Επιλογή Σελίδας

Του Θανάση Ασπρούλια

Ο Γιούρι Ζντοβτς μπορούσε να αναμένει στωικά τον καλοκαιρινό “θάνατό” του στην ΑΕΚ. Το καταλάβαινε και ο ίδιος ότι το καντήλι του τρεμόσβηνε και μόνο μία ισχυρή ασπίδα που θα απλωνόταν από παχιά αντιανεμικά στρώματα ευτυχίας, μπορούσαν να τον διατηρήσουν τον Ιούλιο του 2017 στη ίδια θέση που βρισκόταν μέχρι χθες. Σχεδόν απίθανο να συνέβαινε.

Ο Γιούρι Ζντοβτς όμως, επέλεξε να ανταμώσει την έξοδο με τον δικό του τρόπο. Οχι για να αποδράσει, αλλά υπερβαίνοντας (ακόμα μία φορά) την κόκκινη γραμμή προκειμένου να προστατεύσει την ομάδα του. 

Γνωρίζω καλά ότι στο Μονακό ο Γιούρι Ζντοβτς τα έπαιξε όλα για όλα. Το επιβεβαίωσα και χθες από το τηλέφωνο μιλώντας με αυτόπτες μάρτυρες. 

“Ο,τι κι αν πει κανείς για το Γιούρι, για το λάθος, για την υπερβολική αντίδραση, για το χρονικό σημείο, το μόνο σίγουρο είναι ότι μας έδερναν και έκανε σκόπιμα την επίθεση στους διαιτητές. Ηθελε να χρεωθεί με τεχνική ποινή για να αλλάξει τη ροή των σφυριγμάτων, διότι μέχρι εκείνο το σημείο τρώγαμε πολύ ξύλο” άκουσα να μου λένε. Φτηνό τρικ; Οχι! Παλαιάς κοπής πονηριά, καταγεγραμμένη στην ιερή των Πλάβι βίβλο των τεχνικών του πολέμου στο μπάσκετ. Στη συντριπτική πλειοψηφία η τακτική δικαιώνεται. Ο Ζντοβτς απέτυχε γιατί το παράκανε. Ετσι κι αλλιώς η ομάδα του δεν είχε καμία τύχη στο Πριγκιπάτο. Η Μονακό έπαιζε καλύτερα, ήταν πιο αθλητική, πιο έτοιμη να δαγκώσει το εισιτήριο για τους “8”. Ενα εισιτήριο που για την ΑΕΚ θα έμοιαζε με μακροβούτι στην κολυμπήθρα του Σιλωάμ, αλλά κατέληξε να πνιγεί μέσα σε αυτή. 

Ο Ζντοβτς δεν απολύθηκε γιατί είναι κακός προπονητής. Απολύθηκε και μάλιστα δύο μέρες πριν το ντέρμπι με τον Ολυμπιακό, διότι ο Μάκης Αγγελόπουλος ήθελε να προστατεύσει τον ίδιο, αλλά και την ομάδα του πριν από ένα ματς που μπορεί να χαρίσει τάξη και ηρεμία στην ΑΕΚ μέχρι το τέλος της σεζόν σε περίπτωση που το κερδίσει. Τα τηλεφωνήματα στην ΚΑΕ, η έκρυθμη κατάσταση από την πλευρά των οπαδών, που (μία μερίδα αυτών) ταξίδεψαν μέχρι τη Γαλλία κι αισθάνθηκαν προδομένοι από τη στάση του Σλοβένου, οι πληροφορίες για έκτροπα, οδήγησαν τον Μάκη Αγγελόπουλο σε μία επιλογή που μισούσε να κάνει, αλλά υποχρεώθηκε εκ των περιστάσεων. 

Προσωπικά, στις περισσότερες περιπτώσεις των προπονητών, αγαπώ να είμαι το τελευταίο οχυρό που θα καταρριφθεί. Ειδικά στην περίπτωση του Γιούρι Ζντοβτς, θα έχτιζα δύο υποστρώματα υπεράσπισής του. Στη σημερινή εποχή, στο κορυφαίο επίπεδο του ευρωπαϊκού μπάσκετ δεν υπάρχουν προπονητές που είναι ανίκανοι, μη σχετικοί ή ακατάλληλοι τεχνικά. 

Η διαφορά που κάνει τον σπουδαίο κόουτς από τον average είναι η ενημέρωση, η εργατικότητα, η φρεσκάδα των σκέψεων, η προσωπικότητα και η ευελιξία. Η εναντίωση στο κατεστημένο και στο αναμενόμενο. Η απάρνηση των κανόνων του βιβλίου, όταν αυτή χρειάζεται. 

Ο Ζντοβτς είχε τα περισσότερα και κυρίως χαρακτήρα και προσωπικότητα. Δεν ήταν ποτέ ευέλικτος όμως. Φταίει; Ασφαλώς! Ευθύνεται όμως και η Ελλάδα, που είναι ικανή να αλλάξει το dna ενός ανθρώπου μέσα σε αστραπιαίο χρονικό διάστημα. Της το καταλογίζω; Κάποιες φορές ναι, κάποιες άλλες όχι. This is the name of the game στην Ψωροκώσταινα και όποιος μπορεί παίζει με αυτούς τους κανόνες. Αν όχι, να περάσει ο επόμενος. Ο Ζντοβτς προσπάθησε να παραμείνει ψύχραιμος, ήρεμος και συγκαταβατικός, αλλά στη διάρκεια των αγώνων το έχανε. Μέχρι που το έχασε εντελώς στο Μονακό. Ο Ζντοβτς είχε αρχές ως κόουτς και τρελαινόταν διότι κατά τον ίδιο αυτές οι αρχές έπρεπε να είναι απαράβατες. Κι έχανε σε κάποιες περιπτώσεις την ευελιξία του. 

