Επιλογή Σελίδας

Του Ιωάννη Πέππα

Ο Ρουμάνος περιφερειακός επιθετικός Μάριους Λάκατους (Marius Mihai Lăcătuș), γεννήθηκε στις 5 Απριλίου του 1964, στο Μπρασόφ της κεντρικής Ρουμανίας. Έχοντας ξεκινήσει το 1977 από τη Μπρασόβ, το 1983 μετακόμισε στην Στεάουα Βουκουρεστίου, με την οποία αναδείχθηκε 10 φορές πρωταθλητής Ρουμανίας, το οποίο είναι ένα εθνικό ρεκόρ, κατακτώντας επίσης το Κύπελλο Πρωταθλητριών και το Ευρωπαϊκό Super Cup. Είναι μέχρι στιγμής o πιο επιτυχημένος Ρουμάνος ποδοσφαιριστής, πάντα με τη Στεάουα, αφού κατέκτησε μαζί της, ούτε λίγο ούτε πολύ, 21 εθνικούς και διεθνείς τίτλους, ενώ είναι ο Κορυφαίος Σκόρερ Όλων των Εποχών για τον σύλλογο με 16 γκολ στις ευρωπαϊκές διασυλλογικές διοργανώσεις. Το 1990 ήταν στη Φιορεντίνα και ένα χρόνο αργότερα μετακόμισε για δύο χρόνια για να Ρεάλ Οβιέδο, πριν επιστρέψει στην Στεάουα Βουκουρεστίου, όπου έπαιξε μέχρι το 1999, διατελώντας και αρχηγός της ομάδας. Αποσύρθηκε από την ενεργό δράση με τα χρώματα της Νασιονάλ Βουκουρεστίου, τη σεζόν 1999/2000. Σε 84 διεθνείς αγώνες για την εθνική ομάδα της Ρουμανίας, σκόραρε 13 γκολ, συμμετέχοντας στα Παγκόσμια Κύπελλα του 1990 και του 1998 και στο Euro του 1996. Γρήγορος  επιθετικός, με αίσθηση του γκολ, άψογο τελείωμα και ιδιαίτερα επικίνδυνος σε ανοικτό χώρο, ενώ διέθετε και στόφα ηγέτη, εμπνέοντας τον σεβασμό σε όλους! Στα μειονεκτήματά του, συγκαταλέγονται η αστάθεια σε απόδοση, αλλά και οι τάσεις ατομισμού που επιδείκνυε, σαν μια αληθινή βεντέτα που ήταν!

Έμαθε τα μυστικά της μπάλας, στις ακαδημίες της Μπρασόφ, στις οποίες βρισκόταν από το 1977, ενώ το επαγγελματικό του ντεμπούτο στη κορυφαία ρουμάνικη  κατηγορία, ήταν ένα παιχνίδι στις 28 Φεβρουαρίου του 1982 εναντίον της Ταργκοβίστε. Έμεινε δύο σεζόν στον σύλλογο της γενέτειράς του και χάρη στις πολύ καλές εμφανίσεις που πραγματοποίησε (45 ματς/5 γκολ), προκάλεσε το ενδιαφέρον ισχυρότερων συλλόγων, με την Στεάουα Βουκουρεστίου να είναι αυτή που τελικά κέρδισε τη «μάχη» για την υπογραφή του.

Η πρώτη του θητεία στους «κυανέρυθρους» διήρκεσε ως το 1990 και σ’ αυτό το διάστημα πέτυχε 59 γκολ σε 200 αναμετρήσεις, κατακτώντας 5 πρωταθλήματα, 3 Κύπελλα Ρουμανίας και το Κύπελλο Πρωταθλητριών Ευρώπης του 1986! Αγωνίστηκε και στα 120 λεπτά της κανονικής διάρκειας του τελικού με τη Μπαρτσελόνα, που έληξε δίχως σκορ και στη διαδικασία των πέναλτι που ακολούθησε, σκόραρε το ένα (το πρώτο) από τα δυο πέναλτι που έδωσαν τον τίτλο στην Στεάουα. Κατέκτησε επίσης και το Ευρωπαϊκό Σούπερ Καπ της ίδιας χρονιάς.

Λίγες εβδομάδες μετά τη λήξη του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1990, υπέγραψε στη Φιορεντίνα, όπου έμεινε μόλις μία σεζόν, συμμετέχοντας σε 21 ματς με 3 γκολ. Εντάχθηκε στην ισπανική Ρεάλ Οβιέδο και για μία διετία αποτέλεσε χρησιμότατο μέλος της, πετυχαίνοντας 7 γκολ σε 51 ματς. Όταν ο κύκλος του στους «καρμπαγιόνες» έκλεισε, το 1993, επέστρεψε στην αγαπημένη του Στεάουα.

Πήρε αμέσως το περιβραχιόνιο του αρχηγού και φανέλα βασικού, βοηθώντας αποφασιστικά με την εμπειρία του τον ιστορικό σύλλογο να κάνει δικά του 5 ακόμη πρωταθλήματα, 3 Κύπελλα και ισάριθμα ρουμανικά Σούπερ Καπ. Το 2000 κι αφού είχε πάρει μέρος σε άλλα 157 παιχνίδια της Στεάουα, με 39 τέρματα, αποδεσμεύθηκε και μετακόμισε στη συμπολίτισσα Νασιονάλ. Ως ποδοσφαιριστής της τελευταίας, αποσύρθηκε μερικούς μήνες αργότερα από τα γήπεδα.

