Επιλογή Σελίδας

Του Γιάννη Φιλέρη

Σήμερα έχουμε 5 Ιουλίου. Κανονικά, οι ποδοσφαιριστές θα έπρεπε να έχουν μπει σε ρυθμούς προετοιμασίας της επόμενης σεζόν ή να κάνουν κάπου διακοπές (εφόσον δεν είχαν νωρίς υποχρεώσεις σε κάποια ευρωπαϊκή διοργάνωση) σε κάποιο νησί. Ο κορονοϊός έχει φέρει τα πάνω-κάτω, ωστόσο, και έχει μεταφέρει τη λήξη του πρωταθλήματος μέσα στον καύσωνα του Ιουλίου, που παραδοσιακά είναι ένας από τους πιο ζεστούς μήνες του χρόνου. Κάπως έτσι πηγαίνουμε… 60 και 70 χρόνια πίσω, όταν η τελική φάση του πρωταθλήματος γινόταν ντάλα καλοκαίρι και μάλιστα χωρίς προβολείς, πραγματικά μέσα στο λιοπύρι. Ή γινόταν ο τελικός του Κυπέλλου.

Για να ξαναβρούμε, ας πούμε, ένα ντέρμπι Ολυμπιακού-Παναθηναϊκού τέτοια εποχή, θα πρέπει να πάμε στο 1969, στον περίφημο τελικό του Κυπέλλου, που ολοκληρώθηκε 1-1 (κανονικός αγώνας και παράταση) και κρίθηκε στο στρίψιμο της δεκάρας που ευνόησε τους ‘πράσινους’ (έκαναν νταμπλ).

Ήταν ο τελευταίος αγώνας των δυο αιωνίων μέσα στον Ιούλιο. Για είκοσι χρόνια, Παναθηναϊκοί και Ολυμπιακοί τα έλεγαν αρκετές φορές πριν από τις καλοκαιρινές βουτιές. Ήταν το πιο συνηθισμένο ζευγάρι της τελικής φάσης του πανελληνίου πρωταθλήματος (πριν από την Α’ Εθνική, οι κορυφαίες ομάδες των ενώσεων Αθήνας, Πειραιά και Θεσσαλονίκης, αναμετρούνταν για την ανάδειξη της πρωταθλήτριας Ελλάδας). Σε ένα σύνολο 12 αγώνων, σε αυτό τον άτυπο ιουλιανό απολογισμό, ο Ολυμπιακός μετράει 6 νίκες, ο Παναθηναϊκός 3, ενώ άλλα 3 ματς έληξαν ισόπαλα.

Οι ‘ερυθρόλευκοι’ ήταν ακαταμάχητοι στη δεκαετία του ’50, όταν κατέκτησαν έξι σερί φορές τον τίτλο του πρωταθλητή, ενώ όταν ο Παναθηναϊκός, μετά την καθιέρωση της Α’ Εθνικής πήρε τα πρωτεία, ο Ολυμπιακός υπερτερούσε στους τελικούς του Κυπέλλου. Κάπως έτσι εξηγείται και η μεγάλη υπεροχή του σε αυτές τις καλοκαιρινές αναμετρήσεις του με τους “πράσινους”.

Φυσικά, όταν μιλάμε για Ολυμπιακό-Παναθηναϊκό, δεν ξεχνάμε ποτέ την αντιπαλότητα των δυο κλαμπ, που ξεκίνησε σχεδόν από τη ‘γέννησή’ τους. Πρώτα από τις τεράστιες αντιθέσεις των αστών της Αθήνας με τους εργάτες του Πειραιά και ύστερα από την αντιπαράθεση του ανταγωνισμού τους, που πολλές φορές ξεπερνούσε τα όρια. Αν νομίζετε ότι το φαινόμενο είναι τωρινό, κάνετε τεράστιο λάθος. Κάποιοι από τους παππούδες σας θα έχουν σίγουρα αντιπαρατεθεί, μην πούμε τίποτε χειρότερο, σε τέτοια παιχνίδια.

