Του Νίκου Παπαδογιάννη
Το διπλό χτύπημα των Μιλγουόκι Μπακς στο μεταγραφικό παζάρι τη νύχτα της Τρίτης χαιρετίστηκε από φίλους και εχθρούς ως «κόλπο γκρόσο», που καθιστά την ομάδα πανίσχυρη και ανοίγει τον δρόμο για την ανανέωση της ζωοδότριας συνεργασίας με τον Γιάννη Αντετοκούνμπο.
Είναι όμως έτσι. Ή μήπως το αστραφτερό σκάφος μπάζει νερό;
Όταν κατακάθισε ο κουρνιαχτός από τις πολύκροτες ανταλλαγές, οι Μπακς είχαν να παρουσιάσουν μία πράγματι εξαιρετική και ισορροπημένη πεντάδα: Τζρου Χόλιντεϊ, Μπόγκνταν Μπογκντάνοβιτς (ο Σέρβος), Κρις Μίντλετον, Γιάννης Αντετοκούνμπο, Μπρουκ Λόπεζ.
Ωστόσο, στον πάγκο τους ξέμεινε μέχρι νεωτέρας μόνος κι έρημος ο κάπως ξεχασμένος Θανάσης Αντετοκούνμπο. A, και κάποιος Τζάστιν Τζέιμς, που δεν ξέρω καν αν είναι παίκτης ή φροντιστής.
Όλοι οι υπόλοιποι παίκτες του ρόστερ που τελείωσε την περυσινή σεζόν είτε δόθηκαν ως ανταλλάγματα (Μπλέντσο, Ντι Βιντσέντζο, Χιλ, Ιλιάσοβα, Ουίλσον) είτε αποφάσισαν να βγουν στην αγορά για να ψαχτούν (Ρόμπιν Λόπεζ, Μάθιους) είτε είναι ελεύθεροι (Κόνατον, Κόρβερ).
Eπίσης, παραχωρήθηκαν τουλάχιστον τρεις -στη χειρότερη περίπτωση πέντε- επιλογές μελλοντικών ντραφτ 1ου γύρου, σκορπισμένα σε βάθος επταετίας, με το συμπάθειο.
Σύμφωνα με τις αναλύσεις που διαβάζω, τις γεμάτες αστερίσκους, οι Μπακς έχουν στη διάθεσή τους μόλις 15,6 εκατομμύρια δολάρια για να πάρουν οκτώ παίκτες.
Ελπίζεται ότι η προοπτική κατάκτησης ενός πρωταθλήματος δίπλα στο σουπερνόβα από την Ελλάδα θα δελεάσει κάποιους αξιόλογους βετεράνους με ταπεινά συμβόλαια σε τιμή ευκαιρίας, όπως έγινε πέρυσι με τους Κάιλ Κόρβερ, Πατ Κόνατον, αλλά και τον Ουές Μάθιους.
Βάσει των κανονισμών του σάλαρι καπ, οι Μπακς μπορούν χοντρικά να πάρουν έναν καλούτσικο παίκτη με το mid-level exception των 5,7 εκατομμυρίων, πέντε άλλους βετεράνους με τον μίνιμουμ μισθό (1,6 εκ.) και δύο ρούκις, αν πέσει στα χέρια τους κάποιο τεφαρίκι από τα θολά νερά.
Τα υπόλοιπα λεφτά που θεωρητικά θα μπορούσαν να δώσουν είναι μπλοκαρισμένα από τις καταστροφικές συμφωνίες με τον Λάρι Σάντερς και τον Τζον Λούερ και κατατάσσονται στην κατηγορία «νεκρό χρήμα».
Ο κουμπαράς για το 2019-2020 περιέχει 138.928.000 δολάρια μαζί με τον φόρο πολυτελείας και ούτε σέντσι παραπάνω. Και συγγνώμη αν σας ζάλισα τον έρωτα με τα μηδενικά, μέρες που είναι.
Το παράδειγμα των Λέικερς, που όχι μόνο γέμισαν το ρόστερ τους με αξιόλογους -διψασμένους για τίτλο- παίκτες αλλά κατέκτησαν και το δαχτυλίδι, προφανώς ήταν η πυξίδα των Μπακς.
Το Μιλγουόκι δεν μπορεί να συγκριθεί ως προορισμός με το Λος Άντζελες και ο Γιάννης δεν είναι ακόμη ΛεΜπρόν, αλλά μιλάμε για βραχυχρόνιες συμφωνίες ενός εξαμήνου και όχι για πολυετή συμβόλαια.
Προφανώς δεν μου πέφτει λόγος και δεν έχω δει τόσα λεφτά ούτε στα τρελά όνειρά μου, αλλά προσωπικά είμαι αρκετά επιφυλακτικός.
