Του Αντώνη Καρπετόπουλου
Στους ημιτελικούς του κυπέλλου είδαμε ένα ψυχόδραμα στο Βικελίδης και μια απλή σχετικά διαδικασία στο Καραϊσκάκη. Ο τελικός φέτος δεν θα είναι ΑΕΚ – ΠΑΟΚ. Η σοβαρότητα του Ολυμπιακού δεν το επέτρεψε.
Ο Λιβάγια είχε άλλα σχέδια
Στο Βικελίδης έσπασαν καρδιές. Ο Αρης ήθελε να κερδίσει με 1-0 για να προκριθεί, αλλά δεν είναι καθόλου συνηθισμένος να κάνει κάτι τέτοιο: η ομάδα του Ενινγκ κερδίζει παίζοντας καλύτερα από τον αντίπαλό της και όχι κάνοντας τακτικά ματς αναμονής για να βρει ένα γκολ την κατάλληλη στιγμή. Το ματς είναι ο θρίαμβος της παραδοξότητας: ο Αρης που δυσκολεύεται να παίξει για να κερδίσει 1-0, έφτασε να προηγείται με 2-0 δυο λεπτά πριν το τέλος του αγώνα. Αλλά δεν τα κατάφερε γιατί ο Μάρκο Λιβάγια είχε άλλα σχέδια.
Αντίθετα από αυτό που συνηθίζει ο Αρης άφησε τη μπάλα στην ΑΕΚ και την περίμενε προσπαθώντας να μην δεχτεί γκολ. Η ΑΕΚ στο πρώτο ημίχρονο φάνηκε απολύτως προετοιμασμένη για κάτι τέτοιο – στο δεύτερο δεν ήταν εξίσου καλή, αλλά αντέδρασε ψύχραιμα. Στο τέλος φάνηκαν και οι απουσίες του Αρη: απόντος του Βέλεθ και του Σόουσα ο Ενιγκ χρησιμοποίησε στα στόπερ τον Ρόουζ και τον Δεληζήση, ενώ σε σχέση με το ματς της Κυριακής επιβραβεύτηκε ο Τόνσο για την καλή του εμφάνιση και έμεινε στην βασική ενδεκάδα. Όμως όλα αυτά είχαν δυο συνέπειες: η πρώτη ότι δεν υπήρχε στον πάγκο ένα στόπερ για να μπει και να βοηθήσει στο τέλος και το δεύτερο ότι η μεσαία γραμμή του Αρη έγινε ακόμα περισσότερο light καθώς δεν υπήρχε σε αυτή ο Σάσα που έπαιξε υποχρεωτικά δεξί μπακ. Η ΑΕΚ που είχε κι αυτή επιστροφές (τον Τσιγκρίνσκι, τον Σιμόες και τον Ολιβέιρα) έλεγξε το ματς στο πρώτο ημίχρονο κι έφτασε κοντά στο γκολ κάμποσες στιγμές: στην πιο μεγάλη ευκαιρία ο Ολιβέιρα μετά από ένα κόρνερ στο 42΄έστειλε την μπάλα άουτ από πέντε μέτρα! Η ΑΕΚ κυκλοφορούσε καλά τη μπάλα, ο Καρέρα ανησυχούσε μόνο για τις επιπολαιότητες στην επίθεση, αλλά η ομάδα του ήθελε να φτάσει στον τελικό από τον πιο δύσκολο δρόμο.
