Της Μαριλένας Καλόπλαστου
Όταν η ομάδα του τον είχε ανάγκη περισσότερο από ποτέ, ανταποκρίθηκε, με τον ίδιο τρόπο που το κάνει στο γήπεδο, με γκολ, με μαγεία, με το χαμόγελό του. Ο «μικρός Πρίγκιπας» παραμένει στην «Ατλέτι». Εξάλλου και ο ίδιος, όπως ο σύλλογος της Μαδρίτης, ποτέ δεν σταμάτησε να πιστεύει.
– Δεν θα είσαι από ‘δω, είπε η αλεπού, τι ψάχνεις να βρεις;
– Ψάχνω να βρω τους ανθρώπους, είπε ο μικρός πρίγκιπας. Τι σημαίνει εξημερωμένη;
– Οι άνθρωποι, είπε η αλεπού, έχουν τουφέκια και κυνηγούν. Αυτό είναι πολύ ενοχλητικό.
– Ψάχνω για φίλους. αποκρίθηκε εκείνος, για να ξανά ρωτήσει στη συνέχεια: Τι σημαίνει «εξημερώνω»;
– Είναι κάτι ξεχασμένο για τα καλά, τώρα πια, είπε η αλεπού. Αυτό σημαίνει «δημιουργώ δεσμούς».
– Δημιουργώ δεσμούς;
– Ναι, βέβαια, είπε η αλεπού. Για μένα εσύ δεν είσαι ακόμη παρά ένα αγοράκι όμοιο με εκατό χιλιάδες άλλα μικρά αγόρια. Και δεν έχω την ανάγκη σου. Κι εσύ το ίδιο δεν έχεις την ανάγκη μου. Για σένα, δεν είμαι παρά μια αλεπού όμοια με εκατό χιλιάδες άλλες αλεπούδες. Μα, αν εσύ με εξημερώσεις, θα ‘χουμε ανάγκη ο ένας τον άλλο. Θα ‘σαι για μένα μοναδικός στον κόσμο. Θα ‘μαι για σένα μοναδική στον κόσμο…
(Απόσπασμα από τον «Μικρό Πρίγκιπα» του Αντουάν ντε Σαιντ-Εξυπερύ)
Την περασμένη Τετάρτη, η Ατλέτικο Μαδρίτης, ανακοίνωσε κι επίσημα την επέκταση του συμβολαίου της με τον Αντουάν Γκριεζμάν. Δεν είναι το ταλέντο του, είναι οι ξεχωριστοί δεσμοί που τους ενώνουν πια. Είναι ο μικρός της Πρίγκιπας. Είναι η ευγενική παρουσία που εξημερώνει την εκ φύσεως πιο σκληροτράχηλη Ατλέτικο του βλοσυρού Ντιέγκο Σιμεόνε.
Με ύψος μόλις 1,75 και βάρος κάτι λιγότερο από 70 κιλά. Μοιάζει εύθραυστος, πορσελάνινος. Η δύναμη πηγάζει από το πείσμα του. Το μεγαλύτερο παράσημο του, η αγάπη του κόσμου που δεν ήθελε με τίποτα να δεχτεί τη μετακίνησή του στην Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Τον ήθελε στα ερυθρόλευκα και θα τον έχει για πολλά χρόνια ακόμα. «Γίνεσαι υπεύθυνος, για πάντα, για ό,τι εξημερώνεις», λέει η αλεπού στον μικρό Πρίγκιπα. Έτσι έγινε με τον Γκριεζμάν και τους «ροχιμπλάνκος».
Ήταν πιτσιρίκι όταν ένιωσε την απόρριψη από τις Ακαδημίες της Λυών. «Είσαι πολύ κοντός και δεν μπορείς να παίξεις και να ανταγωνιστείς τα υπόλοιπα παιδιά στην ομάδα», του έλεγαν συνεχώς, όποια πόρτα κι αν χτύπησε. «Ο γιος μας απορρίφθηκε, θα ξαναπροσπαθήσουμε πάλι την επόμενη φορά», έλεγε ο πατέρας του όταν γυρνούσαν σπίτι.
