τραυματίστηκε στο γόνατο του κατά τη διάρκεια ενός αγώνα εναντίον της Μπούρι μετά από πρόσκρουση με τον τερματοφύλακα. Ο τραυματισμός που είχε, συνήθως τερμάτιζε την καριέρα ενός ποδοσφαιριστή εκείνη την εποχή. Ο Κλαφ προσπάθησε να επιστρέψει δυο χρόνια αργότερα αλλά μετά από τρία μόλις παιχνίδια κατάλαβε ότι δεν θα έφτανε στα επίπεδα προ του τραυματισμού του και αποφάσισε να αποσυρθεί από την ποδοσφαιρική του καριέρα. Έπαιξε δύο φορές για την εθνική ομάδα ποδοσφαίρου της Αγγλίας.

Και έγινε προπονητής. Και τι προπονητής!

Ο άνθρωπος που είχε το χάρισμα να «φτιάχνει» ομάδες ήταν δύσκολος χαρακτήρας και λίγο ενδιαφερόταν για την γνώμη που είχαν οι άλλοι γι’ αυτόν. Αυτός που ανέβασε τη Ντέρμπι Κάουντι στη μεγάλη κατηγορία και την οδήγησε στην κατάκτηση του πρωταθλήματος και στα ημιτελικά του Κυπέλλου Πρωταθλητριών!

Και μετά ο ίδιος που πήρε τη Νότιγχαμ Φόρεστ, που… βολόδερνε στην δεύτερη κατηγορία και την έστεψε κι αυτή πρωταθλήτρια και μαζί της κατέκτησε δύο Κύπελλο Πρωταθλητριών!

Εντάξει, κι αυτός επίσης που έμεινε 44 ημέρες στον πάγκο της Λιντς σε μια από τις πιο γνωστές ιστορίες αποτυχίας του αγγλικού ποδοσφαίρου.

Kι, επίσης, αυτός που δεν ανέλαβε ποτέ την εθνική ομάδα της Αγγλίας, με την Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία της χώρας να… τρέμει πάντα ότι δεν θα μπορούσε να βάλει στον πάγκο των «λιονταριών» μια τόσο ισχυρή προσωπικότητα.

Καταραμένη ομάδα

«Πετάξτε τα μετάλλιά σας. Τα περισσότερα τα έχετε κερδίσει με βρώμικο τρόπο» είπε στους παίκτες της Λιντς σε μια από τις πρώτες ομιλίες του.

Ο Κλαφ συμφώνησε να αναλάβει τη Λιντς μετά τον μεγάλο αντίζηλό του στα γήπεδα, τον Ντον Ρέβι. Μετά από αυτή την ατάκα οι ποδοσφαιριστές ήταν… απέναντί του.

Ο συγγραφέας Ντέιβιντ Πις στο βιβλίο του «Damned United», που έγινε και ταινία, αναφέρει πως ο Κλαφ έκαψε στο πάρκινγκ του γηπέδου το γραφείου του προκατόχου του…

Η Λιντς έχασε το Τσάριτι Σιλντ από τη Λίβερπουλ και μετά από μόλις μια νίκη σε έξι παιχνίδι και έχοντας χάσει και τον πιστό συνεργάτη του, Πίτερ Τέιλορ, ο οποίος είχε αποδεχθεί πρόταση της Μπράιτον, η πίεση είχε γίνει τεράστια στον πάγκο της Λιντς. Η ομάδα είχε κάνει το χειρότερο ξεκίνημα από το 1960. Η εντός έδρας ισοπαλία με τη Λούτον, στις 12 Σεπτεμβρίου 1974, οδήγησε στην απομάκρυνση του Μπράιαν Κλαφ από την τεχνική ηγεσία των «παγωνιών».

