Η αρχοντική εμφάνιση του Κώστα Σλούκα, οι … 72 πόντοι (και τα 14/15 τρίποντα) σε τριάντα λεπτά, αλλά και το “είμαι κι εγώ εδώ” του Γιαννούλη Λαρεντζάκη, τα κύρια χαρακτηριστικά του βελτιωμένου Ολυμπιακού στο τουρνουά της Βαλένθια και της άνετης νίκης επί της Μπάγερν…
Ο Γιαννούλης Λαρεντζάκης δέχεται τα συγχαρητήρια από Βεζένκοφ, Τζένκινς και Έλις EUROKINISSI SPORTS
Του Γιάννη Φιλέρη
Όπως και στην ήττα, έτσι και στη νίκη, η υψηλή κριτική σε ένα φιλικό ματς πρέπει να λείπει. Προφανώς ο Ολυμπιακός βελτίωσε στο έπακρο τις ατέλειές του, σε σχέση με το παιχνίδι εναντίον της Βιλερμπάν και απέναντι στην Μπάγερν μας έδειξε ένα μέρος από το μπάσκετ που θέλει να παίξει φέτος. Με άμυνα, με ριμπάουντ, με μακρινό σουτ, με παιχνίδι στο ανοιχτό γήπεδο και ενορχηστρωτή τον παίκτη για τον οποίο έγινε ντόρος ολόκληρο το καλοκαίρι. Ο Κώστας Σλούκας πήρε αμπάριζα τους Γερμανούς, απλοποίησε τα πράγματα για τους συμπαίκτες του και τον ίδιο μοιράζοντας 13 ασίστ (19 έδωσε όλος ο Ολυμπιακός), οπότε τα πράγματα μπήκαν σε μια σειρά.
Η αλήθεια πάντως είναι ότι ο Ολυμπιακός ξεκίνησε από εκεί που… σταμάτησε με τη Βιλερμπάν. Με μισές επιθέσεις, με ‘δοκάρια’ και πολύ εκνευρισμό, που μαρτυράνε οι μόλις 10 πόντοι της πρώτης περιόδου. Με μηδέν ασίστ, 0/6 τρίποντα και σχεδόν απελπισία σε κάθε επίθεση. Το ότι στη συνέχεια έβαλε 72, εξηγείται εν μέρει από τις μεταπτώσεις που έχει μια ομάδα σε περίοδο προετοιμασίας, αλλά και στην είσοδο δυο παικτών που ουσιαστικά άλλαξαν το ματς.
Ο Σλούκας ήταν σίγουρα ο πρωταγωνιστής, όμως για να έρθει το ματς στα μέτρα του Ολυμπιακού, έπρεπε να … παρέμβουν ο Σάσα Βεζένκοφ και ο Γιαννούλης Λαρεντζάκης, ο οποίος με τη Βιλερμπάν δεν έπαιξε δευτερόλεπτο, αλλά κόντρα στη Μπάγερν (απόντος και του Σπανούλη) πήρε χρόνο συμμετοχής στο “2”.
Λένε ότι τις ευκαιρίες πρέπει να τις αρπάζεις από τα μαλλιά. Ο Λαρεντζάκης που μοιάζει να είναι “πίσω” στο ροτέισον δεν είπε όχι στην πρόκληση, έδειξε “έτοιμος” κι αυτό είναι το πιο σημαντικό απ’ όλα. Μαζί με τον Βεζένκοφ είχαν στο δεύτερο δεκάλεπτο 4/4 τρίποντα, άνοιξαν την άμυνα της Μπάγερν και τα πράγματα πήραν τον δρόμο τους.
Αν οι παίκτες που έρχονται από τον πάγκο καταφέρνουν να έχουν την προσήλωση και το … χέρι του Λαρεντζάκη, ο Μπαρτζώκας μπορεί να αισθάνεται ήσυχος και να ανοίγει το ροτέισον μέχρι το τέλος του πάγκου.
Το τρίποντο έχει γίνει πλέον ένα από τα πιο σημαντικά κομμάτια του σύγχρονου μπάσκετ. Χωρίς μακρινό σουτ όλα είναι δύσκολα. Από την στιγμή που αρχίζουν να μπαίνουν τα σουτ, τα πάντα διευκολύνονται. Ο Ολυμπιακός ξεκίνησε με 0/6 τρίποντα και συνέχισε με το εκπληκτικό 14/15, χάνοντας μόλις ένα σε τριάντα λεπτά!
Η αξία να έχεις … πλέι-μέικερ
Το να έχει μια ομάδα ένα πόιντ-γκαρντ της αξίας του Κώστα Σλούκα, δηλαδή του υψηλότερου επιπέδου της Ευρωλίγκας, το είδαμε για πρώτη φορά σε αυτό το ματς. Όχι ότι δεν το ξέραμε, είναι όμως διαφορετικό να βλέπεις στο γήπεδο όσα προαναγγέλλει μια μεταγραφή όπως αυτή του 30χρονου διεθνούς γκαρντ.
