Επιλογή Σελίδας

Του Θέμη Καίσαρη

Ήταν το ενδέκατο επεισόδιο της τρίτης σεζόν του Breaking Bad. Ο Γκουστάβο Φρινγκ και ο Γουόλτερ Γουάιτ είχαν ξεκινήσει πια τη συνεργασία που θα τους έκανε βασιλιάδες και μπορούσαν, γιατί όχι, να φάνε μαζί ένα βράδυ.

Ο Γουάιτ επισκέφτηκε τον Φρινγκ στο σπίτι του και στην αρχή του δείπνου ο οικοδεσπότης προσφέρθηκε να δώσει κάποιες συμβουλές στον αγαπημένο μας καθηγητή. “Είσαι πλούσιος πια”, είπε ο Φρινγκ στον Γουάιτ. “Και ο άνθρωπος πρέπει να μάθει πως να είναι πλούσιος. Το να είσαι φτωχός, ο οποιοσδήποτε μπορεί να το διαχειριστεί”.

Ίσως θα μπορούσε ο θρυλικός Γκουστάβο να καλέσει και τον ΠΑΟΚ σε δείπνο το περασμένο καλοκαίρι. Για να του πει “είσαι πρωταθλητής πια και πρέπει να μάθεις πως να είσαι πρωταθλητής. Το να διεκδικείς, ο οποιοσδήποτε μπορεί να το διαχειριστεί”.

ΜΙΑ ΖΩΗ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗ

Όσο τον θυμόμαστε, ο ΠΑΟΚ ήταν πάντα ο διεκδικητής. Στο παρκέ διεκδικούσε τα εγχώρια πρωτεία απέναντι στον κυρίαρχο συμπολίτη, ενώ ταυτόχρονα διεκδικούσε τις δικές του ευρωπαϊκές κορυφές.

Στο χορτάρι, η μάχη ήταν πάντοτε πιο σκληρή, η διεκδίκηση δεν αφορούσε πάντα τίτλους, αλλά διαφορετικά πράγματα : ο ΠΑΟΚ κάποιες φορές διεκδικούσε το δίκιο, του, κάποιες άλλες την έξοδο από σκοτεινές εποχές, την ίδια του την ύπαρξη και μετά το δικαίωμα στην ελπίδα, σε μια πορεία αντάξια του μεγέθους και του κόσμου του, που αρκετά συχνά ήταν αυτός που διεκδικούσε περισσότερο και καλύτερα από τον ίδιο τον σύλλογο.

ΦΟΡΕΣΕ ΤΟ ΚΟΣΤΟΥΜΙ ΚΑΙ ΕΓΙΝΕ ΠΙΟ ΜΑΛΘΑΚΟΣ ΑΠΟ ΠΟΤΕ

Με το Σαββίδη στο τιμόνι ήταν θέμα χρόνου η διεκδίκηση να αφορά την κορυφή και μόνον αυτή. Στην πρώτη all-in προσπάθεια ο ΠΑΟΚ δεν τα κατάφερε, αλλά φάνηκε πως ήταν πια θέμα χρόνου: τη δεύτερη φορά ο Δικέφαλος έκανε δικιά του την κορυφή, τη συνδύασε με νταμπλ και αήττητη σεζόν στο πρωτάθλημα.

Ο διεκδικητής έγινε τόσο καλός που ήταν αδύνατον να μη σηκώσει όλο το τραπέζι. Κι εκεί τελείωσαν οι δεκαετίες της διεκδίκησης, του αγώνα για την κορυφή. Μπήκε μια τελεία: ο ΠΑΟΚ σε μια νύχτα πέταξε τα ρούχα της μάχης, άφησε στην άκρη την παραλλαγή και την πολεμική εξάρτηση, φόρεσε επιτέλους το λαμπερό, αψεγάδιαστο κοστούμι που χρόνια λαχταρούσε.

