Της Νίκης Μπάκουλη
Όταν τον κοιτάς, δεν σκέφτεσαι ακριβώς ‘είναι αθλητής’. Για την ακρίβεια, ο Άντι Ρουίζ είναι πρωταθλητής, στην κατηγορία βαρέων βαρών της πυγμαχίας. Κόσμου. Του ανήκει μια από τις μεγαλύτερες εκπλήξεις, στην ιστορία του σπορ: η νίκη επί του Άντονι Τζόσουα, τον περασμένο Ιούνιο. Πριν συνηθίσει τον τίτλο του, συμφώνησε για το rematch. Αυτό θα γίνει το Σάββατο 7/12, στις 21.30. Μπορείς να το δεις στην Cosmote TV. Αλλά πρώτα διάβασε μια ιστορία που θα σε κάνει να αναρωτηθείς γιατί ο Μεξικανός είπε το ΟΚ στο rematch.
O Andres Ponce Ruiz βρέθηκε -από σπόντα- στο ίδιο ρινγκ -του Madison Square Garden- με τον Άντονι Τζόσουα. Όπου ‘Άντονι Τζόσουα’ ήταν τότε ο κορυφαίος στην κατηγορία heavyweight, κάτοχος όλων των τίτλων και προ της πρώτης εμφάνισης στις ΗΠΑ, όπου θα υπερασπιζόταν το στέμμα για έβδομη φορά. Όπου ‘από σπόντα’ ο Ρουίζ κάλυψε το κενό του Τζάρελ Μίλερ, ο οποίος τέθηκε εξαιτίας απαγορευμένης ουσίας σε δείγμα που ‘χε δώσει για ντόπινγκ κοντρόλ.
Η διαδικασία για την εύρεση αντικαταστάτη, αφορούσε συζητήσεις με όσους είχαν ξεχωρίσει -και είχαν διακριθεί. Η πρώτη επιλογή ήταν ο Λουίζ Ορτίθ. Αρνήθηκε την πρόσκληση και τότε τοποθετήθηκε στην κορυφή ο Ρουίζ, γιατί όπως είχε πει ο Τζόσουα ‘ήταν ο πιο εύκολος/άνετος/ακομπλεξάριστος στις διαπραγματεύσεις’. Ουδείς του έδινε πιθανότητες. Μια εβδομάδα μετά, απολάμβανε υποδοχή εθνικού ήρωα στο Μεξικό -ως ο πρώτος παγκόσμιος πρωταθλητής βαρέων βαρών. Συναντήθηκε με τον Πρόεδρο και μετά επέστρεψε στη γειτονιά όπου μεγάλωσε, για την παρέλαση που τον ήθελε να κάθεται σε ανοιχτή Rolls Royce.
‘Το σώμα δεν σημαίνει κάτι’ λένε άνθρωποι που ασχολούνται με την πυγμαχία. Ο ίδιος ο Ρουίζ είχε προειδοποιήσει τον Τζόσουα ‘να μην υποτιμήσεις το χοντρό παιδί. Έρχομαι να σε νικήσω’. Αν μη τι άλλο ο Μεξικανός ξέρει να αυτοσαρκάζεται. Όπως ξέρει και να μάχεται.
Γεννήθηκε στο Imperial της Καλιφόρνια, τριάντα λεπτά απόσταση από το Μexicali του Μεξικού, ‘νεκρή ζώνη’ μεταξύ του Λος Άντζελες και του Φοίνιξ. Τα παλιά τα χρόνια ήταν η γέφυρα των εμπόρων ναρκωτικών ουσιών και ανθρώπων, για τις μεγάλες πόλεις των ΗΠΑ. Οι Μεξικανοί γονείς/μετανάστες τον ονόμασαν ‘μαχητή’ και τον πήγαιναν τακτικά στην εκκλησία. Αποβλήθηκε από το σχολείο, γιατί τα έβαλε με την μονάδα της Homeland Security σε αποστολή που είχαν να περιορίσουν τις συμμορίες. Ο οικοδόμος πατέρας του, τον πήρε μαζί του στη δουλειά. Του έδωσε ένα σφυρί και του ανέθεσε τα γκρεμίσματα. Του έμαθε και τη σημασία του να κερδίζεις το μεροκάματο σου. Ο γιος έλεγε ‘εγώ θα γίνω πυγμάχος’ και ο πατέρας απαντούσε ‘καλά, δούλευε τώρα’. Ώσπου μια μέρα του είπε ‘διάλεξε ένα και κάντο σωστά’. Τα παράτησε όλα και πήγε στο Mexicali, όπου είχε γυμναστήριο ο παππούς του. Τη συνέχεια θα τη μάθεις, όπως διαβάζεις τους 10 λόγους που νίκησε τον Τζόσουα.
Εμπειρία: το ρεκόρ της έκπληξης, σε ερασιτεχνικό επίπεδο ήταν 105 νίκες, 5 ήττες. Είχε δηλαδή, δώσει 110 αγώνες. Στη λίστα ήταν χρυσά σε Ολυμπιακούς Εφήβων. Σε αυτήν την πορεία, αντιμετώπισε όλα τα διαφορετικά ‘μεγέθη’ αντιπάλων και στιλ. Έγινε επαγγελματίας το Μάρτη του 2009, στα 19.
Μexican Blood: ο Χούλιο Σεζάρ Σαλβές είναι ο πυγμάχος που τον έχει επηρεάσει. Ο συνδυασμός της επιθετικότητας με το αριστερό χέρι, συν το πείσμα κάθε φορά που τον έριχναν στο καναβάτσο, τον προσδιόρισαν. Όπως επισήμαναν στο video της Motivedia ‘ο όμορφα βίαιος τρόπος των Μεξικανών μαχητών έγινε κάτι που σέβεται όλος ο κόσμος’.
