Γιατί είναι δύσκολη μία Super Season στη Formula 1

Του Γιάννη Μάριου Παπαδόπουλου

Το σενάριο που τις τελευταίες ώρες ολοένα και συζητείται περισσότερο μεταξύ των εμπλεκόμενων στον «μαγικό κόσμο» της Formula 1 έχει να κάνει με το εάν και κατά πόσον θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί ένα είδος «Super Season» στη Formula 1.

Τι σημαίνει αυτό; Μια διευρυμένη σεζόν, η οποία θα έχει διάρκεια περισσότερο από ένα ημερολογιακό έτος και θα «γεφυρώνει» το χάσμα ανάμεσα στην «κουτσουρεμένη» -όπως όλα δείχνουν- τρέχουσα χρονιά και το 2021, το οποίο θα είναι και το τελευταίο έτος διεξαγωγής του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος με τους υπάρχοντες κανονισμούς.

Πόσο εφικτό είναι, όμως, ένα τέτοιο σενάριο ως προς την πραγματοποίησή του; Αρχικά ας ρίξουμε μια ματιά στο πώς θα μπορούσε να διαμορφωθεί το πρόγραμμα της «Super Season 2020-2021» για τη Formula 1.

Σίγουρα μιλάμε για ένα Πρωτάθλημα, το οποίο θα «περάσει» δύο φορές από κάποιες χώρες και πίστες. Δηλαδή ακριβώς όπως είχε συμβεί από την άνοιξη του 2018 έως και το φθινόπωρο του 2019, όταν το WEC υιοθέτησε τη λογική της «Super Season», με δύο αγώνες 24 ωρών του Le Mans να συμπεριλαμβάνονται στην ίδια αγωνιστική χρονιά.

Εν συνεχεία ας δεχθούμε ότι και το Μόντρεαλ δεν θα είναι σε θέση να φιλοξενήσει αγώνα φέτος. Άλλωστε οι Καναδοί ξεκαθάρισαν προ ημερών πως δεν θα πιέσουν τις καταστάσεις ώστε να γίνει ο αγώνας, εάν οι συνθήκες με τον COVID-19 δεν είναι οι κατάλληλες.

Με ετούτα τα «δεδομένα» ας θεωρήσουμε πως το πρώτο… ραντεβού για το 2020 θα δοθεί στις 28 Ιουνίου στο Σίλβερστοουν. Ιδού, λοιπόν, πώς θα μπορούσε να διαμορφωθεί το πρόγραμμα μιας υποτυπώδους «Super Season», όπως το αναλύει και το βρετανικό «Autosport».

Πρόγραμμα «Super Season 2020-2021»
28 Ιουνίου 2020 – Μεγάλη Βρετανία
5 Ιουλίου 2020 – Αυστρία
19 Ιουλίου 2020 – Γαλλία
2 Αυγούστου 2020 – Ουγγαρία
16 Αυγούστου 2020 – Ολλανδία
30 Αυγούστου 2020 – Βέλγιο
6 Σεπτεμβρίου 2020 – Ιταλία
20 Σεπτεμβρίου 2020 – Ρωσία
4 Οκτωβρίου 2020 – Ιαπωνία
18 Οκτωβρίου 2020 – Ηνωμένες Πολιτείες (Όστιν)
1 Νοεμβρίου 2020 – Μεξικό\
15 Νοεμβρίου 2020 – Βραζιλία\
29 Νοεμβρίου 2020 – Άμπου Ντάμπι
10 Ιανουαρίου 2021 – Αυστραλία
24 Ιανουαρίου 2021 – Μπαχρέιν
8 Φεβρουαρίου 2021 – Σιγκαπούρη\
21 Φεβρουαρίου 2021 – Βιετνάμ
7 Μαρτίου 2021 – Κίνα
21 Μαρτίου 2021 – Αζερμπαϊτζάν
11 Απριλίου 2021 – Σαν Μαρίνο
25 Απριλίου 2021 – Γερμανία
9 Μαϊου 2021 – Ολλανδία 2
23 Μαϊου 2021 – Μονακό
6 Ιουνίου 2021 – Γαλλία 2
20 Ιουνίου 2021 – Αυστρία 2
4 Ιουλίου 2021 – Μεγάλη Βρετανία 2
8 Αυγούστου 2021 – Καναδάς
22 Αυγούστου 2021 – Ηνωμένες Πολιτείες (Μαϊάμι)
5 Σεπτεμβρίου 2021 – Μεξικό 2
26 Σεπτεμβρίου 2021 – Άμπου Ντάμπι 2

