Του Γιάννη Φιλέρη
Αν δει κανείς τα περυσινά στατιστικά του Τσαρλς Τζένκινς θα νομίσει ότι ο Ολυμπιακός πήρε ένα … χειρότερο παίκτη από τον Γουίλ Τσέρι. Ένας γκαρντ, που σκόραρε 3.4π (κι είχε ακόμη 2.2ρ, 1.8ασ) με 2/27 τρόιποντα (7%) σίγουρα δεν προκαλεί ντελίριο ενθουσιασμού. Όμως τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι. Πρώτα απ’ όλα γιατί ο Τζένκινς έχει ποσοστό καριέρας 40.5% στα τρίποντα (και το περσινό καταστροφικό ποσοστό του με τον Ερυθρό Αστέρα απλά δεν εξηγείται) κι ύστερα γιατί ναι μεν μπορεί να διαθέτει παρόμοια χαρακτηριστικά με τον συμπαθέστατο Τσέρι, είναι όμως σίγουρα καλύτερος του.
Και εφόσον οριστικοποιηθεί η απόκτησή του από τον Ολυμπιακό (λέγεται ότι απομένουν μόνο οι λεπτομέρειες για την υπογραφή της συμφωνίας) διαφαίνονται στον ορίζοντα δυο πράγματα:
Ένα: Ο Γιώργος Μπαρτζώκας διαλέγει προσεκτικά τα κομμάτια του παζλ, αναζητώντας ρόλους και χημεία από τον σχεδιασμό. Και διαλέγει παίκτες, που ο ίδιος έχει δοκιμάσει, όπως συμβαίνει με τον Τζένκινς με τον οποίο είχε συνεργαστεί στην Μόσχα και στην Χίμκι.
Δύο: Ο Κώστας Σλούκας πλησιάζει ολοταχώς προς τον Πειραιά και πλαισιώνεται από τα κατάλληλα εργαλεία, που θα στηρίξουν και θα ενισχύσουν την φετινή βασικη επιλογή του Ολυμπιακού για την περιφέρειά του.
Ένας κανονικός στόπερ…
Ο Τζένκινς είναι ένας κλασικός defenvcive stoper από τους κορυφαίους που κυκλοφορούν στην Ευρωλίγκα τα τελευταία χρόνια. Ένας κλασικός Αμερικανός γκαρντ που πιέζει αφόρητα την μπάλα, γίνεται βδέλλα πάνω στον κορυφαίο επιθετικό της αντίπαλης ομάδας και κάνει πολλή δουλειά στα μετόπισθεν, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν μπορεί να απειλήσει κιόλας στην επίθεση. Ο Μπαρτζώκας δεν μετάνιωσε καθόλου, που το 2017 τον διάλεξε για να επανδρώσει το ρόστερ της Χίμκι. Ο σκλητράχηλος Τσαρλς έγινε ένας από τους κορυφαίους μοχλούς της Χίμκι, που εκείνη τη σεζόν ήταν μια από τις καλύτερες αμυντικές ομάδες της διοργάνωσης.
Ο αλτρουισμός του Τζένκινς στις βοήθειες, το δυνατό του κορμί αποτελούν εγγύηση για το κομμάτι της δουλειάς που ζητάει από ένα τέτοιο παίκτη, ο Μπαρτζώκας. Γι αυτό και τον διάλεξε ξανά, σε ένα νέο ξεκίνημα που θέλει να κάνει ο Ολυμπιακός. Από το 2013 που ήρθε για πρώτη φορά στην Ευρώπη, παίζοντας στον Ερυθρό Αστέρα (στον οποίο επέστρεψε πέρσι) είναι ένας από τους καλύτερους γκαρντ στην πίεση της μπάλας. Δεύτερος σε περισσότερα κλεψίματα την τελευταία εφταετία, ήταν κορυφαίος στη συγκεκριμένη κατηγορία τη σεζόν 2016-17 (2.1 κατά μέσο όρο). Μια συνηθισμένη φάση για τον Τζένκινς είναι να παρακολουθεί από κοντά τον αντίπαλό του, να κλέβει την μπάλα και να βάζει καλάθι στον αιφνιδιασμό. Το έκανε με επιτυχία σε όλες τις ομάδες από τις οποίες έχει περάσει μέχρι τώρα (Ερ. Αστέρας, Μιλάνο, Χίμκι)
Πάρτε μια ιδέα
Το απόλυτο ρεκόρ του σε μια βραδιά είναι 6 κλεψίματα από μια σπουδαία νικη του Ερυθρού Αστέρα επί της ΤΣΣΚΑ Μόσχας (το 2016) με 78-67.