Θα ακούσετε, βέβαια, τα γνωστά: Τότε ήμασταν φίλοι έξω από το γήπεδο και μόνο μέσα σε αυτό τα δίναμε όλα για την ομάδα μας. Σωστό. Μόνο, που πολλές φορές οι φίλοι έπαιζαν άγριο ξύλο πρώτα μεταξύ τους και μετά με τον κόσμο! Και στα ματς του Ιουλίου η τεράστια κόντρα δεν θα μπορούσε να ‘λιώσει’ από την λαύρα του καλοκαιριού. Αντιθέτως. Το 1957 στο μπαράζ για τον τίτλο, που είχε γίνει στη Νέα Φιλαδέλφεια, κι ενώ ο Ολυμπιακός ήταν μπροστά με 1-0, οι παίκτες του Παναθηναϊκού επιτέθηκαν κατά του Αυστριακού διαιτητή διαμαρτυρόμενοι για φάση πέναλτι, ακολούθησε σύρραξη και ο ρέφερι σφύριξε λήξη δυο λεπτά πριν τελειώσει το 90λεπτο!

Τίποτε όμως δεν συγκρίνεται με τα γεγονότα του 1949, όταν στο πολύ παλιό Καραϊσκάκη (που ακόμη ήταν ποδηλατοδρόμιο) είχαμε το απόλυτο μπάχαλο! Παίκτες και οπαδοί ένα κουβάρι, με πατερίτσες (!) να εκσφενδονίζονται στον αέρα, κάτι σαν τους καυγάδες του χωριού του Αστερίξ. Ναι, 71 χρόνια πριν, το πρωτάθλημα τιναζόταν στον αέρα, αφού ο Παναθηναϊκός απειλούσε ακόμη και με αποχώρηση. Τελικά πήρε τον τίτλο και… ηρέμησε.

Η τελική φάση του πρωταθλήματος 1948-49 (ακόμη ο εμφύλιος δεν είχε τελειώσει) περιελάμβανε τρεις ομάδες: Παναθηναϊκός από την Αθήνα, Ολυμπιακός από τον Πειραιά και Άρης από την Θεσσαλονίκη. Οι ‘πράσινοι’ είχαν επικρατήσει των Πειραιωτών με 3-2 στη Λεωφόρο, ενώ Άρης και Ολυμπιακός σε ένα τρομερό ματς στη Θεσσαλονίκη είχαν αναδειχθεί ισόπαλοι 4-4. Οι ‘ερυθρόλευκοι’ είχαν δυο σερί ματς στο Φάληρο. Πρώτα με τον Παναθηναϊκό και μετά με τον Άρη. Στις 10 Ιουλίου 1949, το Ποδηλατροδρόμιο που φιλοξένησε το ‘αιώνιο’ ντέρμπι, έγινε… γης μαδιάμ. Την επομένη (11/7) η Αθλητική Ηχώ, που τότε εκδιδόταν τρεις φορές την εβδομάδα (Δευτέρα, Πέμπτη, Κυριακή) κυκλοφορεί ως εξής, μεταφέροντας την οργιώδη εξέλιξη του ντέρμπι στο χαρτί

Το πρωτοσέλιδο του 1949

Χαμός. Γενική σύρραξη, παίκτες σε αφασία στο νοσοκομείο, ο Παναθηναϊκός δεν επέστρεψε στο γήπεδο όταν ο διαιτητής αποφάσισε τη συνέχεια του ματς και… το ποδόσφαιρο σε κρίση (κι ακόμη να συνέλθει). Με τη βοήθεια της ιστορικής εφημερίδας, θα προσπαθήσουμε να μπούμε νοερά στο κλίμα της εποχής. Προσέξτε τη γλαφυρή δημοσιογραφική γλώσσα στις περιγραφές, αλλά και τον άκρατο οπαδισμό, διαβάζοντας τις ανακοινώσεις-τοποθετήσεις των αιωνίων. Σαν να διαβάζεις αντίστοιχες, σύγχρονες!

Η κάθοδος στον Πειραιά και το … ζαπονέ

Ο αγώνα, όπως είχε εξελιχθεί η τελική φάση, ήταν καθοριστικότατος. Όπως σημείωνε η ‘Ηχω’ τα “προγνωστικά για το παιχνίδι είχαν επισκιάσει κάθε άλλο φλέγον ζήτημα, ακόμα της… αυξήσεως των μισθών των δημοσίων υπαλλήλων“. Τρομερά πράγματα, που θα’ λεγε και ο μακαρίτης Κώστας Καίσαρης.

