Του Νίκου Παπαδογιάννη
Η συνύπαρξη του Περάσοβιτς στο ίδιο γήπεδο με τον Γιάννη Μπουρούση και τον Μάικ Τζέιμς επτά μήνες μετά το final-4 του Βερολίνου απέδειξε κατά κάποιον τρόπο αυτό που υποψιαζόμασταν από πέρυσι: η θαυματουργή Λαμποράλ του 2015-6 ήταν ομάδα όχι του προπονητή, αλλά των παικτών της.
Ο αρχηγός της Εθνικής Ελλάδας έκανε το καλύτερο φετινό του παιχνίδι, ο Τζέιμς κράτησε τον Παναθηναϊκό όρθιο με αίμα γεμάτο παγάκια, ενώ η Εφές του Κροάτη έπαιξε μπάσκετ μαγειρική και χάρισε το πολύτιμο δίποντο στους «πρασίνους».
Καλά να πάθει ο Περάσοβιτς, καλά να πάθει η νεόπλουτη Εφές που τον πέρασε για Μεσσία και δύο αυγά Τουρκίας πεταμένα στο Βόσπορο. Ο Παναθηναϊκός πίστεψε στη νίκη μέχρι την τελευταία στιγμή, είχε σχέδιο και καθαρό μυαλό ακόμα και όταν έπεφτε το ταβάνι στο κεφάλι του και επιβραβεύτηκε με τη εκ των ων ουκ άνευ νίκη.
Ας πάνε οι Τούρκοι να σκίσουν τη συνθήκη της Λωζάννης αν θεωρούν την ήττα άδικη…
Κοιτάζω το φύλλο της στατιστικής και παρατηρώ δύο αριθμούς που μου βγάζουν τα μάτια: 48-37 τα ριμπάουντ της βραδιάς. Υπέρ του Παναθηναϊκού. ΄Ένα εκκωφαντικό «θέλω», απέναντι σε έναν αντίπαλο που υπερέχει -έναντι οποιουδήποτε- στις μάχες των αιθέρων.
Το άλλο νούμερο κλειδί το θυμάστε και χωρίς να το επισημάνω εγώ: 5/5 ασάλιωτες βολές από τον παγερό Τζέιμς στα τελευταία 9 δευτερόλεπτα της κανονικής διάρκειας. Ένα ακόμα ωραίο: 15-2 το σκορ υπέρ του Παναθηναϊκού στο πρώτο τετράλεπτο της παράτασης.
Οι αριθμοί καμουφλάρουν συχνά την αλήθεια και οδηγούν σε παραπειστικά συμπεράσματα, αλλά εδώ μιλάμε για απονομή δικαιοσύνης.
Όταν το ντέρμπι έφτασε στην τελική της ευθεία, η Εφές ήταν ένα άναρχο συνονθύλευμα όπου ο καθένας έκανε ό,τι κατέβαζε η γκλάβα του, άσχετα αν η ρέντα του Ντέρικ Μπράουν κόντεψε να τη βγάλει στον αφρό.
Αντίθετα, ο Παναθηναϊκός έπαιξε ορθολογικό μπάσκετ στις κρίσιμες ώρες, με εξαίρεση δύο «ποικιλίες» του Τζέιμς όταν οι συμπαίκτες του τον άφησαν αβοήθητο.
Οι 5 βολές του Τζέιμς θα μπορούσαν να είναι 6, αφού ο Αμερικανός φέρθηκε έξυπνα τη στιγμή που γινόταν το φάουλ, ποντάροντας σε μισό δωράκι (που δεν ήρθε ποτέ) από τους διαιτητές.
Η Εφές έκανε λάθος επαναφορά στο 67-68 (αλλά διασώθηκε επειδή ο Γκάμπριελ πατούσε γραμμή όταν έκλεβε τη μπάλα) και καπάκι δεύτερη λάθος επαναφορά ενώ είχε 4 ολόκληρα δευτερόλεπτα για να ψάξει το νικητήριο καλάθι.
Με λίγη τύχη, ο Παναθηναϊκός θα έπαιρνε το ματς δίχως να χρειαστεί παράταση! Το τελικό σπριντ του αγώνα δικαίωσε την ομάδα που υπερείχε -αισθητά- σε φαιά ουσία, τόσο στον πάγκο όσο και στο παρκέ.