Και σήμερα, στις 24 Φεβρουαρίου του 2020, ο ΠΑΟΚ επιμένει να φοράει ακόμα αυτό το κοστούμι. Κι αυτό ακριβώς το πρωτόγνωρο για εκείνον ένδυμα τον έχει κάνει πιο μαλθακό από ποτέ στο διάστημα της εποχής Σαββίδη.

ΔΕΝ ΚΑΤΑΦΕΡΕ ΤΙΠΟΤΑ, ΔΕΝ ΥΠΗΡΕΤΗΣΕ ΚΑΝΕΝΑ ΡΟΛΟ

Υποδέχθηκε τον Ολυμπιακό ως πρωταθλητής, αλλά δεν έπαιξε ποτέ ως τέτοιος. Μπήκε σε ένα ντέρμπι με στόχο τη νίκη, την επάνοδο στην κορυφή. Και είναι τέτοια η κακή του κατάσταση, που δεν κατάφερε τίποτα. Δεν είχε ούτε την ανωτερότητα, την κλάση του πρωταθλητή όταν μπήκε στο ματς, αλλά ούτε και τη μαχητικότητα του διεκδικητή όταν βρέθηκε πίσω στο σκορ κι έπρεπε να παλέψει για να πάρει κάτι.

Ο ΠΑΟΚ δεν κατάφερε απολύτως τίποτα, δεν υπηρέτησε κανένα ρόλο. Ο δρόμος για τη νίκη θα ερχόταν σύμφωνα με τους ανθρώπους του γιατί θα έδειχναν στο γήπεδο πως είναι καλύτερη ομάδα από τον Ολυμπιακό. Για να το κάνεις πράξη θέλεις πέντε βήματα: Πρέπει να ελέγξεις το ματς, να μην απειληθείς, να ασκήσεις πίεση, να δημιουργήσεις και μετά να εκτελέσεις.

ΛΕΥΚΗ ΚΟΛΛΑ, ΜΗΔΕΝ ΣΟΥΤ ΕΝΤΟΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ

Ο Δικέφαλος παρέδωσε λευκή κόλλα και στις πέντε δοκιμασίες. Δεν είχε τον έλεγχο, δεν “έτρεξε” ποτέ τον Ολυμπιακό. Δεν κατάφερε να μην απειληθεί, αφού οι ερυθρόλευκοι είχαν τη σημαντικότερη χαμένη ευκαιρία του ματς στο γυριστό του Αραμπί που βρήκε το δοκάρι.

Δεν κατάφερε να δημιουργήσει, ούτε βέβαια να εκτελέσει, γιατί κατέγραψε το απόλυτο μηδέν. Τόσα ήταν τα σουτ εντός περιοχής του ΠΑΟΚ μετά από 90’ αγώνα: μηδέν.

(Για να είμαι δίκαιος, στις δικές μου σημειώσεις κράτησα ως τελική εντός περιοχής την μπούκα του Μίσιτς που μπλόκαρε ο Σεμέδο, αλλά η στατιστική της Super League επιμένει στο μηδέν)

Δεν υπήρξε ίχνος ανωτερότητας στην προσπάθεια του ΠΑΟΚ να παίξει ως αφεντικό και το χειρότερο είναι πως ο πρωταθλητής δεν κατάφερε ούτε να δείξει έστω μαχητικότητα, πίστη, χαρακτήρα, δύναμη που θα του έδιναν το δικαίωμα να γυρίσει στο ματς.

Το ένα γκολ ήρθε από στημένη φάση κι ακόμα κι αν μετρούσε, ποιος θα μπορούσε να πει πως ο ΠΑΟΚ έδειξε στον χορτάρι αυτά που τόσο καιρό πιστεύει και λέει για τον εαυτό του;

ΚΟΙΤΟΥΣΕ ΤΟΥΣ ΚΑΘΡΕΦΤΕΣ ΠΟΥ ΤΟΝ ΒΟΛΕΥΟΥΝ

Τον ΠΑΟΚ τον αποκάλεσα νάρκισσο στο τελευταίο σχετικό κείμενο μετά το βαρύ 4-0 στο “Κλεάνθης Βικελίδης”. Ο Δικέφαλος έχει βαδίσει με την ίδια αυταρέσκεια σε όλη τη σεζόν. Φοράει το κοστούμι του πρωταθλητή και κοιτάζει μόνο τους καθρέφτες που τον βολεύουν.

