Επιλογή Σελίδας

Ο Μιχάλης Τσόχος γράφει για το που κρίθηκε το ντέρμπι, τον Τσιμίκα, απαντά στο ερώτημα αν τελείωσε το πρωτάθλημα και τονίζει την αξία του να ξέρεις να χάνεις, αλλά και την σημασία του να γνωρίζεις το γιατί…

Ολα πρέπει να τα μετράς με βάση την αφετηρία, τη φωτογραφία της στιγμής, δεν γίνεται διαφορετικά να δεις καθαρά όλα όσα έχουν συμβεί.

Στην αφετηρία λοιπόν του ντέρμπι της Τούμπας μπήκε ο ΠΑΟΚ, ο οποίος έπαιζε εντός έδρας, ήταν ξεκούραστος, είχε πάνω από μία εβδομάδα για να μελετήσει και να προετοιμαστεί αγωνιστικά και ψυχολογικά για το ντέρμπι της χρονιάς.

Ο Ολυμπιακός, βρέθηκε στην αφετηρία με άλλες συνθήκες. Πέμπτη βράδυ με όλους τους βασικούς έπαιζε ρέστα κόντρα στην Αρσεναλ σε παιχνίδι με αγγλικό ρυθμό. Δεν είχε καν 72 ώρες ξεκούρασης για να προετοιμαστεί ψυχολογικά και αγωνιστικά για το ντέρμπι της χρονιάς, έχοντας να διαχειριστεί εκτός από την κούραση και την όποια φθορά μίας εντός έδρας ήττας. Το πράγμα έγινε θεωρητικά χειρότερο όταν οι 10 από τις 11 της Τούμπας ήταν οι βασικοί κόντρα και στην Αρσεναλ.

Δικαίως γίνεται κριτική στον Φερέιρα, τον μεγάλο χαμένο του ντέρμπι

Η φωτογραφία της στιγμής έδειχνε ότι ο ΠΑΟΚ θα ήταν πιο φρέσκος και πιο συγκεντρωμένος. Ολα τα άλλα ήταν συζητήσιμα. Ο ΠΑΟΚ έχασε γιατί δεν ήταν ούτε πιο φρέσκος, ούτε πιο συγκεντρωμένος και γι’ αυτό ο προπονητής του, ο Αμπέλ Φερέιρα, είναι ο μεγάλος χαμένος του ντέρμπι. Οχι γιατί έχασε το ντέρμπι, αλλά γιατί δεν επικράτησε η ομάδα του στα αυτονόητα.

Και ο Ολυμπιακός έχει πολλά ζητήματα να αντιμετωπίσει σε αυτό το ντέρμπι και ελάχιστες λύσεις, γι’ αυτό άλλωστε επί της ουσίας δεν κάνει τρίτη αλλαγή, παρά μόνο για τις καθυστερήσεις. Τα τρία κεντρικά χαφ του Ολυμπιακού κουράζονται, αλλά ο Μαρτίνς δεν έχει να αλλάξει κανέναν, διότι τον Καφού προφανώς ακόμη δεν τον εμπιστεύεται και άλλος κεντρικός χαφ στο ρόστερ δεν υπάρχει. Μπουχαλάκης (κυρίως), Γκιλγιέρμε και Καμαρά μένουν στο ντέρμπι από το πρώτο μέχρι το τελευταίο λεπτό, παρά την εμφανή κόπωση, η οποία μάλιστα τους οδηγεί και στο να κάνουν πολλά και εύκολα φάουλ από την έλλειψη κουράγιου και δυνάμεων έξω από τη μεγάλη περιοχή του Σα. Οι ανάσες του Βαλμπουενά μετά το 75′ είναι ελάχιστες και οι επιστροφές του χωρίς ένταση. Πράγματα που είναι εμφανέστατα και που βλέποντας το ματς εκτιμάς ότι ο ΠΑΟΚ θα στοχεύσει σε αυτά.

