Του Θοδωρή Τσούτσου
Αυτές τις ημέρες διεξάγεται στην Τρίπολη στο Final 4 του πρωταθλήματος Κ17. Κανονικά σε αυτά τα παιδιά δεν βλέπεις φανέλες και χρώματα. Βλέπεις, αν μπορείς να το κάνεις, μέσα από τα μάτια τους. Αυτά τα βράδια θα έπρεπε να βάλουμε κι εμείς το κεφάλι μας στο δικό τους μαξιλάρι. Για να αντιληφθούμε πώς ονειρεύονται το ποδόσφαιρο. Και στη συνέχεια να το συγκρίνουμε με το ποδόσφαιρο που τελικά τους προσφέρουμε…
Σε αυτό το τουρνουά, λοιπόν, ήδη έγιναν οι ημιτελικοί. Συνολικά οι δύο αγώνες είχαν διάρκεια… 6,5 ώρες. Διότι και οι δύο, Αστέρας – Ξάνθη, Ολυμπιακός – ΠΑΟΚ οδηγήθηκαν στην παράταση και από εκεί στα πέναλτι. Τόσες ώρες πλέον ακόμη και το ποδόσφαιρο δεν είναι διασκέδαση, είναι μεροκάματο.
Ο Μίκαελ Σκίμπε, λοιπόν, είναι ξεκάθαρο ότι το τιμάει αυτό που παίρνει στην Ελλάδα. Ο Γερμανός τεχνικός είδε και τα δύο παιχνίδια από την αρχή μέχρι το τέλος! Σχεδόν δεν σηκώθηκε από τη θέση του. Στο “Θεόδωρος Κολοκοτρώνης” ήταν και οι υπόλοιποι ομοσπονδιακοί προπονητές όλων των ηλικιών. Εκείνοι, όμως, ξεχώριζαν και ποδοσφαιριστές για τις Εθνικές τους. Για το παρόν ο Βασίλης Γεωργόπουλος, για το μέλλον ο Γιάννης Γκούμας.
Ο Μίκαελ Σκίμπε; Ο προπονητής της Εθνικής μας απέδειξε πως εκτός από το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα, εκτός από τη δουλειά του, εκτός από τον Ελληνα φίλαθλο και το συμβόλαιο που έχει υπογράψει με την Ομοσπονδία, σέβεται και το ποδόσφαιρο της χώρας στην οποία εργάζεται.
Δεν γνωρίζω πόσοι ομοσπονδιακοί προπονητές της πρώτης ομάδας στο παρελθόν έχουν παρακολουθήσει από κοντά το Final 4 Κ17. Ή να παρακολουθούσαν γενικά αγώνες πρωταθλημάτων υποδομής, όπως κάνει ο Γερμανός. Ή και προπονήσεις, ναι κάνει ακόμη και αυτό. Πάντως, σε κάθε περίπτωση να το έχει κάνει οποιοσδήποτε για 6.5 ώρες συνεχόμενες αποκλείεται, διότι δεν έχει ξαναγίνει. Ο Σκίμπε το έκανε και πρέπει αυτό αφενός να το αναδείξουμε, για να ξέρουμε ποιος είναι ο άνθρωπος που κρατά τις τύχες της Εθνικής μας στα χέρια του, αφετέρου να του το αναγνωρίσουμε. Να το έχουμε στο μυαλό μας αν για παράδειγμα σε κάποιο παιχνίδι παίξει με τον Μπακασέτα και όχι τον Σταφυλίδη. Τον Ταχτσίδη και οχι τον Σάμαρη και πάει λέγοντας…
Ο Γερμανός τεχνικός προφανώς δεν έκανε στην Τρίπολη ταξίδι αναψυχής. Ασφαλώς και δεν πήγε να δει τους συγκεκριμένους αγώνες για να καλέσει κάποιο από αυτά τα παιδιά στον αγώνα με την Βοσνία τον Ιούνιο. Ούτε τον Σεπτέμβριο. Ούτε στο Μουντιάλ της Ρωσίας, αν πάμε.
Αρα, για δύο λόγους μπορεί να ταξίδεψε στην Τρίπολη και να έμεινε 6.5 ώρες σε ένα γήπεδο, στο οποίο να ξέρετε έκανε και κρύο. Πρώτον διότι πιθανόν να θεωρεί ότι θα βρίσκεται εδώ για τόσα χρόνια, ώστε πιθανόν κάποια στιγμή μερικά από αυτά τα παιδιά να τα βρει μπροστά του. Αρα θα ήθελε να έχει από νωρίς διαμορφώσει άποψη για εκείνα.
Δεύτερον, διότι θέλει να αντιληφθεί ποια είναι η διαδρομή του ελληνικού ποδοσφαίρου από τη βάση του. Από τα τμήματα υποδομής του. Σε επίπεδο αγωνιστικό, αλλά και νοοτροπίας, φιλοσοφίας, ανάπτυξης. Και πάνω σε αυτά που θα αντιληφθεί, ίσως να θελήσει να κάνει και τις δικές του παρεμβάσεις. Ο,τι και από τα δύο να έχει στο μυαλό του, ακόμη καλύτερα αν έχει και τα δύο, είναι σημαντικό για το μέλλον καταρχάς της συνεργασίας του με την Εθνική μας, αλλά και για το μέλλον του ελληνικού ποδοσφαίρου.
Η Εθνική μας έχει στον πάγκο της έναν προπονητή που απολαμβάνει τη δουλειά που κάνει εδώ. Το χαίρεται, το δείχνει με τον τρόπο που δουλεύει τις ημέρες που έχει την Εθνική στα χέρια του και το καταλαβαίνουμε ακόμη και αν δεν είναι πολλές αυτές οι ημέρες στη διάρκεια του χρόνου. Αλλά το δείχνει και με τον τρόπο που συμπεριφέρεται όλες τις υπόλοιπες ημέρες. Με διακριτικότητα, με πολλές βόλτες σε πολλά γήπεδα, με πολλή δουλειά που φαίνεται και άλλη που δεν φαίνεται.
Ο Σκίμπε είναι χαρούμενος στην Εθνική μας και πέρα από όλα αυτά, το δείχνει έχοντας την υπομονή και τη θέληση να παρακολουθήσει 6.5 ώρες ποδόσφαιρο Κ17. Ελληνικό ποδόσφαιρο Κ17. Και το κάνει χωρίς να περιμένει ανταπόδοση γι’ αυτό…
Πηγή: Σπορ FM