Αδειασε στα άκρα, γέμισε την περιοχή
Στο δεύτερο ημίχρονο ο Καρέρα αντικατάστησε τον Μπακάκη με τον Παουλίνιο κι αργότερα έχασε και τον Λόπεζ. Η ΑΕΚ άδειασε κομμάτι στα άκρα κι αυτό ο Αρης που έχει καλά εξτρέμ το εκμεταλλεύτηκε. Στο 57΄ οι γηπεδούχοι που είχαν ισορροπήσει το ματς άνοιξαν το σκορ με τον Μαντσίνι, μετά από μια κούρσα αρχικά του Γκάμα και στη συνέχεια μια τρομερή κίνηση του Φετφατζίδη. Η ΑΕΚ βρέθηκε με την πλάτη στον τοίχο αλλά δεν παράτησε το ματς κυρίως γιατί μπορούσε να κάνει κατοχή της μπάλας. Ο Σιμόες σημάδεψε με κεφαλιά το δοκάρι στο 73΄ και μια ακόμα αλλαγή του Ενινγκ, ο Ντιγκινί, στο 92΄έκανε το 2-0 στη μοναδική κατεβασιά του Αρη μετά το γκολ. Αλλά η ΑΕΚ συνέχισε να πιέζει, η περιοχή του Αρη μετά το πέρασμα στο ματς του Αραούχο είχε γεμίσει κόσμο και στο 95΄ο Λιβάγια έκανε το 2-1. Ο χρόνος συνέχισε και στην παράταση να κυλά βασανιστικά για τον Αρη που δεν μπορούσε να επιτεθεί αφού στο μεταξύ είχε βγει ο Φετφατζίδης και ο Γκάμα κουράστηκε. Στο 102΄ ο Λιβάγια χτύπησε για δεύτερη φορά: η ΑΕΚ προκρίθηκε έχοντας φτάσει δυο λεπτά από τον αποκλεισμό μετά από ένα ματς το οποίο έλεγχε! Τρελά, αλλά όχι ανεξήγητα πράγματα.
Γιατί ο Λιβάγια
Το ματς είναι κατά κάποιο τρόπο η εξήγηση για το γεγονός ότι ο Λιβάγια ψηφίστηκε MVP του πρωταθλήματος. Αυτός που στην περίπτωση του Κροάτη εκτιμούν όσοι τον επέλεξαν δεν είναι η τεχνική του, ή η εμπειρία του η αποτελεσματικότητά του, αλλά είναι το καθοριστικό της παρουσίας του στην ομάδα του: ο Λιβάγια κάνει στην ΑΕΚ πράγματα που δεν μπορεί να κάνει κανένας άλλος. Η επιλογή του έγινε γιατί η ΑΕΚ μοιάζει εξαρτημένη από αυτόν: στον Ολυμπιακό εξάρτηση από ποδοσφαιριστή φέτος δεν υπάρχει – τις τέσσερις τελευταίες μέρες κέρδισε τον ΠΑΟ και τον ΠΑΟΚ χωρίς τον Βαλμπουενά, ενώ δεν υπήρξε στιγμή φέτος που να μην απουσίασε κάποιος βασικός μεσοεπιθετικός του. Η ΑΕΚ πιθανότατα θα είχε αποκλειστεί στο Βικελίδης χωρίς το Λιβάγια: κι ας έκανε την ίδια κατοχή μπάλας κι ας έδειχνε το ίδιο πείσμα.
Η παγίδα του Φερέιρα
Αντιθέτως στο Καραϊσκάκη δεν υπήρχαν μεγάλες συγκινήσεις: ο Φερέιρα νόμιζε ότι μπορεί να μην επιτρέψει στον Ολυμπιακό να σκοράρει και κατά συνέπεια να τον αποκλείσει, κεφαλαιοποιώντας την απίθανη ανατροπή του πρώτου ματς στην Τούμπα. Οι ερυθρόλευκοι για ένα ακόμα ματς απέναντι στον ΠΑΟΚ πέταξαν ένα ημίχρονο – το πρώτο που μετά την επανέναρξη του πρωταθλήματος είναι συνήθως το καλύτερό τους. Όταν ο Κάιπερς σφύριξε για τελευταία φορά στο πρώτο ημίχρονο και το σκορ ήταν 0-0 ο Φερέιρα πρέπει να πίστεψε ότι η ομάδα του θα πάρει την πρόκριση, εύκολα ή δύσκολα. Αλλά ο Μαρτίνς είχε άλλη γνώμη.
