Του Χρήστου Σωτηρακόπουλου
Πρώτη φορά που είδα την εθνική ομάδα της Αγγλίας ως παιδί, ήταν στο Μεξικό το 1970, στον περιβόητο ημιτελικό με τη Δυτική Γερμανία όπου αν και προηγήθηκε 2-0, ηττήθηκε 3-2 και αποκλείστηκε. Τότε, δεν φανταζόμουν ότι θα περνούσαν 12 χρόνια για να ξαναπάει σε Μουντιάλ. Αυτό, έγινε τελικά το 1982. Ιστορικά, πάντα η εθνική ομάδα της Αγγλίας περνάει κάτω από τον πήχη των προσδοκιών σε αντίθεση με τις ομάδες που επί σειρά ετών κυριάρχησαν στα ευρωπαϊκά κύπελλα.
Κάτι γιατί πολλές φορές υπήρχε η ατυχία, κάτι γιατί πολλές φορές δεν μπόρεσε να εκμεταλλευτεί τις ευκαιρίες, κάτι επειδή – κι αυτό συνέβαινε πιο συχνά – οι αντίπαλοι ήταν καλύτεροι!
Απ’ όλες τις ομάδες της εθνικής Αγγλίας που θυμάμαι όλα αυτά τα χρόνια, που καλύπτω πλέον δημοσιογραφικά τα μεγάλα τουρνουά, αυτοί που ξεχωρίζουν ως την ικανότερη που θα ήταν δίκαιο να πάρει και τον τίτλο, ήταν του 1996 στο Euro που φιλοξενήθηκε στην Αγγλία…
Με τον Τέρι Βέναμπλς στον πάγκο και τους Σίρερ και Γκασκόιν σε εξαιρετική κατάσταση, αποκλείστηκε στα ημιτελικά, στα πέναλτι, από τον μόνιμο εφιάλτη της, τη Γερμανία.
Σ’ εκείνο τον ημιτελικό, η Αγγλία ήταν απείρως καλύτερη ομάδα, είχε δυο δοκάρια, είχε πολλές ευκαιρίες και έπρεπε να προκριθεί. Η τωρινή ομάδα έχει πάρα πολλές δυνατότητες και φάνηκαν στο Παγκόσμιο Κύπελλο και επίσης στο πως γύρισε τον όμιλο στο Nations League.
Η εμφάνιση εναντίον της Ισπανίας στη Σεβίλλη και η νίκη επί της φιναλίστ του Παγκοσμίου Κυπέλλου, Κροατίας, τον περασμένο Νοέμβριο, επιβεβαίωσε τον καλό δρόμο στον οποίο βρίσκεται η ομάδα υπό τις οδηγίες του Σάουθγκεϊτ εδώ και μια τριετία. Υπολογίστε που βρισκόταν η εθνική Αγγλίας μετά τον ταπεινωτικό αποκλεισμό από την Ισλανδία το 2016 στο Euro της Γαλλίας και δείτε πως και πόσο άλλαξε από τότε…
Μια νίκη επί του Μαυροβουνίου θα τη στείλει στα τελικά και η τωρινή φουρνιά είναι γεμάτη ταλέντο!
Αυτό το υπ’ αριθμόν 1.000ο παιχνίδι στην ιστορία της Αγγλίας, ουσιαστικά τη βάζει στην καινούργια εποχή που ξεκίνησε το 1872 με την ισοπαλία εναντίον της Σκωτίας. Και σίγουρα το πιο σημαντικό από τα προηγούμενα 999 παιχνίδια ήταν το υπ’ αριθμόν 409 ο τελικός του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1966. Και στόχος πρέπει να είναι τα επόμενα χρόνια αυτό το ματς να μην παραμείνει το σημαντικότερο!
Πηγή: England 365