Η Αθλητική, ξεκινάει την περιγραφή των γεγονότων, ακολουθώντας το σενάριο μιας ταινίας που όσο περνάει η ώρα κορυφώνεται το δράμα. Όλα αρχίζουν, σχεδόν ειδυλλιακά, με την σπουδαιότητα του αγώνα, την ιστορική διαδρομή των δυο μεγάλων συλλόγων, τους νέους “Μινάρδο, Βαγιακάκο, Σίμο, Μουράτη, Σταφυλίδη, Φυλακτό που διαδέχθηκαν τους Μεσάρη, Πιερράκο, Δεπούντη, Υποφάντη, Βάζο, Ράγγο, Συμεωνίδη“.

Στον Παναθηναϊκό ετοιμάζονταν αλλαγές στην ενδεκάδα. Η εφημερίδα σημειώνει: “Το πείραμα αυτής της νέας συνθέσεως, θα επετύγχανε τελικά; Ναι, διεκήρυσσαν με απόλυτη αισιοδοξία οι Παναθηναϊκοί κύκλοι, που εβασίζοντο κυρίως εις την καλή απόδοσιν της δυάος των μπακ: Κυριαζόπουλου-Σταφυλλίδη, εις τον Σίμον και την λοιπήν ελαστικήν επίθεσιν. Τελείως διαφορετική γνώμην όμως είχαν οι Ολυμπιακοί, οι οποίοι μάλιστα προεξωφλούσαν νίκην των με ευρύτατο σκορ

Ο Παναθηναϊκός του 1949

Πώς ήταν όμως η ημέρα του μεγάλου ντέρμπι. Πώς πήγαιναν οι φίλαθλοι στο γήπεδο. Πώς κατέβαιναν οι παναθηναϊκοί στον Πειραιά;. Πώς τους περίμεναν οι ολυμπιακοί; Πώς σχολίαζαν την παρουσία των γυναικών; Αφήνουμε την εφημερίδα να το διηγηθεί και μαζί κάνουμε ένα ταξίδι στο χρόνο, όσο αυτό είναι εφικτό:”Από τις 1 το μεσημέρι (σ.σ αφήνουμε την ορθογραφία της εποχής) οι πρώτες μάζες των φιλάθλων πήραν τον δρόμο για το γήπεδο του Νέου Φαλήρου. Γενική κινητοποίησις στις μακρυνές συνοικίες των Αθηνών και του Πειραιώς, μα και των απομακρυσμένων περιχώρων. Από τα φέουδα του Παναθηναϊκού, τους Αμπελοκήπους, ως του Ζωγράφου, τον Ερυθρό Σταυρό, του Γκύζη, τα Πατήσια, μια αδιάκοπη κίνησις είχε αρχίσει, λίγο μετά το μεσημέρι. Μικροί όμιλοι φιλάθλων, που όσο πέρναγε η ώρα και επλήθαιναν, με τα σακάκια στα χέρια, τα μαντήλια και εφημερίδες στο κεφάλι, συζητώντας ζωηρά, κατηφόριζαν προς την Ομόνοια με κάθε συγκοινωνιακό μέσον. Ο υπόγειος σταθμός στις μεγάλες δόξες του. Κοσμοπλημμύρα στην πλατφόρμα, τα τραίνα να φεύγουν κατάμεστα, αστεία, πανζουρλισμός.

Πυρετώδης κίνησις και από την άλλη μεριά, και στον Πειραιά. Παρέες-παρέες, κατέβαιναν γρήγορα από την Καστέλλα, ενώ από τις πιο μακρυνές συνοικίες, από το Κερατσίνι, τη Νίκαια, τα αυτοκίνητα δεν πρόφταιναν να αδειάζουν και να ξαναγεμίζουν. Όλοι βιάζονταν να καταλάβουν τα πόστα μέσα στο γήπεδο, να προετοιμάσουν την Πειραιώτικη κλάκα, που θα υποδεχόταν καταλλήλως τους Αθηναίους φιλοξενούμενους!… “Διάβολε, να έρθουν μέσα στο γήπεδό μας και να μας πάρουν τον αέρα; Δεν γίνεται” έλεγε ένας καλαμπουριτζής, που είχε εγκαταστήσει το στρατηγείο του στη μικρή καινούργια εξέδρα και προετοίμαζε τις ροκάνες και το τέμπο της φωνής του.