Ο Τσάβι Πασκουάλ πόνταρε πολύ στο γερό πάτημα του Γιάννη Μπουρούση μέσα στη ρακέτα και ανταμείφθηκε. Ο Σίνγκλετον είναι πολύτιμος για αυτή την ομάδα, αλλά δεν μπορεί να της δώσει παιχνίδι στο «ποστ» ούτε να προκαλέσει φθορά ούτε βέβαια να γίνει δεύτερος δημιουργός.
Ο Μπουρούσης τελείωσε φάσεις, μάζεψε ριμπάουντ, κράτησε τη σκοπιά του στην άμυνα και έδωσε ισορροπία στο παιχνίδι του Παναθηναϊκού, ο οποίος είχε να κουβαλήσει και την κακή βραδιά του Καλάθη.
Ο Τζέιμς ανέλαβε καθήκοντα δημιουργού στο α’ ημίχρονο (όταν είχε 5 ασίστ και …0 σουτ), αλλά δεν άντεχε να παίξει αυτόν τον ρόλο μέχρι το τέλος. Το πολυδιάστατο παιχνίδι του Ρίβερς έγινε και αυτή τη φορά ακρογωνιαίος λίθος προόδου, αλλά η σιγή του διδύμου Καλάθη-Σίνγκλετον αποτέλεσε δυσβάσταχτο βαρίδι.
Η χείρα βοηθείας ήρθε από εκεί που δεν το περίμενε κανείς: Γκάμπριελ και Φώτσης έδωσαν οντότητα στη θέση «4», σε ένα παιχνίδι κομμένο και ραμμένο στα μέτρα του πρώτου. Ο υποτιμημένος Αμερικανός ξεπλήρωσε το συμβόλαιό του μέσα σε 23 λεπτά δουλειάς.
Ο Τζεντίλε άναψε τη σπίθα νωρίς με τους 13 πόντους του στην α’ περίοδο, αλλά ο τυφλοσούρτης της νίκης ήταν αυτό που συνέβη μεταξύ 10ου-18ου λεπτού: σκυλίσια άμυνα, κυριαρχία στα ριμπάουντ, απόλυτος έλεγχος του ρυθμού, μυαλωμένες επιλογές στην επίθεση.
Η Εφές επέστρεψε σχετικά γρήγορα από το 38-25, αλλά ξόδεψε μεγάλα αποθέματα ενέργειας και όλους σχεδόν τους λαγούς που έκρυβε στο καπέλο.
Ποιον άλλον παίκτη της ένιωσε η άμυνα του Παναθηναϊκού όταν η μπάλα έκαιγε; Ίσως τον Ερτέλ, αλλά ο Γάλλος έχασε τον μπούσουλα όταν χρειάστηκε να ισορροπήσει πάνω στα εύθραυστα αυγά των τελευταίων δευτερολέπτων.
Θα ήταν καταστροφική μία τρίτη σερί ήττα για τον Παναθηναϊκό μετά το Καζάν και το Φάληρο. Εκτός των άλλων, θα είχε να διαχειριστεί και τη ρετσινιά της ομάδας που δεν ξέρει να τελειώνει σωστά ένα «κλειστό» ματς.
Η νίκη τον προσγείωσε ξανά στην 5η θέση, δύο βαθμούς μπροστά από την 9η Εφές. Για το σενάριο της ισοβαθμίας με τους Τούρκους μη με ρωτήσετε, αφού τις απαντήσεις δεν τις έχει ούτε ο ίδιος ο Μπερτομέου. Οι λοιποί μνηστήρες, Μπαρτσελόνα και Μπάμπεργκ, βρίσκονται ακόμα πιο μακριά.
Μέσα στην εβδομάδα που έρχεται, το πρόγραμμα του Παναθηναϊκού έχει ΣΕΦ και Φενέρ, δίδυμη εκστρατεία σε δύσβατες έδρες, μέσα σε τέσσερις μέρες. Ο,τιδήποτε καλύτερο από δύο ήττες θα φέρει άσπρα συννεφάκια και λιακάδα.
Μία ντερμπάρα της Euroleague κάτω από εκτυφλωτικούς προβολείς και ένα ντερμπάκι γοήτρου, για μία διοργάνωση που ενδιαφέρει μόνο τον Άρη, την ΑΕΚ και τα «κοκκινοπράσινα» στίφη. Άραγε ποιο από τα δύο διπλά θα ζητούσε ο Παναθηναϊκός από το θαυματουργό τζίνι;
Πηγή: Gazzetta