Η άμυνα μου, η περηφάνια μου…
Ο ίδιος στο blog που διατηρούσε ως παίκτης της Χίμκι τη σεζόν 2016-17, είχε περιγράψει ως εξής τον εαυτό του: “Ξέρω ότι ο κόσμος με βλέπει πρώτα σαν ένα καλό αμυντικό. Μου αρέσει, αισθάνομαι υπερήφανος γι αυτό. Στο κολέγιο, ωστόσο, ήμουν και σκόρερ. Είμαι επίσης υπερήφανος που αναδείχθηκα πρώτος σκόρερ όλων των εποχών στο Χόσφρα Γιουνιβέρσιτι (σ.σ έβαλε συνολικά 2.513 πόντους σε 128 αγώνες και είχε μ.ο 19.6π ανά αγώνα). Όταν όμως έρχεσαι στην Ευρώπη, πέφτεις πάνω σε παίκτες που κάνουν αυτή τη δουλειά χρόνια ολόκληρα. Έτσι πρέπει να αποδεχθείς ένα διαφορετικό ρόλο, για να βοηθήσεις την ομάδα.
Στον Ερυθρό Αστέρα, την πρώτη μου ευρωπαϊκή ομάδα, συνάντησα ένα προπονητή μετρ της άμυνας, τον Ντέγιαν Ράντονιτς. Είχα επίσης την ευκαιρία να έχω συμπαίκτες τον Μπράνκο Λάζιτς και τον Νεμάνια Ντάγκουμπιτς δυο εξαιρετικούς αμυντικούς, ειδικά στην πίεση της μπάλας. Ο Ντέγιαν ήταν προσηλωμένος στην άμυνα. Ειδικά στην προπόνηση. Αν δεν έκανε τη δουλειά σου, όπως ήθελε, είχες … πρόβλημα.
Έτσι στις αρχές τα έδωσα όλα στην άμυνα, ώστε να μη μπορεί να μου πει τίποτε. Και όταν βέβαια είσαι στην ίδια ομάδα με τύπους σαν τον Λάζιτς που ήταν πάντα πρόθυμος για μια βουτιά, ώστε να σώσει την μπάλα, θα ήταν πολύ εγωιστικό να μην προσπαθήσεις να κάνεις κι εσύ το ίδιο. Κάπως έτσι απέκτησα τη φήμη του καλού αμυντικού. Και αισθάνομαι περηφάνια γι αυτό. Μπορώ να βοηθήσω την ομάδα μου με τον δικό μου τρόπο. Ο καθένας μπορεί να σκοράρει, ο καθένας μπορεί να έχει μια “καυτή βραδιά”.
Το καλοκαίρι όλοι δουλεύουν στην επίθεση. Η άμυνα είναι… δύσκολη. Είναι και ένστικτο. Πρέπει να το αισθάνεσαι. Πάνω απ’ όλα είναι μια πνευματική διαδικασία, να θες να σταματήσεις τον αντίπαλό σου. Μόλις το συνειδητοποίησα, έγινα σπουδαίος σε αυτό τον τομέα…”
Ο Γιώργος Μπαρτζώκας γνωρίζει από πρώτο χέρι τι μπορεί να προσφέρει στην ομάδα του ο Τζένκινς. Κι έχει μεγάλη σημασία ο προπονητής που εισηγείται ή επιλέγει έναν παίκτη να έχει επίγνωστη των δυνατοτήτων και κυρίως του ρόλου, που θα του αναθέσει. Κι είναι εξίσου σημαντικό ο ίδιος ο παίκτης να γνωρίζει τι περιμένει ο προπονητής απ’ αυτόν.
