Επιλογή Σελίδας

Του Μιχάλη Τσόχου

Με διαφορά 24 ωρών… Το ντέρμπι του ποδοσφαίρου ανάμεσα στον Παναθηναϊκό και την ΑΕΚ στο ποδόσφαιρο και το ντέρμπι ανάμεσα στον Ολυμπιακό και τον Παναθηναϊκό στο μπάσκετ. Μόλις 24 ώρες που σου δείχνουν την χαοτική απόσταση στην απήχηση, στο θέαμα του ενός και του άλλου σπορ, τούτη δω την χρονική στιγμή στην Ελλάδα.
Στη Λεωφόρο μεταξύ συγγενών και φίλων ένα άθλιο ματς που κυριολεκτικά με νύσταξε και χρειάστηκα δεύτερο καφέ για να το δω. Στην κερκίδα μία μουντάδα, μία αδιαφορία, άδειες καρέκλες και στο χόρτο αδυναμία παραγωγής μία σοβαρής φάσης. Ενενήντα πεταμένα λεπτά από την ζωή σου.
Και την επομένη το ντέρμπι του μπάσκετ. Ασφαλώς sold out, ασφαλώς ματσάρα, ανεξάρτητα από το νικητή και με όλα εκείνα τα συστατικά που θες να βλέπεις σε ένα αθλητικό event. Ατμόσφαιρα, ένταση, πάθος, ρυθμός που σε καθήλωνε.
Δεν ξέρω τι τηλεθέαση έκαναν τα δύο ντέρμπι στο συνδρομητικό της NOVA, αλλά σχεδόν θα έβαζα στοίχημα ότι το μπάσκετ το είδαν περισσότεροι και κυρίως για περισσότερη ώρα. Κι’ ας ήταν Δευτέρα απόγευμα και όχι Κυριακή βράδυ, κι’ ας είναι μπάσκετ και όχι ποδόσφαιρο.
 
Ναι στο μπάσκετ χρειάζονται ακόμη πράγματα για να περάσει συνολικά στην απήχηση, χρειάζεται να δυναμώσει ακόμη περισσότερο και η ΑΕΚ και ο Αρης με τον ΠΑΟΚ στη Θεσσαλονίκη, αλλά στο μπάσκετ προσέχουν, τον πελάτη του γηπέδου, τον τηλεθεατή. Ναι όλο και κάποιο καλόπαιδο με ρόπαλο θα τους ξεφύγει, αλλά όλο και πιο σπάνια πλέον. Οι περισσότεροι θα μείνουν ως το τέλος και θα χειροκροτήσουν την ομάδα τους κι’ ας έχασε όπως συνέβη στο ΣΕΦ με τους φίλους του Ολυμπιακού, όπως έχει συμβεί σε αντίστοιχες περιπτώσεις στο ΟΑΚΑ.
 
Προφανώς και στο μπάσκετ έχουν να λύσουν ένα σωρό ζητήματα ακόμη και με τον κόσμο και την συμπεριφορά του, και με τους παράγοντες και με την διαιτησία. Αλλά είναι όλα μικρότερα ζητήματα και έχουν μπει και σε ένα δρόμο, σε σχέση με το ποδόσφαιρο.
Εννιά στις 10 περιπτώσεις το θέαμα σε ένα μπασκετικό ματς είναι καλύτερο από αυτό ενός ποδοσφαιρικό στην Ελλάδα και η ασφάλεια για αυτόν που επισκέπτεται ένα μπασκετικό γήπεδο πολύ μεγαλύτερη από αυτόν που επισκέπτεται ένα ποδοσφαιρικό. Οσο για τις τιμές των εισιτηρίων, ασφαλώς φθηνότερες στο μπάσκετ…
 
Τα παιδιά σήμερα ξέρουν και ταυτίζονται με έναν αθλητή του μπάσκετ πολύ πιο εύκολα σε σχέση με έναν του ποδοσφαίρου, και η απήχηση που είχε ο Διαμαντίδης ή έχει ο Σπανούλης δεν μπορούν να συγκριθούν ούτε κατά διάνοια με οποιονδήποτε Ελληνα ή ξένο ποδοσφαιριστή που παίζει ποδόσφαιρο στην χώρα μας.
 