«Η μαφία λένε ότι βρίσκεται στη Σικελία. Μπούρδες. Κατοικοεδρεύει στο Έλαν Ρόουντ (σ.σ το γήπεδο της Λιντς) με αρχηγό τον Τζον Τζάιλς» φέρεται να είχε πει σε φίλο του δημοσιογράφο αναφερόμενος στον Ιρλανδό ποδοσφαιριστή, ο οποίος εμφανίζεται ως αυτός που πρωτοστάτησε για την απομάκρυνση του Κλαφ. Πήρε αποζημίωση 95.000 λίρες, ποσό υπέρογκο για την εποχή και οι δρόμοι τους χώρισαν μετά από 44 ημέρες. Για καλό και των δύο…

Ο θρίαμβος της Νότιγχαμ Φόρεστ

Το 1977 η Φόρεστ ανέβηκε στη μεγάλη κατηγορία, ενώ την επόμενη σεζόν στέφθηκε πρωταθλήτρια Αγγλίας για πρώτη φορά στην ιστορία του συλλόγου, επίτευγμα που ο ίδιος ο Κλαφ χαρακτήρισε ως το σπουδαιότερο της καριέρας του.

«Προσωπικά ο τίτλος του πρωταθλήματος ήταν το απόλυτο. Ήταν το υπέρτατο τεστ προπονητικής. Οποιοσδήποτε μπορούσε να κατακτήσει ένα Κύπελλο, με ευνοϊκό άνεμο και λίγη τύχη σε κάποια παιχνίδια, αλλά το να τερματίσει στην κορυφή μετά από 42 αγώνες, όπως γινόταν εκείνο τον καιρό, αυτό ήταν αδιαμφισβήτητη απόδειξη».

Τη σεζόν 1977-78 η Φόρεστ εθεωρείτο φαβορί για να υποβιβαστεί, αλλά οι Κλαφ και Πίτερ Τέιλορ είχαν άλλη άποψη.

Η ομάδα διέθετε παίκτες που προορίζονταν για μεγάλα πράγματα, ενώ οι δύο άνδρες έκαναν πριν από το τέλος του Σεπτεμβρίου του 1977 τρεις μεταγραφές, οι οποίες απέβησαν καθοριστικής σημασίας στην… προέλαση της Νότιγχαμ Φόρεστ για τον τίτλο. Ο Άρτσι Γκέμιλ αποκτήθηκε από την Ντέρμπι Κάουντι, ο Πίτερ Σίλτον από τη Στόουκ Σίτι και από την Μπέρμιγχαμ ο Κένι Μπερνς, τον οποίο ο Κλαφ μετέτρεψε από έναν «βαρύ» επιθετικό σε αμυντικό.

Η Φόρεστ κατέκτησε δύο συνεχόμενα Κύπελλα Πρωταθλητριών το 1979 και το 1980. Στο πρώτο εξ αυτών νίκησε 1-0 στο Μόναχο τη Μάλμε με γκολ του Τρέβορ Φράνσις, ο οποίος είχε αποκτηθεί τον Φεβρουάριο του 1979 από την Μπέρμιγχαμ και είχε γίνει η πρώτη μεταγραφή που ξεπέρασε το 1 εκατομμύριο λίρες στην Αγγλία.

Στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών του 1980, η Φόρεστ νίκησε 1-0 το Αμβούργο στο «Σαντιάγο Μπερναμπέου» με γκολ του Ρόμπερτσον.

Κλαφ και Τέιλορ οδήγησαν τη Νότιγχαμ στην κατάκτηση του Ευρωπαϊκού Σούπερ Καπ του 1979 και δύο Λιγκ Καπ (1978, 1979), προτού ο Τέιλορ αποχωρήσει από την προπονητική το 1982. Ο Κλαφ παρέμεινε στο τιμόνι των «κόκκινων» μέχρι το 1993 και οδήγησε τη Νότιγχαμ Φόρεστ στην κατάκτηση ακόμη δύο Λιγκ Καπ, το 1989 και το 1990, και στον τελικό του Κυπέλλου Αγγλίας το 1991, όπου ηττήθηκε 2-1 στην παράταση από την Τότεναμ. Τον Μάιο του 1993 η Νότιγχαμ Φόρεστ «αποχαιρέτησε» τη μεγάλη κατηγορία, καθώς υποβιβάστηκε στην «παρθενική» σεζόν της Πρέμιερ Λιγκ και ο Κλαφ να αποχωρήσει από την προπονητική και το ποδόσφαιρο.