Όχι τα δύο γκολ στην εκπνοή που τον γλίτωσαν από εντός έδρας ήττες από Άρη και Παναθηναϊκό, όχι την ανυπαρξία φάσεων με την ΑΕΚ μέχρι να έρθει το πέναλτι του Σιμόες, όχι την αδυναμία ανάπτυξης με τον Παναθηναϊκό στο ΟΑΚΑ, όχι την μέτρια συνολική εικόνα της ομάδας και την κακή κατάσταση αρκετών ποδοσφαιριστών.

Ο ΠΑΟΚ έστηνε δικούς του καθρέφτες και έπαιρνε μόνο τις απαντήσεις που τον βόλευαν. Το αήττητο, ο χαρακτήρας στο τέλος, η άμυνα που υποτίθεται πως δένει και δεν τρώει γκολ από στημένα, η τύχη του Άρη που έβαλε τέσσερα γκολ με ισάριθμα σουτ, ο Εσίτι που “και καλά” είναι η απάντηση μετά την πρώτη ήττα, οι ασίστ του Μίσιτς, η επιστροφή των Βιεϊρίνια – Μαουρίσιο, κτλ.

ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΗΣ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ, “ΨΥΧΩΣΗ”

Ο Δικέφαλος πίστεψε λανθασμένα πως είσαι πρωταθλητής όταν φέρεσαι με ανωτερότητα. Του αναγνωρίζω το ελαφρυντικό πως αυτόν τον ρόλο δεν τον ξέρει, αλλά το παράκανε. Πρωταθλητής δεν σημαίνει ύφος και τουπέ, σημαίνει περισσότερες απαιτήσεις από πριν. Σημαίνει τρομερά σκληρή αυτοκριτική, βελόνες που περνούν τα “κόκκινα”, που βγαίνουν έξω από το στροφόμετρο.

Όχι χάιδεμα των παικτών και του προπονητή, όχι μια μόνιμη άρνηση της πραγματικότητας σε κάθε καμπανάκι που χτυπούσε από το καλοκαίρι και μετά.

“Ψύχωση” το είπε κάποτε εκείνος ο Κάτανετς και όταν το εκστόμισε ο Ολυμπιακός είχε ήδη έξι συνεχόμενα πρωταθλήματα, όχι ένα. Και ναι, η ψύχωση του Ολυμπιακού δεν είναι πάντα οδηγός, γιατί φτάνει και στην παράνοια του να διώχνει προπονητές που δεν έχουν ήττα, αλλά σου δείχνει την κατεύθυνση, την ακραιφνή συμπεριφορά που χρειάζεται για να παραμείνεις στην κορυφή.

Ο ΚΡΟΪΦ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΤΗΣ ΑΝΩΤΕΡΟΤΗΤΑΣ

Κάποτε ο Κρόιφ το είπε αλλιώς: “Αφού κερδίσεις κάτι, δεν είσαι πια στο 100%, είσαι στο 90%. Είναι σαν το κουτί με το ανθρακικό μόλις το ανοίγεις, μετά από λίγο δεν έχει άλλο μέσα. Το να κερδίσεις τη δεύτερη σεζόν είναι πιο δύσκολο απ’ την πρώτη”.

Με ακριβώς αυτά τα λόγια τελείωνε το κείμενο πέρυσι τον Μάιο, μετά τη στέψη του ΠΑΟΚ. Θέλησα από τότε, πριν καν κοπάσουν οι πανηγυρισμοί και κοιμηθεί η Θεσσαλονίκη, να επισημάνω τη δυσκολία της επόμενης μέρας και γι’αυτό έγραψα πως αυτό το 10% θα είναι αρκετό για τον Ολυμπιακό για να βγει ξανά μπροστά.

