Του Κώστα Κεφαλογιάννη
Ποδοσφαιρικά το παιχνίδι του Ολυμπιακού με τον ΠΑΟΚ έδωσε πολλές και ταυτόχρονα λίγες αφορμές για συζήτηση. Πολλές διότι είχε μπόλικη τακτική, σωστές κινήσεις από τον ένα πάγκο, λάθος από τον άλλο. Λίγες, διότι ο Ολυμπιακός, παρά το γεγονός ότι οι περισσότεροι θεατές έμειναν με την αίσθηση ότι σφυροκόπησε τον ΠΑΟΚ, στην πραγματικότητα, ακόμα και στο δεύτερο ημίχρονο, έκανε ένα πράγμα καλά: πίεσε πολύ σωστά ψηλά, δεν άφησε την μπάλα σχεδόν καθόλου στα πόδια του αντιπάλου του και έτσι ήταν μονίμως στην επίθεση. Από αυτό προέκυψε και η εντύπωση των περισσοτέρων ότι ήταν «καταιγιστικός». Πέραν τούτο, ωστόσο, δεν έβγαλε πολλούς συνδυασμούς, δεν έβγαλε ευκαιρίες (δυο καθαρές – μία ο κακός ΠΑΟΚ στο ίδιο διάστημα), κατέφευγε σε σέντρες, δεν είχε ιδιαίτερες ιδέες και δημιουργικότητα. Στα υπέρ του Ολυμπιακού ότι έδειξε περίσσευμα ενέργειας και θέλησης, παρά την κούραση του παιχνιδιού με την Τότεναμ και στα ελαφρυντικά του ότι στάθηκε άτυχος με τον τραυματισμό του Βαλμπουενά
Στην πραγματικότητα πάντως ο «Δικέφαλος» πήρε το «Χ» μάλλον εύκολα και σίγουρα ευκολότερα από το περυσινό διπλό. Για να πάμε και στον αντίποδα εντούτοις, αναρωτιέμαι, αυτό ήταν τελικά το ζητούμενο; Η ισοπαλία; Να μην σπάσει το αήττητο; Διότι έτσι έμοιαζε να αντιμετωπίζει την αναμέτρηση ο Αμπέλ. Δίχως διάθεση να διεκδικήσει κάτι παραπάνω. Παρότι είχε το ματς στα χέρια του, μετά το καλό πρώτο μέρος του ΠΑΟΚ, το άφησε να του φύγει με κακό κοουτσάρισμα (η αλλαγή συστήματος σε 4-5-1 με μετακίνηση του αρνητικού Μπίσεσβαρ στα αριστερά ήταν ατυχής έμπνευση για να το πω επιεικώς) και καθυστερημένες αλλαγές, από τις οποίες πάντως δεν πήρε κάτι.
Ο Μαρτίνς, που υποτίθεται ότι έχει αδυναμία στις παρεμβάσεις κατά τη διάρκεια του ματς, έκανε δυο σωστές αλλαγές οι οποίες βοήθησαν την ομάδα του να ανεβάσει την πίεσή της. Ο Αμπέλ διάβασε αρχικά σωστά το ντέρμπι και μετά κόλλησε. Με αποτέλεσμα ο ΠΑΟΚ να δείχνει όσο περνούσε η ώρα συμβιβασμένος με το «Χ». Προφανώς το «χ» δεν είναι κακό σε εκτός έδρας αναμέτρηση με τον βασικό ανταγωνιστή του για τον τίτλο, όμως το διπλό ήταν εκεί, μπροστά στα μάτια του, σε μια απόσταση μιας αντεπίθεσης. Με στοιχειωδώς καλύτερη κυκλοφορία και σωστή αντίδραση στην πίεση του Ολυμπιακού, ο ΠΑΟΚ θα έβρισκε στρέμματα κενών χώρων. Δεν τα βρήκε, δεν έχασε, πάμε παρακάτω.
Το παρακάτω, δυστυχώς, είναι όλα τα γύρω – γύρω. Η υποδοχή της αποστολής, οι διαμαρτυρίες στους διαιτητές, ο θλιβερός κύριος Σάββας, η ακόμα πιο θλιβερή NOVA.
Το ποδόσφαιρο και το παραπόδοσφαιρο συναντήθηκαν στο «Καραϊσκάκης». Ετούτη τη φορά και χάρις και στην στάση του ΠΑΟΚ που δεν εκβίασε καταστάσεις κυριάρχησε το πρώτο. Δεν θα συμβαίνει πάντα.