O Ολυμπιακός με την ομάδα που κατέκτησε το πρωτάθλημα του 1948

Το ωραίον φύλλον, φαντικώτατον και μαχητικώτατον, δεν υστερούσε καθόλου του ισχυρού σε εκδηλώσεις. Χαριτωμένες, καλοκαιρινές εμφανίσεις, που αποτελούσαν πραγματική δροσιά μέσα στη φλεγόμενη κόλασι του γηπέδου. Αν και ένας αδιόρθωτος χιουμορίστας το διέπραξε: “Δεν μας φτάνει αυτό το λιοπύρι, αλλά να μας τσουρουφλίζετε και εσείς με αυτά τα τολμηρότατα ζαπονέ, πάει πολύ πεια”. Ευτυχώς, που έκανε πολύ ζέστη πραγματικά και το παγωμένο αυτό αστείο αντιπαρήλθε χωρίς δυσάρεστα αποτελέσματα για τη σωματική ακεραιότητα του διαπράξαντος“.

Διαιτητής: Δεν αρχίζει το ματς, αν…

Αλήθεια ή ψέματα, φαντασία ή πραγματικότητα, ο γλαφυρός συντάκτης της Ηχούς, παίρνει άριστα για την φιλολογική περιγραφή του. Μέχρι και τον… σεξιστή της εξέδρας έβαλε στη θέση του. Ζαπονέ, εν τω μεταξύ, ήταν τα αμάνικα μπλουζάκια, που φορούσαν τα κορίτσια. Όχι θα έσκαγαν στην εξέδρα, για να μη τσουρουφλίζεται ο… χιουμορίστας.

Το Ποδηλατοδρόμιο γεμίζει σιγά-σιγά από κόσμο. Στις 4:30, βρίσκονται 10.000 ενώ στις 5:45 ξεπερνούν τις 13.000! Η Αθλητική περιγράφει: “Το προκαταρκτικό ματς μεταξύ των δυο ομάδων του Ολυμπιακού -κόκκινοι και κυανοί- αποτελούσε ένα θαυμάσιο ορεκτικό και τελικώς έληξεν ισόπαλον 1-1. Μέσα στο στίβο η τάξις όχι και εξαίρετος, λόγω του μεγάλου αριθμού θεατών, εις τους οποίους είχε επιτραπή-αδικαιολογήτως- η είσοδος. Η εμφάνισης των τραυματιοφορέων, με τις άσπρες μπλούζες τους και τα φορεία τους εχαρακτηρίσθηκε από κάποιον φανατικό σαν καλός οιωνός: “Πολλούς τραυματισμούς θα έχουμε σήμερα” μουρμούρισε θυμοσοφικά. Και εκ των υστέρων αποδείχθηκε πόσο δίκηο είχε.

Εις τις 5.45′ μ.μ ακριβώς κάνει την εμφάνισί του ο Θεσσαλονικεύς διαιτητής του αγώνος κ.Ιωαννίδης, συνοδευόμενος από τους δυο ορισθέντας επόπτας γραμμών: Παπαλεξόπουλον και Σαμαρτζήν.

Φάση στην εστία του Παναθηναϊκού, με τον Μαθιό να μπλοκάρει την μπάλα

Ο διαιτητής διαπιστώνει ότι εντός του στίβου, υπάρχει πολύς κόσμος και επειδή υπάρχει φόβος επεισοδίων, παρακαλεί τους υπεύθυνους της τάξεως -Αστυνομία, ΕΣΑ (στρατιωτική αστυνομία), κλπ- να εκκενώσουν το γήπεδον από τους θεατάς. Επειδή όμως τούτο είνε αδύνατον, αρνείται να δαιτητεύση και αποχωρεί του γηπέδου. Αργότερον απεδείχθη πόσο απόλυτον δίκαιον είχε ο κ.Ιωαννίδης να επιμένη εις την τελείαν εκκένωσιν του γηπέδουν, από την πληθώραν αυτών των ανευθύνων, η οποία και τελικά εδημιούργησε τα δραματικά επεισόδια.