Αναπόσπαστο κομμάτι της συνταγής που έφερε δύο χρόνια σερί τους Μπακς στην κορυφή της κανονικής περιόδου ήταν ο γεμάτος πάγκος τους, αυτός που επέτρεψε στον Γιάννη και στον Μίντλετον να κατεβάσουν τον μέσο όρο τους πολύ χαμηλότερα από τα 40 λεπτά και να εξοικονομήσουν δυνάμεις για τα πλέι-οφ.
Με τα νέα δεδομένα, οι Μπακς θα κληθούν να φορτώσουν τους βασικούς με πρόσθετο χρόνο συμμετοχής, αν θέλουν να διεκδικήσουν την πρωτιά της Ανατολής.
Αυτό συνεπάγεται κόπωση και πιθανούς τραυματισμούς, σε παίκτες μάλιστα με αρκετά βεβαρημένο ιστορικό.
Στα πλέι-οφ, όπου βεβαίως το rotation κλείνουν στους 8-9 παίκτες, οι Μπακς θα χρειαστούν τον Γιάννη και τους υπόλοιπους βασικούς φρέσκους και υγιείς.
Όχι ότι παίζει κάποιον ιδιαίτερο ρόλο το υψηλό πλασάρισμα, όσο ο Covid-19 καθιστά το πλεονέκτημα έδρας νεκρό γράμμα…
Η δεύτερη επιφύλαξή μου αφορά την ίδια την ήδη παινεμένη νέα πεντάδα. Η βελτίωση σε σχέση με το περιφερειακό δίδυμο που αποχώρησε (Μπλέντσο, Μάθιους) είναι φανερή, αλλά όχι αστρονομική.
Οι δύο που έφυγαν αποτελούσαν ακρογωνιαίο λίθο στην άμυνα και επέτρεπαν (ιδίως ο Έρικ Μπλέντσο με τα γρήγορα πόδια, το δυναμικό κορμί και τις All-Defense επιδόσεις) στους Αντετοκούνμπο, Λόπεζ να γίνονται τερματοφύλακες στα μετόπισθεν.
Ακόμα και έτσι, οι Μπακς έδιναν στους αντιπάλους τους υπερβολικά μεγάλο αριθμό ελεύθερων τριπόντων, ιδίως από τις γωνίες.
Ο Χόλιντεϊ είναι από τους κορυφαίους περιφερειακούς αμυντικούς του ΝΒΑ και γενικά από τους πιο υποτιμημένους γκαρντ, αλλά αμφιβάλλω αν θα ταιριάξει καλύτερα από τον Μπλέντσο στο αμυντικό πλάνο του Μάικ Μπουντενχόλζερ.
Ο Μπογκντάνοβιτς, πάλι, θεωρείται θαυμάσιος αμυντικός για τα ευρωπαϊκά δεδομένα, αλλά όχι το ίδιο αποτελεσματικός απέναντι στα εκρηκτικά «δυάρια» του ΝΒΑ.
Η πιθανή χασούρα στην ανασταλτική λειτουργία μπορεί να αναπληρωθεί από το πρόσθετο playmaking, αφού οι δύο νεοφερμένοι είναι εξαιρετικοί στη δημιουργία και στο διάβασμα του παιχνιδιού.
Μέχρι τώρα, οι Μπακς περίμεναν τα πάντα από τον Γιάννη, ο οποίος, σαν γνήσιος «freak», έπαιζε ταυτόχρονα πλέι-μέικερ, σέντερ και …όλες τις ενδιάμεσες θέσεις.
Περιμένω ότι ο αριθμός των ασίστ θα αυξηθεί αισθητά, με πρώτο ωφελημένο τον ίδιο τον Γιάννη. Το παιχνίδι στην επίθεση θα γίνει λίγο πιο ευρωπαϊκό και το ποσοστό στο σουτ θα σκαρφαλώσει, ιδίως μετά από ντρίμπλα.
Ο Χόλιντεϊ δεν έχει ιδιαίτερη έφεση στο τρίποντο, ούτε όμως πρόκειται να σουτάρει τα τούβλα του Μπλέντσο. Αλλά δικαιολογεί αυτή η αναγωγή το πλήρες ξεχαρβάλωμα μίας ήδη επιτυχημένης ομάδας;
Είμαστε τόσο βέβαιοι, ότι οι πέντε προαναφερθέντες, σε συνδυασμό με έναν πάγκο δεύτερης διαλογής, έχουν τη στόφα για να γίνουν ομάδα τίτλου; Άξιζε τόσα ανταλλάγματα ο φίλος μας ο Τζρου;
Επισημαίνω ότι στους νέους Μπακς δεν υπάρχει ούτε ένας παίκτης με πείρα πρωταθλητισμού, εκτός αν συνυπολογίσουμε τη θητεία του Μπογκντάνοβιτς στη Φενέρμπαχτσε.