Θα θυμάστε ότι όταν ο Μπαρτζώκας ανέλαβε φέτος τον Ολυμπιακό η πρώτη του δήλωση είχε να κάνει με την έλλειψη αμυντικού φίλτρου: “Οι περισσότεροι από τους παίκτες που αποκτήθηκαν δεν είχαν διάθεση για άμυνα”. Ο κόουτς των “ερυθρολεύκων” είναι αμετακίνητος στα πιστεύω του, ότι όλα ξεκινούν από το πως μια ομάδα αμύνεται. Για να το κάνει θέλει τα κατάλληλα εργαλεία…
Κάπως έτσι ο δεύτερος Τζένκινς που θα παίξει ποτέ στους “ερυθρόλευκους” (ο πρώτος ήταν ο Τζέρι, στη σεζόν 1978-79, όταν ο Ολυμπιακός αγωνίστηκε για πρώτη φορά στα χρονικά στην τελική φάση των “6” του Κυπέλλου Πρωταθλητριώξν, την τότε Ευρωλίγκα δηλαδή) θα περάσει την πόρτα του ΣΕΦ….
Σλούκα-Σλούκα είσαι εδώ…
Η απόκτηση Τζένκινς υποδηλώνει με σαφήνεια ότι ο Ολυμπιακός έχει επιλέξει να χτίσει τη νέα ομάδα του (και) γύρω από τον Κώστα Σλούκα. Ο Τζενκινς είναι ένας από τους αμυντικούς παρτενέρ του διεθνη άσου, που όπως έχει γραφεί βρίσκεται στον δρόμο της επιστροφής στον Πειραιά.
Δεν θα είναι όμως και ο μόνος. Όπως φαίνεται ο σχεδιασμός της ομάδας περιλαμβάνει έναν ακόμη γκαρντ, με περισσότερο επιθετικό οίστρο, εξ ου και τα ονόματα που ακούστηκαν:
- Ο Άαρον Χάρισον της Γαλατασαράι (26, 1.98) που φέτος σε 9 αγώνες του Eurocup είχε 13.1π με 44.2% τρίποντα
- Ο Ράιαν Μπρόκχοφ (30, 1.97), ο Αυστραλός σουτέρ με τον οποίο ο Μπαρτζώκας είχε συνεργαστεί στην Λοκομοτίβ Κουμπάν (47.2% στα τρίποντα)
- Και ο Μάρκους Ντένμον (30, 1.91) που τα τελευταία δυο χρόνια βάζει τριαντάρες στην Κίνα, αλλά στο πέρασμά του από τον Παναθηναϊκό τη σεζόν 2017-18 δεν είχε δείξει κάτι το ιδιαίτερο…
Η απόκτηση ενός ακόμη περιφερειακού είναι ένα από τα βασικά ζητούμενα του Ολυμπιακού για τη νέα σεζόν, με δυο συν μία κινήσεις, ακόμη, να απομένουν. Η πρώτη αφορά τον Σάσα Βεζένκοφ με τον οποίο ξεκίνησαν ήδη οι διαπραγματεύσεις για την παραμονή ή όχι στην ομάδα, η δεύτερη με το αν θα αποκτηθεί ένας ακόμη ψηλός που θα παίζει είτε στο “4”, είτε στο “5” (λέγεται ότι μπορεί να παραμείνει και ο Ρούμπιτ). Το κερασάκι θα είναι η ανανέωση του συμβολαίου του Βασίλη Σπανούλη, που έχει ξεπεράσει τον τελευταίο τραυματισμό και επέμβαση που έκανε στο πόδι και νιώθει … όπως πάντα, σαν έφηβος!
Πηγή: Contra
