Επιλογή Σελίδας

Του Νίκου Παπαδογιάννη

Η τρομακτική έκρηξη του ηφαιστείου Ταμπόρα, το 1816 στην Ινδονησία, σχημάτισε ένα σύννεφο τέφρας τόσο μεγάλο, ώστε ο πλανήτης έζησε «μια χρονιά χωρίς καλοκαίρι». Διακόσια συν ένα αργότερα, η εξώκοσμη έκρηξη του ηφαιστείου Γκόλντεν Στέιτ έκανε το παγκόσμιο μπάσκετ να ζήσει το «έτος χωρίς πλέι-οφ».

Κάπως έτσι θα μείνει στην ιστορία του ΝΒΑ το 2017. Η χρονιά στη διάρκεια της οποίας σκοτείνιασε -για τις άλλες ομάδες- ο ουρανός. 

Το τσουνάμι που προκλήθηκε από το πέρασμα των Ουόριορς παρέσυρε τα πάντα στο διάβα του και θα είχε μείνει στην ιστορία, αν δεν μεσολαβούσε η μοναδική, σχεδόν συμπτωματική, παρένθεση της νίκης των Καβς στον 4ο τελικό.

Η άφιξη του Κέβιν Ντουράντ άλλαξε άρδην τη φυσιογνωμία μίας ομάδας, η οποία, με όλα της τα προσόντα, είχε την τάση να παρασύρεται σε μπάσκετ αλάνας, αν όχι τσίρκου.

Ο Ντουράντ έδωσε ισορροπία στην επίθεση, πολλαπλασίασε τη δύναμη πυρός, ξεκλείδωσε όσες άμυνες έβρισκαν τρόπο να ανταποκριθούν στον οίστρο των Splash Brothers και άνοιξε έτι περαιτέρω το γήπεδο στον αιφνιδιασμό.

Ταυτόχρονα, γέμισε την άμυνα με χέρια-πλοκάμια, θωράκισε ακόμα περισσότερο τη ρακέτα (η οποία είχε στην καρδιά της έναν ψευδοσέντερ ύψους 2μ01), έδωσε σάρκα και οστά στην ιδέα της άμυνας με διαρκείς αλλαγές, μίκρυνε το γήπεδο στα μάτια του αντιπάλου και εκτόξευσε στα ουράνια το IQ της ομάδας.

Τα παράλογα, στο όριο του γελοίου πολλές φορές, τρίποντα του Στεφ Κάρι δεν είναι πια το Σχέδιο Α για τον Στηβ Κερ και τους βοηθούς του. Το μπάσκετ που έπαιξαν οι Ουόριορς το 2015 και το 2016 μοιάζει με καρικατούρα όταν συγκριθεί με το φετινό.

Μπορεί να πονάνε τα μάτια του πιουρίστα όταν οποιαδήποτε ομάδα παίζει 35 λεπτά small ball χωρίς ορθόδοξους «ψηλούς», αλλά δεν υπάρχει προπονητής που θα υιοθετούσε διαφορετική τακτική, όταν μπορεί να παρατάξει frontline με τους υπερπαίκτες Γκρην, Ντουράντ, Ιγκουοντάλα, «δυάρι» την επιτομή του 3-and-D Κλέι Τόμπσον και «άσο» του διαόλου κάλτσα Κάρι.

Κατά τη γνώμη μου, ο αναντικατάστατος παίκτης των Ουόριορς, αυτός που θα αλλοίωνε τις ισορροπίες εάν απουσίαζε, είναι, ο faux σέντερ τσέπης της ομάδας, ο Ντρέιμοντ Γκριν.

Αυτός αποτελεί το λάδι στη μηχανή, αυτός κάνει όλες τις δουλειές σωστά στο γήπεδο, αυτός πυροδοτεί την άμυνα που είναι καλύτερη και από την πυρηνοκίνητη επίθεση της ομάδας, αυτός δίνει τα σκριν για να ανοίξουν οι διάδρομοι στην άλλη άκρη του γηπέδου, αυτός μεταγγίζει πάθος όταν οι άλλοι εμφανίζονται μπλαζέ ή το ρίχνουν στις ανυπόφορες πόζες.

