Του Αλέξανδρου Σόμογλου
Δεν πάει άλλο η κατάσταση με τον Κλοπ στο Λίβερπουλ, αδέλφια. Μέχρι και η πεθαμένη Λέστερ τρία μας έβαλε! Όλοι πιστέψαμε στο όραμά του, αλλά ο Γερμανός αποδεικνύεται «λίγος» για να υλοποιήσει το όραμα εκατομμυρίων φίλων των «reds» σε ολόκληρο τον πλανήτη.
Τον στηρίξαμε για 16 ολόκληρους μήνες, του δώσαμε πίστωση χρόνου να κάνει καλοκαιρινή προετοιμασία με την ομάδα, κι αυτός απειλεί να μας αφήσει πάλι όχι μόνο εκτός Τσάμπιονς Λιγκ, αλλά και εκτός Ευρώπης. Πόσο να αντέξουμε, δηλαδή ακόμα;
Μετρήστε…
- Ανέλαβε την ομάδα 8 Οκτωβρίου του 2015 και το ποσοστό νικών του είναι χαμηλότερο από του προκατόχου του, Μπρένταν Ρότζερς.
- Στην πρώτη του σεζόν άφησε την ομάδα εκτός Ευρώπης, την οδήγησε στον τελικό του Europa League, αλλά και εκεί έχασε με κάτω τα χέρια από τη Σεβίλλη.
- Οδήγησε την ομάδα σε δύο τελικούς, αλλά απέδειξε εκεί ότι είναι… λούζερ, χάνοντας και τους δύο!
- Το καλοκαίρι η διοίκηση του έδωσε να διαχειριστεί ένα μεγάλο μπάτζετ κι αυτός μας άφησε γυμνούς αμυντικά. Η ομάδα χρειαζόταν αμυντική ενίσχυση κι εκείνος αγόρασε έναν απίθανο Εσθονό για στόπερ. Μα, ο Κλάβαν στη Λίβερπουλ;
- Βάφτισε αριστερό μπακ τον Μίλνερ και όσο φιλότιμος κι αν είναι ο Άγγλος, όταν τον πετυχαίνει γρήγορο εξτρέμ από την πλευρά του, μας αλλάζει τα φώτα.
- Χρειαζόμασταν τερματοφύλακα και μας έφερε τον Κάριους που αποδείχτηκε χειρότερος και από τον Μινιολέ.
- Με τις τραγικές μεταγραφικές του κινήσεις, φτάσαμε στο σημείο να παίξουμε με στόπερ τον… Λούκας. Ποιον; Τον πλέον… άμπαλο παίκτη που γέννησε ποτέ το ποδόσφαιρο της Βραζιλίας και έναν παίκτη που έχει την «γκέλα» στο αίμα του.
- Έχει αναστήσει τις μισές ομάδες της Πρέμιερ Λιγκ που κινδυνεύουν με υποβιβασμό.
- Ο όρος «ανέπαφη εστία» έχει ξεχαστεί στο «Άνφιλντ», καθώς 9 στα 10 παιχνίδια η Λίβερπουλ δέχεται γκολ.
- Κατάφερε να οδηγήσει τη Λίβερπουλ πρόωρα εκτός τίτλων, γνωρίζοντας αποκλεισμούς τόσο στο Λιγκ Καπ, όσο και στο Κύπελλο Αγγλίας.
- Με την πορεία της Λίβερπουλ μέσα στο 2017 (όπου δεν μπορεί να σταυρώσει νίκη) αποδεικνύεται ότι έκανε λάθος σχεδιασμό στην καλοκαιρινή προετοιμασία, με αποτέλεσμα η ομάδα να «πετάει» το πρώτο τρίμηνο της χρονιάς και πλέον να έχει μείνει… από λάδια. Πιθανότατα δεν γνώριζε ότι στην Αγγλία το πρωτάθλημα δεν διακόπτεται για δύο μήνες όπως στη Γερμανία.