Τέλος, μετά από ένα τέταρτον, ο κ.Ιωαννίδης, πεισθείς καθώς φαίνεται εντός των αποδυτηρίων από τους αρμοδίους, επανήλθε εις το γήπεδον και έαμε μια τυπικήν επιθεώρησιν του αγωνιστικού χώρου και ιδίως των τερμάτων, εκάλες τας δυο ομάδας. Εις τας 6.05′ κάμνει την εμφάνισίν του ο Παναθηναίκός με επι κεφαλής τον Μαθιόν, υπό τα παταγώδη χειροκροτήματα των φιλάθλων.

Πραγματική φρενίτις όμως καταλαμβάνει τις εξέδρες, όταν, τρία λεπτά αργότερα ενεφανίσθη η Πειραϊκή πρωταθλήτρια, με επί κεφαλής τον Κουρουκλάτο, ενώ στη μεγάλη εξέδρα μια σάλπιγγα δίνει το σύνθημα του πανζουρλισμού“.

Από το 1-0 στα επεισόδια (ξύλο και των γονέων)

Το ματς είναι συναρπαστικό. Ο Ολυμπιακός είναι καλύτερος στο πρώτο ημίχρονο, καθώς ανοίγει το σκορ μόλις στο 8ο λεπτό: “Ο Μουράτης αποκρούοντας μια μακρυά μπαλλιά, που διαγράφοντας μια μεγαλοπρεπή τροχιά, φθάνει ως τον Χριστόπουλο. Αυτός εκμεταλλεύεται θαυμάσια την ευκαιρία, προχωρεί αστραπιαία ανάμεσα από τα δυο μπακ και με τρομερή βολίδα του περνά την μπάλα πάνω από το κεφάλι του εμβρόντητου Μαθιού και επιτυγχάνει έτσι το μοναδικόν τέρμα του αγώνος”

Οι Πειραιώτες είναι καταιγιστικοί στο πρώτο μέρος χάνουν ευκαιρίες, αλλά δεν βάζουν δεύτερο γκολ. Ο Παναθηναϊκός συνέρχεται στην επανάληψη, κάνει αυτός τις μεγάλες φάσεις, μέχρι όμως το … 39ο λεπτό. Δηλαδή έξι λεπτά πριν από το τέλος. Τότε, όλοι μαζί αρχίζουν και παίζουν ξύλο. Πίσω στην Αθλητική Ηχώ, ο συντάκτης της οποίας δεν κρύβει τα παναθηναϊκά του αισθήματα όταν γράφει ότι σε φάουλ του Ολυμπιακού και ενώ ο Μαθιός έκανε λανθασμένη έξοδο για την μπάλα αυτή “ευτυχώς εκύλισε προς τα άουτ ταχύτερα από τον Χριστόπουλον, που την κυνηγούσε. Και φθάνομεν στο 39 και μοιραίον λεπτόν του όλου αγώνος. Σε μια από τις λιγοστές καθόδους του Ολυμπιακού από τα αριστερά ο Αποστολόπουλος συνεκρούσθη με τον Σταφυλίδη για την απόκτησι της μπάλας και ετραυματίσθη ελαφρά.

O Βάζος απειλεί την άμυνα του ΠΑΟ (Κυριαζόπουλος,Σταφυλίδης)

Αυτή είνε η αρχή μόνον. Και κανείς δεν μπορεί να περιγράψει καλά-καλά τι επηκολούθησε. Γεγονός είνε ότι αιφνιδίωσς ο Αποστολόπουλος (του Ολυμπιακού) ο Χιονίδης και ο Σταφυλίδης (του Παναθηναϊκού) ευρέθησαν εις το έδαφος, ο κόσμος και ιδίως οι θερμόαιμοι φίλαθλοι ώρμησαν εις το γήπεδον. Ναύτες, τραυματίες και ανάπηροι, αστυφύλακες, ΕΣΑ, παίκται και διαιτητής έγιναν ένας ακατανόητος συρφετός, πατερίτσες και μπαστούνια εθεάθησαν κραδαινόμενα απειλητικά, η συμπλοκή εγενικεύθηκε και εντελώς ολίγου το γήπεδον είχε μεταβληθή εις στίβον ταυρομαχιών. Θύματα: Ο Χιονίδης, ο Αποστολόπουλος, ο Νικολαΐδης και ένας ανάπηρος με τις γαλάζιες φόρμες του.

