Του Βασίλη Σαμπράκου
Κράτησα για κάποιες μέρες την ανάσα μου, σκάλισα την υπόθεση από όποια πλευρά θα μπορούσα, έκλεισα έναν κύκλο συναναστροφής με ουδέτερους, δηλαδή ξένους παρατηρητές, αλλά και με στελέχη των διεθνών συνομοσπονδιών, όπως και με κυβερνητικά στελέχη, προτού επιχειρήσω να προσεγγίσω με κρύο κεφάλι μια υπόθεση ύψιστης σημασίας για την ποδοσφαιρόφιλη ελληνική κοινωνία, η οποία πάντως έχει κάποια σημασία και για το υπόλοιπο κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας, όπως διαπιστώνω καθημερινά. Ας μιλήσουμε λοιπόν για όσα συμβαίνουν στη διάρκεια των τελευταίων περίπου 20 ημερών στον θαυμαστό κόσμο του ελληνικού ποδοσφαίρου, με την υποσημείωση – ειδοποιό διαφορά σε σχέση με το “χθες” ότι αυτά συμβαίνουν πλέον με την απόλυτη ευθύνη των FIFA & UEFA, με αυτή τη σειρά, δεδομένου ότι το ελληνικό ποδόσφαιρο διοικείται από το τέλος Οκτωβρίου από την Επιτροπή Ομαλοποίησης της δικής τους επιλογής.
Δεν χρειάστηκαν ούτε 20 ημέρες για να συνειδητοποιήσουμε αυτό που αρχίσαμε να αντιλαμβανόμαστε από τις πρώτες ώρες: ο επικεφαλής, ο ηγέτης της αποστολής των FIFA & UEFA για την επίλυση του ελληνικού προβλήματος είναι ένας άνθρωπος που δεν είχε απολύτως κανένα σχέδιο και καμία ιδέα για το πώς να λύσει το πρόβλημα.
Λόγω γλώσσας και νοοτροπίας στη θέση αυτή, όπως μου απάντησαν τα πιο αρμόδια χείλη με τα οποία θα μπορούσε να επικοινωνήσει επί του θέματος για να πάρει απάντηση ένας Ελληνας δημοσιογράφος.
Ποια ήταν η επικεφαλίδα της αποστολής του;
Να φτιάξει μια χαμηλών τόνων και “άχρωμου” προφίλ επιτροπή, της οποίας ο στόχος ήταν να επιβάλει μια εκεχειρία στον ελληνικό ποδοσφαιρικό πόλεμο. Να ηρεμήσουν τα πνεύματα, και να οδηγηθεί η ΕΠΟ σε εκλογές με έναν νόμο που θα προβλέπει τα ίδια που προβλέπει και το καταστατικό της Ομοσπονδίας. Δεν χρειάζεται να είναι κανείς ειδικός ή να παρακολουθεί επί 24ωρου την ποδοσφαιρική ζωή για να αντιληφθεί το προφανές, ότι ο Κωστάκης Κουτσοκούμνης έχει πλήρως αποτύχει.
Ο Κύπρος ανέλαβε για να φέρει ηρεμία, και σήμερα έχει ήδη καεί ο αρχιδιαιτητής του, του οποίου το αφύλαχτο σπίτι έγινε στόχος εμπρησμού. Ακόμη και τα παιδιά του δημοτικού σχολείου έχουν αντιληφθεί εδώ και καιρό ότι όσοι σήμερα διοικούν το ελληνικό ποδόσφαιρο παίζουν με τη φωτιά.Προτού καν παρουσιαστεί στην Αθήνα ο Κουτσοκούμνης έγραφα ότι αυτός και ο Μπίκας θα είναι οι πρώτοι στόχοι των απειλών. Φυσικά δεν είμαι μέντιουμ, και προφανώς δεν είναι τυχαίο ότι αυτά ήταν τα δύο πρώτα θύματα επιθέσεων. Μπορεί να αποδειχθεί ότι τα γραφεία του Κουτσοκούμνη στην Κύπρο έγιναν στόχος επειδή εκεί πληρώνει “κυπριακές αμαρτίες” του ποδοσφαίρου. Το θέμα όμως δεν είναι αυτό: το θέμα είναι ότι η διοίκηση της FIFA & της UEFA ήρθε εδώ “ξυπόλυτη”, λειτουργεί απροστάτευτη σε μια ζούγκλα γεμάτη από θηρία και ενεργεί με πρωτοφανή ερασιτεχνισμό, όπως δείχνει η εντελώς αψυχολόγητη ενέργεια της διακοπής του πρωταθλήματος. Το φανταζόμουν εγώ, και δεν το φανταζόταν η FIFA και η UEFA; Και τι έκαναν για αυτό, για να το προλάβουν; Γιατί το άφησαν να συμβεί;
Ο Κουτσοκούμνης δεν είναι ουρανοκατέβατος. Διοικεί εδώ και 15 χρόνια το ακριβώς διπλανό κατάστημα του ποδοσφαίρου, το οποίο μιλά την ίδια γλώσσα και έχει παρόμοια φύση, το κυπριακό. Γνωρίζεται καλά με την πλειονότητα των μελών της υψηλής κοινωνίας του ελληνικού ποδοσφαίρου και φυσικά γνωρίζει πολύ καλά πώς λειτουργούσε και πώς ζούσε το ελληνικό ποδόσφαιρο στη διάρκεια των προηγούμενων ετών. Το ίδιο καλά γνώριζε και την σημερινή κατάσταση όπως και τις επικρατούσες αντιλήψεις για το τι συνέβαινε μέχρι χθες στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Και παρ’ όλα αυτά πήρε την ευθύνη, ή, το λιγότερο, σιγοντάρισε στο τραγούδι της επιστροφής του Βασίλη Γκαγκάτση σε θέση ευθύνης στο εθνικό ποδόσφαιρο.
