Επιλογή Σελίδας



Οι δύο νύφες (Μπαρτσελόνα και Γιουβέντους) ήθελαν σαν τρελές, προκειμένου να βγαίνουν οι… λογαριασμοί της σεζόν, η οποία λογιστικά ολοκληρώνεται στις 30 Ιουνίου. Ο ένας γαμπρός (Μίραλεμ Πιάνιτς) επίσης, αφού είχε πει το «ναι» από τον Απρίλιο.

Ο άλλος γαμπρός (Αρτούρ), όμως, αντιστάθηκε σθεναρά, βγάζοντας ακόμα και ανακοίνωση παραμονής στην Μπάρτσα. Όταν, όμως, η Γιούβε του έταξε τριπλάσιο ετήσιο μισθό (7,5 εκατομμύρια ευρώ αντί 2,2), ο Βραζιλιάνος πήρε το αεροπλάνο για το Τορίνο, έκανε τις απαραίτητες ιατρικές εξετάσεις και έβαλε την τζίφρα του σε πενταετές συμβόλαιο με την Γηραιά Κυρία.

Με μια πρώτη ματιά, η Μπαρτσελόνα δείχνει να προσθέτει από τον Σεπτέμβριο έναν παίκτη που μπορεί άμεσα να ταιριάξει στο στιλ της και να την βοηθήσει, ενώ η Γιούβε αποκτά έναν πολλά υποσχόμενο ποδοσφαιριστή, ο οποίος μπορεί σε βάθος χρόνου να αποδειχθεί πολύτιμος.

Οι απαντήσεις, βεβαίως, θα δοθούν εκεί όπου πραγματικά έχει σημασία: Στο γήπεδο. Και, μέχρι τότε, το… καφενείο θα δίνει και θα παίρνει. Είναι, πάντως, μια από τις πιο τρανταχτές ανταλλαγές μεταξύ των μεγάλων της Ευρώπης και, ενδεχομένως, να μην είναι η τελευταία φέτος, λόγω της οικονομικής κρίσης που προκάλεσε η πανδημία του κορονοϊού.

Στο παρελθόν, έγιναν αρκετές ανταλλαγές που συζητήθηκαν, αλλά πέντε εξ’ αυτών έχουν την τιμητική τους…

Αλέξις Σάντσες – Χένριχ Μκχιταριάν

Αλέξις Σάντσες – Χένριχ Μκχιταριάν

Ο θρύλος (και όχι μόνο αυτός) λέει ότι ο Αρσέν Βενγκέρ προτιμούσε στην Άρσεναλ τον Αντονί Μαρσιάλ για να παραχωρήσει τον Αλέξις Σάντσες στην Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Εντέλει, ο Αλσατός… βολεύτηκε με τον Χένριχ Μκχιταριάν, τον οποίο ήθελε να ξεφορτωθεί ο Ζοσέ Μουρίνιο, παρ’ ότι ο ίδιος τον είχε αποκτήσει. Ούτε ο Χιλιανός επιθετικός στο «Ολντ Τράφορντ», ούτε όμως και ο Αρμένιος μεσοεπιθετικός στο «Emirates», δεν κατάφεραν να στεριώσουν, με αποτέλεσμα να έχουν δοθεί δανεικοί σε Ίντερ και Ρόμα αντίστοιχα. Επί της ουσίας, δηλαδή, από το συγκεκριμένο deal που έλαβε χώρα τον Ιανουάριο του 2018χαμένες βγήκαν οι ομάδες, αλλά και οι ποδοσφαιριστές.

Νεμάνια Μάτιτς – Νταβίντ Λουίζ

Νεμάνια Μάτιτς – Νταβίντ Λουίζ

Τον Ιανουάριο του 2011, η Μπενφίκα πούλησε τον Νταβίντ Λουίζ στην Τσέλσι, αντί 25 εκατομμυρίων ευρώ και τον Νεμάνια Μάτιτς. Δύο χρόνια αργότερα, ο Βραζιλιάνος κεντρικός αμυντικός πωλήθηκε στην Παρί Σεν Ζερμέν για πάνω από 50 εκατομμύρια ευρώ (παγκόσμιο ρεκόρ τότε για στόπερ) και, το 2016, επέστρεψε στους Μπλε αντί 35 εκατομμυρίων ευρώ! Ο Σέρβος μέσος, από την πλευρά του, αντάμωσε με τον Νταβίντ Λουίζ για μια σεζόν στην Τσέλσι, στην οποία πήγε αντί 25 εκατομμυρίων ευρώ, προτού αυτή τον πουλήσει με 45 στην Μάντσεστερ ΓιουνάιτεντΜπερδευτήκατε; Και εμείς! Από όλες τις προαναφερθείσες συμφωνίες, με αφορμή την πρώτη, κερδισμένη μάλλον βγήκε η Τσέλσι.

