Ο Γιάννης είναι εδώ και πρέπει να παραδειγματιστεί από τον Μάνταλο!

Ναι, λοιπόν, ο Γιάννης του Παναθηναϊκού… είναι εδώ! Οχι ο Αλαφούζος. Ο μεγαλομέτοχος της ΠΑΕ πάντα ήταν “εκεί”. Απλώς, τους τελευταίους μήνες είναι και πάλι στα high του και ειδικά μετά την αποχώρηση Νταμπίζα είχε αρχίσει να ασχολείται πολύ περισσότερο με όλα στον Παναθηναϊκό. Από τα συμβόλαια του Χατζηγιοβάνη και του Κουρμπέλη μέχρι το γιατί παίζει αδιαλείπτως ο Χρήστος Δώνης και όχι ο Ανουάρ. Σταδιακά το κέφι του έφτασε μέχρι του σημείου να επανεμφανιστεί στο γήπεδο και ακόμα έχουμε να δούμε πολλά: όλα αυτά σε άλλο, επόμενο, κείμενο. Στο σημερινό, ο Γιάννης που επιστρέφει είναι ο Μπουζούκης.

Η «ΕΞΟΡΙΑ» ΣΤΑ ΑΚΡΑ, ΤΟ (ΕΙΔΙΚΟ) ΒΑΡΟΣ ΤΟΥ ΖΑΧΙΝΤ ΚΑΙ Η ΑΛΛΑΓΗ ΣΤΑ PLAY OFFS

Μετά από μια μετριότατη (για να μην πούμε “κακή”) regular season, αποξενωμένος στη δεξιά πτέρυγα όταν ο Γκιάς Ζαχίντ εξελισσόταν σε κομβικότατο παίκτη του Παναθηναϊκού, ο Μπουζούκης ξαναβρίσκει τον εαυτό του στα play offs. Οχι από τη αρχή τους. Διότι ο Γ. Δώνης είχε αποφασίσει να βάζει βασικό τον Ζαχίντ μέχρι τελευταίας ρανίδος! Τον έβαζε, εκνευριζόταν με την απόδοσή του και τον έβγαζε στο 46′. Στον πάγκο ήταν ο Μπουζούκης και στο πρώτο ματς εναντίον της ΑΕΚ (Αγιούμπ «οκτάρι», Ζαχίντ βασικός) και στο «Γ. Καραϊσκάκης» εναντίον του Ολυμπιακού (πάλι «βασικοί» Αγιούμπ και Ζαχίντ).

Η αποχώρηση του Νορβηγού μέσου άμα τη λήξει του συμβολαίου του άνοιξε το δρόμο της ενδεκάδας στον Μπουζούκη και αυτή την ευκαιρία δεν την άφησε να πάει χαμένη. Πολύ περισσότερο από τη στιγμή που σε κάποια απ΄ αυτά τα παιχνίδια και ειδικά μετά την αλλαγή της διάταξης του Δώνη αρχής γενομένης από το πρώτο cooling break στον αγώνα με τον Αρη (σχήματα με τρεις στόπερ), ο Μπουζούκης παίζει για πρώτη φορά στη φυσική θέση του, δηλαδή του κεντρικού χαφ.

Οι δυο ασίστ στα μόλις τέσσερα γκολ που έχει πετύχει ο Παναθηναϊκός στα play offs (κόρνερ – κεφαλιά Κολοβέτσιου με τον Αρη και σέντρα – κεφαλιά Κουρμπέλη εναντίον της ΑΕΚ) είναι… σταγόνα συγκριτικά με τις αναξιοποίητες “πάρε – βάλε” πάσες που έχει μοιράσει σε Μακεντα και Καμπετσή. Αλλά… έτσι είναι η ζωή. Ο Παναθηναϊκός δεν έχει φορ “ενός εκατομμυρίου ευρώ” όπως είναι ο Ελ Αραμπί και ο Ολιβέιρα. Γι’ αυτό και είναι πρώτος σκόρερ του ο… Κουρμπέλης στα play offs!

ΤΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΤΟΥ ΜΑΝΤΑΛΟΥ ΩΣ ΕΝΑ ΜΟΝΤΕΡΝΟ «ΟΚΤΑΡΙ»

Αν υπάρχει ένας παίκτης από τον οποίο ο Μπουζούκης μπορεί να παραδειγματιστεί – ακόμα και να συζητήσει μαζί του, γιατί όχι; – αυτός είναι ο Πέτρος Μάνταλος. Αυθεντικό “δεκάρι” κι αυτός στα 19, τα 20, τα 22 του. Στην Ξάνθη δεν… κουνιόταν από τη θέση του επιτελικού. Στην ΑΕΚ, όμως, οι απαιτήσεις όχι μόνο μεγάλωσαν, αλλά διαφοροποιήθηκαν. Nαι, έπαιξε και «δεκάρι». Αντεξε με τις δύο ρήξεις χιαστών, επέστρεψε δριμύτερος. «Εξορίστηκε» στις πτέρυγες για τη φανέλα της Εθνικής ομάδας. Εν συνεχεία και στην ΑΕΚ, για χάρη του Λιβάγια (όπως και ο Μπακασέτας). Ο Κροάτης πίσω από τον Πόνσε, ο Μάνταλος στα άκρα με τον “Μπάκα”.