Η καριέρα του ξεκίνησε στην ερασιτεχνική Μακόν με προπονητή τον πατέρα του. Δοκίμασε την τύχη και το πείσμα του μέχρι που τον εντόπισε η Ρεάλ Σοσιεδάδ. Οι οπαδοί στο «Ανοέτα» αλλά κι εκείνοι αργότερα στο «Βιθέντε Καλδερόν» μάλλον πρέπει να ευγνωμονούν τον ιθύνοντα των Ακαδημιών της γαλλικής ομάδας που τον απέρριψε και τον σκάουτερ της Ρεάλ Σοσιεδάδ στην Γαλλία, που αμέσως τον ξεχώρισε βλέποντας σε εκείνον αυτά που οι Γάλλοι δε μπορούσαν να δουν…
Ο Ερίκ Ολάτς, λοιπόν, ήταν ο άνθρωπος που τον εντόπισε σε ένα τουρνουά ακαδημιών στο Παρίσι και εισηγήθηκε την απόκτηση του. Οι γονείς του είχαν αρχικά αντιρρήσεις. Ήταν μόλις 13 όταν του παρουσιάστηκε εκείνη η ευκαιρία. Πόσο εύκολα να τον άφηναν να φύγει μακριά τους;
Το 2004, εν τέλει, ο μικρός Πρίγκιπας αποχωρίζεται τον πλανήτη του και ξεκινά την περιπέτειά του. Μετακομίζει στο Σαν Σεμπαστιάν, στην Χώρα των Βάσκων, δίνει τα πρώτα δείγματα γραφής. Ο πρώτος καιρός ήταν πολύ δύσκολος. Ο ίδιος έχει παραδεχτεί ότι τα βράδια έκλαιγε μην αντέχοντας την απουσία των δικών του.
Έκανε ντεμπούτο στην Σοσιεδάδ υπό τις οδηγίες του Ουρουγουανού προπονητή, Μάρτιν Λασάρτε, το 2009 που τον ξεχώρισε αμέσως. Έγινε αναπόσπαστο κομμάτι της ανδρικής ομάδας. Για να αποκτήσει, μάλιστα, μεγαλύτερη ποικιλία στο παιχνίδι του ο Γκριεζμάν, ο Λασάρτε ζήτησε τη βοήθεια του έμπειρου επιθετικού Κάρλος Μπουένο που του μετέδωσε κάτι από το πάθος της «Σελέστε». Κουβαλάει μαζί του κάτι από την κουλτούρα της…
Ο Γκριεζμάν πάλεψε πολύ γιατί ένιωθε μεγάλη υποχρέωση να σταθεί αντάξιος των προσδοκιών του προπονητή του. Δεν έχασε παιχνίδι σε όλη τη σεζόν. Μεγάλο του όνειρο ήταν να γίνει διεθνής, να αγωνιστεί για την ομάδα της χώρας του, παρότι οι συμπατριώτες του του είχαν κλείσει πολλάκις στο παρελθόν την πόρτα.
Τη σεζόν 2009-10 συνέβαλε τα μέγιστα στην επιστροφή της Ρεάλ Σοσιεδάδ στην πρώτη κατηγορία του ισπανικού πρωταθλήματος. Το καλοκαίρι της ίδιας σεζόν (2009-2010) κατέκτησε με τη Γαλλία το Euro Κ-19, δείχνοντας και με τους μικρούς τρικολόρ το ταλέντο και τη μαχητικότητά του. Συμπεριλήφθηκε και στην καλύτερη 11άδα της διοργάνωσης.
Χρόνο με το χρόνο ο ρόλος του στην ομάδα γινόταν ολοένα πιο σημαντικός. Πριν μετακομίσει στην Ατλέτικο Μαδρίτης (το 2013-14) φρόντισε να πληγώσει την Λυών που τον είχε τότε απορρίψει, με ένα εντυπωσιακό ανάποδο ψαλίδι, στα πλέι οφ του Champions League.
Τότε πήρε και το βάπτισμα του πυρός στη διοργάνωση των Αστεριών, με τους Βάσκους να προκρίνονται στη φάση των ομίλων.
