Επιλογή Σελίδας

Τα Παγκόσμια Κύπελλα του 1954 και του 1958 είχαν φιλοξενηθεί στην Ευρώπη και η Λατινική Αμερική είχε απειλήσει με αποχή των χωρών της, όπως είχε κάνει το 1938. Οι περισσότεροι θεώρησαν ότι τη διοργάνωση θα πάει στην Αργεντινή, όμως η Χιλή δήλωσε συμμετοχή και κόντρα στα προγνωστικά, ανέλαβε να φιλοξενήσει το Παγκόσμιο Κύπελλο, στο οποίο έμελλε να παιχτεί «το χειρότερο, πιο σκληρό και ντροπιαστικό ματς στην ιστορία του ποδοσφαίρου» όπως έγραψε εκείνη την εποχή στη Mirror ο Φρανκ ΜακΓκι. «Αν νομίζετε ότι υπερβάλουμε, δείτε το παιχνίδι, όμως πρώτα, βάλτα για ύπνο τα παιδιά».

Μέρες πριν τη σέντρα, το κλίμα μύριζε μπαρούτι στο ματς το οποίο πέρασε στην ιστορία ως «η μάχη του Σαντιάγο». Δύο Ιταλοί δημοσιογράφοι, οι Αντόνιο Γκιρεντέλι και Κοράντο Πιτσινέλι, έγραψαν τα χειρότερα για την πρωτεύουσα της Χιλής πριν την έναρξη της διοργάνωσης. «Τα τηλέφωνα δεν λειτουργούν, φόροι δεν υπάρχουν, για να συνδεθείς με την Ευρώπη πρέπει να δώσεις ένα χέρι και ένα πόδι, ένα γράμμα για να φτάσει πρέπει να περάσουν πέντε μέρες» αναφερόταν στα ρεπορτάζ τους, ενώ υπήρχε και συνέχεια. «Ο κόσμος ταλαιπωρείται από υποσιτισμό, αναλφαβητισμό, αλκοολισμό και φτώχεια. Ολη η πόλη έχει 700 κρεβάτια ξενοδοχείων, ολόκληρες γειτονιές έχουν παραδοθεί στην πορνεία».

Ο Τύπος της Χιλής απάντησε περιγράφοντας τους Ιταλούς ως «φασίστες και μαφιόζους» όπως και «τοξικομανείς» εξαιτίας του πρόσφατου σκανδάλου ντόπινγκ με τους παίκτες της Ιντερ. Οι δημοσιογράφοι αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τη χώρα, ενώ κάποιος άτυχος Αργεντινός κατέληξε στο νοσοκομείο αφού οι ντόπιοι θεώρησαν ότι είναι Ιταλός.

Οι δύο ομάδες ήταν μαζί στον όμιλο. Στα πρώτα ματς, η Χιλή νίκησε 3-1 την Ελβετία και η Ιταλία αναδείχθηκε ισόπαλη χωρίς γκολ με την Δυτική Γερμανία, οπότε η μεταξύ τους κόντρα στη 2η αγωνιστική του group είχε και βαθμολογικό ενδιαφέρον.

Η ένταση ξεκίνησε πριν την έναρξη με τους παίκτες των ομάδων να φτύνονται μεταξύ τους, οπότε ήταν δεδομένο πως το «μπαμ» δεν αργήσει. Μόλις στο 5’ ο Αγγλος, διαιτητής, Κεν Αστον, χρειάστηκε να χωρίσει τους παίκτες και στο 12’ ο Τζόρτζιο Φερίνι αντέδρασε στα σερί φάουλ που του έκανε ο Ονορίνο Λάντα και τον κλώτσησε με τον ρέφερι σε πρώτο πλάνο. Ο Ιταλός αποβλήθηκε, όμως αρνήθηκε να αποχωρήσει από τον αγωνιστικό χώρο και χρειάστηκε η επέμβαση της αστυνομίας για του το επιβάλλει την ώρα που εκείνος κλωτσούσε και έβριζε τους πάντες.

Αν κάποιος είχε πιστέψει ότι το ημίχρονο θα βγει χωρίς να συμβεί κάτι άλλο, διαψεύστηκε γρήγορα. Ο Λεονέλ Σάντσες έφυγε από αριστερά για να δεχθεί το φάουλ από τον Μάριο Νταβίντ, ο οποίος είχε κάνει τη λάθος κίνηση. Γιος επαγγελματία πυγμάχου, ο Σάντσες γύρισε και έριξε γροθιά στο πρόσωπο του Ιταλού, ο οποίος προς έκπληξή του είδε τον διαιτητή να μην αποβάλει τον Χιλιανό.

Ετσι, πήρε τη δικαιοσύνη στα χέρια του και στο 41’ κλώτσησε στο κεφάλι τον Σάντσες αφήνοντας την ομάδα του με 9 παίκτες. Για να ολοκληρώσει την εξαιρετική του εμφάνιση, ο τελευταίος έριξε νέα μπουνιά, αυτή τη φορά στον Ουμπέρτο Μάσκιο, όμως παρέμεινε στο τερέν μέχρι και το φινάλε ενός ματς στο οποίο χρειάστηκε η αστυνομία να επέμβει κάμποσες φορές.

Οι Ιταλοί άντεξαν τελικά για 73’ λεπτά με δύο παίκτες λιγότερους. Σε εκείνο το σημείο ο πορτιέρε, Κάρλο Ματρέλ, έστειλε με γροθιά την μπάλα στην πορεία του Χάιμε Ραμίρες που άνοιξε το σκορ και στο 87’ ο Χόρχε Τόρο με ένα εκπληκτικό μακρινό σουτ χάρισε στο ματς ό,τι ομορφότερο είχε για το τελικό 2-0. Αν και στον Σάντσες χαρίστηκαν ξεκάθαρα δύο αποβολές, κάποιοι θεώρησαν υπαίτιους της για τη βία τους Ιταλούς, οι οποίοι μετά τη νίκη της Γερμανίας επί της Χιλής, είπαν addio στη διοργάνωση πριν παίξουν την τελευταία αγωνιστική με την Ελβετία.

Η Χιλή νίκησε την Σοβιετική Ενωση στα προημιτελικά αλλά έπεσε πάνω στην Βραζιλία στους «4» και περιορίστηκε με τη νίκη στον μικρό τελικό και την 3η θέση εντός έδρας. Ο ρέφερι της αναμέτρησης πέρασε όσο κανένας στην ιστορία του αθλήματος καθώς ήταν εκείνος που έβαλε στο ποδόσφαιρο στοιχεία που έχει μέχρι σήμερα όπως η κίτρινη και η κόκκινη κάρτα και ο 4ος διαιτητής…

Πηγή: Sport DNA

Pin It on Pinterest

Shares
Share This