- Έχει περιορίσει το ροτέισον του ρόστερ της Λίβερπουλ σε 14-15 παίκτες. Που είναι ο Μορένο, ο Στάριτζ, ο Οριγκί; Γιατί έχουν τόσο μικρό χρόνο συμμετοχής;
Σοβαρά, είναι δυνατόν να κρατάμε αυτόν τον προπονητή στο Λίβερπουλ; Ειλικρινά, απορώ με την υπομονή των φιλάθλων στο «Άνφιλντ». Πόσο ακόμα θα δεχτούμε έναν Γερμανό να προσβάλλει την ιστορία του συλλόγου; Για πόσο ακόμα θα ανεχόμαστε να βλέπουμε αυτή την ποδοσφαιρική καρικατούρα που βλέπουμε μέσα στο 2017; Εμείς οι φίλαθλοι της Λίβερπουλ έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε μπαλάρα! Έχουμε μεγαλώσει με Νταλγκλίς, Ρας και Σάμι Λι. Ως, εδώ. Αφού δεν σε απολύει η διοίκηση, Κλοπ σήκω φύγε μόνος σου!
Υ.Γ. Είστε φίλος της Λίβερπουλ και σας φαίνεται… γελοίο το παραπάνω κείμενο που έγραψα; Μην ανησυχείτε, δεν με προσβάλλετε. Κι εμένα το ίδιο γελοίο μου φαίνεται. Όσο γελοία μου φαίνεται και η νοοτροπία με την οποία αντιμετωπίζουμε τους προπονητές που κάθονται στον πάγκο των ελληνικών ομάδων.
Ναι, προφανώς και ο Γιούργκεν Κλοπ έχει κάνει μεγάλα λάθη στο διάστημα που βρίσκεται στο «Άνφιλντ». Και λοιπόν; Ποιος είπε ότι ένας προπονητής δεν έχει δικαίωμα στο λάθος;
Ο κάθε προπονητής, όμως, χρειάζεται υπομονή και στήριξη είτε κάθεται στον πάγκο της Λίβερπουλ, της Τότεναμ, της Τσέλσι, της Γιουνάιτεντ, είτε σε αυτόν του Ολυμπιακού, του Παναθηναϊκού, της ΑΕΚ, του ΠΑΟΚ.
Το εύκολο είναι να στήσεις έναν προπονητή στον τοίχο και να αρχίσεις να πυροβολείς! Να… εξαφανίσεις ότι θετικό έχει προσφέρει στην ομάδα σου και να αναδείξεις όλα τα αρνητικά του. Το δύσκολο είναι να κάνεις υπομονή. Να πνίξεις τον πόνο που αφήνει πίσω της κάθε αγωνιστική αποτυχία και να συνεχίσεις να στηρίζεις τον ίδιο και την ομάδα σου. Να του δώσεις την ευκαιρία να διορθώσει τα λάθη του. Καταλαβαίνω ότι στο αδίστακτο σημερινό ποδόσφαιρο, θα υπάρξουν και ακραίες περιπτώσεις Ρανιέρι (που μια πρωταθλήτρια θα κινδυνεύει με υποβιβασμό) που δεν θα ξέρεις τι να κάνεις.
Δεν ξέρω. Ίσως είναι πιο εύκολο να κάνουμε υπομονή με τις ομάδες που όλοι μας αγαπάμε στο εξωτερικό, από αυτές που υποστηρίζουμε στην Ελλάδα. Γιατί, όμως, να μην έχουμε με τον Μπέντο και τον κάθε Μπέντο, την υπομονή που δείχνουμε για τον Κλοπ και τον κάθε Κλοπ; Δεν χρειάζεται να απαντήσετε. Και μην μου πείτε άλλο Κλοπ, άλλο Μπέντο, άλλο Μουρίνιο, άλλο Χιμένεθ. Γιατί άλλα μεγέθη οι δικές μας ομάδες και άλλα μεγέθη οι «κολοσσοί» του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου. Θεωρείστε το σημερινό κείμενο ως τροφή για σκέψη για όλους μας. Και ζητώ, εκ των προτέρων, συγνώμη για το… τρολάρισμα.
Πηγή: Sports DNA
