Του Χρήστου Σωτηρακόπουλου
Το ρολόι έδειχνε το τελευταίο λεπτό της παράτασης. Ο Φράντισεκ Φάντρονκ έδωσε την εντολή να γίνει η αλλαγή. Ο κόσμος στις εξέδρες του σταδίου της Νέας Φιλαδέλφειας κοιτούσε αποσβολωμένος. Ο Λάκης Στεργιούδας παραχωρούσε τη θέση του στο Νίκο Χρηστίδη.
Τι λογική υπήρχε σε αυτή την αλλαγή; Λίγο αργότερα η διαδικασία των πέναλτι ξεκινούσε. Ο Φάντρονκ είχε ενστερνιστεί την πρόλτραση του βοηθού του, του Αντρέα Σταματιάδη, παλιού μεγάλου σταρ της ομάδας, ο οποίος γνώριζε πως ο Χρηστίδης στον Αρη πριν μερικά χρόνια, είχε ρεκόρ στα αποκρούσεις και διέθετε ολύμπια ψυχραιμία! Η ΑΕΚ έχοντας ισοφαρίσει, ενάντια σε κάθε προγνωστικό, το 3-0 της ήττας της από την Κ.Π.Ρ. στο «Λόφτους Ρόουντ» στο Λονδίνο, έπρεπε να πάρει στα πέναλτι το εισιτήριο για τα ημιτελικά του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ.
Την στιγμή που ο Τάκης Νικολούδης έστελνε την μπάλα άουτ από τα έντεκα βήματα έμοιαζε το όνειρο για την ΑΕΚ να σβήνει. Η συνέχεια δεν ανήκει απλά στην ιστορία αλλά στην σφαίρα του μύθου. Ο Χρηστίδης έπιασε τόσο το πέναλτι του Ιστοου όπως και εκείνο του Γουέμπ δίνοντας στην Ενωση την πιο μεγάλη πρόκριση της ευρωπαϊκής παρουσίας της και την μοναδική του ελληνικού ποδοσφαίρου στα πέναλτι μέχρι μία βραδιά του Αστερα στην Τρίπολη πριν τρία καλοκαίρια.
Σαν σήμερα, 16 Μαρτίου του 1977 η υπερομάδα που είχε δημιουργήσει ο Λουκάς Μπάρλος άνοιγε τα φτερά της για να απογειωθεί, κάνοντας την απόλυτη υπέρβαση!
Οπως σε κάθε πράγμα υπάρχουν ένα σωρό «αν» που θα μπορούσαν να έχουν κάνει διαφορετική εκείνη την πορεία. Οπως θα μπορούσε να μην είχε γίνει ποτέ το ξεκίνημα αν στην ρεβάνς του πρώτου γύρου στην Μόσχα ο Τάσος δεν είχε την παροιμιώδη ψυχραιμία να ευστοχήσει στο πέναλτι στο τελευταίο λεπτό της παράτασης έτσι και η πορεία μπορεί να πήγαινε μέχρι τέλους αν ο ποιοτικός και διεμβολιστής Χρήστος Αρδίζογλου δεν ήταν τιμωρημένος από το 1974 για επεισόδια σε ματς της εθνικής Νέων στη Σουηδία, για τρία ολόκληρα χρόνια (ποινή εξοντωτική) απουσιάζοντας από όλη τη πορεία!
Φυσικά και θα είχε τελειώσει νωρίτερα η πορεία αν ο Στεργιούδας δεν έπιανε τα άπιαστα στο Ντέρμπι, στην πρώτη νίκη ελληνικής ομάδας στην Αγγλία αλλά και όλα θα ήταν καλύτερα, αν στην κλήρωση των ημιτελικών, εκείνη η Ενωση ζευγάρωνε με τους Βάσκους της Αθλέτικ Μπιλμπάο η κυρίως τη βελγική Μόλενμπεεκ. Ωστόσο της έπεσε η βάση της εθνικής Ιταλίας Γιουβέντους! Πόσο διαφορετικά θα ήταν τα πράγματα «αν»….
Η ιστορία έγραψε πάντως πως οι παίκτες του Φάντρονκ (του ανθρώπου που μαζί με τον Ρίνους Μίχελς δημιούργησαν το ολλανδικό θαύμα του τόταλ φούτμπολ) κατάφεραν να αποκλείσουν την Ντιναμό Μόσχας των επτά διεθνών, την Ντέρμπι Κάουντι που είχε πάρει δύο πρωταθλήματα στα προηγούμενα τέσσερα χρόνια στην Αγγλία, τον Ερυθρό Αστέρα και την Κ.Π.Ρ. που ένα χρόνο πριν για έναν μόλις βαθμό είχε μείνει πίσω από την πρωταθλήτρια Λίβερπουλ, την τελευταία αγωνιστική!
Εκείνη η ΑΕΚ διέθετε δύο εξαιρετικούς τερματοφύλακες, τον Στεργιούδα που έπιανε πουλιά στον αέρα και την εμπειρία του Χρηστίδη που ξανάγινε βασικός και κλήθηκε ξανά μετά από πέντε χρόνια απουσίας και στην εθνική ομάδα! Αμυντικά η παρουσία του Λάκη Νικολάου, που από φορ ο Φάντρονκ τον έκανε λίμπερο μαζί με τον Ραβούση, έδινε σταθερότητα και σιγουριά, ενώ στα χαφ η κλάση του Νικολούδη και του Τσανλάιτερ, μαζί με την πείρα του Παπαϊωάννου πρόσθεταν τις πινελιές. Η επίθεση με τον (κορυφαίο Ελληνα φορ) Θωμά Μαύρο και την αξιόπιστη λύση που άκουγε στο όνομα Βάλτερ Βάγκνερ μπορούσε να διαλύσει τον αντίπαλο.
Ο Λουκάς Μπαρλος εκείνο το βράδυ είχε δηλώσει πως κατάλαβε πόσο πολύ άξιζε που ασχολήθηκε με την Ένωση. Και πρόσθεσε στην ομάδα ότι χρειαζόταν για να γίνει στην συνέχεια για μία διετία, από το καλοκαίρι του 1977 έως το 1979 η πιο πλήρης ενδεκάδα που πιθανώς απολαύσαμε ποτέ στο ελληνικό ποδόσφαιρο.
Πηγή: Σπορ FM