Οχι, ο ΠΑΟΚ δεν κάνει τελική σε όλο το ντέρμπι μέσα από τη μεγάλη περιοχή, παρά μόνο από εκτελέσεις στημένων, οι οποίες επίσης είναι κακές και χωρίς την παραμικρή φαντασία ή δουλειά μέσα τους. Ψάχνεις να βρεις κάτι να πιστώσεις στον Φερέιρα και δεν βρίσκεις τίποτα. Κακή προετοιμασία αγώνα, μηδέν φρεσκάδα στην ομάδα, καμία νέα ιδέα, κανένα διάβασμα στις αδυναμίες του Ολυμπιακού. Το απόλυτο μηδέν… Δικαίως τα φώτα της κριτικής πέφτουν πάνω του.

Η αποθέωση του Μάρτινς για τους λάθος λόγους…

Την ίδια ώρα ο Μαρτίνς αποθεώνεται. Προσωπικά έχω γράψει πολλές φορές πόσο εκτιμώ τις ικανότητές του και την δουλειά του στον Ολυμπιακό. Σε αυτό το ντέρμπι, απλώς πρέπει να του δοθεί το credit της αποτελεσματικότητας, όχι κάτι άλλο. Η δουλειά του Μαρτίνς στο Ολυμπιακός – ΠΑΟΚ του πρώτου γύρου, όπου η ομάδα του δεν νίκησε, ήταν καλύτερη, στην Τούμπα απλώς ήρθε το αποτέλεσμα. Στα μάτια μου σε αυτό το ματς ο Ολυμπιακός έπαιξε για να μη χάσει και τα κατάφερε και ο ΠΑΟΚ ήταν τόσο κακός που τελικά έχασε κιόλας. Πρώτα έχασε ο Φερέιρα και μετά νίκησε ο Μάρτινς.

Οπως και να έχει όμως, κι’ αν αφήσουμε στην άκρη τη φωτογραφία της στιγμής, το εν λόγω ντέρμπι δηλαδή, ο Μάρτινς πρέπει να πάρει όλα τα credits γι’ αυτό που έχει φτιάξει και παρουσιάζει φέτος σε Ευρώπη και Ελλάδα. Μία ομάδα με εκπληκτική σταθερότητα, αήττητη στο ελληνικό πρωτάθλημα, η οποία περνάει τρεις προκριματικούς γύρους το καλοκαίρι και βρίσκεται στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ και εμφανίζεται απολύτως ανταγωνιστική απέναντι σε ομάδες όπως η Μπάγερν, η Τότεναμ και η Αρσεναλ.

Μία εκπληκτική σεζόν ως τώρα, η οποία και επιτυχίες φέρνει στο σύλλογο και χρήματα γεμίζουν τα ταμεία του και οι ποδοσφαιριστές του παρουσιάζουν μεγάλη εξέλιξη και το κοινό γοητεύει με το ποδόσφαιρό της η ομάδα του. Σε όλους τους τομείς που μπορεί να βαθμολογήσεις έναν προπονητή, ο Μαρτίνς παίρνει με άριστα το 10 από 7 και πάνω. Σπάνιο κατόρθωμα.

Σπουδαίο να ξέρεις να χάνεις…

Με τη λήξη του ντέρμπι, το οποίο πρέπει να τονιστεί ότι έγινε σε μία φανατισμένη ατμόσφαιρα μεν, αλλά χωρίς το παραμικρό, διαπιστώνεις ότι έγινε χάρη στον ΠΑΟΚ, ένα βήμα προς τα εμπρός και στα υπόλοιπα. Και ο τρόπος που αντέδρασε το club στην ήττα και ο τρόπος που την μετέδωσε μέσω του PAOK TV, είναι ένα μεγάλο συν για το ποδόσφαιρό μας και για την ίδια την ομάδα του ΠΑΟΚ, που εκτός των 4 γραμμών πήρε άριστα. Οφείλω να το γράψω, αν και δεν μου αρέσει να κάνω δίκες προθέσεων, ότι δυσκολεύομαι να φανταστώ συνδρομητική τηλεόραση άλλου ελληνικού club που θα συμπεριφέρονταν έτσι σε μία τέτοια βραδιά για την ομάδα της.