Αν σήμερα ρωτήσεις 100 παιδιά δημοτικού σχολείου, μιλάω εκ πείρας με την κόρη μου να είναι σε αυτή την ηλικία, δυσκολεύονται να σου πουν έναν παίκτη του ποδοσφαιρικού Ολυμπιακού ή Παναθηναϊκού, τους είναι όμως πολύ εύκολο να σου πουν την πεντάδα μπάσκετ του Ολυμπιακού ή τουλάχιστον την τετράδα με Σπανούλη, Πρίντεζη, Λοτζέσκι, Παπανικολάου.
 
Το αντίστοιχο και για τον Παναθηναϊκό που αν ζητήσεις άλλο όνομα πλην του Μπεργκ από τον ποδοσφαιρικό Παναθηναϊκό δεν θα πάρεις απάντηση, παρά μόνο από τα πολύ εξοικειωμένα αγοράκια με τον κίνδυνο να σου απαντήσουν Ιμπάρμπο ή Λεντέσμα όπως συνέβη σε μένα με ένα γιο φίλο μου…
 
Αν σε όλα αυτά προσθέσετε την πολύ έξυπνη όπως αποδεικνύεται κίνηση της Ευρωλίγκας να αλλάξει τον τρόπο διεξαγωγής και να το μετατρέψει σε κανονικό πρωτάθλημα με τουλάχιστον ένα ματς την εβδομάδα για κάθε μία από τις ομάδες, το κοινό βρίσκει την συνήθεια που χρειάζεται για να ταυτίζεται εβδομαδιαία με την ομάδα του. Γιατί με τα Παναθηναϊκός – Κόροιβος και Ολυμπιακός – Λευκάδα αυτό δεν μπορούσε να συμβεί. Τώρα όμως όταν κάθε εβδομάδα υπάρχει Ολυμπιακός – Μπαρτσελόνα και Ρεάλ – Παναθηναϊκός η ταύτιση και η συνήθεια έρχεται πολύ πιο εύκολα.
 
Την ίδια ώρα το ελληνικό ποδόσφαιρο ζει στον μικρόκοσμό του χωρίς να ενδιαφέρεται για την απογοήτευση που προκαλεί όχι μόνο με την διαφθορά του (ούτε καν ο βασικός λόγος δεν είναι αυτός πλέον), αλλά με την άθλια οργάνωσή του και το κάκιστο θέαμα που προσφέρει. Με την δυνατότητα μάλιστα ο πιτσιρικάς όλο και περισσότερο να ταυτίζεται με τις ξένες ομάδες που παρακολουθεί και τα παγκόσμια πρότυπα – είδωλα που του προσφέρονται απλόχερα στο πιάτο, νομίζω ότι είμαστε ήδη ή τέλος πάντων μπαίνουμε στην εποχή που ο πιτσιρικάς όταν τον ρωτάς τι ομάδα είναι θα σου απαντά “Ολυμπιακός στο μπάσκετ και Μπαρτσελόνα στο ποδόσφαιρο” ή “Παναθηναϊκός στο μπάσκετ και Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ στο ποδόσφαιρο”.
 
Τότε θα έχει χαθεί οριστικά και αμετάκλητα το παιχνίδι για τους φωστήρες του ελληνικού ποδοσφαίρου. Πλησιάζει άλλωστε η ώρα που η συρρίκνωση των εσόδων τους θα είναι τέτοια που δεν θα γίνεται και διαφορετικά.
 
Διότι σύντομα οι μετρήσεις θα δείξουν ότι η απήχηση ενός αγώνα της Ευρωλίγκας είναι πολύ μεγαλύτερη από έναν αγώνα του ελληνικού πρωταθλήματος και δεν θα συνεχίσει για πολύ κάποιος να πληρώνει πέντε φορές περισσότερο τα δικαιώματα του πρωταθλήματος ποδοσφαίρου από αυτά της Ευρωλίγκας…
Πηγή: Gazzetta

Pin It on Pinterest

Shares
Share This