Του Θάνου Νικολογιάννη
Στη συνέντευξη του ο Μιχάλης Κωνσταντίνου είχε πει μία φράση για τον Γιάννη Κυράστα, η οποία περιγράφει πλήρως τι ήταν . «Ήταν ένας τρομερός άνθρωπος, που ήθελε να βοηθήσει πάρα πολύ όλους» είχε πει ο παλαίμαχος επιθετικός και αυτό αντικατοπτρίζει με λίγα μόλις λόγια τον τεράστιο Γιάννη Κυράστα.
Ο Γιάννης Κυράστας έφυγε πρόωρα αλλά παρότι συνέβη αυτό κατάφερε να συνδέσει το όνομα του με σημαντικές επιτυχίες στον πράσινο πάγκο. Δεν ήταν όμως μόνο αυτό, μιας και όλοι έλεγαν ότι ιδέες που είχε για το ποδόσφαιρο ήταν πολύ πιο μπροστά από την εποχή του.
Γεννημένος στις 25 Οκτωβρίου 1952, έκανε τα πρώτα του ποδοσφαιρικά βήματα στις ακαδημίες του Ολυμπιακού και στη συνέχεια κατάφερε να εδραιωθεί στην πρώτη ομάδα των «ερυθρολεύκων», παίζοντας για πρώτη φορά ως βασικός τον Δεκέμβριο του 1972 και συνεχίζοντας στο ίδιο τέμπο για τα επόμενα εννέα χρόνια.
Έπειτα, το 1981, ο Γιάννης Κυράστας άλλαξε «στρατόπεδο», ανηφορίζοντας προς τη Λεωφόρο. Στο «τριφύλλι» αγωνίστηκε για πέντε χρόνια, κατακτώντας δύο πρωταθλήματα Ελλάδος (1984,1986), τρία Κύπελλα (1982, 1984, 1986), ωστόσο, η σπουδαιότερη στιγμή της «πράσινης» θητείας του δεν ήταν άλλη από την πορεία έως τους «4» του Κυπέλλου Πρωταθλητριών του 1985.
Παράλληλα, ο Κυράστας αποτέλεσε σημαίνων μέλος του αντιπροσωπευτικού μας συγκροτήματος, καταγράφοντας 46 συμμετοχές με το εθνόσημο, όντας μέλος της αποστολής η οποία συμμετείχε στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 1980.
Το 1987 «κρέμασε» τα παπούτσια του, ωστόσο παρέμεινε στο άθλημα, έστω και σε άλλο πόστο, εκείνο του προπονητή. Τη δεκαετία του ’90 πέρασε από τους πάγκους αρκετών ομάδων της επαρχίας αλλά και του λεκανοπεδίου, έως το 1999, χρονιά που αποτέλεσε ορόσημο για εκείνον αλλά και τον Παναθηναϊκό. Με τον Κυράστα στο «τιμόνι», οι «πράσινοι» έκαναν… μαγικά στον αγωνιστικό χώρο, με την ομάδα της σεζόν 1999/2000 να μνημονεύεται ακόμη και στις μέρες μας.
Ο Κυράστας λίγο έλειψε να οδηγήσει το «τριφύλλι» στον τίτλο, τον οποίο του στέρησαν αρκετοί εξωαγωνιστικοί παράγοντες. Ακολούθησε ο πάγκος του Ηρακλή και μια επιστροφή στην Παιανία πριν αποχωρήσει στις 9 Δεκεμβρίου 2001 μετά από μια ήττα από τον ΠΑΟΚ στην αγαπημένη του, «Λεωφόρο», λέγοντας την ατάκα που έχει μείνει στη μνήμη όλων «Ήρθε ο καιρός να ασχοληθώ με την οικογένεια μου και το ψάρεμα».
Πράγματι, αυτό ήθελε να κάνει ο 49χρονος τότε προπονητής. Όμως δεν πρόλαβε να τα χαρεί όλα αυτά όσο θα ήθελε. Η σπάνια νόσος Φουρνιέ που τον προσέβαλε, οδήγησε στον πρόωρο και οδυνηρό θάνατο του την Πρωταπριλιά του 2004 και σε ηλικία 52 ετών. Το άκουσμα της είδησης, «πάγωσε» τον ελληνικό αθλητισμό και όχι μόνο…
Είναι ενδεικτικό ότι στο φινάλε εκείνης της ποδοσφαιρικής χρονιάς οι οπαδοί του Παναθηναϊκού δεν τον είχαν ξεχάσει. «Αυτή η κούπα να φτάσει στ’ άστρα, για τον Γιάννη Κυράστα», φώναξαν στην φιέστα της κατάκτησης του πρωταθλήματος από την ομάδα τους λίγους μήνες αργότερα, στη «Λεωφόρο». Ένα πρωτάθλημα που δικαιούταν κι ο ίδιος ως προπονητής του «τριφυλλιού», αλλά δεν είχε καταφέρει να το κατακτήσει ποτέ.
Δείτε το βίντεο:
Πηγή: Sport DNA