Και επειδή με βάση τις δηλώσεις των πρωταγωνιστών και η ίδια η ομάδα του ΠΑΟΚ μας έδειξε ότι ξέρει να χάνει, πρέπει να το πιστώσουμε και σε αυτούς, τον προπονητή και τους παίκτες του, ότι δεν κρύφτηκαν πίσω από κάποιες δύσκολες αποφάσεις των διαιτητών. Είναι σπουδαίο, πράγμα, να ξέρεις να χάνεις.

Η επόμενη μέρα στον ΠΑΟΚ πρέπει να έχει και απάντηση στο ερώτημα γιατί έχασε…

Ακολούθως είναι απαραίτητο να έχεις και το καθαρό μυαλό να εξηγήσεις και γιατί έχασες. Αυτό είναι που πρέπει να κάνει με ψυχραιμία ο ΠΑΟΚ σήμερα. Φταίει μόνο ο προπονητής του, όπως πιστεύουν πολλοί, είναι η χημεία παικτών και προπονητή, η οποία δημιουργεί το πρόβλημα, είναι οι απόντες ή οι παρόντες παίκτες, οι οποίοι δεν ανταποκρίνονται φέτος στα ντέρμπι;. Διότι ο ΠΑΟΚ έχασε από τον Ολυμπιακό στην Τούμπα, ισοφάρισε στις καθυστερήσεις των καθυστερήσεων τον Παναθηναϊκό και τον Αρη, επίσης στην Τούμπα και νίκησε με τα χίλια ζόρια την ΑΕΚ.

Δεν είναι ένα ματς, είναι πολλά περισσότερα αυτά που μαρτυρούν ότι ο φετινός ΠΑΟΚ απέχει από τον περσινό. Νομίζω ότι ο ΠΑΟΚ, όχι μόνο ως ομάδα, αλλά και ως οργανισμός μέχρι το ντέρμπι με τον Ολυμπιακό αυτό δεν το είχε καταλάβει, τώρα το κατάλαβε. Ισως το πρόβλημα να είναι ακριβώς εκεί για τον χθεσινό ΠΑΟΚ, ότι μέχρι τώρα δεν είχε αντιληφθεί ότι δεν είναι η περσινή ομάδα και δεν είναι καλύτερος από τον Ολυμπιακό. Αν το είχε συνειδητοποιήσει ίσως να είχε βελτιωθεί σημαντικά, ίσως όμως και να μην μπορεί να βελτιωθεί. Οποιαδήποτε βιαστική κρίση για οποιοδήποτε πρόσωπο της ομάδας θα ήταν λανθασμένη και άσκοπη.

Τώρα δεν είναι η ώρα απόδοσης ευθυνών, τώρα είναι η ώρα ο ΠΑΟΚ να προσπαθήσει να ζήσει με τα προβλήματά του, να τα κρύψει όσο καλύτερα μπορεί και να αντιδράσει όπως μπορεί με τους υπάρχοντες προπονητές και παίκτες. Να μην τον πάρει από κάτω, διότι όσο κοντά μπορούν να εκτιμούν ότι είναι οι πέντε βαθμοί που τους χωρίζουν από τον Ολυμπιακό, άλλο τόσο κοντά είναι και οι οκτώ που τους χωρίζουν από την ΑΕΚ. Και σε αυτές τις περιπτώσεις η απογοήτευση είναι ο χειρότερος σύμβουλος.

Αν ο ΠΑΟΚ θέλει να βγει όρθιος από τη χρονιά δεν πρέπει να κάνει σημαία του τα ματς με τον Ολυμπιακό στο Κύπελλο που έρχονται, πρέπει να κάνει σημαία του τα πλέι οφ. Να μην αφήσει τον Ολυμπιακό να ξεφύγει, να το πάει μέχρι τέρμα, μέχρι όσο πάει, να μην αφήσει την ΑΕΚ να πλησιάσει κι’ άλλο και να σκεφτεί ότι μπορεί.

