Του Κωνσταντίνου Τουτσίδη
Η Ολυμπιονίκης της κωπηλασίας Κατερίνα Νικολαΐδου, στο πρόσφατο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα που έγινε στην Τσεχία, βρέθηκε προσωρινά – ας μας επιτραπεί να πούμε τη φράση – «έξω απ τα νερά της».
Μετά από πολλά χρόνια στο διπλό σκιφ ελαφρών βαρών, η Κατερίνα αγωνίστηκε εξ ανάγκης, λόγω της αποχώρησης της Σοφίας Ασουμανάκη απ την εθνική ομάδα, στο ατομικό σκιφ όπου και κατέκτησε την 8η θέση. Λαμβάνοντας υπόψη κανείς τις συνθήκες, η θέση αυτή δεν μπορεί να θεωρηθεί αποτυχία. Το αντίθετο μάλιστα. Η ίδια μιλώντας στο navysports.gr για το θέμα τόνισε:
«Αποτυχία δεν είναι αλλά στις δύο πρώτες κούρσες ήμουν λίγο «χαμένη». Ήταν μια ιδιαίτερη κούρσα και ήταν η πρώτη φορά που έτρεχα από το διπλό στο βαρύ σκιφ των γυναικών. Ο μεγάλος στόχος μου πάντως είναι το Τόκιο».
Όσο για το τι προηγήθηκε και πως πληροφορήθηκε την αποχώρηση της συναθλήτριας της η Κατερίνα αρκέστηκε στο να μας πει:
«Ήρθε ξαφνικά στο δωμάτιο στο κοινόβιο στο Σχοινιά και μου ανακοίνωσε ότι φεύγει. Της είπα «καλή τύχη, καλή συνέχεια ότι κι αν κάνεις» και έφυγε. Εντάξει τι να κάνουμε.. ο καθένας κάνει τις επιλογές του».
Ρωτήσαμε την Ελληνίδα πρωταθλήτρια για το Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα, την εικόνα που αποκόμισε γενικότερα από τη διοργάνωση αλλά και την δική μας ομάδα.
«Έχουν γίνει πολλές αλλαγές σχεδόν σε όλες τις χώρες. Έχουν σταματήσει πολλοί αθλητές και γενικά έχω δει πολύ «καινούργιο αίμα» και στους Άγγλους και στους Γερμανούς, δηλαδή σε ομάδες που έχουν από πίσω πολλά άτομα. Το 85% ήταν άλλοι από αυτούς που έτρεξαν στο Ρίο ή και τα προηγούμενα χρόνια. Το ίδιο έγινε και σ εμάς μόνο που εμείς βάλαμε παιδιά 18, 19 και 20 χρονών ενώ αυτοί έβαλαν 25χρονους και 26χρονους που δούλευαν στα πανεπιστήμια. Θεωρώ ότι εκεί έχουμε ένα μειονέκτημα καθώς τα παιδιά σ εμάς είναι μικρότερα. Ωστόσο όλοι έχουμε θέληση να δουλέψουμε, έχουμε άλλα τρία χρόνια μπροστά μας και όποιος έχει θέληση μπορεί όχι μόνο να πάει στο Τόκιο αλλά να πάρει και χρυσό μετάλλιο, αρκεί να δουλέψει σωστά. Σίγουρα όσο μεγαλύτερος είσαι τόσο περισσότερη εμπειρία έχεις αλλά την εμπειρία την αποκτάς και μέσα από την προπόνηση βλέποντας τους μεγαλύτερους συναθλητές σου που είναι στην εθνική ομάδα. Δεν είναι κάτι που αποκτάς μόνο από τους αγώνες».
Συνεχίζοντας την αναφορά στις ομάδες που αντιμετώπισε στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα επισήμανε:
«Υπήρχαν ανακατατάξεις στα μετάλλια. Συνήθως πρώτοι ήταν οι Άγγλοι αλλά αυτή τη φορά πρώτοι ήρθαν οι Ιταλοί που ήταν πάντα στην 5άδα αλλά τα προηγούμενα χρόνια δεν έβγαιναν πρώτοι. Οι Ρουμάνοι επίσης πήγαν πάρα πολύ καλά οι Τσέχοι που ήταν στη χώρα τους πήραν δύο χρυσά. Αλλάζουν τετραετίες, αλλάζουν οι συνθέσεις των πληρωμάτων προσπαθούν όλοι να βρουν καινούργια άτομα. Γενικά ήταν λίγο περίεργη κατάσταση, είχε πολλές συμμετοχές σ αυτό το Ευρωπαϊκό παρόλο που ήραν μεταολυμπιακή χρονιά και συνήθως στις μεταολυμπιακές χρονιές είναι πιο χαλαρά τα πράγματα γιατί προσπαθούν πολλοί αθλητές και προπονητές να κάνουν συντήρηση».