Ο Μαρτίνς χάλασε την ενδεκάδα που κέρδισε τον ΠΑΟ βάζοντας τον Μασούρα αντί του Φορτούνη: ο σκοπός του ήταν να βρεθεί κάποιος να περιορίσει τον Γιαννούλη, ενώ ήθελε στο γήπεδο κι ένα παίκτη που ειδικά στο Καραϊσκάκη έχει το γκολ. Τον Φορτούνη τον έριξε στο γήπεδο στο 40΄στη θέση του Μπουχαλάκη που πήρε μια κίτρινη νωρίς κι έπαιζε με την φωτιά. Στο πρώτο ημίχρονο ο Ολυμπιακός έχει δυο σουτ όλα κι όλα (με τον Καμαρά και τον Μασούρα), ενώ ο Βαρέλα έχει σταματήσει τον Ελ Αραμπί και τα χαφ του ΠΑΟΚ ήταν μετά από καιρό τρία και πραγματικά (ο Εσίτι, ο Ελ Καντουρί, και ο Μαουρίσιο) και καλύπτουν σωστά τους χώρους. Αλλά το βαρόμετρο του Ολυμπιακού αυτό τον καιρό είναι ο Καμαρά.
Καμαρά δυο φορές
Στο δεύτερο ημίχρονο ο Ολυμπιακός τακτοποιήθηκε καλύτερα και μετά από μερικές σποραδικές επισκέψεις στην περιοχή του Πασχαλάκη ο Μασούρας άνοιξε το σκορ δικαιώνοντας τον προπονητή του. Ο Καμαρά που κάνει τη σέντρα για το 1-0 βρίσκει και το γκολ της ηρεμίας στο 85΄σε μια αντεπίθεση κι αφού τρεις παίκτες του ΠΑΟΚ δεν μπορούν να τον σταματήσουν! Ο Φερέιρα έριξε στο ματς στο τέλος όσους κυνηγούς είχε: ο Σα σταμάτησε τον Βαρέλα και τον Σβιντέρσκι, αλλά το πρόβλημα του ΠΑΟΚ δεν είναι ο τερματοφύλακας του Ολυμπιακού – είναι ότι δεν έψαξε το γκολ και ήταν παθητικός μέχρι το 75΄τουλάχιστον. Ο Φερέιρα νόμιζε πως μπορεί να πάρει μια πρόκριση με μια ομάδα που θα τρέχει για να κρατήσει το 0-0: η τριπλή αλλαγή του στα μισά του δευτέρου ημιχρόνου και η έξοδος του Τζόλη ήταν κινήσεις που δεν είχαν και πολύ νόημα. Στο τέλος ο Μαρτίνς με τον Καφού αντί του Μασούρα «κλείδωσε» το ματς – αν ο Ολυμπιακός ήθελε είχε χώρους για να μπει με την μπάλα στα δίχτυα. Αυτή τη φορά η προσέγγιση του προπονητή του ΠΑΟΚ ήταν λάθος. Φέτος στο Καραϊσκάκη γκολ έχουν δεχτεί όλοι: πως διάβολο θα περνούσε ο ΠΑΟΚ χωρίς να σκοράρει;
Κακώς διαμαρτύρεται
Οι Ολλανδοί διαιτητές δεν έδωσαν ρεσιτάλ. Ο Ενινγκ φωνάζει για επιθετικό φάουλ της ΑΕΚ πριν το καθοριστικό γκολ του 2-1: νομίζω ότι στον Αρη απλά δεν ξέχασαν τα όσα ντροπής πράγματα είχαν γίνει στο ματς του ΟΑΚΑ, όταν οι διαιτητές είχαν δεχτεί επίθεση και δεν έβγαιναν στο δεύτερο ημίχρονο. Χθες δεν νομίζω ότι ο Μακέλι επηρέασε σε κάτι το ματς χωρίς να είναι αλάνθαστος. Ο Κάιπερς από την άλλη στο Καραϊσκάκη έκανε πολλά που δείχνουν ότι είναι ώρα να σταματήσει. Απλά ο ΠΑΟΚ δεν έχει κανένα δίκιο στη φάση του δεύτερου γκολ. Ο Φορτούνης πήρε εντολή να μπει στο γήπεδο και σωστά έκλεψε τη μπάλα: στη φάση απλώς φαίνεται η κακή νοοτροπία του Γιαννούλη που διαμαρτύρεται και φτάνει στο τέλος να μαρκάρει τον Καμαρά ασθμαίνοντας. Ισως η φάση είναι σημειολογικά η περίληψη της σεζόν του Ολυμπιακού και του ΠΑΟΚ. Ο ένας παίζει κι ο άλλος μόνο μιλάει…
Πηγή: Κάρπετ Show