Φάμπιο Καναβάρο – Φαμπιάν Καρίνι

Φάμπιο Καναβάρο – Φαμπιάν Καρίνι

Σύμφωνοι, ο Φάμπιο Καναβάρο δεν απέδωσε στην Ίντερ αυτό που στο Μιλάνο περίμεναν. Από αυτό το σημείο, όμως, μέχρι να τον ανταλλάξουν με τον (ταλαντούχο, αλλά μέχρι εκεί) Ουρουγουανό τερματοφύλακα της Γιουβέντους, Φαμπιάν Καρίνι, υπάρχει μεγάλη απόσταση. Η ανταλλαγή έγινε το καλοκαίρι του 2006 και στο Τορίνο ακόμα γελάνε (στο Μιλάνο κλαίνε). Ο Καρίνι δεν έκανε ποτέ καριέρα της προκοπής, κάθισε τέσσερις φορές κάτω από τα δοκάρια της Ίντερ σε τρία χρόνια και κατέληξε δανεικός στην Σταντάρ Λιέγης. Την ίδια ώρα, ο Καναβάρο εξελίσσονταν σε αμυντική κολόνα της Γιούβε για μια διετία, έπαιρνε ως αρχηγός το Παγκόσμιο Κύπελλο με την Ιταλία και του απένειμαν την «Χρυσή Μπάλα», αφήνοντας και χρήματα στα ταμεία της Γηραιάς Κυρίας, με την μετακίνησή του στην Ρεάλ ΜαδρίτηςΕίπατε τίποτα;

Κλάρενς Ζέεντορφ – Φραντσέσκο Κόκο

Κλάρενς Ζέεντορφ – Φραντσέσκο Κόκο

Στην πραγματικότητα, στο… πάνθεον των ανταλλαγών μεταξύ Μίλαν και Ίντερ, θα έπρεπε να μπει αυτή του Αντρέα Πίρλο με τον Αντρές Γκουλιελμινπιέτρο (με ποιον;), αλλά στην συγκεκριμένη, οι Ροσονέρι έδωσαν και αρκετά χρήματα για τον ποδοσφαιριστή που εξελίχθηκε στον μεγάλο μαέστρο τους, ενώ ο Αργεντινός που δόθηκε ως αντάλλαγμα δεν υπήρξε ποτέ «όνομα». Αντίθετα, η ανταλλαγή του Κλάρενς Ζέεντορφ με τον Φραντσέσκο Κόκο ήταν «καθαρή»χωρίς χρήματα ενδιάμεσα. Ο Ολλανδός εξελίχθηκε σε παίκτη – κλειδί της τελευταίας μεγάλης Μίλαν, με την οποία έγινε ο πρώτος ποδοσφαιριστής που κατακτά το Champions League με τρεις διαφορετικές ομάδες (Άγιαξ, Ρεάλ Μαδρίτης, Μίλαν). Ο Ιταλός ακραίος μπακ, τον οποίοι κάποιοι είχαν τολμήσει να βαφτίσουν «νέο Πάολο Μαλντίνι» (Θου Κύριε…), δεν έκανε ποτέ το μεγάλο «μπαμ» και κατέληξε να παίζει δανεικός σε Λιβόρνο και Τορίνο.

Ζλάταν Ιμπραΐμοβιτς – Σαμουέλ Ετό

Ζλάταν Ιμπραΐμοβιτς – Σαμουέλ Ετό

Και όμως, η Ίντερ που έγινε ρεζίλι με τις ανταλλαγές – δώρο των Πίρλο και Ζέεντορφ στην Μίλαν, έκανε την «κλοπή της δεκαετίας» το καλοκαίρι του 2009, με… κορόιδο την Μπαρτσελόνα. Ο Πεπ Γκουαρδιόλα ένιωθε ότι δεν μπορούσε να συμβιώσει και άλλη σεζόν με τον Σαμουέλ Ετό, παρ’ ότι ο Καμερουνέζος επιθετικός ήταν καθοριστικός στην κατάκτηση του τρεμπλ από τους Μπλαουγκράνα. Ο Ζλάταν Ιμπραΐμοβιτς ήθελε να φύγει από την Ίντερ και πίεζε για να δοθεί στην Μπάρτσα, η οποία έδωσε τον «Σαμού», αλλά και 62 εκατομμύρια ευρώ (!), για χάρη του Σουηδού.

Η συνέχεια, γνωστή. Ο Ίμπρα δεν τα βρήκε ποτέ με τον Πεπ και έφυγε το επόμενο καλοκαίρι για την Μίλαν, την ώρα που ο Ετό κατακτούσε δεύτερο διαδοχικό τρεμπλ στους Νερατζούρι και με προπονητή τον Ζοσέ Μουρίνιο.

Πηγή: Gazzetta – Planet Football

Pin It on Pinterest

Shares
Share This