Μιλούσε και έκανε… πάταγο!

-Όταν έχω μια διαφωνία με κάποιον παίκτη το συζητάμε για κάνα εικοσάλεπτο και στο τέλος αποφασίζουμε ότι έχω δίκιο.

-Αν ο Θεός ήθελε να παίζουμε με ψηλές μπαλιές θα είχε βάλει χορτάρι στα σύννεφα.

-Σίγουρα δεν θα έλεγα ότι είμαι ο καλύτερος προπονητής, όμως ανήκω στους έναν κορυφαίους.

-Σε ό,τι με αφορά μπορείτε να πετάξετε όλα τα μετάλλια που έχετε κερδίσει στην καριέρα σας στο σκουπιδοτενεκέ, γιατί τα έχετε κερδίσει όλα με απάτες!

-Λένε ότι η Ρώμη δεν χτίστηκε σε μια μέρα, όμως αυτό συνέβη γιατί δεν πήρα εγώ τη δουλειά.

-Αν ένας πρόεδρος απολύει τον προπονητή που ο αυτός επέλεξε θα πρέπει να παραιτείται και ο ίδιος.

-Αν ένας παίκτης είχε πει στον Μπιλ Σάνκλι: “Πρέπει να μιλήσω με το μάνατζέρ μου”, ο Μπιλ θα τον έδερνε. Και εγώ θα τον κρατούσα όσο ο Μπιλ θα τον έδερνε.

-Οι παίκτες χάνουν τα παιχνίδια, όχι οι τακτικές. Έχουν ειπωθεί αμέτρητες βλακείες για τις τακτικές από ανθρώπους που αμφιβάλλω αν μπορούν να κερδίσουν μια παρτίδα ντόμινο.

-Όποιος μπορεί στη Λέστερ να κάνει κάτι περισσότερο από το να πλέκει πουλόβερ πρέπει να είναι ιδιοφυία.

-Αυτός ο Σίμαν είναι ωραίο παιδί αλλά ξοδεύει περισσότερο χρόνο μπροστά στον καθρέφτη παρά κοιτώντας τη μπάλα. Δεν μπορείς να παίξεις τέρμα με αυτό το μαλλί.

-Η γυναίκα του δεν ξέρει να τραγουδάει και ο κουρέας του δεν ξέρει να κουρεύει (για τον Ντέιβιντ Μπέκαμ).

-Η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ στη Βραζιλία; Να τους πιάσει όλους δυσεντερία! (Για την απόφαση της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ να αποσυρθεί από το Κύπελλο Αγγλίας για να πάρει μέρος στο Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων τον Ιανουάριο του 2000).

-Οι γυναίκες πρέπει να διαθέτουν θηλυκότητα, όχι να πέφτουν για τάκλιν και να κυλιούνται στη λάσπη.

-Έχω κόψει το ποτό εδώ και έξι μήνες, με εντολή γιατρού. Αν με ξαναδείτε με ποτήρι στο χέρι ρίξτε το φταίξιμο στον (Σβεν Γκόραν Έρικσον).

-Ξέρω πως οι περισσότεροι θα έλεγαν ότι, αντί να περπατάω πάνω στο νερό, θα ήταν καλύτερο αν έβαζα λίγο παραπάνω από δαύτο στο ποτό μου. Έχουν απόλυτο δίκιο.

-Αυτός ο Μουρίνιο είναι αρκετά όμορφος τύπος και μου θυμίζει τον εαυτό μου όταν ήμουν νεότερος.

-Μη μου στείλετε λουλούδια όταν πεθάνω, αν σας αρέσω στείλτε τα μου όσο ζω.