Όταν μετά 5′ περίπου απεκαταστάθη η τάξις, χάρις εις τις απεγνωσμένες προσπάθειες των αστυνομικών και στρατιωτικών δυνάμεων, ο αγωνιστικός χώρος εκκενώθη, ο διαιτητής εκάλεσεν και πάλι τας δυο ομάδας να συνεχίσου τον αγώνα. Υπελείποντο ακόμη 6 λεπτά. Ο Παναθηναϊκός, όμως, κατόπιν εντολής του γενικού του αρχηγού κ. Γερακάκη και του γενικού γραμματέως του κ.Παπάζογλου, διαμαρτυρομένου ζωηρότατα και κραυγάζοντας ότι πρόκειται περί δολοφονικής επιθέσεως, απεχώρησε του γηπέδου. Ο διαιτητής κάλεσε επανειλημμένως την αποχωρήσασαν ομάδα, επερίμενα επ’ ολίγα λεπτα και εν συνεχεία εσφύριξε την λήξιν του αγώνος. Οι Παναθηναϊκοί απήντησαν ότι ουδεμία υπάρχει ασφάλεια και ότι οι παίκται κινδυνεύουν. Εις το φύλλον αγώνος ο διαιτητής ανέγραψεν επί λέξει τα εξής: “Εις το 39′ του β’ ημιχρόνου, κατόπιν αποκρούσεως του δεξιού οπισθοφύλακος του ΠΑΟ, Σταφυλλίδη, ετραυματίσθη ο έξω αριστερά του Ολυμπιακού Αποστολόπουλος εις την κεφαλήν και διεκόπη ο αγών, δια να παρασχεθούν αι πρώται βοήθειαι εις τον τραυματισθέντα παίκτην. Καθ’ ην στιγμήν εδίδοντο αι πρώται βοήθειαι εισήλθον οπαδοί αμφότερων των ομάδων και επετέθησαν εναντίον των ποδοσφαιριστών. Μετά από παρέλευσιν 3΄, αποκατασταθείσης της τάξεως, εκάλεσα τας ομάδας να συνεχίσουν τον αγώναν, αλλά η ομάς του ΠΑΟ δεν προσήλθε. Το αποτέλεσμα ήτο την στιγμή εκείνην 1-0 υπέρ του Ολυμπιακού”. Αυτά γράφει εις την έκθεσίν του ο διαιτητής κ.Ιωαννίδης και αυτή περίπου είνε και η δική μας εντύπωσις των επεισοδίων”

Η κριτική της εφημερίδας ολοκληρώνεται με ένα σχόλιο: “Είναι λυπηρόν ότι τα θλιβερά επεισόδια του β’ ημιχρόνου δεν επέτρεψαν να τελειώσει ομαλά ο σημαντικός αυτός αγών πρωταθλήματος και οι θεαταί απεχώρησαν με δυσαρέστους εντυπώσεις. Και είναι λυπηρόν επαναλαμβάνομεν διότι τα επεισόδια αυτά δίνουν λαβήν εις τους καραδοκούντας εχθρούς του αθλήματος, εις την πρόοδον του οποίου ασφαλώς δεν συντελούν. Γι αυτό και ο θλιβερός αυτός κατήφορος πρέπει να σταματήσει εγκαίρως από την ΕΠΟ“.

Στον Ολυμπιακό το ματς, ο Παναθηναϊκός πρωταθλητής

Καθώς ο Ολυμπιακός είχε ανακηρυχθεί νικητής και ξανάμπαινε στο ‘κόλπο’ του πρωταθλήματος, ο Παναθηναϊκός αντιδρούσε δυναμικά. Απειλούσε μάλιστα με αποχώρηση από το πρωτάθλημα, διάλυση του ΠΟΚ (!) και άλλες φοβερές και τρομερές εξελίξεις για το ελληνικό ποδόσφαιρο, αν η ΕΠΟ δεν αποφάσισε την επανάληψη του αγώνα.