Ενας ΠΑΟΚ Κυπελλούχος στο τέλος της σεζόν, αλλά τρίτος στο πρωτάθλημα θα είναι μία χρονιά καταστροφή για τον ΠΑΟΚ και όχι άλλη μία χρονιά τίτλου. Ενας ΠΑΟΚ που θα χάσει και το Κύπελλο και το πρωτάθλημα, αλλά το δεύτερο θα το έχει παλέψει μέχρι το τέλος και θα έχει εξασφαλίσει και τη συμμετοχή στα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ, θα είναι ένας ΠΑΟΚ που θα έχει χρόνο να διορθώσει τα λάθη του το καλοκαίρι και την προοπτική να μπορέσει να το κάνει και με αρκετά χρήματα στη διάθεσή του. Διαφορετικά…

Η επόμενη μέρα στον Ολυμπιακό…

Πρώτα και πάνω απ’ όλα ο Ολυμπιακός οφείλει να σεβαστεί την φετινή ευρωπαϊκή σεζόν του και να εξαντλήσει κάθε περιθώριο που έχει στη ρεβάνς με την Αρσεναλ. Αυτός είναι ο πιο σημαντικός αγώνας της σεζόν για τον Ολυμπιακό. Αυτό είναι ένα ματς που πρέπει να το παίξει πάνω και από τα κόκκινα. Θα έχει την ψυχολογία, θα έχει ένα κοινό που θα ακούγεται περισσότερο και από τους φίλους της Αρσεναλ (σχεδόν 6 χιλιάδες φίλους του θα έχει στο Λονδίνο) και θα έχει να αντιμετωπίσει και έναν αντίπαλο που είναι σε πορεία ανάκαμψης, αλλά εξακολουθεί να έχει τα μεγάλα ζητήματά του. Οι πιθανότητες ας μην γελιόμαστε είναι λιγοστές, για να μην γράψω ελάχιστες, αλλά ο Ολυμπιακός το οφείλει στον εαυτό του και στην ευρωπαϊκή σεζόν του να τις εξαντλήσει, όπως ακριβώς έκανε ξανά στο Λονδίνο στο ματς με την Τότεναμ κι’ ας έχασε τελικά με 4-2.

Οταν αυτό το ματς θα έχει τελειώσει και ανεξάρτητα του τι θα έχει συμβεί, ο Ολυμπιακός εντός των συνόρων οφείλει να λειτουργήσει με τον ίδιο τρόπο που το έκανε μέχρι σήμερα. Με την πίεση ότι δεν υπάρχει κανένα περιθώριο λάθους. Αν σκεφτεί ότι το +5 του δίνει τη δυνατότητα για ένα ή και δύο λάθη, τότε είναι βέβαιο ότι θα τα κάνει. Τα πλέι οφ είναι μία τελείως διαφορετική ιστορία.

Δύο φορές ΟΑΚΑ για να παίξει με ΑΕΚ και Παναθηναϊκό (κανέναν δεν νίκησε εκεί στην κανονική διάρκεια), με μία ακόμη επίσκεψη στην Τούμπα και άλλα τρία εντός έδρας ντέρμπι (συν Αρη και μάλλον ΟΦΗ) το +5 γίνεται εύκολα +10, αλλά εξίσου εύκολα εξανεμίζεται στις δύο ή τις τρεις πρώτες αγωνιστικές των πλέι οφ. Αν ο ΠΑΟΚ δεν καταρρεύσει, ο Ολυμπιακός έχει μπροστά του να διεκδικήσει ένα πρωτάθλημα, όχι να διαχειριστεί ένα πρωτάθλημα που πήρε στην Τούμπα με το 0-1. Και κάπου εκεί ανάμεσα στην επόμενη και την μεθεπόμενη μέρα, ο Ολυμπιακός πρέπει να δώσει ένα credit σε όσους το περασμένο καλοκαίρι έφεραν για την άμυνα τον Σεμέδο, για τα χαφ τον Βαλμπουενά και για την κορυφή της επίθεσης τον Ελ Αραμπί.

Και φυσικά χρειάζεται να βάλει κάποιον να σφίξει το χέρι του Τσιμίκα για την εξέλιξη του στο καλύτερο αριστερό μπακ του ελληνικού ποδοσφαίρου μετά τον Γεωργάτο και στο τέλος της ημέρας κάποιον που θα υπογράψει το νέο συμβόλαιο του Μαρτίνς…

πηγή: gazzetta.gr

Pin It on Pinterest

Shares
Share This