Του Νίκου Παπαδογιάννη
Πλήρης για πρώτη φορά από το ξεκίνημα της περιόδου, ο Παναθηναϊκός διάλεξε τη λάθος στιγμή για να παρουσιάσει το χειρότερο πρόσωπό του. Το ματς με την ελλιπή Βαλένθια ήταν στα μέτρα του, αλλά εξελίχθηκε σε Βατερλώ 95 πόντων και 18 λαθών.
«Με τέτοια νούμερα δεν μπορείς να κερδίσεις εδώ», έλεγε, από το ημίχρονο κιόλας, ο Γιώργος Βόβορας. Η συνέχεια ήταν ακόμη χειρότερη.
Εάν θέλουμε να είμαστε δίκαιοι, θα πρέπει να αναγνωρίσουμε στους Ισπανούς την καταπληκτική τους λειτουργία στην επίθεση, από το πρώτο λεπτό μέχρι το τελευταίο.
Παρά την απουσία του βασικού πλέι-μέικερ (Βαν Ρόσομ), οι γηπεδούχοι είχαν εξαιρετική δημιουργία, με παίκτες κλειδιά όχι τόσο τους γκαρντ, όσο τους ψηλούς.
Ο Ντούμπλιεβιτς μοίρασε 6 ασίστ, ο Λαμπεϊρί 2, ο Ουίλιαμς 3, το «τριάρι» Κάλινιτς 5 και όλη μαζί η Βαλένθια 28, ολογράφως εικοσιοκτώ.
Ο Παναθηναϊκός, από την πλευρά του, είχε τόσες ασίστ (19) όσες και λάθη (18). Η καλοκουρδισμένη μηχανή των πρώτων αγωνιστικών -άσχετα από τα αποτελέσματα- εμφανίστηκε για πρώτη φορά ξεχαρβαλωμένη, περισσότερο στην άμυνα παρά στην επίθεση.
Για ομάδες που βρίσκονται σε στάδιο χτισίματος και προβληματικής χημείας, η άμυνα είναι πολύ πιο σημαντική από τα τρίποντα και από τα καρφώματα.
Αν ακούγεται κάπως σόλοικο να μιλάει κάποιος για προβλήματα χημείας μετά από 7 ολόκληρες εβδομάδες δράσης, επισημάνω ότι ο Παναθηναϊκός παίζει κάθε εβδομάδα με διαφορετική σύνθεση στην περιφερειακή του γραμμή.
Σαν να μην έφταναν οι αινιγματικοί ψηλοί του, καλείται να καλλιεργήσει αυτοματισμούς ανάμεσα σε παίκτες που προέρχονται από διαφορετικό ταχυδρομικό κώδικα.
Ο Μακ βρέθηκε σήμερα στην ίδια πεντάδα με τον Νέντοβιτς, αλλά οι δύο τους γνωρίζονταν μόνο από φωτογραφίες και χάνονταν διαρκώς στα μαρκαρίσματα και στις συνεργασίες.
Πιο πριν ήταν ο Σάικς, στην αρχή ο Τζάκσον, μπορεί να ξεχνάω και κανέναν, ας μη προσθέσω στην εξίσωση τις σκόρπιες απουσίες λόγω τραυματισμών και κορονοϊού.
Αμ, δεν γίνεται έτσι. Μία περιφερειακή γραμμή γεννημένη χθες χρειάζεται πυξίδα και τηλεπάθεια για να λειτουργήσει.
Ο Παπαπέτρου αποτελεί συγκολλητική ουσία, αλλά η προσπάθεια του Γιώργου Βόβορα να του εξοικονομήσει λεπτά ξεκούρασης για να τον έχει φρέσκο στο τέλος πολλαπλασίασε τα αμυντικά κενά.
Ουσιαστικά, ο Παναθηναϊκός έπαιξε δυναμική άμυνα μόνο για ένα τετράλεπτο στο ξεκίνημα της γ’ περιόδου, γαλβανισμένος θαρρείς από τις φωνές του προπονητή στην ανάπαυλα.
Ο Σαντ-Ρόος δεν άφησε τον Βίβες να περάσει τη σέντρα, ο Παπαπέτρου έκλεψε τη μπάλα και σκοράρισε στον αιφνιδιασμό, ο ίδιος έπιασε κορόιδο τον βαρύ Ντούμπλιεβιτς και του άρπαξε τη μπάλα στο «ποστ», αλλά τα συμπτώματα αποδείχθηκαν οφθαλμαπάτη διαρκείας και μάλιστα μικρής.
Μόλις αποχώρησε από το παιχνίδι ο καμικάζι των 5 φάουλ σε 12 λεπτά Μποχωρίδης, η Βαλένθια έκανε σερί 10-2 σε ένα τρίλεπτο.
Η τελευταία απόπειρα του Παναθηναϊκού να ξαναμπεί στο παιχνίδι, με το τρίποντο του Μπεντίλ που τον έφερε σε απόσταση επαφής (71-69), σκόνταψε στα 4 γρήγορα ομαδικά φάουλ που ξανάκαναν την άμυνά του βούτυρο. Στο ίδιο διάστημα, οι «πράσινοι» δεν παραχώρησαν ούτε μισό.
Δέκα από τους δώδεκα παίκτες του ΠΑΟ έκαναν τουλάχιστον ένα λάθος στο παιχνίδι. Δηλαδή όλοι, εκτός των Μποχωρίδη, Κασελάκη.
Έτσι, πήγε στον βρόντο η συνήθης κυριαρχία στα ριμπάουντ (32-21), έμειναν στα αζήτητα τα εξαιρετικά ποσοστά στο τρίποντο (11/21), πέρασε απαρατήρητη η γεμάτη στατιστική του Παπαπέτρου (11+9+4+3), έγινε στράφι η απόλυτη ευστοχία του Μακ (2/2, 3/3, 2/2), σπαταλήθηκε και το καταπληκτικό πρώτο ημίχρονο του Μήτογλου (11 πόντοι, όλοι στη β’ περίοδο).
Το 2-5 δεν είναι καταστροφικός απολογισμός για μία σειρά τόσο δύσκολων αγώνων, αλλά οι ευκαιρίες που χάνονται ροκανίζουν το ηθικό και αδειάζουν το ρεζερβουάρ της υπομονής.
Το μεθαυριανό ματς στη Βιτόρια είναι μία καλή ευκαιρία αντεπίθεσης, αλλά ο Παναθηναϊκός της Βαλένθια θα μείνει ξανά με άδεια χέρια, αν εμφανιστεί ξανά με φορεσιά ζητιάνου.
Πηγή: Gazzetta
