Επιλογή Σελίδας



Του Νίκου Παπαδογιάννη

Η εποχή Πιτίνο στο ελληνικό μπάσκετ ξεκίνησε με πορτοκαλάδες και κρουασάν όπως τον παλιό, κακό καιρό, σε μία μικρή αίθουσα ενός μικρού ξενοδοχείου, το μπαρ του οποίου κοσμεί μία ευμεγέθης εικόνα της Παναγίας.

Πέρα από το γελοίον του πράγματος, η Εθνική ομάδα θα χρειαστεί βοήθεια άνωθεν και από όλες τις υπόλοιπες κατευθύνσεις για να προκριθεί στους Ολυμπιακούς Αγώνες.

Ο Πιτίνο μπορεί να είναι μάγος, αλλά δεν είναι μάγος. Καταλαβαινόμαστε, ελπίζω. Το μαγικό ραβδάκι το κρατούν οι παίκτες.

Επιτρέψτε μου να ξεκινήσω με λίγο παρασκήνιο για να κατανοήσουμε καλύτερα το πλαίσιο στο οποίο καλείται ο διάσημος Αμερικανός να εργαστεί.

Ο Πιτίνο δεν γνώριζε καν ότι η Εθνική Ανδρών έχει υποχρεώσεις τον ερχόμενο Φεβρουάριο για τα προκριματικά του Ευρωμπάσκετ 2021. Όταν του το επισήμανα, γούρλωσε τα μάτια και ψέλλισε μία άσχετη απάντηση.

«Νόμιζα ότι τον Φεβρουάριο παίζει η ομάδα των Εφήβων», μου αποκάλυψε μετά. «Νομίζεις ότι οι παίκτες που θα τη στελεχώσουν έχουν πιθανότητες για μία θέση στο Προολυμπιακό;»

Όταν του επισήμανα ότι δύο από τους αντίστοιχους περυσινούς (Λαρεντζάκης, Βασιλόπουλος) βρέθηκαν στη 12άδα του Παγκοσμίου Κυπέλλου, με κοιτούσε καλά καλά. «Τότε θα ζητήσω να μου στείλουν το βίντεο», κατέληξε.

Για συνεργασία με τον Θανάση Σκουρτόπουλο, ο οποίος παρακολουθούσε από μία γωνία αμίλητος, ούτε συζήτηση. Ακόμα και όταν ο Πιτίνο ρωτήθηκε ευθέως, ντρίμπλαρε το όνομα του προκατόχου του με ένα χωρατό.

«Οι θέσεις των δύο Ελλήνων βοηθών μου είναι ανοιχτές για όλους, αρκεί να αντέχουν 2-3 ώρες καθημερινής δουλειάς και να έχουν ποσοστό λίπους κάτω από 15 τοις εκατό», αστειεύτηκε. «Οπότε, δεν υπάρχει ούτε ένας υποψήφιος!»

Νομίζω ότι ο Γιώργος Βόβορας θα πρέπει να προβάρει σιγά σιγά τα μπλε. Είναι άλλωστε από τους ελάχιστους που πληρούν τις προϋποθέσεις. Δεν θα εκπλαγώ πάντως, αν μολαταύτα το τιμ ξεκινήσει από τον Σκουρτόπουλο. Για περισσότερους από έναν λόγους.

Όσο για τον έτερο ασίσταντ, τον Αμερικανό, κάτι μου λέει ότι θα έχει πασίγνωστο επώνυμο. Ιταλοπρεπές και ηχηρό.

Ο Ρικ Πιτίνο ισχυρίστηκε ότι ήρθε ήδη σε επαφή «με τους παίκτες που αποτελούν τον πυρήνα της ομάδας». Εννοούσε τους γνωστούς τέσσερις του Παναθηναϊκού, τους δύο πρωτοκλασάτους του Ολυμπιακού και τον Θανάση, τα λέω στον αδελφό για να τα ακούσει και ο αδελφός.

Ο Ομοσπονδιακός προπονητής θα ξανάρθει στα μέρη μας τον Φεβρουάριο, για να συναντήσει σε ελληνικό έδαφος τον Σλούκα και τον Ντόρσεϊ. Για τον Κουφό, είπε ότι «έχει δεσμευτεί» να φορέσει φέτος τα μπλε. Να το δω και να μη το πιστέψω.