Σύμφωνα με την καταγγελία του επίσημου Παναθηναϊκού, πέραν της επικινδυνότητας που υπήρχε ευθύς εξ’ αρχής λόγω της παρουσίας φιλάθλων μέσα στο γήπεδο, τα γεγονότα περιγράφονται ως εξής: “Δέκα λεπτά προτού λήξει ο αγών κι ενώ η υπεροχή του Παναθηναϊκού ήτο έκδηλος και ανεμένετο ο καρπός της, χείριστοι φίλοι του Ολυμπιακού και θανάσιμοι εχθροί της Αθλητικής Ιδέας, ωσεί μαινόμενοι, εισήλσασαν και κατέκλυσαν τον αγωνιστικόν χώρον και διά ράβδων και φιαλών επετέθησαν και κακοποίησαν τους παίκτας μας και δη τους Νικολαΐδην, Χιονίδην και Νικολόπουλον των δυο πρώτων μεταφερθέντων δια φορείων εν αφασία εκτός του γηπέδου. Υπ’ αυτάς τα συνθήκας οι υπόλοιποι παίκται μας αντιμετωπίοζντας σπουδαίον και άμεσον παρόντα κίνδυνον της ζωής των αναγκάσθησαν να απομακρυνθούν του γηπέδου“.Ο Παναθηναϊκός απαιτούσε την διακοπή του αγώνα σύμφωνα με το άρθρο 22 των τότε κανονισμών και επιχειρηματολογούσε για την άρνηση να υπογράψει ο αρχηγός του το φύλλο αγώνα.

Το πρωτοσέλιδο με την απόφαση της ΕΠΟ. Και μια ακόμη είδηση στα δεξιά: Ο αείμνηστος Θανάσης Μπέμπης καταγγέλλει ότι η υπογραφή σε δήλωση παραμονής στον Φωστήρα είναι πλαστή!

Σύμφωνα με τους ανθρώπους του Ολυμπιακού ο Παναθηναϊκός έπρεπε να επιστρέψει στον αγωνιστικό χώρο “και να συνεχίση τον αγώνα μετά δε τη λήξιν αυτού να αναγράψη τας αντιρρήσεις του εις το φύλλον αγώνος και να αναφέρη ότι ενίσταται” άρα … καταστρατήγησε τους κανονισμούς, ενώ έδιναν και τη δική τους άποψη για τα επεισόδια: “Αξιόπιστοι μάρτυρες είδαν τον Χιονίδην να κτυπά ανάπηρον και ότι εκ του γεγονότος αυτού εξηγριώθη ένας ναύτης και τον εκυνήγησεν εντός του γηπέδου, με αποτέλεσμα να εισρεύσουν εις αυτό και άλλοι φίλαθλοι, αμφοτέρων των παρατάξεων και να προκληθούν ούτω τα επεισόδια“.

Τελικά η ΕΠΟ αποφάσισε (με ψήφους 3-2) να κατακυρώσει το ματς με 2-0 υπέρ του Ολυμπιακού, μηδενίζοντας τον Παναθηναϊκό. Ενδιάμεσα ο Ολυμπιακός είχε νικήσει 4-1 τον Άρη και πλέον όλα θα κρίνονταν από τους αγώνες του Παναθηναϊκού με τους Θεσσαλονικείς, αν και οι ‘πράσινοι’ απειλούσαν ότι θα αποχωρούσαν από το πρωτάθλημα. Μετά είπαν ότι θα προσβάλλουν την απόφαση με έφεση. Στο τέλος δεν έκαναν τίποτε γιατί … απλά πήραν τον τίτλο!

Χρειάστηκε, βέβαια, να πάρουν κι αυτοί ένα ματς που δεν τελείωσε με 2-0. Ήταν ο αγώνας της Λεωφόρου με τον Άρη. Με το σκορ στο 1-1, ο διαιτητής απέβαλε τον Βελιάδη που όρμησε εναντίον του αρνούμενος να αποχωρήσει, με αποτέλεσμα το παιχνίδι να διακοπεί. Οι ‘πράσινοι’ ήθελαν πλέον μια νίκη στη Θεσσαλονίκη. Την πήραν με 2-0 (οι ‘κίτρινοι’ σε ένδειξη διαμαρτυρίας έπαιζαν με την δεύτερη ομάδα ) και αναδείχθηκαν πρωταθλητές με καλύτερο συντελεστή τερμάτων από τον αιώνιο αντίπαλό τους, Ολυμπιακό!

Πηγή: Contra

Pin It on Pinterest

Shares
Share This