Με όσα έχει κάνει και δεν έχει κάνει σε αυτό το 20ήμερο έχει ήδη πείσει και αυτούς που τον επέλεξαν ότι, το λιγότερο, δεν μπορεί να φέρει υπό έλεγχο τη σημερινή κατάσταση. Δεν έχει δώσει καμιά πειστική απάντηση για το τι ακριβώς ζητεί η Διοικούσα Επιτροπή της ΕΠΟ από την Επιτροπή Δεοντολογίας η οποία υποτίθεται ότι εξετάζει όλες τις ανοιχτές δικαστικές υποθέσεις προκειμένου να πάρει αποφάσεις και να επιβάλλει πειθαρχικές ποινές σε όποιον κρίνει “ένοχο”, δεν έχει καταφέρει να πείσει κανέναν ότι η σημερινή Διοικούσα Επιτροπή νιώθει δυνατή, έχει αναγάγει σε σίριαλ την αναζήτηση αρχιδιαιτητή δημιουργώντας σε όλους την αίσθηση ότι όλοι φοβούνται. Οι διαιτητές πλέον θα ζουν και θα σφυρίζουν με τον φόβο ότι θα τους καεί το σπίτι, διότι η FIFA δεν μπορεί να κάνει ούτε το αυτονόητο: να συνεργαστεί με τις ελληνικές διωκτικές αρχές, να παρακολουθήσει τα τηλέφωνα και τα σπίτια των μελών της Διοικούσας Επιτροπής και των αρχιδιαιτητών και να φτάσει στους φυσικούς αυτουργούς των επιθέσεων.
Στη θέση του υφυπουργού Αθλητισμού της Ελλάδας θα είχα αποστείλει ήδη προς την FIFA και την UEFA μια επιστολή για να καταγράψω, το λιγότερο, τον έντονο προβληματισμό και την έντονη ανησυχία μου για αυτό που συμβαίνει εδώ και 20 ημέρες στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Διότι η σημερινή κατάσταση δεν είναι σαν τις προηγούμενες, είναι μια κατάσταση made by FIFA. Εδώ δεν χρειάζεται να ψάχνει κανείς για παράγκες, εγκληματικές και λοιπά. Το ζήτημα έχει απλοποιηθεί και συγκεκριμενοποιηθεί: FIFA έστειλες έναν αναποτελεσματικό, ο οποίος δεν είχε απολύτως κανένα σχέδιο και έχει ήδη χάσει την ψυχραιμία του, άλλαξέ τον, ή κάνε τα πάντα για να βγάλεις άκρη και επιτέλους να επιβάλεις μια τάξη στο αυτοδιοικούμενο ποδόσφαιρο.
Δεν μπορώ βεβαίως να πιστέψω ότι η διοίκηση της FIFA, δηλαδή ο Ινφαντίνο και η διοίκηση της UEFA, δηλαδή ο Θεοδωρίδης δεν ήξεραν ποιος είναι και τι θα επιτύγχανε ο Κουτσοκούμνης. Γι’ αυτό και καθημερινά πιάνω τον εαυτό μου να βάζει ανάποδη λειτουργία στη σκέψη του σε μια προσπάθεια να καταλάβω ποιος και γιατί σκηνοθετεί αυτό που εμείς σήμερα ζούμε στο ποδόσφαιρο, ποιο είναι το σενάριο και ποιος ο σεναριογράφος του.
Για καλή μας τύχη βεβαίως οι ξένοι τούτη τη φορά δίνουν μεγαλύτερη σημασία στα όσα συμβαίνουν εδώ, επειδή ξέρουν ότι εδώ και 20 ημέρες διοικεί η FIFA. Για κακή τύχη όποιου έχει γράψει αυτό το σενάριο που οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στην πλήρη απαξίωση του ελληνικού ποδοσφαίρου, δεν θα αργήσει η ημέρα της αποκάλυψης.
Πηγή: Gazzetta