Η επίδραση του αουτσάιντερ: το 99% εξ όσων είδαν το ματς, είχαν χαρακτηρίσει ως φαβορί τον Τζόσουα, με τον Ρουίζ να αποκτά τη νοοτροπία του ‘δεν έχω να χάσω τίποτα’. Και οι άνθρωποι που δεν έχουν κάτι να χάσουν, είναι οι πιο επικίνδυνοι. Βάλε στην εξίσωση και ότι επιλέχθηκε τελευταία στιγμή, ως αντικαταστάτης του Τζάρελ Μίρελ. Αρκετά από τα εισιτήρια δεν ανέγραφαν ΚΑΝ το όνομα του -δεν πρόλαβαν να τυπωθούν με αυτό.
Διαθέτει περισσότερα από δύναμη: το nickname του είναι ‘destroyer’ και 22 νίκες τις πήρε με knock out. Παρ’ όλα αυτά, δεν βασίζεται μόνο στη δύναμη της γροθιάς. Το κυρίαρχο χαρακτηριστικό του είναι πως έχει την ικανότητα να κερδίζει τον άλλον, στο παιχνίδι του. Έτσι πήρε και παιχνίδια στους πόντους. Σε ένα (εναντίον του Τζόσεφ Πάρκερ) νίκησε στον 12ο γύρο. Δηλαδή, δεν νίκησε, γιατί έτσι ήθελε διαιτητής -με την απόφαση να καταδικάζεται από όσους ήξεραν το σπορ. Κράτα πως ο Ρουίζ αποδεδειγμένα, λειτουργεί καλύτερα όσο ‘τραβάνε’ χρονικά οι αγώνες. Μαζί και ότι ο Πάρκερ για τρεις μέρες, μετά τον αγώνα, έτρωγε ό,τι χωρούσε το καλαμάκι που είχε στο στόμα του.
Ο αγώνας με τον Αλεξάντερ Ντιμιτρένκο των 2 μέτρων ύψους: ήταν η τελευταία πρόκληση πριν συναντήσει τον Τζόσουα. Πριν εμφανιστεί στο ρινγκ δεν είχε πατήσει σε κάποιο, για επίσημο αγώνα, επί 9 μήνες. Αρχικά ‘μετρούσε’ τον Γερμανό. Μετά, δοκίμασε τα δικά του χτυπήματα. Τα έφερε σε κλάσματα αφότου απέφευγε τις γροθιές του Ντιμιτρένκο. Έδωσε 68. Δέχθηκε 21.
Αήττητος: εξαιρουμένης της απόφασης που του στοίχισε τον αγώνα με τον Πάρκερ, δεν είχε χάσει κάποιον εξ όσων είχε δώσει σε ελίτ επίπεδο. Το ρεκόρ του ήταν 31-1, με 20 νοκ άουτ. Παρεμπιπτόντως, θα μπορούσε να ‘χει αντιμετωπίσει τον Τζόσουα ένα χρόνο νωρίτερα. Αλλά βρέθηκε απέναντι στον Βρετανό ο Πάρκερ, ως νικητής του αγώνα με τον Ρουίζ.
To ύψος του: ο Ρουίζ είναι πιο κοντός από τον Τζόσουα, ο οποίος είχε αντιμετωπίσει άλλους τέσσερις πυγμάχους που ήταν πιο κοντοί από εκείνον και όλοι του δημιούργησαν προβλήματα. Κυρίως με το αριστερό χουκ -σήμα κατατεθέν του Ρουίζ. Εναντίον των άλλων, βρήκε τα κλάσματα που χρειαζόταν για να ανασυνταχθεί. Ο Μεξικανός δεν του τα έδωσε.
Ο Τζόσουα δεν ήταν καλά: τις ημέρες που προηγήθηκαν της συνάντησης, τα media είχαν λυσσάξει πως κάτι είχε το φαβορί. Είχε κυκλοφορήσει η φήμη πως είχε λιποθυμήσει, άλλη που τον ήθελε να ‘χει βγει νοκ άουτ σε προπόνηση, τρίτη πως δεν είχε κίνητρο πια και προφανώς, ότι ήταν τραυματίας.
”Στα είχα πει”: αν μη τι άλλο, ο Ρουίζ είχε προειδοποιήσει για τις προθέσεις και τις ικανότητες του, πριν το ματς του Ιουνίου. Αλλά κανείς δεν τον άκουγε. Μετά τον άκουσαν όλοι.
Από αυτούς τους δέκα λόγους, οι μισοί εξακολουθούν να ισχύουν.
Πάμε τώρα, και στην ερώτηση των εκατομμυρίων: γιατί δέχθηκε να ξανασυναντήσει τον Τζόσουα;
Σύμφωνα με πληροφορίες της Daily Star Sports o Τζόσουα θα πάρει 60 εκατομμύρια δολάρια, πριν καν πατήσει το πόδι του στο ρινγκ. Ο Ρουίζ θα δει στο λογαριασμό του 9.000.000 δολάρια, χώρια όσα πάρει από χορηγούς. Το ποσό είναι κατά 2 εκατομμύρια μεγαλύτερο από εκείνο που ‘χε λάβει στον πρώτο αγώνα. Αν ξανανικήσει, το πιθανότερο είναι πως θα αντιμετωπίσει το νικητή του αγώνα Ντεόντε Ουάιλντερ-Τάισον Φιούρι. Και εκείνο το βράδυ θα γίνει πάμπλουτος, πριν βάλει τα ρούχα της δουλειάς.
Πηγή: Contra