Μετά από εκείνο το γκολ ενάντια στην Λυών, σε ένα παιχνίδια του ισπανικού πρωταθλήματος, ενάντια στην Ντεπορτίβο Λα Κορούνια, έκανε έναν από τους πιο… επικούς πανηγυρισμούς που έχει δει ποτέ το κοινό του «Ανοέτα».
Σύντομα έγινε ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα στην Ισπανία. Μέτρησε με την Ρεάλ Σοσιεδάδ, 202 εμφανίσεις, 52 γκολ και 18 ασίστ. Έπαιζε αριστερά, δεξιά, ως δεύτερος επιθετικός. Μελανό σημείο στα πρώτα βήματα της καριέρας του, ο αποκλεισμός του από το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα (Κ20) της Γαλλίας, λόγω εξόδου το βράδυ πριν από κρίσιμο αγώνα για την τελική φάση του Euro 2013.
Ένα λάθος, που αποδόθηκε στο νεαρό της ηλικίας του και διαγράφηκε απο τις μνήμες όλων, λόγω της καθόλα ώριμης αντιμετώπισής του στη συνέχεια. Ο τότε ομοσπονδιακός τεχνικός της Γαλλίας, Ντιντιέ Ντεσάν, αμέσως μόλις έληξε ο χρόνος της τιμωρίας του (14 μήνες), τον κάλεσε στην «μεγάλη» ομάδα, επιλογή που δεν άργησε να δικαιωθεί. Πάντα αυθόρμητος, πάντα χαμογελαστός.
Δεν κυνήγησε τη φήμη και τα φώτα της δημοσιότητας κι ας έχει πρότυπο τον… Ντέιβιντ Μπέκαμ. Ό,τι έχει κερδίσει του ανήκει ολοκληρωτικά. Από τη θέση του στη Σοσιεδάδ μέχρι την μεταγραφή στην Ατλέτικο Μαδρίτης. Την υποψηφιότητά του για τη Χρυσή Μπάλα πέρυσι, τους μνηστήρες που κυνηγάνε την υπογραφή του. Τις εμφανίσεις του με την Εθνική ομάδα της Γαλλίας, το βραβείο του πρώτου σκόρερ και κορυφαίου ποδοσφαιριστή του Euro 2016.
Κι αν, εύλογα, κάποιος αναρωτηθεί πως ένας προπονητής σαν τον Ντιέγκο Σιμεόνε που ψάχνει σκληροτράχηλους φορ σαν τον Ντιέγκο Κόστα, επέμεινε τόσο στην αγορά του μικροκαμωμένου Γκριεζμάν, τόσο που «ανάγκασε» τους ισχυρούς της Ατλέτικο να πληρώσουν την ρήτρα αποδέσμευσης του (30 εκατομμύρια) και να τον κάνουν δικό τους, να τους θυμίσουμε την νοοτροπία που έλαβε με τους Ουρουγουανούς της Σοσιεδάδ. Αυτό ξεχώρισε ο «Τσόλο», αυτό και το πείσμα του μικρού. «Είμαι μικροκαμωμένος, ναι, αυτός είμαι… έχω όμως κι άλλα χαρακτηριστικά, πέρα από ένα δυνατό σώμα».
Ο Γκριεζμάν έγινε τότε η δεύτερη πιο ακριβή μεταγραφή στην ιστορία της ομάδας (πρώτη αυτή του Ραδαμέλ Φαλκάο από την Πόρτο)!
Και στον ίδιο αν το έλεγες, βέβαια, τότε που τον απέρριπταν για τη σωματοδομή του, ότι θα έπαιζε σε μια ομάδα «ορκισμένη» στο σκληρό παιχνίδι, στην πιο ζόρικη πιθανόν «Λατινοαμερικάνικη» ομάδα της Ευρώπης, μάλλον δεν θα πίστευε στα αφτιά του,
Οι απαιτήσεις ήταν πολλές. «Χρειαζόμαστε τα γκολ του Γκριεζμάν», δήλωνε ο Ντιέγκο Σιμεόνε που έδινε πίστωση χρόνου στον μικρό Πρίγκιπα που άργησε αρκετά να βρει δίχτυα με την φανέλα των Ινδιάνων! Δούλεψε, όμως, όπως και στη Σοσιεδάδ. Προσαρμόστηκε τελικά κάτι παραπάνω από τέλεια στις απαιτήσεις της ομάδας. Τρεις χρονιές στην «Ατλέτι», και τις τρεις πρώτος της σκόρερ!
