Του Λευτέρη Ντανοβασίλη
Υπήρξε μία στιγμή που ο Νίκο Κόβατς μπορούσε να υποθέσει ότι ήταν ο κατάλληλος για τη θέση. Χωρίς να έχει τη στήριξη της διοίκησης στις μεταγραφές, όπως οι προκάτοχοί του, σε μία ομάδα που βρισκόταν σε προ-μεταβατικό στάδιο και είχε ακόμα τους Ρόμπεν και Ριμπερί στο ρόστερ, είχε καταφέρει να ανατρέψει την κατάσταση στην Bundesliga και μόλις είχε φύγει με ισοπαλία 0-0 από το Anfield απέναντι στην Λίβερπουλ. Η εμφάνιση της Μπάγερν ήταν ένα αμυντικό αριστούργημα, που αργότερα θα το μνημόνευε μέχρι και ο Πεπ Γκουαρδιόλα ως τον ιδανικό τρόπο να σταματήσεις τους κόκκινους.
Αυτή η ψευδαίσθηση δεν κράτησε για πολύ. Λίγες ημέρες αργότερα η ομάδα του Κλοπ θα έφευγε με νίκη από το Μόναχο και θα συνέχιζε στο Champions League. Στο ματς που οι Βαυαροί θα έπρεπε να εκμεταλλευτούν τις επιθετικές τους αρετές σε συνδυασμό με την αμυντική προσήλωση απέτυχαν. Τώρα, αυτή η αμυντική τακτική στην οποία ο Κροάτης τεχνικός ήθελε να βρίσκει παρηγοριά απλά εξαφανίστηκε. Το να χάνεις με 5-1 στον πάγκο της Μπάγερν (η τελευταία φορά που είχε συμβεί αυτό στο πρωτάθλημα ήταν από την Βόλφσμπουργκ τη χρονιά που οι Λύκοι έφτασαν μέχρι την κατάκτηση του τίτλου) πάντα έχει σοβαρές συνέπειες.
“My brother Robert and I would like to thank FC Bayern for these past 18 months. During that time our team won the Bundesliga, the DFB Cup and the Supercup. It was a good time. I with the club and the team all the very best.”
?️ Niko Kovač pic.twitter.com/iDD4Z82qax
— ?? FC Bayern US ?? (@FCBayernUS) November 3, 2019
Εκείνο το βράδυ στο Λίβερπουλ μάλλον τελικά να ήταν η εξαίρεση. Ο Κόβατς ήταν ο άνθρωπος του Χένες και του Σαλιχάμιτζιτς. Με δεδομένο ότι ο δεύτερος δεν έχει ακόμα ισχυρή παρουσία στις αποφάσεις του συλλόγου και ότι ο πρώτος αποχωρεί και τυπικά από την προεδρεία στις 15 Νοεμβρίου μάλλον δεν υπήρχε άλλος δρόμος. Άλλωστε, ο Χένες θέλει η αποχώρησή του να είναι θεαματική και από τη στιγμή που δεν υπήρχε χρόνος για μία συνάντηση διαχείρισης της κρίσης, έπρεπε να αποδεχθεί μία απόφαση που… έσπρωξε ο Ρουμενίγκε.
Γι’ αυτό και η αλλαγή στον πάγκο ήρθε με δύο αγώνες να απομένουν μέχρι τη διακοπή και τον υπηρεσιακό Φλικ να αναλαμβάνει προσωρινά. Ο Νίκο Κόβατς ήταν εκείνος που μετά την προπόνηση της Κυριακής, όπου δεν είδε καμία αντίδραση από τους παίκτες του στην κριτική που τους άσκησε αποφάσισε ύστερα από συζητήσεις με τη διοίκηση να παραιτηθεί. Ο Χένες ήθελε να τον στηρίξει και άλλο σύμφωνα με την Bild, αλλά οι συνθήκες δεν του το επέτρεψαν, ενώ ο Σαλιχάμιτζιτς ήταν στο ίδιο μήκος κύματος με τον Ρουμενίγκε: δεν υπήρχε μέλλον σε αυτή τη συνεργασία.
«Ο Κόβατς ήταν από την αρχή ξένο σώμα στον πολιτικό πυρήνα της Μπάγερν», έγραψε ο Κλάους Χέλτσενμπαϊν στην Süddeutsche εξαιτίας αυτής της εσωτερικής διαμάχης ανάμεσα σε Χένες και Ρουμενίγκε για τον κατάλληλο άνθρωπο στον πάγκο. Ο δεύτερος δεν έκρυψε ποτέ ότι θα ήθελε κάποιον άλλον και οι πρώτοι του στόχοι ήταν πάντα ο Τούχελ και ο Νάγκελζμαν. Οι δύο ισχυροί άντρες της Μπάγερν στο τέλος έκαναν ό,τι μπορούσαν για να υπονομεύσουν τον προπονητή τους.
