Επιλογή Σελίδας

Του Αντώνη Καρπετόπουλου

Η ΑΕΚ γύρισε από την Ελβετία με μια σημαντική νίκη – πρόκριση. Είχε απέναντί της μια άπειρη, αλλά επικίνδυνη ομάδα και κατάφερε να την κερδίσει γιατί δεν την άφησε να κάνει το παιγνίδι της. Η ΑΕΚ δεν εντυπωσίασε με την απόδοσή της, γιατί έχει αυτό τον καιρό κι αυτή προβλήματα ανετοιμότητας: ο Μάσιμο Καρέρα δεν είχε ακόμα την ευκαιρία να χρησιμοποιήσει όλους μαζί τους νεοαποκτηθέντες π.χ. Αλλά σε σχέση με τους ανταγωνιστές της η ΑΕΚ είχε μετά την ήττα της στον τελικό του κυπέλλου Ελλάδος κι ένα επιπλέον πρόβλημα: μια παράξενη απαξιωτική γκρίνια για τους καλύτερους από τους ποδοσφαιριστές της. Δεν έγραψα εδώ τίποτα για την ΑΕΚ τότε γιατί δεν ήθελα να δώσω χώρο σε αυτή την συζήτηση. Τώρα που η ΑΕΚ προκρίθηκε μπορεί να γίνουν ήρεμα μερικές επισημάνσεις χωρίς λάδι στη φωτιά.

Όχι ακριβώς έτοιμη από πέρυσι    

Η ΑΕΚ από τα play off ήδη είχε μια ξεκάθαρη προσέγγιση της νέας της σεζόν: πίστευε ότι το φινάλε της σεζόν θα αποτελέσει την καλύτερη απόδειξη πως το υλικό της ήταν καλό και ότι το περσινό πρόβλημα ήταν η μη αξιοποίησή του, αρχικά από τον Καρντόσο και στη συνέχεια από τον Κωστένογλου. Με τη δύναμη των αριθμών (που πολλές φορές χρησιμοποιούνται για να λέγονται ψέματα…) προβλήθηκε ως άποψη ότι η ομάδα με τον Καρέρα έστρωσε και ήταν έτοιμη για πρωταγωνιστικούς ρόλους. Τι σήμαινε αυτό επι της ουσίας; Ότι η ΑΕΚ θα κρατούσε τους περσινούς της βασικούς πρωταγωνιστές και θα έκανε λίγες προσθήκες διότι ως ομάδα ήταν έτοιμη.

https://i0.wp.com/www.newsit.gr/wp-content/uploads/2020/09/aek-9-scaled.jpg?resize=1080%2C747&ssl=1

Αυτό φάνηκε στον μεταγραφικό της σχεδιασμό. Ο Μπάρκας έφυγε αλλά στη θέση του δεν αποκτήθηκε κανείς: ο Τσιντώτας δεν χρειαζόταν χρόνο προσαρμογής, αλλά ευκαιρίες. Εφυγαν ο Χουλτ, ο Κλωναρίδης, ο Οικονόμου και ο Αραούχο (παίκτες πέρυσι συμπληρωματικοί κι όχι ακριβώς βασικοί) και ήρθαν ο Ινσουα και ο Καρίμ, που ξέρουν το ελληνικό πρωτάθλημα. Μπήκαν και μερικά ενδιαφέροντα στοιχήματα (Χνιντ, Ραντόνια, Ενομπακάρε) και το ρόστερ έμοιαζε έτοιμο. Πριν τον τελικό κυπέλλου η ΑΕΚ έψαχνε ένα ακραίο για να αντικαταστήσει τον Βέρντε και η έγνοια της ήταν η ανανέωση του συμβολαίου του Λιβάγια, η παραμονή του Ολιβέιρα και ο Βράνιες, που θα έσπαγε το συμβόλαιο με την Αντερλεχτ. Και μετά το χαμένο τελικό άλλαξαν όλα!  

