Του Γιάννη Σερέτη
Ηττήθηκε ο Παναθηναϊκός μόνο λόγω διαιτησίας στην Τούμπα; Οχι ασφαλώς. Ηταν η διαιτησία η βασική αιτία της αποτυχίας του; Οχι βέβαια. Επαιξε όμως το ρόλο της. “Αποσυμπιέστηκε” ο ΠΑΟΚ με το πέναλτι για το 1-0, ήταν και πολύ βελτιωμένος σε όλους τους τομείς, θα μπορούσε να έχει κλειδώσει την πρόκριση. Αν θα θέλαμε να επιμερίσουμε τους λόγους της ήττας του Τριφυλλιού θα λέγαμε τα εξής…
ΟΙ ΑΛΛΑΓΕΣ ΤΟΥ ΠΑΟΚ
Ο γηπεδούχος είναι η πιο ποιοτική ομάδα, εκείνη με το μεγαλύτερο βάθος και το πολλαπλάσιο μπάτζετ. Το συντριπτικό ποσοστό των αγώνων καθορίζονται από την απόδοση της ανώτερης ομάδας. Κι αυτή τη φορά, ο ΠΑΟΚ ήταν τελείως διαφορετικός συγκριτικά με το παιχνίδι της προηγούμενης Κυριακής στο ΟΑΚΑ. Θα μπορούσε να πει κάποιος συγκριτικά ακόμα και με το ματς του πρώτου γύρου στην Τούμπα. Για πολλούς λόγους. Πιο συγκεντρωμένοι και “σκληροί” οι στόπερ του (Βαρέλα – Ίνγκασον). Πολύ πιο αποδοτικός επιθετικά ο Βιεϊρίνια ως δεξιός μπακ. Πολύ πιο αποτελεσματικό το σχήμα με Μαουρίτσιο – Μίσιτς στη μεσαία γραμμή και τους Πέλκα – Μπίσεσβαρ να αλλάζουν θέσεις παίζοντας και με ένταση (όχι μόνο με ταμπεραμέντο). Και σούπερ επιλογή η είσοδος του Λάμπρου στον αγωνιστικό χώρο και μάλιστα σε ρόλο δεύτερου επιθετικού και όχι εξτρέμ. Η δική του συμμετοχή (κι ας τον σταμάτησε τρεις φορές ο έξοχος στην εστία του Διούδης), η δική του ζωντάνια, κίνηση χωρίς τη μπάλα, μαχητικότητα και δίψα έγειρε καθοριστικά στο β΄ ημίχρονο την πλάστιγγα υπέρ του γηπεδούχου, ο οποίος συν τοις άλλοις από το 2-0 και έπειτα αποτίναξε την πίεση της κερκίδας και έπαιξε με αυτοπεποίθηση νταμπλούχου.
H ΔΙΑΙΤΗΣΙΑ
Αξίζει τον κόπο να ξεκαθαριστεί κάτι προτού η κουβέντα πάει παρακάτω. Και ισχύει για όλα τα ντέρμπι, όχι μόνο για το ΠΑΟΚ – Παναθηναϊκός. Ο Μέλο Περέιρα (και οποιοσδήποτε άλλος βρισκόταν στη θέση του επικεφαλής της ΚΕΔ) δεν δύναται να φέρει στην Ελλάδα την “enfant gâté” της ευρωπαϊκής διαιτησίας. Εκτός ελάχιστων εξαιρέσεων, η συντριπτική πλειονότητα των διαιτητών που έρχονται για τα ντέρμπι (εσχάτως και ως VAR) δεν ανήκουν καν στην ‘Elite’ ευρωπαϊκή κατηγορία. Δεν είναι οι… αλάνθαστοι διαιτηταράδες. Είναι, απλώς, οι καλύτεροι στις χώρες τους και με μια σχετική πείρα σε ευρωπαϊκές διοργανώσεις.
Πάμε παρακάτω. Η ευνοϊκή προς τον ΠΑΟΚ προδιάθεση του Ελβετού Σέρερ φάνηκε γρήγορα. Στο όριο της κόκκινης κάρτας το πρώτο μαρκάρισμα του Πέλκα (στον Πούγγουρα), δεν τον τιμωρεί ούτε με κίτρινη. Ανύπαρκτο φάουλ του Πούγγουρα στον Βιεϊρίνια στο πρώτο μαρκάρισμα του “πράσινου” στόπερ, κίτρινη! Και επειδή του είχε δείξει αυτή την κίτρινη, δεν τού έβγαλε και τη δεύτερη (για εσκεμμένο ‘φράγμα’) που ήταν και κανονική: “ελληνικό” σφύριγμα. Σφύριγμα συμψηφισμού. Οχι “ευρωπαϊκό”.
