Η εμφατική νίκη της Ουρουγουάης επί της Κολομβίας (3-0) για τα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2022 στην πατρίδα της Σακίρα, την Μπαρανκίγια, ήταν ιστορική για δύο λόγους. Πρώτον, ήταν η βαρύτερη εντός έδρας ήττα των Καφετέρος εδώ και… 82 χρόνια!
Και δεύτερον, οι σκόρερ των τριών γκολ αντιπροσωπεύουν την ένδοξη γενιά που βρίσκεται στην τελική ευθεία για το «αντίο» και αυτή που έρχεται, αποφασισμένη να αποδειχθεί άξια διάδοχος. Από την μια, ο Έντινσον Καβάνι και ο Λουίς Σουάρες, 33 ετών έκαστος. Και, από την άλλη, ο Ντάργουιν Νούνιες των 21.
Η γενιά των Ντιέγο Φορλάν, Καβάνι, Σουάρες και Ντιέγο Γοδίν, η οποία οδήγησε την Σελέστε στην κατάκτηση του Κόπα Αμέρικα (2011) και στην τέταρτη θέση του Παγκοσμίου Κυπέλλου (2010), αφήνει μεγάλη κληρονομιά. Και, τουλάχιστον στην επιθετική γραμμή, ο Ντάργουιν Γκαμπριέλ Νούνιες Ριμπέιρο δείχνει ικανός και έτοιμος να σηκώσει το (μεγάλο) βάρος της.
ΤΑ ΜΠΟΥΚΑΛΙΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΣ ΣΙΛΒΙΑ
Προτού αρχίσει να κοντράρεται με τους αντίπαλους αμυντικούς στην προσπάθεια να πετύχει το πολυπόθητο γκολ, ο μικρός Δαρβίνος έμαθε να μάχεται με την φτώχεια και την πείνα. Υπήρχαν μέρες όπου πήγαινε να κοιμηθεί νηστικός, γιατί οι γονείς του δεν είχαν καταφέρει να φέρουν φαγητό στο σπίτι.
Ο μπαμπάς Μπιμπιάνο δούλευε καθημερινά πάνω από δέκα ώρες στην οικοδομή και, όταν ο μικρός της οικογένειας άρχισε να παίζει μπάλα και να δείχνει ταλέντο σε αυτό, έκανε τα αδύνατα δυνατά για να του αγοράσει ένα ζευγάρι καλά ποδοσφαιρικά παπούτσια.
Η μαμά Σίλβια ήταν νοικοκυρά, αλλά έβρισκε χρόνο για να βγαίνει στους δρόμους, να μαζεύει μπουκάλια και να τα πουλάει, ώστε να συνδράμει και εκείνη στον οικογενειακό προϋπολογισμό, όπως έκανε άλλωστε από νεαρή ηλικία και ο μεγάλος αδελφός του Ντάργουιν, ο Ζούνιορ.
Αμφότεροι βρέθηκαν από πολύ μικροί στα τμήματα υποδομής της Πενιαρόλ. Όταν, όμως, προέκυψε ένα σοβαρό οικογενειακό πρόβλημα, ο Ζούνιορ επέστρεψε εσπευσμένα σπίτι. «Μείνε, εσύ έχεις μέλλον. Εγώ φεύγω» του είπε ο μεγάλος αδελφός, παρ’ ότι είχε φτάσει να κάνει προπονήσεις με την πρώτη ομάδα.
Θυσιάστηκε για την οικογένεια και τον αδελφό του, ο οποίος δεν ξεχνάει πόσο υπέφεραν οι δικοί του. «Εγώ δεν ξεχνάω από που προέρχομαι. Μια ταπεινή, εργατική οικογένεια. Γι’ αυτό, αν τα πράγματα μου πάνε καλά, θέλω να αγοράσω ένα σπίτι στους δικούς μου και να τους ανοίξω μια επιχείρηση, ώστε να είναι καλά» λέει ο Νούνιες για τις προτεραιότητές του.
