Του Νίκου Παπαδογιάννη
Έμαθα το νέο για τον Μάικλ Ότζο μόλις γύρισα από την κηδεία του Τάσου Παπαχρήστου. Αμέσως το μυαλό μου πήγε στον Ρέτζι Λιούις. Το μοναδικό πράγμα που μας ενώνει τελικά δεν είναι η ζωή, αλλά η θνητότητα. Το αδύναμο κορμί μας.
Ο Ρέτζι Λιούις ήταν ένας εκκολαπτόμενος Ντουράντ πριν ακόμη το μπάσκετ γίνει φεστιβάλ σκοραρίσματος.
Είχε μύριους τρόπους για να βάλει τη μπάλα στο καλάθι και πολλοί από αυτούς περιλάμβανουν ελιγμούς και σουτ από τα 4-5 μέτρα. Δεν του άρεσε τόσο το τρίποντο, όσο το σωστό σουτ.
Όταν έχεις δίπλα σου τον Λάρι Μπερντ, τον Κέβιν Μακχέιλ, τον Ντένις Τζόνσον και τον Ρόμπερτ Πάρις, δεν νοιάζεσαι τόσο για τη στατιστική σου, όσο για το σωστό μπάσκετ.
Ο Ρέτζι Λιούις έπαιζε στους Μπόστον Σέλτικς και θα γινόταν το μεγάλο αστέρι της νέας εποχής. Στη Βοστώνη, τον λάτρευαν. Και δικαίως.
Τον Φεβρουάριο του 1992, ο 26χρονος Λιούις έπαιξε στο πρώτο του All-Star Game. Το ίδιο καλοκαίρι, πέρασε μία βόλτα από τα μέρη μας, για διαφημιστικούς σκοπούς (εξ ου η φωτογραφία). Στις 27 Ιουλίου 1993, κοιμόταν ήδη τον αιώνιο ύπνο.
Ο Λιούις φαινόταν στο παρκέ ανίκητος, αλλά δεν ήταν καλά. Καθόλου καλά.
Στο εναρκτήριο παιχνίδι των πλέι-οφ του 1993, απέναντι στους Σάρλοτ Χόρνετς σωριάστηκε ξαφνικά στο παρκέ καθώς έτρεχε, χωρίς πάντως να χάσει τις αισθήσεις του.
Μετά από λίγα λεπτά ζαλάδας, επέστρεψε στο παιχνίδι και πέτυχε 17 πόντους. Ήταν το τελευταίο παιχνίδι της καριέρας του.
Οι γιατροί διέγνωσαν αρρυθμία και του απαγόρευσαν τη συμμετοχή στους επόμενους αγώνες. O ίδιος αρνήθηκε να πάει στο νοσοκομείο.
Δύο μήνες αργότερα, ο Λιούις υπέστη ανακοπή στη διάρκεια μίας καλοκαιρινής προπόνησης στο γήπεδο του Πανεπιστημίου Μπραντάις και έσβησε πάνω στο παρκέ.
Ένας αστυνομικός που περνούσε τυχαία προσπάθησε να του δώσει το φιλί της ζωής, αλλά η ψυχή του 27χρονου Ρέτζιναλντ Λιούις πετούσε ήδη προς τους ουρανούς.
Ήταν 27 Ιουλίου 1993. Πενήντα μέρες μετά τον τραγικό χαμό του Ντράζεν Πέτροβιτς.
Τα προηγούμενα 5 χρόνια, ο Λιούις είχε χάσει μόλις 9 αγώνες στο ΝΒΑ. «Σιδερένιο», τον αποκαλούσαν, μέσα στη μακάβρια άγνοιά τους.
Η αυτοψία απέδειξε ότι ο Ρέτζι έφερε στον καρδιακό ιστό του τον ίδιο αδενοϊό που ταλαιπωρούσε τον πατέρα του και απέδωσε τον θάνατό του στην ίδια πάθηση που έχει στείλει στον άλλο κόσμο δεκάδες μεγαλόσωμους αθλητές, άσημους και λιγότερο άσημους: υπερτροφική καρδιομυοπάθεια.
Ο πρόωρος θάνατός του έφερε πιο σχολαστικούς ιατρικούς ελέγχους, αλλά και ασφάλιση με καλύτερους όρους, στο ΝΒΑ και στα άλλα επαγγελματικά πρωταθλήματα των ΗΠΑ.
Ωστόσο, δεν πρόκειται να φέρει πίσω ούτε τον ίδιο ούτε τον πολυτάλαντο Χανκ Γκάδερς που έφυγε τρία χρόνια νωρίτερα στα 23 του ούτε εκείνους που βάδισαν αργότερα το ίδιο μονοπάτι προς τον Άδη.
Ούτε τον δύσμοιρο Μάικλ Ότζο, που έσβησε μακριά από τον τόπο του, προχθές στο Βελιγράδι. Στα 27 του και αυτός.
Τα φαινόμενα, βλέπετε, απατούν. Αυτός που στα μάτια μας μοιάζει γίγαντας είναι κατά βάθος ευάλωτος, έρμαιο μίας καρδιάς που χτυπάει χωρίς ρυθμό, χωρίς λογική, χωρίς μπέσα.
Oι έλεγχοι μπορεί να πολλαπλασιάστηκαν και να εντάθηκαν, αλλά αυτός ο φονιάς είναι σιωπηλός και ύπουλος. Κρύβεται στο σημείο όπου οι εχθροί δεν έχουν καμία δουλειά.
Όπως ο Ρέτζι Λιούις, έτσι και ο κοσμαγάπητος Ότζο έπεσε θύμα της μεγάλης του καρδιάς. Πρόκειται για το απόγειο της τραγικής ειρωνείας.
Από ανακοπή καρδιάς πέθαναν επίσης ο Πιτ Μάραβιτς (40), ο Μόουζες Μαλόουν (60), ο Ντάριλ Ντόκινς (58), ο Σον Ρουκς (45), ο Άντονι Μέισον (43), ο Κάλντγουελ Τζόουνς (64), ο Τζέισον Κόλιερ (28), ο Φαμπ Μέλο (26), ο Ρόμπερτ Τρέιλορ (34) και δύο τουλάχιστον μπασκετμπολίστες που πέρασαν και από τα ελληνικά γήπεδα: ο 51χρονος Τζακ Χάλεϊ της ΑΕΚ και ο Κόνραντ ΜακΡέι του ΠΑΟΚ. O τελευταίος ήταν μόλις 29 ετών.
Σχεδόν όλοι τους θηρία με μπόι 2μ10 και πάνω, εάν κάτι λέει αυτό.
Στην περίπτωση του Μάικλ Ότζο, βεβαίως, φαίνεται ότι έπαιξε ρόλο και η εξασθένηση του οργανισμού από τον Covid-19. Ξέρετε, εκείνου του ιού που εμείς παριστάνουμε ότι δεν υπάρχει μέχρι να μας χτυπήσει κατακέφαλα.
Ο Ότζο των 2μ16 ήταν μωράκι 6 μηνών όταν πέθανε ο Ρέτζι Λιούις, βρέφος κάπου στα βάθη της Αφρικής. Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα τον σκεπάσει.
Πηγή: Gazzetta