Για τον Μήτρου-Λονγκ, ο Πιτίνο αποκάλυψε ότι «ο Ναζ ενδιαφέρεται σφόδρα να παίξει στην Εθνική, όχι του Καναδά αλλά της Ελλάδας». Μετέφερε μάλιστα έναν χρησμό του Γιώργου Βασιλακόπουλου, σύμφωνα με την οποία «νέοι κανονισμοί ίσως επιτρέψουν να χρησιμοποιήσουμε δύο ομογενείς και όχι έναν».

Με τα τωρινά δεδομένα, μόνο ένας από τους Μήτρου, Ντόρσεϊ, Όγκαστ μπορεί να αγωνιστεί στην Εθνική. Αν κρίνω από τα συμφραζόμενα, ο Πιτίνο θα προτιμούσε τον πρώτο.

Και ο Μπουρούσης; «Ποιος είπατε;»  Ο Μπουρούσης, ο ψηλός που παίζει στην Ισπανία. Ο αρχηγός ντε. «Να δούμε πρώτα ποιος είναι πρόθυμος να παίξει και ποιος όχι και έπειτα τα ξαναλέμε». Λίγο αδέξια, αυτή η ντρίμπλα.

Δεν προσπαθώ να πω ότι ο κάπτεν της Εθνικής θα αποκλειστεί από την αποστολή, αλίμονο δα, αλλά ότι το όνομά του ξέφυγε από το ραπόρτο του Πιτίνο. Προς το παρόν, ο Αμερικανός γνωρίζει μόνο όσους αγωνίστηκαν πέρυσι στην Εuroleague ή στο ΝΒΑ.

Ναι, αλλά ο Μπουρούσης ήταν παρών στο Μουντομπάσκετ, για την αποτυχία της Εθνικής στο οποίο ο Πιτίνο έχει εμπεριστατωμένη γνώμη και την καταθέτει σε κάθε ευκαιρία.

«Α, όχι, δυστυχώς δεν μπόρεσα να το δω γιατί δεν το έδειχνε η τηλεόραση στις ΗΠΑ. Μάθαινα όμως το σκορ, από τα γραπτά μηνύματα του φίλου μου του Άγγελου».

Βεβαίως, ο ακρογωνιαίος λίθος της Εθνικής είναι ο Γιάννης Αντετοκούνμπο. «Θα τον περιμένουμε στην ομάδα, ακόμα και αν χρειαστεί να του δώσω τη δική μου θέση στο αεροπλάνο», είπε, το αυτονόητο, ο Πιτίνο.

«Είναι όμως πολύ πιθανό, να μη τον έχουμε κοντά μας για το Προολυμπιακό τουρνουά».

Εάν οι υπόλοιποι εξασφαλίσουν για λογαριασμό του την πρόκριση, ο Γιάννης θα ταξιδέψει κανονικά για το Τόκυο. Αλλά αυτό είναι ένα πολύ μεγάλο «εάν».

Δεν καταλαβαίνω από πού προκύπτει η βεβαιότητα ορισμένων, ότι ο MVP του ΝΒΑ θα απουσιάσει από το κρίσιμο ραντεβού της 23ης Ιουνίου.

Αν πρέπει να κάνω μαντεψιά, educated guess το λένε στην πατρίδα του Ρικ, θα πω ότι μόνο πιθανή συμμετοχή των Μπακς στους τελικούς του ΝΒΑ μπορεί να κρατήσει τον Γιάννη στο Μιλγουόκι.

Πολύ πιθανό, ασφαλώς, αλλά διόλου βέβαιο. Η Ανατολή δεν είναι πανίσχυρη, αλλά έχει 2-3 γερούς μνηστήρες (Σίξερς, Σέλτικς κ.α.), ενώ θα πρέπει να ερωτηθεί και ο ξενοδόχος, δηλαδή οι πρωταθλητές Ράπτορς.

Ακόμα και τότε, σηκώνει νερό η σούπα. Η καταληκτική ημερομηνία των τελικών, εφ’ όσον αυτοί κριθούν στα επτά παιχνίδια, είναι η 10η Ιουνίου. Ούτε 15 ούτε 20 ούτε 25. Ολογράφως, δέκα. Το αργότερο.

Κάπου εκεί θα τελειώσουν και οι υποχρεώσεις του Σλούκα στο τουρκικό πρωτάθλημα, του Ντόρσεϊ στο ισραηλινό, του Κουφού στη VTB, προφανώς και του Θανάση στο ΝΒΑ.

