Επιλογή Σελίδας



Του Βασίλη Σκουντή

Πλάκα πλάκα ο Ντίνος Μήτογλου αποδεικνύεται παίκτης παντός καιρού…

Δεν ξέρω τι θα κάνει απόψε που ο Παναθηναϊκός αντιμετωπίζει την ΑΕΚ, αλλά στο μεταίχμιο ανάμεσα στα ακραία καιρικά φαινόμενα, στάθηκε στο ύψος του!

Της μεν Ζηνοβίας της έριξε μια μεγαλοπρεπή χυλόπιτα στο Παλαιό Φάληρο (κόντρα στον Πανιώνιο), τον δε Ηφαιστίωνα που ενσκήπτει σήμερα τον προϋπάντησε στο Καλίνινγκραντ όπως αρμόζει στην ιστορία του πρώτου τη τάξει στρατηγού και κολλητού φίλου του Μεγάλου Αλεξάνδρου…

Έγινε κι ελόγου του ένας ατρόμητος χιλίαρχος!

Γελώ τώρα που το γράφω κι ελπίζω να χαχανίσει και ο ίδιος και να μη μου κακιώσει: επειδή κατά καιρούς το επίθετο του γράφεται με δυο παραλλαγές (πότε Μίτογλου και πότε Μήτογλου), νομίζω ότι υπάρχει και μια τρίτη λύση, που είναι όχι απλώς συμβιβαστική, αλλά η πρέπουσα…

Ο Ντίνος πρέπει να γράφεται Μύτογλου!

Ο λόγος; Ελάτε τώρα, χωριό που φαίνεται, κολαούζο δεν θέλει!

Το παιδί έχει μύτη στην κυριολεξία και μεταφορικά, γι αυτό φαίνεται πως μυρίζεται τόσο καλά τις φάσεις σε κάθε αγώνα και πράττει τα δέοντα που τυγχάνει κιόλας να είναι τα αναγκαία για τον εν πολλαίς αμαρτίες περιπεσόντα (στην υπόθεση των ριμπάουντ) Παναθηναϊκό!

Μιας και το ‘φερε η κουβέντα στις μεγάλες μύτες, ο θρυλικός Γιώργος Κολοκυθάς ο οποίος ήταν σε όλη του την καριέρα ένας «ψεύτικος» σέντερ κουβάλαγε το παρατσούκλι «Μύτος», ενώ υπήρξα αυτήκοος μάρτυς σε μια δήλωση που είχε κάνει ο Ρίκι Ρούμπιο στην κορύφωση του αυτοσαρκασμού του…

«Είμαι μεγάλος θαυμαστής του Θοδωρή Παπαλουκά. Παίζουμε στην ίδια θέση και συν τοις άλλοις έχουμε κι ένα άλλο κοινό σημείο» είχε πει χαϊδεύοντας τη μύτη του!

Για την οργιώδη φάση την οποία διανύει ο
(τον καθιερώνω τοιουτοτρόπως, τα ‘παμε, τα συμφωνήσαμε) Μύτογλου ομίλησαν πολλοί και διάφοροι: ο Ρικ Πιτίνο ως ηθικός αυτουργός της κατά το μάλλον ή ήττον μετάλλαξης του Σαλονικιού φόργουορντ , ο Κώστας Τσαρτσαρής του οποίου τα κατά καιρούς σχόλια του στο Faceboook είναι μια στο καρφί και μια στο πέταλο, ο Γιώργος Κούβαρης και δεν συμμαζεύεται…

Δεν ομίλησε ακόμη ο Θεόδωρος Ροδόπουλος, που μάλλον πρέπει να είναι… στενοχωρημένος!

Τι εννοώ; Απλούστατα ο βετεράνος προπονητής και «μέγας θεωρητικός» του ελληνικού μπάσκετ, που είναι ομοτράπεζος των πιο κοφτερών προπονητικών μυαλών της Αμερικής και υπήρξε ο μέντορας του Μύτογλου στην ακαδημία «Αστέρια» στο Πανόραμα Θεσσαλονίκης, ανέκαθεν πίστευε ότι ο Ντίνος πρέπει να σταδιοδρομήσει στη θέση «τρία και πολύ του είναι»!