Όπως μπορείτε να διαπιστώσετε, με αυτόν τον τρόπο διαμορφώνεται ένα πρόγραμμα 30 αγώνων, το οποίο διαρκεί 15 μήνες. Περιλαμβάνει όλες τις πίστες που θα φιλοξενούσαν και φέτος γκραν πρι της Formula 1, συν τη Γερμανία, την Ίμολα –η οποία ούτως ή άλλως είχε εκφράσει το ενδιαφέρον της για να αντικαθιστούσε την Κίνα, πριν ο COVID-19 εξαπλωθεί τόσο έντονα στην Ιταλία- και το Μαϊάμι, το οποίο είναι «εν αναμονή» ώστε να μπει στο πρόγραμμα του 2021.

Ως «διπλοί» αγώνες λογίζονται αυτοί οι οποίοι μπορούν να διεξαχθούν σε πίστες που ήδη έχουν εκφράσει το ενδιαφέρον τους να φιλοξενήσουν δύο γκραν πρι σε μία σεζόν πληρώνοντας το αντίστοιχο επιπρόσθετο τίμημα, όπως η Ολλανδία, η Γαλλία, η Αυστρία, η Μεγάλη Βρετανία, το Μεξικό και το Άμπου Ντάμπι. Ειδικά για τους Άραβες, θυμίζουμε πως υπάρχει σαφής ρήτρα στο συμβόλαιό τους με τη FOM ώστε η Γιας Μαρίνα να φιλοξενεί τον τελευταίο αγώνα της εκάστοτε χρονιάς.

Ένα τέτοιο πρόγραμμα δυνητικά εξυπηρετεί και τις ίδιες τις ομάδες, καθώς θα υπάρχει μια μεγάλη εξάμηνη διακοπή από το πέρας της «Super Season 2020-2021» μέχρι το ξεκίνημα του Πρωταθλήματος του 2022. Κάτι που θέλουν πολύ οι ομάδες, ώστε να έχουν τη δυνατότητα να εξελίξουν με περισσότερη χρονική άνεση τα εντελώς νέα μονοθέσια του 2022. Παράλληλα θα υπάρχει ένα διάστημα τον Δεκέμβριο ώστε να ξεκουραστούν οι μηχανικοί, να κλείσουν τα εργοστάσια και να κάνουν όλοι διακοπές με τις οικογένειές τους.

«Πονοκέφαλοι» για τις ομάδες

Υπάρχει, όμως, και η άλλη όψη του νομίσματος. Ένα σημαντικό ζήτημα έχει να κάνει με τις χορηγίες των ομάδων, οι οποίες λήγουν στο τέλος του 2020. Επί της ουσίας είναι πολύ δύσκολο να κάνει κανείς υπολογισμούς για «Super Season» 15 μηνών εάν δεν γνωρίζει ακριβώς τι θα συμβεί με τα οικονομικά της ομάδας του.

Υπάρχει, μάλιστα, και το χαρακτηριστικό παράδειγμα της Racing Point, η οποία το 2021 θα μετονομαστεί σε Aston Martin! Βέβαια ίσως θα μπορούσε αυτή η διαδικασία να καθυστερήσει μερικούς μήνες, όμως θα πρέπει να συμφωνήσουν όλες οι εμπλεκόμενες πλευρές. Όχι απίθανo, όμως έχει κάποιες δυσκολίες.

