Επιλογή Σελίδας

Του Αλέξανδρου Σόμογλου

Ναι, ο Μιλουτίνοφ έχει κάνει όλους εμάς τους επικριτές του να ψάχνουμε… λαγούμι να κρυφτούμε! Ναι, ο Τζέιμς αποδεικνύει με κάθε ευκαιρία ότι αποτελεί ευλογία και κατάρα για τις ομάδες που αγωνίζεται! Ναι, ο Παπανικολάου δικαιώνει όσους υποστηρίζαμε πέρσι ότι ο Ολυμπιακός έκανε την κορυφαία μεταγραφή της σεζόν, πολύ πριν το καλοκαίρι! Ναι, ο Καλάθης αποδεικνύει ότι δεν είναι έτοιμος (και λογικά) να μπει στα παπούτσια του τεράστιου Δημήτρη Διαμαντίδη, που κάποιοι βιάστηκαν να του φορέσουν στο ξεκίνημα της σεζόν.

Καθένα από τα παραπάνω συμπεράσματα έχουν τη δική τους αξία και δεδομένα αποτελούν κομμάτια της ανάλυσης του πρώτου τελικού των «αιωνίων».

Αν ρωτήσει, όμως, κανείς έναν φίλο του Ολυμπιακού (που δεν θεωρεί τον εαυτό του αυθεντία σχετικά με το μπάσκετ, αλλά απλά φίλαθλο που αγαπάει το άθλημα) η εξήγηση που θα σου δώσει για την «ερυθρόλευκη» νίκη στο ΣΕΦ είναι και η πιο σημαντική…

«Κάποτε παίζαμε με τον Παναθηναϊκό και γνωρίζαμε εκ των προτέρων ότι κάτι θα συνέβαινε στο τέλος και θα χάναμε. Πάντα θα υπήρχε κάποιος από απέναντι να μας σκοτώσει. Ο Διαμαντίδης; Ο Μπατίστ; Ο Φώτσης; Ο Νίκολας; Ξέραμε ότι εννιά φορές στις δέκα θα χάναμε. Τώρα δεν φοβόμαστε. Ακόμη κι αν μας έσπαγαν την έδρα, ξέρουμε ότι θα πάμε στο ΟΑΚΑ και θα τους κερδίσουμε»

Κι αυτή είναι όλη η ουσία της συζήτησης! Ο Ολυμπιακός των Αγγελόπουλων, του Σφαιρόπουλου και του Σπανούλη είναι χτισμένος πάνω στα υγιή δομικά υλικά του Παναθηναϊκού των Γιαννακόπουλων, του Ομπράντοβιτς και του Διαμαντίδη.

Είναι ένας υγιής οργανισμός με αρχές, με ξεκάθαρη φιλοσοφία, με διακριτούς ρόλους και όλα αυτά τα στοιχεία ξεδιπλώνονται στο παρκέ σε κάθε ευκαιρία. Και το πιο σημαντικό; Εμπνέει εμπιστοσύνη σε φίλους και αντιπάλους. 

Αντίθετα, ο σημερινός Παναθηναϊκός έχει αφήσει σε κάποιο μπαούλο ξεχασμένες όλες αυτές τις αρχές που τον μετέτρεψαν σε φόβητρο των αντιπάλων του.

Και κάπως έτσι, άλλαξαν οι ισορροπίες στο ελληνικό μπάσκετ τα τελευταία χρόνια. Όχι μόνο σε επίπεδο διακρίσεων, εντός και εκτός συνόρων, αλλά κυρίως σε επίπεδο ψυχολογίας.

Γιατί όπως μια φορά κι έναν καιρό ένας φίλος του Ολυμπιακού γνώριζε το φινάλε της ταινίας, ανεξαρτήτου σεναρίου, κάτι αντίστοιχο ισχύει τώρα με τους φίλους του Παναθηναϊκού.

Ότι κι αν γίνει, το φινάλε μοιάζει προδιαγεγραμμένο στη συνείδησή τους. Κι όπως μια φορά κι έναν καιρό γνώριζαν ότι ο Διαμαντίδης, ο Αλβέρτης, ο Σάρας, ο Μπατίστ θα τους έστελναν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο στο προαύλιο ενός ξενοδοχείου, έτσι ξέρουν και τώρα ότι κάτι θα γίνει και στο τέλος θα τους πληγώσει κάποιο «ερυθρόλευκο» χέρι. Του Σπανούλη, του Πρίντεζη, του Παπανικολάου, ακόμη και του Μιλουτίνοφ…

Πηγή: Sport DNA

Pin It on Pinterest

Shares
Share This