Αυτό το 10% που χάνεις τη στιγμή που σηκώνεις την κούπα το κερδίζεις πίσω με απαιτήσεις και ακόμα μεγαλύτερη σκληράδα. Κι αν κάνεις το λάθος και φας το παραμύθι της ανωτερότητας, τότε δεν χάνεις μόνο 10%, αλλά φτάνεις στο σήμερα, στη μαλθακότητα του ΠΑΟΚ που υποδέχθηκε τον Ολυμπιακό σε ντέρμπι κορυφής και δεν είχε υποψία ευκαιρίας.

Η ΟΜΑΔΑ ΤΟΥ ΛΟΥΤΣΕΣΚΟΥ ΘΑ ΚΕΡΔΙΖΕ ΓΙΑ ΠΛΑΚΑ ΤΗ ΧΘΕΣΙΝΗ

Τον χθεσινό ΠΑΟΚ η ομάδα του Λουτσέσκου θα τον κέρδιζε από τα αποδυτήρια, με το καλησπέρα. Και μην κάνετε το λάθος να σκεφτείτε πως οι περισσότεροι παίκτες είναι ίδιοι, γιατί μπάλα παίζει η κατάσταση των παικτών, όχι το όνομα στην πλάτη της φανέλας.

Οι περσινοί πρωταθλητές θα τον έλιωναν τον χθεσινό ΠΑΟΚ και μετά θα του έκαναν και πλάκα, που πίστευε τάχα πως έχει κάτι να δείξει στο χορτάρι. Εκείνη η ομάδα είχε τη σπίθα της διεκδίκησης, ήταν η επιτομή της σκληράδας: η σημερινή είναι βιτάμ μπροστά της, γιατί επιμένει όλη τη σεζόν να φοράει το κοστούμι, χωρίς να το συνοδεύει με την κλάση που απαιτεί το ρούχο.

ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΤΥΧΗ ΟΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΤΩΡΑ

Αυτός ο μαλθακός ΠΑΟΚ δεν έχει τύχη στα play-off και την προσπάθεια ανατροπής του -5: ίσως να έχει θέμα και να κρατήσει τη δεύτερη θέση, γιατί η ΑΕΚ του Καρέρα είναι πολύ, σωστά το μαντέψατε, σκληρή και διψασμένη. Τύχη ο Δικέφαλος θα έχει μόνο αν πετάξει επιτέλους το κοστούμι και φορέσει ξανά την παραλλαγή. Εκεί άλλωστε τον έφερε η βαθμολογία, να κυνηγάει, να διεκδικεί, όπως παλιά.

Για να το κάνει, θα πρέπει έστω και τώρα, στο τέλος Φεβρουαρίου, να ρίξει μια ματιά στον σωστό καθρέφτη. Το αν είναι αργά, θα το δείξουν τα play-off. Το σίγουρο είναι πως η νίκη του Ολυμπιακού τελείωσε τις φετινές ψευδαισθήσεις, ο πρωταθλητής είδε κατάματα το “έτσι δεν πας πουθενά”.

Ο ΠΑΟΚ τώρα οφείλει να βρει τρόπους για το “αλλιώς”, ακόμα κι αν αυτό δεν αποδειχθεί αρκετό για να ανατρέψει την κατάσταση. Η εποχή Σαββίδη έχει μπροστά της από χθες το βράδυ τη νέα της μεγάλη πρόκληση, που είναι και η δυσκολότερη: πως κάνουμε restart στο τέλος Φεβρουαρίου για το “όλα για όλα” που ακολουθεί.

Ας δείξουν τι μπορούν να κάνουν από εδώ και πέρα, γιατί στο τελευταίο ντέρμπι της κανονικής διάρκειας παρέδωσαν λευκή κόλλα. Δεν είναι αυτός τρόπος να παραδίδεις τα σκήπτρα.

Πηγή: Sport 24

Pin It on Pinterest

Shares
Share This