Έπαιξε συνολικά 414 παιχνίδια στη ρουμανική Divizia A, σκοράροντας 103 γκολ, 21 αγώνες στην ιταλική Serie A όπου σκόραρε 3 φορές και επίσης 51 παιχνίδια στην ισπανική La Liga, σκοράροντας 7 γκολ. Έπαιξε επίσης 72 παιχνίδια και στις 3 ευρωπαϊκές διασυλλογικές διοργανώσεις (Κύπελλα Πρωταθλητριών, Κυπελλούχων και UEFA), σκοράροντας 16 γκολ. Είναι ο Ρουμάνος ποδοσφαιριστής με τους περισσότερους εθνικούς τίτλους, αφού με τον 10ο εθνικό τίτλο του, το 1998, έσπασε το προηγούμενο ρεκόρ του Μπάλας Χόκσαρι (Balázs Hoksary) από το 1936 με 9 τίτλους! Ήταν και παραμένει ένας από τους αγαπημένους παίκτες για τους οπαδούς της Στεάουα. Ακόμα και τώρα, πολλά χρόνια μετά την αποχώρηση του συνεχίζουν να φωνάζουν το όνομά του στα εντός έδρας παιχνίδια. Τον αγάπησαν για το θεαματικό τρόπο παιχνιδιού του, καθώς και για το πάθος του κατά τη διάρκεια των αγώνων. Είχε το παρατσούκλι «Fiara» (Το Τέρας).

Έκανε την παρθενική του εμφάνιση στο ανδρικό αντιπροσωπευτικό συγκρότημα της πατρίδας του, το 1986. Υπήρξε βασικότατο στέλεχος της εθνικής του ομάδας για 14 χρόνια, συμπληρώνοντας με τα χρώματά της 84 συμμετοχές, σημειώνοντας 13 γκολ. Σκόραρε το 700ο γκολ για την εθνική ομάδα της Ρουμανίας. Συμμετείχε, στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1990, σημειώνοντας δύο γκολ, καθώς επίσης στο Euro του 1996 και στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1998.

Σήμερα, έχει αφοσιωθεί στην προπονητική. Στο παρελθόν εργάστηκε στις Στεάουα Βουκουρεστίου (ως πρώτος, αλλά και ως βοηθός προπονητή), στη Νασιονάλ Βουκουρεστίου, την εθνική Παναμά (βοηθός), την Οτελούλ Γκαλάτι, τη Μπρασόφ, τη εθνική Ρουμανίας (βοηθός), Τσεαχλαούλ Πέτρα Νεάμτ, Ίντερ Γκαζ Βουκουρεστίου, UTA Αράντ, Βασλούι, Τάργκου Μούρες και στην CSM του Ιασίου, στη Β’ κατηγορία του ρουμανικού πρωταθλήματος.

PALMARES

 Εφηβική καριέρα

  • 1977–1981: Fotbal Club Brașov

Επαγγελματική καριέρα

  • 1981–1983: Fotbal Club Brașov, 45 (5)
  • 1983–1990: Fotbal Club Steaua București, 200 (59)
  • 1990/91: Associazione Calcio Fiorentina, 21 (3)
  • 1991–1993 Real Oviedo, 51 (7)
  • 1993–2000: Fotbal Club Steaua București, 157 (39)
  • 2000: Fotbal Club Național București (η σημερινή Progresul Bucureşti), 12 (0)

Σύνολο καριέρας: 486 (113)

Διεθνής

  • 1984–1998: Ρουμανία, 84 (13)

Προπονητική καριέρα

  • 2000/01: Fotbal Club Național București
  • 2001/02: Fotbal Club Oțelul Galați
  • 2002/03: Fotbal Club Brașov
  • 2004: Fotbal Club Ceahlăul Piatra Neamț
  • 2005: Clubul Sportiv Inter Gaz Bucureşti
  • 2006/07: Fotbal Club UTA Arad
  • 2007/08: Fotbal Club Steaua București
  • 2009: Fotbal Club Steaua București
  • 2009/10: Fotbal Club Vaslui
  • 2010/11: Fotbal Club Steaua București
  • 2012: Asociația Sportivă Ardealul Târgu Mureș
  • 2013/14: Clubul Sportiv Municipal Studențesc (CSMS) Iași
  • 2017/19: Clubul Sportiv al Armatei Steaua București

Τίτλοι

Με την  Steaua București

  • Πρωτάθλημα Ρουμανίας: 10 (1985, 1986, 1987, 1988, 1989, 1994, 1995, 1996, 1997, 1998) (ρεκόρ)
  • Κύπελλο Ρουμανίας: 6 (1985, 1987, 1989, 1996, 1997, 1999)
  • Σούπερ Καπ Ρουμανίας: 3 (1994, 1995, 1998)
  • Κύπελλο Πρωταθλητριών Ευρώπης: 1986
  • Ευρωπαίκό Super Cup: 1986

Πηγή: Ευλογημένο Ποδόσφαιρο

Pin It on Pinterest

Shares
Share This