Κι επειδή από την άλλη πλευρά έπαιζε ο περυσινός πόιντ-γκαρντ της ομάδας (ο Γουέιντ Μπόλντγουιν) η σύγκριση ήταν καταλυτική. Ο Αμερικανός έχει τρομερά αθλητικά προσόντα, δυσκολεύεται όμως να διαβάζει το παιχνίδι, κάνει εύκολα το λάθος αν και λογικά σε αυτή τη δεύτερη χρονιά του στην Ευρώπη θα είναι καλύτερος.
Ο Κώστας Σλούκας πάσαρε όλο το βράδυ EUROKINISSI SPORTS
Από την άλλη, όμως, βρίσκεται ένας παίκτης μπαρουτοκαπνισμένος, που μετράει οκτώ φάιναλ-φορ (και τρεις Ευρωλίγκες) και κάθε φορά είναι έτοιμος να επιλέξει την σωστή απόφαση για την ομάδα του. Το κρεσέντο με τις ασίστ ήταν ένα δείγμα για το πόσο αλλάζει τον Ολυμπιακό ο Σλούκας και πόσο μπορεί να αξιοποιήσει κάθε συμπαίκτη του ξεχωριστά…
Το ερωτηματικό, βεβαίως, είναι πόσο μπορεί ο Τσαρλς Τζένκινς να μπει στα παπούτσια του. Ο Αμερικανός ήταν και αυτή τη φορά επιρρεπής στην… κακή κυκλοφορία της μπάλας. Γι αυτό και στο δεύτερο μέρος είδε όλο το παιχνίδι από τον πάγκο, με τον Άρον Χάρισον να αναλαμβάνει καθήκοντα στον “άσο” όσο ο Σλούκας ήταν (για λίγο) εκτός αγώνα.
Ο πρώην άσος της Γαλατά μπορεί να χειριστεί καλά την μπάλα, συνεργάζεται με τους ψηλούς, θα χρειαστεί όμως να τολμήσει περισσότερο, μοιάζει μαγκωμένος, κάτι πάντως λογικό αφού η μετάβαση στο επίπεδο της Ευρωλίγκας δεν είναι πάντα εύκολη.
Είναι ένα ζητούμενο αυτό για τον Ολυμπιακό, αν και μη ξεχνάμε ότι για τη δημιουργία υπάρχει και ο Σπανούλης που είδε όλο το ματς από την εξέδρα, εκτός δωδεκάδας.
Δούλεψε η φροντ-λάιν
Αυτή τη φορά τα πήγε πολύ καλύτερα και η φροντ λάιν. Προστάτευσε τις μάχες του αέρα (34-27 τα ριμπάουντ), με τα “τεσσάρια” Πρίντεζη και Βεζένκοφ να προσφέρουν λύσεις, αλλά και τον Χασάν Μάρτιν να τελειώνει καλά τα πικ εν ρολ, δείχνοντας γιατί τον έχει επιλέξει ο Ολυμπιακός. Ο undersized center των “ερυθρολεύκων” είναι πολύ δυνατός, έχει εξαιρετική κίνηση μέσα στη ρακέτα και όσο περνάει ο καιρός θα μαθαίνει την ομάδα. Και η ομάδα θα μαθαίνει αυτόν. Υπάρχει ένα θεματάκι με τις βολές του, όμως αυτό ο Ολυμπιακός το ξέρει εξ’ αρχής αφού σουτάρει σταθερά στην καριέρα του κοντά στο 50%…
Έχει πολύ δρόμο ο Ολυμπιακός μπροστά του; Όχι τόσο. Σε δεκαπέντε ημέρες ξεκινάει η σεζόν στην Ευρωλίγκα και θα πρέπει να παρουσιαστεί έτοιμος για την πρεμιέρα με την Ζαλγκίρις Κάουνας. Προφανώς η βελτίωση έρχεται μέσα από τους αγώνες, μη ξεχνάμε όμως ότι αυτή την εποχή οι Πειραιώτες δεν έχουν τη δυνατότητα να δίνουν ματς στις εγχώριες διοργανώσεις, ώστε να λύνουν (αν μπορούν) τα όποια θέματα τους προκύπτουν, αλλά και πάλι αυτό … το γνωρίζουν.
Θα πρέπει να βρουν και το χρόνο και τον τρόπο να ετοιμαστούν, έχοντας σαν οδηγό, φυσικά, τα τριάντα λεπτά του αγώνα εναντίον της Μπάγερν. Όχι τόσο το σκορ, αλλά το πως έπαιξαν και πόσο εύκολα στο τέλος επικράτησαν…
πηγή: contra.gr