Ολα αυτά επί Μαρίνου Ουζουνίδη, που έκανε στην Ενωση το ίδιο… κόλπο όπως και με τον Παναθηναϊκό, όταν είχε ως εξτρέμ Εμποκού – Βιγιαφάνιες που έπαιζαν πολλές φορές “εσωτερικά”, προσφέροντας τότε τους διαδρόμους στον Κουλιμπαλί και τον Χουλτ. Και τώρα πια, ίσως στην πιο ώριμη, αποδοτική και ποδοσφαιρικά όμορφη σεζόν της καριέρα του, “οκτάρι” ο αρχηγός της ΑΕΚ με τον Καρέρα στον πάγκο. Ενα οκτάρι… να το πιεις στο ποτήρι σε πολλά παιχνίδια. Οχι μόνο με τρέξιμο της μπάλας, με passing game, με ανοίγματα δεξιά – αριστερά, με πατήματα στην αντίπαλη περιοχή και με σουτ. Ενα «οκτάρι» με τρομερή ένταση στο παιχνίδι του, με πίεση στον αντίπαλο, με κλεψίματα, με μαρκαρίσματα, με όλα.

Ο Μπουζούκης στα 22 του έχει ακόμα μπροστά του αρκετά χρόνια για να φτάσει στο επίπεδο του σημερινού Μάνταλου. Μακάρι να τον φτάσει και να τον ξεπεράσει πολύ νωρίτερα – μπορεί να τα καταφέρει! Αλλά για να αυξήσει τις πιθανότητές του, θα πρέπει να προσαρμοστεί ως “οκτάρι”. Να προσθέσει ακόμα μεγαλύτερη ένταση στο παιχνίδι του, να πιέζει περισσότερο, να βρίσκει καλύτερες επιλογές, να παίρνει πιο γρήγορα σωστές αποφάσεις, να γίνει πιο εκρηκτικός στα πρώτα μέτρα με τη μπάλα στα πόδια, να αυξήσει τον αριθμό των σπριντ του ανά 90λεπτο, να, να, να…

Τα περιθώρια είναι τεράστια και όλος ο χρόνος είναι δικός του, αρκεί να μην τον αφήνει να περνά… Το “10” το ξέρει καλά, τη μπάλα την κάνει “κομπολόι” όπως (του) έλεγε και ο Νίκος Λυμπερόπουλος. Αλλά δεν έχει τόσο “εύκολο” γκολ ώστε να αξιοποιηθεί ως δεύτερος επιθετικός και οι διατάξεις με κλασικά “δεκάρια” εκλείπουν εδώ και αρκετά χρόνια. Σε μια μοντέρνα έκδοση παλαιάς κοπής “δεκαριού” ο “Μπούζου” δεν θα βρει εύκολα το δρόμο της ραγδαίας ανέλιξης. Αλλά αν κατορθώσει να μετεξελιχθεί σε ένα σύγχρονο “οκτάρι”, ίσως τον δούμε μελλοντικά σε πολύ μεγαλύτερους του Παναθηναϊκού συλλόγους…

• Ο Διαμαντόπουλος “έπαιξε ΑΕΚ” χθες. Οχι, δεν διαμόρφωσε το αποτέλεσμα. Αλλά “έπαιξε ΑΕΚ”. Φανερά και ταυτόχρονα “κεκαλυμμένα” για τους άπειρους στην αξιολόγηση των σφυριγμάτων. Οχι, δεν καθόρισε το αποτέλεσμα. Αλλά αν τα ίδια σφυρίγματα είχαν γίνει σε ματς του Παναθηναϊκού με τον Ολυμπιακό ή και με τον ΠΑΟΚ, η αντιμετώπιση από την Πράσινη ΠΑΕ δεν θα ήταν “τσιμουδιά”. Η’, λοιπόν, “φωνάζεις” για διαιτησίες εναντίον όλων, ή ακολουθείς άλλη τακτική, χαμηλών τόνων και εκφράζεις μόνο “θεσμικά” τις διαμαρτυρίες, χωρίς τοξικότητα, φερέφωνα και “τελάληδες”. Πάλι εναντίον όλων και όχι ανάλογα με τον αντίπαλο. Ας ξανασκεφτούν την πολιτική τους στην ΠΑΕ στο συγκεκριμένο θέμα.

• Μια φορά με την εθνική Ελλάδας, δεύτερη φορά στο 96′ της αναμέτρησης με τον ΠΑΟΚ στην Τούμπα, τρίτη φορά χθες, πάλι στις καθυστερήσεις. Ο Δημήτρης Κουρμπέλης καλείται να επανεξετάσει την ατσαλοσύνη του και τις κινήσεις του γενικώς εντός περιοχής. Τρία παντελώς «αχρείαστα» πέναλτι (όχι ότι υπάρχει και… «χρήσιμο» πέναλτι), τρία πέναλτι τα οποία θα μπορούσε εύκολα να αποφύγει ο αρχηγός του Παναθηναϊκού…

πηγή: gazzetta.gr