16 – The last time FC Bayern conceded 16 goals after 10 #Bundesliga games was 11 years ago – 2008/09 under Jürgen Klinsmann. Open. #SGEFCB pic.twitter.com/YfAx1eooQ3
— OptaFranz (@OptaFranz) November 2, 2019
Με δημόσιες – ντροπιαστικές – συνεντεύξεις τύπου όπως η περσινή, που τον στήριξαν χωρίς να είναι δίπλα τους, με τον Χένες να παίρνει τηλέφωνο τον Μαρτίνεθ πριν λίγες ημέρες για να του υποσχεθεί ότι σύντομα τα προβλήματα στην άμυνα θα διορθωθούν, με τις δημόσιες δηλώσεις του Ρουμενίγκε, που προσπαθούσε προσεκτικά να πει απλά ότι δεν ο Κόβατς δεν είναι αρκετός για την Μπάγερν. Μετά το εντυπωσιακό 5-0 επί της Ντόρτμουντ πέρυσι ο Ρουμενίγκε βρέθηκε σε εκπομπή και άρχισε να λέει για τα λάθη που είχε κάνει ο προπονητής στο ξεκίνημα της σεζόν. Έπειτα από νίκη με αυτό το σκορ το σχόλιό του ήταν «δεν υπάρχει καμία εγγύηση» για τον Κόβατς!
Όχι ότι ο τελευταίος έκανε εύκολη τη ζωή του. Η κόντρα του με τον Μίλερ ήταν το τελευταίο επεισόδιο μίας δυσλειτουργικής σχέσης. Ο Κροάτης έκανε ανοιχτά παράπονα τελευταία ότι δεν πρέπει η κριτική να επικεντρώνεται μόνο σε εκείνον. «Εμείς οι προπονητές δίνουμε τις εντολές, όμως οι παίκτες θα πρέπει να τις ακολουθούν», τόνισε, πριν έρθει νέα απίθανη δήλωση. «Δεν γίνεται να προσπαθήσεις να τρέξεις με 200 χλμ/ώρα αν μπορείς να πιάσεις μόνο μέχρι 100. Θα πρέπει να προσαρμοστείς με αυτό που έχεις». Η αναφορά του ήταν στη σύγκριση της δικής του ομάδας με την Λίβερπουλ. Έστω και μικρή δόση αλήθειας να κρύβεται από πίσω ως προπονητής της Μπάγερν δεν μπορείς ποτέ να το πεις αυτό. Ακόμη και όταν ίσως στόχος σου είναι να ξυπνήσεις τον εγωισμό των παικτών σου.
Πώς θα ακολουθήσουν οι παίκτες, όμως, τις εντολές ενός προπονητή που ξεκάθαρα δεν έχει τη στήριξη της διοίκησης παρά μόνο στα λόγια σε κάποιες περιπτώσεις; Και τι λέει για τις ικανότητες του ίδιου του Κόβατς ότι οι παίκτες της Μπάγερν, που είναι παγκόσμιας κλάσης, δεν ακολουθούν τις εντολές του; Ήδη μετά την ισοπαλία με 3-3 με την Φορτούνα Ντίσελντορφ είχε βρεθεί κοντά στην απόλυση τον Νοέμβριο του 2018, κάτι στο οποίο αναφέρθηκε και στη συνέντευξη τύπου μετά το παιχνίδι με την Άιντραχτ, όμως κράτησε τη θέση του υπό προϋποθέσεις. Σταμάτησε το rotation, κέρδισε σημαντικά παιχνίδια για να φτάσει μέχρι το νταμπλ και εκείνο το παιχνίδι στο Λίβερπουλ.
Eintracht Frankfurt 5-1 Bayern Munich ?
The match that saw Bayern lose their patience with Niko Kovac ? pic.twitter.com/xyMgW7KBy0
— Goal (@goal) November 4, 2019
Πέρα από τα ενδεχόμενα παιχνίδια εξουσίας, αυτό που πολύ απλά πλήρωσε ο Κόβατς ήταν η εμμονή του στην προσπάθεια να επιβάλει τις ιδέες του στην Μπάγερν. Ακόμη και όταν κατάλαβε ότι αυτό θα έφερνε ακόμη περισσότερα προβλήματα. Η πίστη σε αυτό που ήξερε καλύτερα ήταν μεγαλύτερη από τη σκληρή πραγματικότητα. Και να σκεφτεί κανείς ότι δεν έχουν περάσει και τόσες ημέρες από το απίθανο 7-2 επί της Τότεναμ.
Στο τέλος, σε αυτόν τον 1,5 χρόνο της παρουσίας του Κόβατς στον πάγκο όλα δείχνουν ότι απλά όλοι στην Μπάγερν είχαν αποφασίσει να σαμποτάρουν τα πάντα. Τους ίδιους τους εαυτούς τους σε ένα παιχνίδι εμμονής, που ναι μεν έφερε πέρυσι δύο τίτλους, αλλά στο τέλος ζημίωσε την ίδια την ομάδα. Θα πρέπει να πάμε στο 1993 για να απολυθεί προπονητής πριν το τέλος του χρόνου στο Μόναχο πριν τους Αντσελότι (28 Σεπτεμβρίου του 2017) και Κόβατς (3 Νοεμβρίου του 2019). Αυτό δείχνει ότι κανένας στη διοίκηση δεν έχει σταθεί στο ύψος των περιστάσεων μετά την αποχώρηση του Γκουαρδιόλα και την απόσυρση του Χάινκες…