Άντε στη χειρότερη περίπτωση, να είναι τριαροτεσσάρι και επ’ ουδενί τεσσαροτριάρι, άλλωστε στους αγώνες τον έβαζε να παίζει στο «3», ενώ στο «5» χρησιμοποιούσε ένα παιδί με ύψος 1μ.95!

Βεβαίως με τη λογική που λάνσαρε στα καθ’ ημάς ο Αργύρης Πεδουλάκης, λέγοντας ότι «οι θέσεις στο μπάσκετ πλέον είναι δυο, των παικτών που παίζουν με πρόσωπο και με πλάτη προς το καλάθι»), ο Ντίνος μπορεί κάλλιστα να συστήνεται ως ένας διπλός πράκτωρ…

Το λένε και τα χαρτιά μου, όπως φωνασκούσε κάποτε από του βήματος της Βουλής των ελλήνων, ο Δημήτρης Τσοβόλας: το λένε τα χαρτιά της στατιστικής τόσο στη Εuroleague, όσο και στο ελληνικό πρωτάθλημα, όπου αναλογικά ο Μήτογλου είναι όντως ο καλύτερος ριμπάουντερ του Παναθηναϊκού.

Ο καλύτερος και συνάμα ο πιο… οικονομικός, διότι με κριτήριο της σχέση ποιότητας-τιμής, όντως κάνει θραύση: στην μεν Euroleague κατεβάζει 4.4 ριμπάουντ σε 13’.49’’ συμμετοχής (έναντι 5.2 του Καλάθη σε 33’.14’’), στη δε Basket League είναι μακράν κορυφαίος και σε απόλυτα νούμερα με 7.0 από δαύτα σε 19’.12’’, χώρια οι 10.6 πόντοι του ανά αγώνα.

Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι περνώντας ένα σκάρτο εικοσάλεπτο επί του παρκέ ο Μύτογλου μπορεί να παίζει κάθε βράδυ στα όρια του double-double…

Πλέον ο λεγάμενος είναι πενταδάτος και η επιλογή του Πιτίνο (πέραν του στοιχήματος που βάζει με την αξιοποίηση και την εξέλιξη του) αλλάζει την εικόνα του Παναθηναϊκού. Προφανώς το δείγμα γραφής είναι μικρό και πάντως όχι επαρκές για να γίνουν οι απαραίτητες αναγωγές, αλλά εδώ το πράγμα μιλάει από μόνο του…

Δεν ξέρω εάν ο Ντίνος είχε συμβιβασθεί με την ιδέα να είναι ένας καλός, ποιοτικός και αξιόπιστος έκτος παίκτης ώστε να ανταποκρίνεται στον ρόλο που θεωρείται περί πολλού και έχει μεγάλη πέραση στο ΝΒΑ…

Παρεμπιπτόντως ως τέτοιος διέπρεψε σε όλη την καριέρα του ο Θοδωρής Παπαλουκάς, ενώ σε ένα μεγάλο μέρος της δικής του τον έπαιζε στα δάχτυλα και ο Νίκος Οικονόμου.

Σε κάθε περίπτωση εσχάτως ο Μύτογλου έλαβε προαγωγή και… ευμενή μετάθεση αποδεικνύοντας κιόλας ότι περισσότερο από την ποσότητα μετράει η ποιότητα και μένει να φανεί εάν και κατά πόσον θα βαδίσει στα χνάρια του Μίλαν Τόμιτς και του Αντρέ Ιγκουοντάλα!

Σοβαρολογώ σε αυτό και ιδού η σχετική τεκμηρίωση…

Η εικόνα του Ολυμπιακού τη σεζόν 1996-97 που άρχισε χάλια και κατέληξε διθυραμβική, άλλαξε δραματικά όταν ο Ντούσαν Ιβκοβιτς φώναξε τον Τόμιτς από τον πάγκο και τον έβαλε στη βασική πεντάδα δίπλα στον Ντέιβιντ Ρίβερς για να του τραβάει κιόλας το χαλινάρι!

Στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, μεσούντων των τελικών της σεζόν 2014-15 και ενώ οι Καβαλίερς προηγούνταν με 2-1, ο Στιβ Κερ είπε ένα ψέμα: στις 11 Ιουνίου του 2015, λίγη ώρα πριν από τον τέταρτο τελικό ο προπονητής των Γουόριορς είπε ότι δεν σκόπευε να κάνει καμία αλλαγή στην πεντάδα, που ως γνωστόν για τους αμερικανούς θεωρείται «θέσφατον» και γι αυτό κιόλας τρελαινόταν ο Ντέιβιντ Μπλατ…

Εψεύσθη ο Κερ και δεν διεψεύσθη διότι η παρουσία του (σεσημασμένου ως έκτου παίκτη) Αντρέ Ιγκουοντάλα στο βασικό σχήμα, αντί του Αντριου Μπόγκουτ και δίπλα στον Στεφ Κάρι, στον Κλέι Τόμπσον, στον Χάρισον Μπαρνς και στον Ντρέιμοντ Γκριν άλλαξε άρδην τα δεδομένα της σειράς. Το αποτέλεσμα; Οι Dubs πέτυχαν τρεις απανωτές νίκες, μετέτρεψαν το 1-2 σε 4-2 και αναρριχήθηκαν στο θρόνο του ΝΒΑ μετά από σαράντα χρόνια νηστείας και προσευχής!

Βεβαίως-και για να είμαι τίμιος-τον ρουν της ιστορίας περισσότερο ίσως από την παρουσία του Ιγκουοντάλα τον άλλαξε η απουσία του τραυματία Καϊρί Ερβινγκ, αλλά ο γέγονεν γέγονεν…

Την Παρασκευή στο Καλίνινγκραντ ο Μύτογλου διέλυσε το Σύμπαν! Πέτυχε οκτώ ρεκόρ καριέρας και με ένα τρομακτικό double-double (με 25 πόντους, 16 ριμπάουντ, εκ των οποίων τα οκτώ επιθετικά, δυο ασίστ, δυο κλεψίματα) σφράγισε για τα καλά την τρίτη απανωτή νίκη του Παναθηναϊκού επί της ΤΣΣΚΑ Μόσχας.

Είχαν προηγηθεί οι μαζεμένες σπουδαίες εμφανίσεις του στα ματς με τον Πανιώνιο (19π., 11ρ., 4ασ.) και την Μπάγερν Μονάχου (11π., 6ρ., 2ασ., 2κλ.) και οψόμεθα…

Την εικόνα του faux center Μύτογλου, ο Πιτίνο την είχε πλάσει στο μυαλό του πριν από έναν χρόνο: στις 4 Φεβρουαρίου του 2018 στο Λαύριο, όπου μετά την αποχώρηση του Λάσμε και λόγω της ασθένειας του Πέιν, ο Πιτίνο του έδωσε δέκα λεπτά στη θέση 5, μοιράζοντας τα υπόλοιπα τριάντα στον Βουγιούκα και στον Παπαγιάννη. Εκείνο το απόγευμα ο Ντίνος έπαιξε φουνταριστός μέσα στη ρακέτα, με συνεταίρο στο «4»τον ΝτεΣόν Τόμας, ο οποίος πλέον δοκιμάζεται και στο «3» και φανέρωσε τον πλουραλισμό και την ελαστικότητα του.

Τότε ήταν που άρχισε να… ξεροβήχει ο Ροδόπουλος, θεωρώντας ότι η θέση του είναι τριάρι και μάλιστα βαριά βαριά!

Παρεμπιπτόντως σε θέση κλασικού σέντερ τον είχε χρησιμοποιήσει και ο Θανάσης Σκουρτόπουλος στα ματς των «παραθύρων» του Παγκοσμίου Κυπέλλου με το Ισραήλ και την Εσθονία, οπότε η θέση αυτή υπόκειται στη διαβίου μάθηση του…

Με τη φόρα που έχει πάρει, μέχρι και εξάρι θα παίξει κάποια στιγμή!

Επίσης δεν είναι η πρώτη φορά που ο Μύτογλου παίζει καταλυτικό ρόλο στο παιχνίδι και σε νίκες του Παναθηναϊκού. Τον Δεκέμβριο του 2018, έξι ημέρες προτού αποχωρήσει ο Πασκουάλ, ο Μύτογλου είχε καθαρίσει σε φάσεις διαρκείας την μπουγάδα με τη Νταρουσάφακα (20π., 6/7δ., 1/1τρ., 5/5β., 6ρ., 2κλ.)