O Xόλιντεϊ έχει στο βιογραφικό του 30 ματς πλέι-οφ, αλλά ο Ιούνιος τον βρίσκει, πάντοτε, σε …χόλιντεϊ.
Σημειώστε πάντως ότι φέτος αναδείχθηκε «Συμπαίκτης της Χρονιάς». Αυτό δεν είναι καθόλου αμελητέο προσόν στις μέρες μας.
Η προφανής αντίρρηση αφορά το μέλλον των Μπακς, το οποίο υποθηκεύτηκε σε πουλημένα draft picks και στην αποχώρηση κάποιων σημαντικών νέων παικτών (όπως ο Ντόντε Ντι Βιντσέντζο, για να μη θυμηθώ και τον Μάλκολμ Μπρόγκντον).
Επιπρόσθετα, ο Τζρου Χόλιντεϊ έχει δικαίωμα να ενεργοποιήσει οψιόν αποδέσμευσης το καλοκαίρι του 2021. Εικάζεται ότι με τον τελευταίο υπάρχει κάποιου είδους προσυνεννόηση, αλλά αυτό μένει να αποδειχθεί.
Σε κάθε περίπτωση, η μπάλα βρίσκεται πια στο γήπεδο του Γιάννη Αντετοκούνμπο, ο οποίος παρακολουθεί προσεκτικά και εγκρίνει -ή απορρίπτει- κάθε πρωτοβουλία της ομάδας.
Η στρατηγική των Μπακς εν έτει 2020 είναι «όλα μέσα», δίχως να διυλίζουν τον ελέφαντα, με στόχο ένα πρωτάθλημα τα επόμενα 2-3 χρόνια.
Για πιο μετά …βλέπουμε. Άλλωστε, για ποιο μέλλον μιλάμε, αν τους φύγει ο Γιάννης;
Επισημαίνω ότι τα άφθονα draft picks που παραχωρήθηκαν θα είναι σχετικά μικρής αξίας (από το νούμερο 20 και πίσω), όσο οι Μπακς τερματίζουν ψηλά στη βαθμολογία. Και δεν είναι δα τα μοναδικά που είχε η ομάδα στη διάθεσή της για την επόμενη πενταετία.
Το κριτήριο για τις blobkbuster κινήσεις της Τρίτης ήταν να πειστεί ο Γιάννης, ότι οι Μπακς ανταποκρίνονται στις προσωπικές φιλοδοξίες του.
Ο παίκτης συνηθίζει να αποφασίζει συναισθηματικά και αγαπησιάρικα, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι θα πιαστεί κορόιδο ή αιχμάλωτος.
Οι φήμες που κυκλοφορούν, ότι τάχα σκοπεύει να υπογράψει τη super max επέκταση στο παρόν «παράθυρο» (μέχρι τις 21 Δεκεμβρίου), ίσως να είναι βάσιμες, ίσως και όχι.
Για ποιο λόγο να βιαστεί να πιάσει στα τεράστια χέρια του το στυλό; Εάν περιμένει μέχρι το καλοκαίρι, θα έχει στα χέρια του τα πρώτα αποτελέσματα του εγχειρήματος και μία σαφέστερη εικόνα για το μέλλον.
Ο πακτωλός των χρημάτων θα βρίσκεται εκεί και θα τον περιμένει αχνιστός, αμπαλαρισμένος με την κορδέλα των Μπακς ή κάποιας άλλης ομάδας. Τα δολάρια έχουν παντού ίδιο χρώμα.
Ακόμα και στην απευκταία περίπτωση κάποιου σοβαρού τραυματισμού, ο μη γένοιτο, θα είναι σχεδόν απίθανο να αλλάξουν τα δεδομένα.
Όταν ο Κέβιν Ντουράντ υπέγραψε τετραετές συμβόλαιο 164 εκατομμυρίων δολαρίων με τους Μπρούκλιν Νετς το 2019, είχε κομμένο αχίλλειο και κυκλοφορούσε με πατερίτσες. Το ΝΒΑ ήταν, είναι και θα είναι αυτό που λέμε «players’ market».
Σε κάθε περίπτωση, η νέα σεζόν θα έχει πολύ ζουμί για τους Μιλγουόκι Μπακς και για το ψηλόλιγνο Ελληνόπουλο που άλλαξε τη μοίρα τους. Παρήγγειλα μέσω διαδικτύου δυνατό καφέ από την Αιθιοπία και δηλώνω έτοιμος για τα ξενύχτια.
Στο Προολυμπιακό τουρνουά με την Εθνική είναι πια απίθανο να δούμε τον Γιάννη ή και τον Θανάση, αλλά αυτό είναι θέμα για κάποιο άλλο σημείωμα.
Πηγή: Gazzetta
