Επιλογή Σελίδας

Του Αλέξη Σπυρόπουλου

Τον Μάρτιο στον Πειραιά, ο Ολυμπιακός ήταν η ομάδα που έπαιξε καλύτερα…με δέκα παίκτες από το 29′. Πέντε μήνες μετά, στο Γούλβερχαμπτον, με έντεκα παίκτες επί 90 λεπτά, δεν είναι παράξενο ότι ο Ολυμπιακός πάλι ήταν η ομάδα που έπαιξε καλύτερα.

Σε τούτη τη σεζόν-οδύσσεια από το τελευταίο δεκαήμερο του περσινού Ιουλίου έως και τώρα, σε κανένα εντός έδρας αγώνα (οποιασδήποτε διοργάνωσης) η Γουλβς δεν αντιμετώπισε τόσα τελειώματα. Δεκαέξι, τον αριθμόν. Ούτε με τη Λίβερπουλ και τη Μάντσεστερ Σίτι! Αμφιβάλλω εάν υπήρξε άλλο παιγνίδι της, που χρειάστηκε MVP να βγει ο τερματοφύλακάς της…

Ο Πέντρο Μαρτίνς δικαιολόγησε τον θαυμασμό που εξέφρασε γι’ αυτόν, την παραμονή του ματς, ο Νούνο. Δεν είναι, ή τουλάχιστον δεν είναι μόνον, η καλή σχέση που συνδέει τους δύο Πορτογάλους και που αντέχει εδώ και περίπου 25 χρόνια. Είναι, μπροστά και από την καλή σχέση, η ειλικρινής εκτίμηση για την ποιότητα του έργου ενός συναδέλφου. Το γκρουπ του Πέντρο Μαρτίνς, άλλη μία φορά (απ)έδειξαν τη δουλειά τους. Οι άνθρωποι του ποδοσφαίρου ξέρουν, όπου το βλέπουν, να το διακρίνουν. Οι άνθρωποι του ποδοσφαίρου καταλαβαίνουν επίσης, πως όσο ανεβάζεις τα στάνταρντ και τις προσδοκίες, τόσο είναι κάθε φορά και πιο δύσκολο να γίνεσαι ισοϋψής των στάνταρντ και των προσδοκιών. Μια δυσκολία που, σ’ αυτή τη συγκυρία, τη διαχειρίζονται αμφότερα τα κλαμπ. Η Γουλβς δεν θα παίξει του χρόνου Ευρώπη, παρεκτός κι αν κατακτήσει το τρόπαιο σε δύο εβδομάδες στην Κολωνία, και θα ‘ναι…αποτυχημένη.

Το μόνο παράξενο της ιστορίας εν τέλει, εκεί που κάποτε ματς του Ολυμπιακού στην Αγγλία σήμαινε σίγουρη αποτυχία, είναι ότι ο Ολυμπιακός κάπως αποκλείστηκε. Δεν καταπίνεται εύκολα. Ο φαστ-τρακ τελικός γύρος του Γιουρόπα Λιγκ στη Γερμανία, θα ήταν κάτι περισσότερο από ένας ευρωπαϊκός προημιτελικός. Θα ήταν, μοναδική εμπειρία. Θα είναι μοναδική εμπειρία, για τη Γουλβς που έχει να εμφανιστεί σε ευρωπαϊκό προημιτελικό…από το 1972. Πράγμα που τους κάνει και αυτούς, ανεξάρτητα ποιος έπαιξε καλύτερα στη διπλή παρτίδα με τον Ολυμπιακό, αξιοθαύμαστους. Το κατάφεραν μ’ ένα τόσο κοντό ρόστερ, και αφού μπήκαν στον κόπο να ταξιδέψουν, αθροιστικά για οκτώ εκτός έδρας αναμετρήσεις, ίσαμε 20 χιλιάδες μίλια. Ενα κανονικό πήγαινε-έλα στην Αυστραλία.

Πώς ο Ολυμπιακός αποκλείστηκε, δεν παίρνει μεγάλη ανάλυση. Μετράει πολύ σε τέτοια ματς, στα “κενά αέρος” όπου σου λείπουν η ακρίβεια και η ένταση στο παιγνίδι, να έχεις την τύχη να τη σκαπουλάρεις στα αβίαστα λάθη. Αλλ’ ο Ολυμπιακός δεν μπορεί να παραπονιέται για την τύχη. Τα αβίαστα λάθη του, δεν ήταν αρκετά. Ηταν πάρα πολλά, για να τα γλίτωνε όλα. Το πρώτο δεκαπεντάλεπτο, υπήρξε εφιάλτης. Η Γουλβς, ποτέ άλλοτε μες στη χρονιά δεν βρήκε γκολ τόσο νωρίς. Και δεν είναι ότι το βρήκε, στο πρώτο λάθος του Ολυμπιακού. Το πέναλτι στο 8′ πρέπει να ήταν, αν η καταμέτρησή μου είναι σωστή, ήδη το πέμπτο ανεπίτρεπτο λάθος του Ολυμπιακού. Ο Χιμένες που σκόραρε εκεί και τότε, θα μπορούσε πολύ εύκολα να έχει σκοράρει ακόμη πιο νωρίς. Στο 1′, για την ακρίβεια.

Η αυτοπεποίθηση του Χιμένες που…δεν βλέπει κανένα, η κλάση του Ρούι Πατρίσιο που έκανε διαφορά, η ηγετικότητα του αναντικατάστατου Κόουντι πίσω, η ενέργεια του Ζοάο Μουτίνιο, είναι σταθερές της Γουλβς. Πυλώνες. Οι άλλοι που δεν γεμίζουν τα μάτια ότι είναι σπουδαίοι, ωστόσο είναι άριστοι στα βασικά. Δεν έδωσαν στον Ολυμπιακό, μολονότι έζησαν υπό πίεσιν, ούτε μισό δωράκι. Ο,τι δημιούργησε ο Ολυμπιακός, ήταν από τον κόπο του και από το ταλέντο του με τη μπάλα. Ο,τι δημιούργησε η Γουλβς, τα πιο πολλά ήταν χαριστικές διευκολύνσεις από τον Ολυμπιακό. Κι είναι και ο Ντανιέλ Ποντένσε φυσικά, μονάχος μία κατηγορία. Δικαίωσε το τρικ του Νούνο, να τον αμολήσει (για να πιέσει ψηλά) πιο πολύ στο εννέα παρά στο άκρο. Και πήρε κίτρινη κάρτα επειδή άργησε, όταν αντικαταστάθηκε, να βγει! Είναι η κάρτα, εξαιτίας της οποίας χάνει τον προημιτελικό με τη Σεβίλλη…

Επιστρέφοντας στο χάος στα μετόπισθεν του Ολυμπιακού, ο καθένας μπορεί να το αποδώσει όπου η μικροπολιτική βολεύει. Η πραγματικότητα είναι ότι οφείλεται στην απουσία των προσωπικοτήτων ασφαλείας, του τιμωρημένου Ρούμπεν Σεμέντο και του τραυματία Ζοζέ Σα. Πράγμα που δίνει “δουλειά για το σπίτι” ενόψει των όποιων αγοραπωλησιών επίκεινται. Η δεύτερη σκέψη είναι ότι οι πυλώνες (μια χαρά πωλούνται όταν πιάνουν το peak, αλλά) δύσκολα αναπληρώνονται. Το βρίσκεις έπειτα, μπροστά σου. ‘Η, στην περίπτωση του Ντανιέλ Ποντένσε, τον βρίσκεις μπροστά σου…

Πηγή: Sport DNA

Pin It on Pinterest

Shares
Share This