Του Κώστα Κεφαλογιάννη
Ο Ολυμπιακός προκρίθηκε στους «32» του Γιουρόπα Λιγκ απολύτως δίκαια. Για την ακρίβεια ήταν το λιγότερο που άξιζε με βάση τις εμφανίσεις του στον Όμιλο. Μπορεί η φετινή Μπάγερν και η φετινή Τότεναμ να μην βρίσκονται στα περυσινά επίπεδα και γενικά να διανύουν μέτριες όσο και μεταβατικές σεζόν, ωστόσο παραμένουν Μπάγερν και Τότεναμ. Που πάει να πει χιλιόμετρα μακριά από κάθε ελληνική ομάδα – ο Ολυμπιακός της κοίταξε και τις δυο στα μάτια, έστω και σημειακά.
Και μπορεί ο Ερυθρός Αστέρας να ήταν από τις χειρότερες ομάδες του φετινού Τσάμπιονς Λιγκ, όμως όπως έχει αποδειχθεί με τον πλέον οδυνηρό τρόπο, στην Ευρώπη οι ελληνικοί σύλλογοι δεν δικαιούνται να υποτιμούν ή να θεωρούν καφενείο κανέναν!
Το γεγονός, λοιπόν, ότι ο Ολυμπιακός συνεχίζει στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις και τον Μάιο, αποτελεί μια μεγάλη και αδιαμφισβήτητη επιτυχία. Μην ξεχνάμε ότι οι Ερυθρόλευκοι ξεκίνησαν κατακαλόκαιρο να παίζουν μπάλα, αγωνίζονται δίχως τον ποιοτικότερο μεσοεπιθετικό τους (Φορτούνης) , σε πολλά ματς έπαιξαν και χωρίς τον Βαλμπουενά. Αγωνίζονται επίσης με την πίεση – ψύχωση του εγχώριου πρωταθλητισμού, η οποία θα μπορούσε να τους αποπροσανατολίσει πλήρως από τις ευρωπαϊκές τους υποχρεώσεις – το έπαθε ή το επέλεξε ο ΠΑΟΚ πέρυσι.
Ωστόσο και στην Ελλάδα πρώτοι είναι.
Με λίγα λόγια, στο πρώτο μισό της σεζόν ο Ολυμπιακός έχει πλησιάσει στο απόλυτο. Με βάση τον ανταγωνισμό, θα έλεγα ότι πέτυχε το καλύτερο εφικτό. Όποιος πιστεύει ότι θα μπορούσαν οι Πειραιώτες να προκριθούν στους «16» του Τσάμπιονς Λιγκ ή να έχουν ανοίξει κάποια μεγάλη διαφορά από τον –σταθερά αήττητο – ΠΑΟΚ εντός συνόρων, μάλλον ζούσαν σε κάποιο ερυθρόλευκο συννεφάκι.
Αγωνιστικά αξίζουν εύσημα στον Πέδρο Μαρτίνς για όλα όσα έχει καταφέρει από πέρυσι, όταν παρέλαβε ένα σκορποχώρι, μέχρι φέτος όπου έχει παρουσιάσει μια οργανωμένη ομάδα η οποία παράγει διαρκώς ποδόσφαιρο.
Το εντυπωσιακό με όλα τα παραπάνω είναι το εξής: αν ο Ζαντέρ δεν έκανε το ανόητο χέρι στο 87ο λεπτό, ο Πέδρο Μαρτίνς σήμερα θα ήταν και πάλι υπό έντονη αμφισβήτηση.
Επειδή, δηλαδή, ο Ποντένσε δεν μπορεί να βρει δίχτυα ούτε με αίτηση, η εξαιρετική δουλειά του Πορτογάλου θα κρεμόταν και πάλι σε μια κλωστή. Σε κάθε περίπτωση, εφόσον τελικά απονεμήθηκε δικαιοσύνη , ο Μαρτίνς θα έχει την ευκαιρία να ολοκληρώσει τη χρονιά και να κριθεί μετά (εκτός απροόπτου).
Θα αποφύγω την συζήτηση για όλα τα γνωστά εξωαγωνιστικά θέματα που αδικούν πρωτίστως την προσπάθεια του Πέδρο και των παικτών του – έχουμε τρεις μήνες μπροστά μας μέχρι το επόμενο ευρωπαϊκό ματς των Ερυθρολεύκων για να ασχοληθούμε με την τοξικότητα της ελληνικής Σούπερ Λίγκας. Φοβάμαι ότι έτσι κι αλλιώς θα έχουμε πολλές αφορμές.
Προς το παρόν, ας αρκεστούμε σε μια αυτονόητη διαπίστωση: η Ευρώπη γεμίζει με καθαρό αέρα τα πνευμόνια των ομάδων – παικτών, προπονητών και οπαδών. Αέρα απαραίτητο για να αντέξουν την εγχώρια μιζέρια.
Ο ΠΑΟΚ έχει θυσιάσει ή έχει απλώς απωλέσει αυτόν τον αέρα εδώ και τρία χρόνια (πέρυσι έπαιξε στους Ομίλους του Γιουρόπα αλλά ήταν σαν μην έπαιξε). Ο βασικός μελλοντικός του στόχος, λοιπόν, πρέπει να γίνει αυτός: η ευρωπαϊκή καταξίωση, μέσω της σταθερότητας. Όχι η διατήρηση του αήττητου μέχρι να γεράσουμε.
Πηγή: Sport DNA