Ξαφνικά η ΑΕΚ άρχισε να ψάχνει χαφ (και πήρε τον Σακόφ), να ψάχνει παίκτη στη θέση του Μπακάκη (που πολλοί έγραφαν ότι καλό θα ήταν να φύγει), να αναζητά ένα στόπερ για βασικό. Δεν μοιάζει επίσης να καίγεται και πολύ για την ανανέωση του συμβολαίου του Λιβάγια: αργά αλλά σταθερά έχει δημιουργηθεί η εντύπωση πως αν υπήρχε μια πρόταση για τον Κροάτη θα την συζητούσαν πλέον σοβαρά κι ας μην ήταν της τάξης των 7 εκατ ευρώ. Τα ίδια ψιθυρίζονται και για τον Ολιβέιρα, ενώ υπάρχει μάλλον στεναχώρια (;) γιατί δεν έφυγε ο Μάνταλος! Η πλήρης και σχεδόν έτοιμη ΑΕΚ, που τα πήγε τόσο καλά στο β γύρο του πρωταθλήματος πέρυσι ώστε να χρειάζεται απλά στήριξη, έμοιαζε ξαφνικά να ψάχνει τέσσερις βασικούς. Γιατί; Νομίζω απλά γιατί έχασε από τον Ολυμπιακό. Αλλά οι ομάδες δεν γίνονται έτσι.

Ο τελικός ως απόλυτο κριτήριο

Οι διαφορές της ΑΕΚ από τον Ολυμπιακό πέρυσι ήταν μεγάλες. Οι δυο εύκολες ήττες από τον Ολυμπιακό στα play off, αντί να σημάνουν συναγερμό ενόψει του τελικού, μπήκαν κάτω από το χαλάκι: αν η ΑΕΚ κέρδιζε τον Ολυμπιακό στο Βόλο όλοι θα τις ξεχνούσαν. Ακόμα και η αδυναμία μιας νίκης κόντρα στις ρεζέρβες του ΠΑΟΚ, στο μοναδικά αληθινό κρίσιμο ματς των play off, μπήκε στην άκρη ενόψει του τελικού. Ο οποίος τελικά ήταν το απόλυτο κριτήριο για όλους και ίσως τελικά για αυτό και να χάθηκε τόσο εύκολα: αν καταλάβεις ότι κρίνεσαι μόνο από ένα ματς, καμιά φορά παραλύεις από το άγχος. Αλλά δεν είναι λογικό ένα ματς να καθορίζει τόσο πολύ τη στρατηγική σου. Η εντύπωση που έχω εγώ είναι ότι αν η ΑΕΚ κέρδιζε τον τελικό με μια στραβοκλωτσιά, μπορεί να μην έκανε μεταγραφικά τίποτα!

Δεν είναι απαραίτητα κακό να αλλάξεις στρατηγική μετά από ένα ματς, ειδικά αν το θεωρείς τόσο κρίσιμο. Απλά μου φαίνεται ως πρακτική αρκετά υπερβολική. Και οι υπερβολές, σε συνδυασμό με τη γκρίνια, είναι κακός σύμβουλος.

Αγρίνιο – Σεν Γκάλεν

Στο Αγρίνιο, στο πρώτο της επίσημο ματς με τα νέα της αποκτήματα, η ΑΕΚ έδειξε κάμποσες αδυναμίες που πίστευα πως χάρη στον Καρέρα είχε ξεπεράσει. Παρά τους τρεις κεντρικούς αμυντικούς (και την δυσκολία του Παναιτωλικού να δημιουργήσει) οι αμυντικοί της ΑΕΚ έκαναν το ένα φάουλ μετά το άλλο εξαιτίας μιας παράξενης ανασφάλειας που θύμιζε τις μέρες πριν τον ερχομό του Ιταλού προπονητή. Επιπλέον και η επίθεση δεν λειτουργούσε: οι τρεις χύμα κυνηγοί (ο Λιβάγια, ο Καρίμ και ο Ολιβάρες) ή κατέληγαν να συνωστίζονται στην περιοχή ή γυρνούσαν μπας και πάρουν τη μπάλα.  Στο δεύτερο ημίχρονο, που την μπάλα την διαχειρίστηκε ο Μάνταλος και η ΑΕΚ βρέθηκε με ένα μέσο παραπάνω, για είκοσι λεπτά η εικόνα βελτιώθηκε, αλλά η ΑΕΚ μετά το 0-1 κάθισε και άρχισε πάλι να παίζει με τη φωτιά: την έσωσε ο Τσιντότας, που έπιασε το πέναλτι. Η ΑΕΚ χωρίς να δεχτεί πίεση παραλίγο να δεχτεί γκολ – όπως έγινε και στο ματς με τον Ολυμπιακό. Το ίδιο έγινε και χθες βράδυ.