Στις τρεις σεζόν στις οποίες αγωνίσθηκε στο Wake Forest (από το οποίο μεταξύ άλλων αναδείχθηκαν ο Τιμ Ντάνκαν, ο Κρις Πολ, ο Τζος Χάουαρντ και ο Τάιρον Μπογκς) και με προπονητή τον Nτάνι Μάνινγκ, ο γιος του παλαίμαχου στόπερ της Δόξας Δράμας και του ΠΑΟΚ θεωρούνταν ένα τριάρι σε κορμί τεσσαριού με ύψος πενταριού!

Αλλά είπαμε όλα αυτά είναι πολύ σχετικά και στο κάτω κάτω της γραφής, την σήμερον ημέραν οι λεγόμενοι «stretch four» έχουν μεγάλη πέραση. Απ ‘ο,τι φαίνεται όμως κι ενώ στο NCAA σούταρε με 35% στα τρίποντα, τα αφήνει σε δεύτερο πλάνο, έχοντας μέχρι στιγμής 10/25 στο πρωτάθλημα και 3/12 στη Εuroleague.

Ο Πασκουάλ του φώναζε πάντοτε να σουτάρει, τώρα ο Πιτίνο μάλλον του λέει να ποστάρει, να μαζεύει τα ριμπάουντ σαν…φιστίκια και όποτε χρειάζεται (σε αντίθεση με την εμμονική τακτική του παρελθόντος) να ανταποκρίνεται στην άμυνα με τις αλλαγές στα σκριν.

Εχει καλές κινήσεις, διαθέτει όσφρηση, διαβάζει το παιχνίδι και όταν βελτιώσει ακόμη περισσότερο την ταχύτητα στα πόδια του, τότε προφανώς θα αναβαθμίσει έτι περαιτέρω την εικόνα του. «Την κάλυπτε όμως πάντοτε αυτή την αδυναμία με το μπόι, την εκτελεστική δεινότητα και την ικανότητα του στα ριμπάουντ» σχολιάζει ο Ροδόπουλος, ο οποίος μου έχει διηγηθεί και μια ωραία ιστορία…

Εδώ μάλιστα υπάρχει και μια ωραία και χιουμοριστική ιστορία, που εκτυλίχθηκε το 2011 και μου τη διηγήθηκε ο Ροδόπουλος «Θυμάμαι πως όταν ήταν 15 χρονών και πήγε με την Εθνική Παμπαίδων σε ένα τουρνουά στη Γερμανία, μου τηλεφώνησε και τον άκουσα στενοχωρημένο. «Τι έγινε;» τον ρώτησα. «Έβαλα μόνο τέσσερις πόντους» μου είπε και μετά από μια μικρή παύση γύρισε και μου είπε: Αλλά ξέρεις, κόουτς, έπαιξα 32 λεπτά και πήρα 12 ριμπάουντ»!

Όταν ο Ντίνος αποφάσισε να παρατήσει το ποδόσφαιρο στις ακαδημίες του ΠΑΟΚ και να παίξει μπάσκετ, «ο μπαμπάς μου έπαθε ταράκουλο, αλλά ευτυχώς συνήλθε γρήγορα» είπε τον Απρίλιο του 2017. Μαθήτευσε δίπλα στον Ροδόπουλο, ύστερα μετακόμισε στον Αρη, όπου τον εμπιστεύθηκε και δούλεψε πολύ μαζί του ο Βαγγέλης Αγγέλου, στη συνέχεια ξενιτεύτηκε στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, στις 29 Ιουλίου υπέγραψε ευρισκόμενος στο Καρπενήσι με την Εθνική ομάδα, συμβόλαιο τεσσάρων ετών στον Παναθηναϊκό και όλα τα υπόλοιπα είναι ιστορία…

Μια ιστορία, που –για να μην ξεφύγω από το πνεύμα του προλόγου μου-τη μυρίζεται καλά!

Πηγή: Gazzetta

Pin It on Pinterest

Shares
Share This