Οι παίκτες του Παναθηναϊκού αγωνίζονταν πέρυσι στο 3-0 των τελικών της Α1 μέχρι τις 14 Ιουνίου, ενώ οι υποχρεώσεις των Μπακς ολοκληρώθηκαν στις 25 Μαϊου, μετά από σειρά έξι εξοντωτικών ανατολικών τελικών απέναντι στους Ράπτορς.

Όποιος υποτιμήσει τη θέληση του πεισμωμένου Γιάννη να παίξει στην Εθνική ομάδα της πατρίδας του, σε Ολυμπιακή χρονιά μάλιστα, κινδυνεύει να γελοιοποιηθεί.

Οι διαβουλεύσεις για το νέο του συμβόλαιο δεν πιστεύω ότι θα παίξουν ιδιαίτερο ρόλο, εφ’ όσον τα «θέλω» του παίκτη παραμένουν αδιαπραγμάτευτα.

Άλλωστε, για να γίνω πιο κυνικός, ο Γιάννης ξέρει ότι έπεται «άδεια» διετία. Το Ευρωμπάσκετ 2021 θα βρει την Εθνική μας σε φάση ανανέωσης, ενώ το 2022 είναι κενό από διοργανώσεις.

Μετά το καλοκαίρι του 2020, πιθανότατα θα τον ξαναδούμε στα μπλε στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2023, εάν προκριθούμε. Άλλο ένα μεγάλο «εάν».

Μήπως είναι τελικά προτιμότερο να πέσει η Εθνική μας στον «Όμιλο» του Καναδά αντί για κάποιον ευρωπαϊκό; Το Τορόντο απέχει από το Μιλγουόκι δέκα απλωτές στη λίμνη Οντάριο και είναι και γεμάτο Έλληνες.

Εικοσιπέντε χρόνια πέρασαν από το Μουντομπάσκετ του 1994, αλλά η τσίκνα από τα σουβλάκια του Ντάνφορθ δεν λέει να φύγει από τη μύτη μου.

Όταν ο Πιτίνο ρωτήθηκε τι ακριβώς λείπει από την Εθνική του 2019-20, μίλησε αμέσως για το σουτ. «Επειδή όμως δεν γίνεται να γεννήσουμε σουτέρ, θα πρέπει να δημιουργήσουμε τις ιδανικές προϋποθέσεις με γρήγορη κυκλοφορία της μπάλας», εξήγησε.

Αλλά αυτό το γνωρίζαμε από πριν, όπως το γνώριζαν και το σχεδίαζαν ο Σκουρτόπουλος, ο Μίσσας, ο Κατσικάρης, όλοι όσοι φόρεσαν τη μπλε φόρμα τα τελευταία χρόνια.

«Θα καλέσω τον Τζίμερ Φρεντέτ», αστειεύτηκε ο Πιτίνο. Δεν είπε φυσικά «Φριντέτ», αλλά αυτό είναι άλλη συζήτηση.

Επειδή η Εθνική δεν έχει ούτε Φρεντέτ ούτε Φριντέτ, ο Αμερικανός θα στρέψει την προσοχή του στην πατροπαράδοτη συνταγή.

«Τη γραμμή του τριπόντου και τη ρακέτα μας θα τις υπερασπιζόμαστε με το αίμα μας. Το πλεονέκτημα για την Εθνική Ελλάδας είναι ότι οι παίκτες της αγωνίζονται πολλά χρόνια μαζί. Σε τουρνουά λίγων ημερών, δεν κερδίζουν απαραίτητα οι ομάδες με το καλύτερο υλικό, αλλά εκείνες που γνωρίζονται καλύτερα μεταξύ τους».

Κάποια στιγμή, του ξέφυγε η λέξη «overachieving». Ξέρει ότι η Εθνική θα πρέπει να ξεπεράσει τον εαυτό της για να πάει στο Τόκυο, ιδίως αν παρουσιαστεί χωρίς τον Γιάννη Αντετοκούνμπο ή με άλλες ελλείψεις.

«Σαράντα χρόνια τώρα, σκαρφαλώνω σε βουνά», τόνισε ο 67χρονος Αμερικανός. «Αυτό το βουνό που έχουμε τώρα μπροστά μας θα είναι το πιο γοητευτικό».

Τι λέτε, μίστερ; Πού την είδατε, τη γοητεία; Νοέμβριο μήνα έχουμε και ήδη το άγχος μας τρώει τα σωθικά.

Πηγή: Gazzetta

Pin It on Pinterest

Shares
Share This