Αναφερόμενη στο πρόγραμμα της εθνικής ομάδας από δω και πέρα μέχρι και το παγκόσμιο πρωτάθλημα που θα γίνει το Σεπτέμβριο στις Η.ΠΑ, αλλά και στους στόχους που έχουν τεθεί, η Κατερίνα μας μίλησε για την ενδιάμεση στάση της Λουκέρνης και το παγκόσμιο κύπελλο, που θα είναι το δυνατότερο τεστ:
«Εμείς θα πάμε 7-9 Ιουλίου στο παγκόσμιο κύπελλο που θα γίνει στη Λουκέρνη και περιμένουμε να δούμε πως θα εξελιχθεί για μας. Υπάρχει νωρίτερα και η διοργάνωση του Πόζναν αλλά εκεί δεν έχουμε προγραμματίσει να πάμε. Ελπίζω στη Λουκέρνη να πάμε πολύ καλύτερα και να δείξουμε τα δόντια μας σαν ομάδα. Είναι μια πολύ καλή διοργάνωση για να καταλάβουμε και την ταχύτητα μας εκτός Ευρώπης γιατί εκεί θα έρθουν και οι Αμερικανοί και οι Καναδοί και άλλοι. Το παγκόσμιο κύπελλο είναι πολύ πιο δύσκολο. Στο παγκόσμιο πρωτάθλημα η Ελλάδα και κάθε χώρα μπορεί να κατεβάσει ένα σκιφ. Ενώ στο παγκόσμιο κύπελλο μπορεί κάθε χώρα να κατεβάσει τρία σκάφη. Για παράδειγμα τρεις απ τη Γερμανία τρεις απ την Αυστραλία κλπ. Για μένα αυτό θα είναι ακόμα πιο δύσκολο και θα είναι ένας πολύ καλός αγώνας για να κρίνουμε σε τι σημείο βρισκόμαστε ενόψει του παγκόσμιου πρωταθλήματος που θ ακολουθήσει».
Δεν έκρυψε πάντως τη δυσαρέσκεια που προκάλεσαν στους αθλητές, κάποια πράγματα που γράφτηκαν γι αυτούς μετά το Ευρωπαϊκό, κυρίως σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
«Στο Ευρωπαϊκό πήραμε τρεις όγδοες θέσεις και αν υπολογίσουμε και την ανανέωση που έγινε δεν νομίζω ότι τα αποτελέσματα ήταν τόσο άσχημα όπως πρόλαβαν κι έγραψαν κάποιοι που κατηγορούν τους αθλητές ότι φταίνε. Κι αυτά φτάνουν στους αθλητές. Εμείς πηγαίνουμε να εκπροσωπήσουμε την Ελλάδα κι όχι μόνο τον εαυτό μας! Κάποια φορά θα κερδίσεις κάποια φορά θα χάσεις. Όλοι αυτοί δεν ξέρουν κάτω από ποιες συνθήκες κάνουμε προπόνηση. Για παράδειγμα τον Ιανουάριο είχε -10 βαθμούς κι εγώ ήμουν στο Σχοινιά με χαλασμένη θέρμανση και αναγκάστηκε η ομοσπονδία να αγοράσει σόμπες. Αυτοί που κατηγορούν τους αθλητές δεν τα ξέρουν αυτά. Νομίζουν ότι είμαστε στην εθνική ομάδα και περνάμε μια χαρά. Δεν είναι έτσι τα πράγματα. Στερούμαστε πράγματα και για να φτάσουμε να πάρουμε αυτή τη θέση σημαίνει ότι προσπαθήσαμε».
Οι αλλαγές που έγιναν σε προπονητικό και αγωνιστικό επίπεδο τους προηγούμενους μήνες στην εθνική, απαιτούν χρόνο για να αποδώσουν καρπούς. Η Κατερίνα Νικολαΐδου από την πλευρά της το γνωρίζει καλά αυτό, δείχνει εμπιστοσύνη στον προπονητή και την καθοδήγηση που παίρνει απ αυτόν και βάζει στόχους με φόντο τους επόμενους Ολυμπιακούς αγώνες. Στόχους που απαιτούν θυσίες που έχουν να κάνουν ακόμα και με τις σπουδές της.
«Πρέπει εμείς οι αθλητές να έχουμε εμπιστοσύνη στους προπονητές μας και να μην τους κατακρίνουμε. Σε μια αποτυχία δεν φταίει μόνο η μια πλευρά. Όλοι φταίμε. Δεν γίνεται όταν κερδίζουμε να λένε μπράβο στον αθλητή κι όταν χάνουμε να λένε ότι φταίει ο προπονητής. Δεν πάει έτσι. Όλοι φταίμε. Πάντως πρέπει να πω ότι είναι πολύ ζόρικη αυτή η τετραετία γι αυτό κι έβαλα άλλη μια παύση στις σπουδές μου στο ΤΕΦΑΑ. Θα έπρεπε να πηγαινοέρχομαι και υπάρχουν και τα κοινόβια και οι προπονήσεις και δεν γινόταν. Ο στόχος μου είναι το Τόκιο και το πολυπόθητο μετάλλιο. Πάνω απ όλα όμως θέλω να είμαι υγιής κι από
κει και πέρα κάθε χρόνο θα βάζω στόχους για να φτάσω στο Τόκιο».
Μια και ο λόγος για σπουδές δεν γινόταν να μην τη ρωτήσουμε εάν ήχησαν και στα δικά της αυτιά σειρήνες από τις Η.Π.Α.
«Μου είχαν κάνει προτάσεις κι εμένα από πολλά πανεπιστήμια από τις Η.Π.Α. Μάλιστα ήρθαν και με είδαν στην Κατερίνη και από τo Ιντιάνα και από το Αϊόβα. Τους είπα ότι δεν θέλω να φύγω, ότι θέλω να μείνω στην Ελλάδα για να πάω στους Ολυμπιακούς αγώνες και σταμάτησαν να με ενοχλούν. Ο λόγος που δεν έφυγα ήταν ότι ήξερα πως αν φύγω δεν θα μπορέσω να πάω στους Ολυμπιακούς αγώνες. Θα έμενα πίσω σε ότι αφορά αυτό το στόχο. Δεν μετανιώνω γι αυτό. Ο καθένας κάνει τις επιλογές του. Θα κερδίσεις αλλά και θα χάσεις πράγματα δεν γίνεται αλλιώς. Όλα στη ζωή γίνονται για κάποιο λόγο».
Πηγή: navysports.gr