«Ήρθα στην Ατλέτικο για να μάθω από τον Ντιέγκο Σιμεόνε. Ξέρω πως θα με κάνει καλύτερο και δεν υπάρχει περίπτωση να αφήσω την ευκαιρία να με προσπεράσει», δήλωνε.
Κι έτσι έγινε, ο αέρινος Γκριεζμάν μεταμορφώθηκε στα χέρια του Σιμεόνε. Έγινε ο φορ που ονειρευόταν ο Αργεντινός τεχνικός. Αύξησε τα ποσοστά του στο σκοράρισμα. Άρχισε να τρέχει σαν τρελός, να βοήθα ανασταλτικά. Ταίριαξε άψογα στο απόλυτα οργανωμένο κι αυστηρά δομημένο παιχνίδι των Μαδριλένων. Μπορεί να σταθεί σε κάθε σημείο της επιθετικής γραμμής των «ροχιμπλάνκος». Μα κυρίως να ηγηθεί των αντεπιθέσεων της Ατλέτικο, συνδυάζοντας ταχύτητα και τεχνική.
Έκανε το ντεμπούτο του, ως κομμάτι της βασικής ενδεκάδας, στον δεύτερο τελικό του Σούπερ Καπ Ισπανίας ενάντια στην Ρεάλ Μαδρίτης, ξεκινώντας από τα δεξιά για να εκμεταλλευθεί το αριστερό του πόδι όταν πλησιάζει την μεγάλη περιοχή. Σε εκείνο το παιχνίδι, αυτός ήταν που τροφοδότησε τον Μάριο Μάντζουκιτς, για να γίνει το 1-0, σκορ που έδωσε τελικά το τρόπαιο στην Ατλέτικο!
Σε τρεις σεζόν με τους «ροχιμπλάνκος» μετράει 83 γκολ σε 163 ματς. Πέρυσι έγινε ο πρώτος σκόρερ της ομάδας στο Τσάμπιονς Λιγκ. Ο Σιμεόνε τον έχει «εξημερώσει» και ο μικρός Πρίγκιπας έχει καταφέρει να ενσωματωθεί πλήρως σε μια ομάδα που εκ πρώτης όψεως δεν του ταιριάζει… κι όμως, είναι αυτό το διαβολικό ένστικτο.
Είναι απίστευτα γρήγορος, ένας τέλειος συνδυασμός ενέργειας, πάθους, τεχνικής. Είναι το κάτι ξεχωριστό, στον σταθερά αμυντικό χαρακτήρα της Ατλέτικο. Μια όαση όμορφων ελιγμών και υψηλής ποιότητας. Είναι η δημιουργία μέσα στην αυστηρή και συμπαγή Ατλέτικο. Έχει βρει τον τρόπο να χρησιμοποιεί το ανάστημά του ως καθαρό πλεονέκτημα απέναντι σε πιο μεγαλόσωμους και δυνατούς αμυντικούς!
Φαντάζει ιδανική ενσάρκωση του έργου του Αντουάν ντε Σαιντ-Εξυπερύ. Τρομερή ομοιότητα, έτσι κάπως τον περιγράφει η πένα του Γάλλου συγγραφέα. Ο προπονητής του στην Ρεάλ Σοσιεδάδ, Μάρτιν Λασάρτε είπε κάποτε: «Μοιάζει με άγγελο, με αυτά τα μπλε μάτια, αλλά στην πραγματικότητα είναι ένας διάβολος». Ο Αντουάν Γκριεζμάν είναι ο πιο γλυκός μικρός Πρίγκιπας του γαλλικού ποδοσφαίρου με το πιο διαβολικό ένστικτο. Αυθόρμητος, χαμογελαστός, με περίσσιο ταλέντο και παιδική αθωότητα. Τον κοιτάς και σου φαίνεται… λίγος. Με πείσμα σου «φωνάζει» ότι κάνεις λάθος. Στρέφεις το βλέμμα σου πάνω του και περιμένεις τα καλύτερα που θα ‘ρθουν…
Πηγή: Sport DNA