Υπάρχει, όμως, και μια ακόμα πιο δύσκολη περίπτωση, η οποία ακούει στο όνομα «McLaren». Οι Βρετανοί έχουν αποφασίσει στο τέλος του 2020 να χωρίσουν τους δρόμους τους με την Renault και να συνεργαστούν με τη Mercedes ως προς το θέμα της παροχής κινητήρων. Και φυσικά δεν μπορεί να γίνει μια τόσο σημαντική αλλαγή υπό την πίεση χρόνου που θα έχει μια «Super Season».

Και σε αυτή την περίπτωση, βεβαίως, υπάρχει ένα πρόσφατο παράδειγμα που αποδεικνύει πως έστω και υπό ασφυκτικές συνθήκες μπορεί α γίνει μία αλλαγή. Αναφερόμαστε στην Toro Rosso του 2016, η οποία χρησιμοποίησε κινητήρες Ferrari με τη σχετική συμφωνία να ολοκληρώνεται ελάχιστες εβδομάδες πριν από την έναρξη της σεζόν, έπειτα από το «διαζύγιο» της «μαμάς» Red Bull με την Renault που προμήθευε με κινητήρες και τις δύο «ομογάλακτες» ομάδες. Βέβαια, η Red Bull συνέχισε και το 2016 με μοτέρ της Renault έστω και υπό την επωνυμία «Tag Heuer», όμως, η αναστάτωση είχε ήδη υπάρξει.

Τα συμβόλαια των πιλότων

Ο μεγαλύτερος «πονοκέφαλος», όμως, έχει να κάνει με τα συμβόλαια των πιλότων. Με εξαίρεση τους Charles Leclerc (επέκτεινε τον χειμώνα μέχρι το 2024 με τη Ferrari), Max Verstappen (είχε ανανεώσει πριν το τέλος της περασμένης σεζόν μέχρι το 2023 με τη Red Bull), Sergio Perez (είχε υπογράψει με την Racing Point για τέσσερα χρόνια στις αρχές του 2019), Lando Norris (έχει συμβόλαιο με τη Mclaren μέχρι το 2022) και Carlos Sainz (στις αρχές του 2019 είχε υπογράψει τριετές συμβόλαιο με την McLaren), όλοι οι υπόλοιποι πιλότοι στις 31 Δεκεμβρίου του 2020 θα είναι ελεύθεροι!

Φαντάζεστε να υπάρξει… χειμερινή μεταγραφική περίοδος στη Formula 1 κι ένας πιλότος να οδηγεί μέχρι το τέλος του 2020 για μία ομάδα, κι από τις αρχές Ιανουαρίου του 2021 για μία άλλη; Αυτό είναι κάτι όχι απλά πολύ δύσκολο, αλλά επί της ουσίας ανέφικτο.

Για τους θεατές θα είναι «ξεχωριστό» και ίσως κι εντυπωσιακό να γίνουν μεταγραφές μέσα στη σεζόν, όμως μέχρι στιγμής αυτή η πρακτική είχε ακολουθηθεί σε ελάχιστες περιπτώσεις και συνήθως εντός «αδελφών» ομάδων όπως η Red Bull και η AlphaTauri. Τελευταίος πιλότος, ο οποίος είχε μετακινηθεί μεσούσης της περιόδου από μία ομάδα σε άλλη, ανταγωνιστική, ήταν ο Carlos Sainz, ο οποίος το καλοκαίρι του 2017 πήγε από την Toro Rosso στη Renault ως «δανεικός»!

Ποτέ, όμως, δεν έχει γίνει κάτι τέτοιο με «πρωτοκλασσάτο» οδηγό. Και με δεδομένο πως Hamilton, Vettel και Ricciardo έχουν συμβόλαια με τις νυν ομάδες τους μέχρι το τέλος του 2020, καταλαβαίνεται πόσο μεγάλες μπορούν να είναι οι συνέπειες μιας οποιασδήποτε μετακίνησης εντός της «Super Season».

Πηγή: Car & Driver