Δε θα ξεχάσω ποτέ μία off the record συνομιλία που είχαμε εν αναμονή της live συνέντευξης μετά τον αγώνα με τα Τρίκαλα, που η ΑΕΚ νίκησε στο φινάλε αποκλειστικά και μόνο εξαιτίας ενός τρικ που σκέφτηκε ο Ζντοβτς για να βγάλει τα Τρίκαλα από το ρυθμό τους. 

“Ωραία σκέψη αυτή με τον γκαρντ να πιέζει σε όλο το γήπεδο από πίσω τον παίκτη που έχει τη μπάλα των Τρικάλων” του είπα. Τα Τρίκαλα, που έδιναν ρεσιτάλ αποφάσεων σε εκείνο το ματς,  αμέσως μετά έγιναν ανυπόμονα και βιαστικά. Ηττήθηκαν. 

“Ξέρεις γιατί έγινε αυτό;” με ρώτησε… “Γιατί ήμουν ήρεμος σήμερα. Αν δεν ήμουν ήρεμος δε θα μπορούσα ποτέ να σκεφτώ κάτι τέτοιο για να γυρίσει το ματς. Ημουν ήρεμος, πήρα την απόφαση που ήταν ρίσκο και λειτούργησε”. Χάρηκα αυτή την ατάκα του Ξανθού Σκυλιού όσο καμία άλλη. Γιατί απεδειξε σε έναν όχι κοντινό άνθρωπό του, ότι δεν έχει απολύτως κανέναν ενδοιασμό να τσαλακωθεί, να κάνει την αυτοκριτική του. 

Ομως, δεν μπορώ στη δεδομένη στιγμή παρά να παραδεχθώ ότι η ΑΕΚ και ο Μάκης Αγγελόπουλος πήραν τη σωστή απόφαση. Μετά το “τσίρκο” του Μονακό, ο Ζντοβτς ξόδεψε όλα τα “κανονονάκια” του. Εχασε τους πάντες. Τη διοίκηση που θα τον στήριζε μέχρι τελικής πτώσεως (κι αυτό είναι κάτι που αναγνωρίζω στον Αγγελόπουλο) και τους παίκτες του. Στο σημείο που έγινε η έξαρση η ΑΕΚ είχε μειώσει από τους 17 στους 10π. και το ματς είχε χρόνο να γυρίσει. Δε θα γύριζε, αλλά αυτό δεν απαγορεύει στους παίκτες να νιώσουν (και αυτοί) προδομένοι από την κακοχυμένη πονηριά του Γιούρι. 

Η ΑΕΚ θα πάει στα δύο ντέρμπι με τον Σωτήρη Μανωλόπουλο, που χρίζει ισχυρού σεβασμού εντός της ΑΕΚ, αλλά το ερώτημα είναι τι μέλλει γενέσθαι: Ηδη από χθες ο Αγγελόπουλος πρέπει να είναι απολύτως βέβαιος για το πρόσωπο που θα απευθυνθεί το καλοκαίρι (ή νωρίτερα) για να του παραδώσει τα σκήπτρα μίας ομάδας που δεν έχει μόνο φιλοδοξία, αλλά και διοικητική υποδομή να ξαναγίνει βασίλισσα. 

Θα είναι ο Μανωλόπουλος; Ας είναι… Θα είναι ο Ζούρος, ο Κατσικάρης, ή ο Γιαννάκης; Καλώς να ορίσει ο εκλεκτός. Απαγορεύεται όμως ο Αγγελόπουλος και οι συνεργάτες του (ένας εκ των οποίων του ασκεί βαθιά επιρροή στις αποφάσεις του) να μπουν σε sleep mode μέχρι το καλοκαίρι για να εξετάσουν τότε και με βάση τον τελευταίο ψυχισμό, ποιος θα αναλάβει το καράβι.Η ΑΕΚ δεν έχει καθόλου καιρό για χάσιμο κι έχει ξοδέψει πολλές ψυχές και κάνοντας παιδαριώδη λάθη αιωρείται λίγο πάνω από το σημείο “0”. 

Αυτή είναι η πρώτη και σημαντική απόφαση από μία σειρά άλλων εξίσου σημαντικών που θα ακολουθήσουν. Τύπου: Ρόστερ, μεταγραφές, ξένοι, νεαροί Ελληνες και πως προωθούνται και ούτω καθεξής. 

Ο Ζντοβτς έφυγε λοιπόν αλλά αν νομίζει κανείς ότι η ΑΕΚ με την απόλυση του Σλοβένου έλυσε τα προβλήματά της, πλανάται πλάνη οικτρά. Και ζει σε έναν ψεύτικο κόσμο. Αυτά!

Πηγή: Sport DNA

Pin It on Pinterest

Shares
Share This