Για να μην μακρηγορούμε: ο διαιτητής έκανε ένα σοβαρό λάθος. Δεν έδωσε ένα ακόμα πέναλτι στον Ολυμπιακό, πριν από εκείνο που σωστά έδωσε – κατά τη γνώμη μου το μαρκάρισμα του Καντουρί στον Ποντένσε ήταν παράβαση. Θεωρώ εντούτοις ότι σφύριζε ότι έβλεπε, τήρησε ίσες αποστάσεις, δεν μάσησε σε βλαχομαγκιές και βοήθησε σημαντικά τον ρυθμό του αγώνα. Δεκτή και η αντίθετη άποψη ασφαλώς.
Η ερώτηση μου όμως προς όλους, προς τους διοικούντες τον Ολυμπιακό κυρίως αλλά και τους δημοσιογράφους που αναπαράγουν την ρητορική τους: Τι ακριβώς πιστεύετε ή τι ισχυρίζεστε; Ότι ένας ρέφερι με την ποιότητα και την εμπειρία του Σάντσεθ πήρε εντολή από τον Περέιρα να σπρώξει τον ΠΑΟΚ; Αυτό συμβαίνει; Πείτε το για να ξέρουμε. Η ΟΥΕΦΑ που ελέγχει την διαιτησία στην Σούπερ Λίγκα είναι τσιράκι του Σαββίδη; Πραγματικά έχω περιέργεια να μάθω. Προς το παρόν και μέχρι να μου απαντήσει κάποιος πως ακριβώς και για ποιον λόγο ο Σάντσεθ έγινε …Σπάθας απ’ την ανάποδη, ας αρκεστούμε σε ετούτο: η έλευση ξένων διαιτητών είναι ευλογία για τα ελληνικά ντέρμπι. Όχι επειδή δεν κάνουν λάθη – κάνουν και μάλιστα σε κάποιες περιπτώσεις χοντρά. Αλλά επειδή αφαιρούν κάθε σοβαρό επιχείρημα από τους επαγγελματίες της λάσπης.
Επαγγελματίας της λάσπης, δυστυχώς έχει καταντήσει ο Σάββας Θεοδωρίδης. Η ντροπή και η ξεφτίλα δεν είναι δική του βεβαίως. Είναι, μεταξύ άλλων και όσων του δίνουν μικρόφωνο. Τα κανάλια που επιμένουν να προσφέρουν απλόχερα βήμα στο εβδομαδιαίο μισαλλόδοξο κήρυγμα του κυρ – Σάββα και μάλιστα τον αφήνουν να παρλάρει δίχως διακοπή, δίχως ερώτηση, δίχως αντίλογο, θα έπρεπε να ντρέπονται για την επιλογή τους – και έχουν και τεράστια ευθύνη για ό,τι συμβεί εξαιτίας των δηλώσεών του. Οι έρμοι οι δημοσιογράφοι δε, που κρατούν το μαρκούτσι σαν ανδρείκελα, τρέμοντας την ιδέα να τον ρωτήσουν κάτι δύσκολο (ή κάτι εύκολο, οτιδήποτε τέλος πάντων) έχουν την πλήρη συμπαράστασή μου.
Σε κάθε περίπτωση το παραλήρημα αυτής της Κυριακής ήταν ίσως το χειρότερο της «πανένδοξης» ιστορίας του ανδρός. Οι αρχές ετούτου του τόπου οφείλουν να επαναπροσδιορίσουν τι ακριβώς προκαλεί την βία.
Τέλος, αντιλαμβάνομαι ότι η NOVA βρίσκεται σε μια δύσκολη μετάβαση. Ας θεωρήσουμε λοιπόν το γεγονός ότι έτυχε να μην έχει κάμερα – για πρώτη φορά σε άφιξη ομάδας εδώ και χρόνια – στο σημείο όπου έγινε η «υποδοχή» της αποστολής του ΠΑΟΚ ως σύμπτωση.
Το μέλλον θα δείξει πώς ακριβώς θα πορευτεί η εταιρεία ως προς την αντικειμενική κάλυψη του ελληνικού πρωταθλήματος. Ωστόσο ο αποκλεισμός του OPEN από το γήπεδο, με αστεία επιχειρήματα καθώς και πλείστα άλλα παραδείγματα για την σχέση της ΠΑΕ Ολυμπιακός με τα ΜΜΕ, δεν αφήνουν πολλά περιθώρια αισιοδοξίας.
Πηγή: Sport DNA