https://i0.wp.com/www.sportime.gr/wp-content/uploads/2020/02/dmytro-tsigkrinski-aek-1200.jpg?w=1080&ssl=1

Ο Καρέρα το ξέρει και το καταλαβαίνεις κι από τις επιλογές του: σε τρία επίσημα ματς μέχρι τώρα ο Ιταλός έχει αλλάξει τρεις φορές την άμυνα. Αυτό είναι το πρόβλημα που πρέπει να λύσει, αλλά δεν ξέρω αν με τους παίκτες που υπάρχουν λύνεται. Με τον Ολυμπιακό έπαιξε υποχρεωτικά με τέσσερις πίσω και πρέπει να τρόμαξε από τις κούρσες του Ελ Αραμπι και του Μασούρα, με τον Παναιτωλικό έπαιξε με πέντε και για ένα ημίχρονο η μπάλα δεν έφτανε στους κυνηγούς, χθες δοκίμασε πάλι μια τετράδα αλλά οι αμυντικοί του φάνηκαν στρεσαρισμένοι: στο τρίτο (!) μόλις επίσημο ματς.

Εχω την εντύπωση πως η ΑΕΚ εκτίμησε λάθος την περίπτωση του Βράνιες κι αυτό μπορεί να το πληρώσει. Με βάση τα όσα είχαμε δει πέρυσι, αν κάτι πρώτα από όλα χρειαζόταν, αυτό ήταν ένας αντικαταστάτης του Βράνιες που να μπορεί να κάνει και τον Τσιγκρίνσκι. Η μεταγραφική της ενίσχυση θα πρεπε να αρχίσει από αυτό, αλλά στην ΑΕΚ προφανώς πίστεψαν πως ο Βράνιες θα μείνει ελεύθερος από την Αντερλεχτ και θα επιστρέψει. Η έλλειψή ενός «στόπερ καθοδηγητή» φαίνεται πολύ. Όπως λέει κι ο Σιόβας θα μπορούσε να βοηθήσει τον Σβάρνα να γίνει καλύτερος. Εγώ λέω και τον Βασιλαντονόπουλο και τον Ινσούα και όλους.

Η κρίσιμη στιγμή

Η ΑΕΚ δεν αποκλείεται, όταν αρχίσει να τρέχει πιο πολύ να βρει τρόπο να υποστηρίξει καλύτερα τους επιθετικούς της – όποιοι κι αν είναι: με τη Λαμία π.χ θα κάνει περίπατο. Αλλά στα σοβαρά ματς χωρίς ασφάλεια στα μετόπισθεν είναι δύσκολο να γίνει πιο παραγωγική: η τύχη της είναι ότι ο προπονητής της αυτή τη δουλειά (το να σουλουπώνει άμυνες δηλαδή…) την ξέρει. Κυρίως όμως η ΑΕΚ χρειάζεται υποστήριξη από το κοινό της που μοιάζει ακόμα πληγωμένο μετά την απώλεια του κυπέλλου: υπό αυτό το πρίσμα η Βόλσφμπουργκ έρχεται την κατάλληλη στιγμή. Αν η ΑΕΚ την αποκλείσει, θα ξαναβρεί τη σιγουριά της, δηλαδή την πίστη του κόσμου της ότι μπορεί να καταφέρει τα πάντα. Χωρίς αυτή τη σιγουριά ποτέ δεν κατάφερε τίποτα…

Πηγή: Κάρπετ Show

Pin It on Pinterest

Shares
Share This