Εάν δεν αναδειχθεί ο Γκριν αμυντικός της χρονιάς, σας υπόσχομαι ότι δεν θα ξαναδώ ΝΒΑ, με εξαίρεση τους αγώνες του Γιάννη.

Το ίδιο θα κάνω εάν βγει ο Μάικ Ντ’Αντόνι προπονητής της χρονιάς. Ήδη μου χρωστάει μία σπασμένη τηλεόραση, από τη μέρα που είδα τους Ρόκετς να σουτάρουν τρίποντο (και να αστοχούν) σε αιφνιδιασμό 4 εναντίον 1.

Το μόνο που απέμενε για να ολοκληρωθεί το ζηλευτό παζλ των φετινών Ουόριορς, ήταν να αποφύγει ο Ντουράντ τη θέση του επιβάτη, ώστε να βάλει φίμωτρο σε όσους χαρακτήρισαν «τεμπέλικη» την επιλογή του περασμένου καλοκαιριού.

Εν τέλει, δεν υπήρχε τέτοιος φόβος. Ο Ντουράντ ήταν ο πιο πεινασμένος απ’όλους, οπότε έσπευσε στον μπουφέ με τα νύχια ακονισμένα. Περισσότερο σκαρφάλωσαν οι υπόλοιποι στις δικές του πλάτες, παρά εκείνος στους ώμους των παλαιών.

Δεν ξέρω αν θα κατακτούσε τίτλο το 2017 ως μέλος κάποιος άλλης ομάδας, ξέρω όμως ότι ουδείς δικαιούται να τον αντιμετωπίσει πλέον με συγκαταβατικά γελάκια.

Ίσως να θυμάστε, ότι προέβλεψα με ακρίβεια το 4-1 των Ουόριορς στη μπασκετοκουβέντα που κάναμε πριν ξεκινήσουν οι τελικοί. Μια φορά πέτυχε και εγώ προγνωστικό, οπότε επιτρέψτε μου να υπερηφανευτώ!

Εάν το κριτήριο είναι η απόδοση σε βάθος μίας σεζόν, οι Ουόριορς του 2016-7 θα βρεθούν σε περίοπτη θέση στις λίστες με τις κορυφαίες ομάδες της ιστορίας του ΝΒΑ.

Ωστόσο, εδώ πάει να δημιουργηθεί δυναστεία. Δύο τίτλοι σε τρία χρόνια, με τρεις back-to-back-to-back συμμετοχές σε τελικούς, ιδίως στο ΝΒΑ του 21ου αιώνα, δεν είναι αστείο πράγμα.

Το μεγαλύτερο πλεονέκτημα των Ουόριορς είναι ότι παρουσιάζουν στην πιάτσα προϊόν ελκυστικό, όχι μόνο για τους φιλάθλους και για τους εραστές των basketball analytics ή του pace-and-space, αλλά και για τους παίκτες που βγαίνουν ελεύθεροι στην αγορά.

Υποψιάζομαι ότι θα ακολουθήσουν αστέρες και άλλοι τα ίχνη του Ντουράντ, ακόμα και αν αυτό συνεπάγεται μειωμένη αμοιβή. Όσο ενισχύεται αυτή η ομάδα, τόσο θα μοιάζουν με νάνους οι λοιποί μνηστήρες.

Οι Καβαλίερς έπαιξαν στους τελικούς διαστημικό μπάσκετ, αρκετό νομίζω για να διαμελίσει οποιονδήποτε άλλον αντίπαλο, αλλά είπαν και «thank you» όταν απέφυγαν το σκούπισμα.

Πηγή: Gazzetta

Pin It on Pinterest

Shares
Share This