ΟΙ ΔΥΟ ΕΓΧΕΙΡΗΣΕΙΣ
Οι αναποδιές του 21χρονου Ουρουγουανού επιθετικού δεν τελείωσαν στα δύσκολα παιδικά χρόνια. Στα 17 του και ενώ όδευε με… μαθηματική ακρίβεια προς την πρώτη ομάδα, υπέστη ρήξη χιαστού στο γόνατο. Έμεινε ενάμισι χρόνο μακριά από τα γήπεδα.
«Ήταν μια πολύ δύσκολη στιγμή για εμένα και σκέφτηκα να τα παρατήσω» αποκάλυψε αργότερα ο νεαρός, ο οποίος επέστρεψε στην γενέτειρά του, το Αρτίγας (εφτά ώρες μακριά από την πρωτεύουσα Μοντεβίδεο και κοντά στα σύνορα με την Βραζιλία), για να δουλέψει σκληρά και να έχει την συντροφιά και φροντίδα των δικών του.
Ο αδελφός του αποτέλεσε πολύτιμο στήριγμα και, χάρη και στην βοήθειά του, επέστρεψε στα γήπεδα και, μάλιστα, στην πρώτη ομάδα της Πενιαρόλ. Δεν ήταν, όμως, έτοιμος 100%. Πονούσε, έσφιξε τα δόντια, αλλά στο ντεμπούτο του, όπου έπαιξε ως αλλαγή, δεν άντεξε.
«Βγήκα από το γήπεδο κλαίγοντας από τους πόνους» θυμάται. Αυτή την φορά, όμως, το πρόβλημα δεν ήταν στο γόνατο, αλλά στην επιγονατίδα. Δεύτερη εγχείρηση, δεύτερη αναποδιά. Και μόλις πέντε μήνες πριν είχε κλείσει τα 18 του χρόνια…
ΜΕΤΑΓΡΑΦΗ – ΡΕΚΟΡ
Ούτε αυτή η αναποδιά δεν μπόρεσε να τον πτοήσει. Είχε ιερό σκοπό, να γίνει επαγγελματίας ποδοσφαιριστής για να βοηθήσει την οικογένειά του. Επέστρεψε ακόμα πιο δυνατός, σε λίγα παιχνίδια με την Πενιαρόλ τράβηξε την προσοχή των ευρωπαϊκών ομάδων και, τον Αύγουστο του 2019, η Αλμερία έδωσε εφτά εκατομμύρια ευρώ για να τον φέρει στην Γηραιά Ήπειρο.
Ένα χρόνο και 16 γκολ αργότερα (σε τριάντα παιχνίδια), η Μπενφίκα δεν δίστασε να τον κάνει την πιο ακριβή μεταγραφή όλων των εποχών για τους Αετούς, οι οποίοι έδωσαν για χάρη του 24 εκατομμύρια ευρώ, ξεπερνώντας τα 22 που είχαν δώσει το 2015 στην Ατλέτικο Μαδρίτης για… κάποιον Ραούλ Χιμένες. Ναι, τον Μεξικανό που βγάζει μάτια στην Γουλβς και τον ορέγεται η μισή Ευρώπη.
Παρ’ ότι το ντεμπούτο του συνδυάστηκε με τον αποκλεισμό – σφαλιάρα από τον ΠΑΟΚ στα προκριματικά του Champions League, δεν άργησε να δείξει ότι μπορεί να αντέξει την βαριά, κόκκινη φανέλα. Σε έντεκα επίσημα παιχνίδια, μετράει πέντε γκολ και έξι ασίστ, όντας το σημείο αναφοράς στην επίθεση της ομάδας του Ζόρζε Ζέσους.
Με την επίσης βαριά, γαλάζια φανέλα της εθνικής του ομάδας, μετράει δύο γκολ σε τρεις αγώνες, όντας πλέον σταθερή επιλογή του Όσκαρ Ουάσινγκτον Ταμπάρες.
Λουίς (Σουάρες) και Έντινσον (Καβάνι), μπορείτε να είστε ήσυχοι. Τα δεκάδες πολύτιμα γκολ σας δύσκολα θα λείψουν από την εθνική σας ομάδα, όταν έρθει η ώρα να την αποχαιρετήσετε…