Η φάση του πέναλτι Ινσούα – Πέλκα είναι πάρα πάρα πολύ δύσκολη. Δεν μιλάμε για ένα πασιφανές πέναλτι. Ούτε για ένα πεντακάθαρο μαρκάρισμα. Μετά από τρία και τέσσερα replays φαίνεται σαφώς ότι το πόδι του Ινσούα ακουμπά πρώτα τη μπάλα και της αλλάζει πορεία, ενώ σχεδόν ταυτόχρονα ο Αργεντινός σπρώχνει τον Πέλκα και πέφτει με το σώμα πάνω του. Ήταν πολύ άγαρμπο το μαρκάρισμα του Ινσούα, γι’ αυτό και οι 99 στους 100 διαιτητές θα καταλόγιζαν πέναλτι. Δουλειά του VAR ήταν να τον καλέσει να το δει ξανά. Να αποφασίσει ο ίδιος ο ρέφερι. Σφάλμα του VAR, το οποίο αφαίρεσε από τον ΠΑΟΚ την πίεση που ένιωθαν οι παίκτες του στο συγκεκριμένο χρονικό σημείο. Διότι από το 20′ και έπειτα ο γηπεδούχος όχι μόνο δεν απειλούσε τον Παναθηναϊκό, αλλά πολλάκις βρισκόταν και με 9-10 παίκτες πίσω από τη σέντρα…
Η ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ ΤΟΥ ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΥ
Ανεξάρτητα από όλα τα υπόλοιπα, ο Παναθηναϊκός κατέρρευσε επικίνδυνα στο β΄ μέρος. Οτι ο ΠΑΟΚ θα εμφανιζόταν διαφορετικός συγκριτικά με το παιχνίδι της προηγούμενης Κυριακής, φαινόταν από το πρώτο 10λεπτο του αγώνα της Τούμπας. Δεν γινόταν και διαφορετικά, η πίεση ήταν μεγάλη και οι αλλαγές του Φερέιρα σωστές. Οτι ο ΠΑΟΚ δεν θα επέτρεπε στους Πράσινους να δημιουργήσουν πολλές ευκαιρίες επειδή ο γηπεδούχος κατέθετε περισσότερη ένταση, μεγαλύτερη συγκέντρωση και πιο αποτελεσματικό/ταιριαστό ποδοσφαιρικό σχέδιο επίσης είχε φανεί νωρίς. Πέραν των θετικών του ΠΑΟΚ, ωστόσο, ο Παναθηναϊκός κλήθηκε να αντιμετωπίσει και τον δικό του κακό εαυτό. Ητοι: τον Ινσούα που δεν βοήθησε επιθετικά και “χρεώνεται” τα δύο γκολ, τον Μπουζούκη που έδειχνε να παίζει πρώτη φορά μετά από επτά – οκτώ μήνες, τον Ζαχίντ που εγκλωβίστηκε και πρόσφερε ελάχιστα, το “άδειασμα” του Χατζηγιοβάνη και σχεδόν όλων από δυνάμεις στο β΄ μέρος, το σπάσιμο του διδύμου Κουρμπέλης – Δώνης και ασφαλώς το… αιώνιο πρόβλημά του όταν ο αντίπαλος παίζει με δύο επιθετικούς. Δεν το τολμούν πολλοί αντίπαλοι προπονητές. Το τόλμησε ο Φερέιρα με Λάμπρου – Σφιντέρσκι και Λάμπρου – Ακπομ στο β΄ μέρος. Και… εγένετο πάρτι. Όπως πάρτι είχε γίνει και μετά το 60′ του 2-2 στον πρώτο γύρο όταν είχε βάλει τον Άκπομ στο β΄ μέρος.
Ο Παναθηναϊκός δεν αντέδρασε καθόλου στο β΄ ημίχρονο, δεν δοκίμασε το 4-4-2 για να ρισκάρει, δεν δοκίμασε το 4-3-3 για να κλέψει μπάλες στη μεσαία γραμμή, κινδύνευσε όντας σχεδόν απαθής στο β’ 45λεπτο τελικά να φύγει με τέσσερα γκολ, όπως είχε φύγει και από το “Κλεάνθης Βικελίδης”: ο Αρης τα έβαλε, ο ΠΑΟΚ τα έχασε. Τώρα πια, μπορεί να ελπίζει μόνο σε ποδοσφαιρικό θαύμα. Να κρατήσει πάλι τον ΠΑΟΚ στο “μηδέν”, όπως πριν από λίγες μέρες; Απίθανο. Να του βάλει… τέσσερα; Πώς; Το σενάριο του “τσούκου – τσούκου γκολ” με ορίζοντα αρχικά την παράταση είναι το μοναδικό ελάχιστα πειστικό. Ομως πρέπει και θα εξαντλήσει όλες τις πιθανότητες. Σάμπως πίστευε κάποιος ότι το 0-2 από την ΑΕΚ θα γινόταν 3-2;
Υ.Γ.1: Η συζήτηση για τη διαιτησία “εξαφάνισε” από τα media μια σπάνια από Ελληνα παίκτη πάσα, μια θαυμάσια προσποίηση και μια απίστευτη νοητικά και σωματικά αντίδραση από Ελληνα γκολκίπερ. Ολα αυτά σε μία φάση! Σε οκτώ δευτερόλεπτα! Το καταπληκτικό σλάλομ του Γιαννούλη, η πάσα ‘αλά Μέσι – Μαραντόνα’ στον Λάμπρου, η έξυπνη προσποίηση του νεαρού, η απίστευτη κίνηση του Διούδη που γέρνει τον δεξιό ώμο του, αλλά πατάει γερά με το αριστερό πόδι του, δεν “πέφτει” και αποκρούει το πλασέ του νεαρού.
Υ.Γ.2: Ωφέλιμο θα ήταν για τον Ιβάν Σαββίδη και τον Μάκη Γκαγκάτση να προσέξουν περισσότερο την επικοινωνιακή πολιτική του ΠΑΟΚ, ειδικά αυτές τις ημέρες. Οι “γύρω – γύρω” κοντεύουν να καταστήσουν (αν δεν έχουν καταστήσει ήδη) τον ΠΑΟΚ Νο 1 αντιπαθή ομάδα στους οπαδούς όλων των υπόλοιπων! Ολων! Κι’ αυτά τα λάθη δεν είναι… ένα πέναλτι και μια κόκκινη. Αυτά πληρώνονται πανάκριβα. Διότι επιστρέφουν με πολλαπλάσια δύναμη ως μπούμερανγκ εναντίον του οργανισμού.
Πηγή: Gazzetta
