Του Κώστα Κεφαλογιάννη
Διαβάζω ότι ο ΟΦΗ κέρδισε τα εύσημα ολόκληρης της Ελλάδας για το ποδόσφαιρο που απέδωσε στο «Καραϊσκάκης».
Αφενός αυτό δεν είναι ακριβές. Τα «γιούχα» των οπαδών του Ολυμπιακού στο γήπεδο δεν ήταν ακριβώς εύσημα. Λογικό το βρίσκω – αν οι Ολυμπιακοί χειροκροτούσαν τον ΟΦΗ, θα το έκαναν στη λογική «να μια μικρή ομάδα που έπαιξε καλά». Επειδή ο ΟΦΗ δεν είναι μικρή ομάδα, οι «Ερυθρόλευκοι» στις κερκίδες του φέρθηκαν όπως φέρονται όλοι οι οπαδοί σε όλους τους μεγάλους αντιπάλους τους: με γιουχαΐσματα και μπινελίκια. Υπάρχει μια υποψία σεβασμού σε όλο ετούτο.
Αφετέρου, τα «μπράβο» προς τους Κρητικούς δεν θα έπρεπε να αφορούν μονάχα σε όσα παρουσίασαν στο χορτάρι απέναντι στους πρωτοπόρους. Άλλωστε η εμφάνιση του ΟΦΗ ήταν καλή, όχι σπουδαία. Οι δυνατότητες της ομάδας που χτίζει ο Γιώργος Σίμος είναι μεγαλύτερες σε σχέση με όσα μας έδειξε το περασμένο Σάββατο και θα το δείτε στη συνέχεια της σεζόν. Ο ΟΦΗ μπορούσε να παίξει ακόμα καλύτερα. Η απογοήτευση των παικτών του μετά το σφύριγμα της λήξης, κόντρα στην γενική αποθέωση των ΜΜΕ, είναι το καλύτερο μήνυμα για το μέλλον αυτής της ομάδας.
Μιας ομάδας, για να φτάσουμε και στο προκείμενο που αξίζει το χειροκρότημα κυρίως για την γενικότερη προσέγγισή της απέναντι στο άθλημα και τον τρόπο που αυτή μεταφέρεται στον αγωνιστικό χώρο.
Για το καθαρό πέναλτι εις βάρος του Φιγκεϊρέδο που δεν δόθηκε στον ΟΦΗ μίλησαν οι πάντες. Ξέρετε ποιος δεν μίλησε; Ο ΟΦΗ. Μέσα στο γήπεδο, οι παίκτες του συνέχισαν να παίζουν, χωρίς διαμαρτυρίες, χωρίς να αποπροσανατολιστούν, χωρίς να χάσουν το μυαλό τους από τα νεύρα. Έξω από το γήπεδο, τεχνικό τιμ και διοίκηση δεν έκαναν καμία σχετική δήλωση, δεν άφησαν το παραμικρό υπονοούμενο, δεν ασχολήθηκαν καν.
Μην νομίζετε ότι στο Ηράκλειο ο κόσμος και οι δημοσιογράφοι δεν ήθελαν λίγο «αίμα». Ασφαλώς και ήθελαν. Ίσως όχι τις γραφικότητες με τις πέντε ανακοινώσεις στο ημίχρονο βέβαια, αλλά μια επίσημη διαμαρτυρία, ένα αιχμηρό διοικητικό σχόλιο, κάτι.
Όμως ο Ηλίας Πουρσανίδης, οι Σαμαράδες, ο ίδιος ο Μάικ Μπούσης, έχουν επιλέξει ένα εντελώς διαφορετικό μοντέλο. Και θα το πάνε μέχρι τέλους. Για αυτό πρέπει πρωτίστως να τους χειροκροτήσουμε. Δεν ξέρω που θα τους βγει. Στην Ελλάδα ζούμε, το επικοινωνιακό μπούλινγκ (η απλώς τα άσπρα πόλο) στους διαιτητές μια χαρά αποδίδει, όπως διαπιστώσαμε ξανά το Σάββατο.
Αφήστε που με τον ρυθμό με τον οποίο μεγαλώνει ο ΟΦΗ θα πάψει σύντομα να είναι «συμπαθητικός». Όταν θα γίνει ευθέως ανταγωνιστικός και θα διεκδικεί σπουδαία πράγματα από τους «μεγάλους», τότε θα δείτε και θα διαβάσετε πολλά για την ομάδα στην οποία σήμερα όλοι αφιερώνουν ύμνους. Άρα η πολιτική χαμηλών τόνων, ευγένειας και σεβασμού στο ποδόσφαιρο, που ακολουθεί ευλαβικά ο ΟΦΗ, θα δοκιμαστεί σκληρά. Είμαι βέβαιος όμως ότι οι άνθρωποι που διοικούν σήμερα τον σύλλογο, πιο εύκολα θα θυσίαζαν έναν τίτλο, παρά τις αρχές τους.
Κι αυτό είναι το μάθημα που διδάσκει προς ώρας ο ΟΦΗ σε ολόκληρη την Ελλάδα. Και κατά τούτο, ξεμπρόστιασε απόλυτα τον Ολυμπιακό, κυρίως εκτός αγωνιστικών χώρων. Μεταξύ μας, ξεμπρόστιασε και όσους έσπευσαν να του συμπαρασταθούν όψιμα και ωφελιμιστικά.
Να το πω αλλιώς: την ώρα που ο Σάββας Θεοδωρίδης έκανε ένα ακόμα ντροπιαστικό διάβημα, προσβάλλοντας βάναυσα την νοημοσύνη όσων τον άκουσαν και επιβεβαιώνοντας ότι για την σημερινή διοίκηση του συλλόγου, τίποτα άλλο δεν έχει σημασία, παρά μονάχα η επικράτηση με κάθε τρόπο και με κάθε κόστος, και την ώρα που πλείστοι άλλοι ξελαρυγγιάστηκαν για το πέναλτι που δεν δόθηκε στον ΟΦΗ (αγνοώντας επιλεκτικά την κόκκινη εις βάρος των Κρητικών που επίσης δεν δόθηκε, πριν την φάση του πέναλτι), οι «Γαλάτες» του Ηρακλείου, με την σιωπή τους, κατέδειξαν την χαώδη διαφορά τους από όλους αυτούς.
Το δύσκολο δεν είναι να βγάλεις την μπάλα από την άμυνά σου με πάσες. Το δύσκολο είναι να διατηρείς την αξιοπρέπειά σου σε ένα τόσο τοξικό περιβάλλον. Το πρώτο ο ΟΦΗ το μαθαίνει. Το δεύτερο το έχει κατακτήσει ήδη.
Πηγή: Sport DNA
