Του Αλέξανδρου Σόμογλου
“Θέλω να πω κάτι το οποίο θεωρώ ότι είναι το πιο σημαντικό και το ζητάω μέσα από την καρδιά μου από τον κόσμο γιατί είναι το δίκαιο και το σωστό: Δεν θέλω και δεν πρέπει κανένας οπαδός του Ολυμπιακού να στενοχωρηθεί ή να θυμώσει με την απόφαση της ομάδας να μη με κρατήσει. Είναι μπίζνες, το καταλαβαίνω απόλυτα, το σέβομαι απόλυτα και ζητάω από τον κόσμο να νιώσει καλά και απλά να κρατήσει τις καλύτερες αναμνήσεις από όσα ζήσαμε μαζί»…
Δεν ξέρω πόσοι από εσάς διαβάσατε τον συγκλονιστικό αποχαιρετισμό του Ντάνιελ Χάκετ στην οικογένεια του Ολυμπιακού και το ελληνικό μπάσκετ (μέσω της συνέντευξης που παραχώρησε στην ιστοσελίδα eurohoops.net και το Νίκο Βαρλά).
Προσωπικά… ρούφηξα κάθε λέξη της. Όχι για αθλητικούς λόγους, αλλά κυρίως γιατί στόχος όλων μας – ανεξαρτήτως επαγγέλματος που ασκούμε – είναι, ρε γαμώτο, να προσπαθούμε να μαθαίνουμε από τα λάθη μας και να γινόμαστε καλύτεροι άνθρωποι.
Θυμάστε, αλήθεια, πως μας είχε συστηθεί ο Χάκετ πριν από δύο καλοκαίρια όταν ο Ολυμπιακός ανακοίνωνε την απόκτησή του; Ως ένας προβληματικός, κακομαθημένος, οξύθυμος αθλητής, ο οποίος πλακωνόταν με τους συμπαίκτες τους. Σε απλά ελληνικά ένα… κωλόπαιδο με περίσσιο ταλέντο, αλλά εξαιρετικά προβληματικό χαρακτήρα.
Όταν μάλιστα δήλωνε τον Ιούλιο του 2015 «είμαι έτοιμος να παίξω το ρόλο μου και να κάνω ό,τι χρειαστεί για να κερδίζει η ομάδα. Ο Ολυμπιακός είναι μια ομάδα με σπουδαίο σύστημα κι εγώ θέλω να ταιριάξω σ’ αυτό το σύστημα, σαν έναν κομμάτι που ταιριάζει σε ένα παζλ», ελάχιστοι έδιναν σημασία στα λόγια του.
Αυτό το… κωλόπαιδο, λοιπόν, παρέδωσε ακόμη και στον αποχαιρετισμό του στο ελληνικό κοινό, μαθήματα ήθους και αξιοπρέπειας. Δεν παρέλειψε μάλιστα να απευθυνθεί και στους φίλους του Παναθηναϊκού ζητώντας συγνώμη για το βίντεο που είδε πρόσφατα το φως της δημοσιότητας μέσω των social media: «Θέλω να ζητήσω συγγνώμη από τους οπαδούς του Παναθηναϊκού που προσβλήθηκαν με όσα κυκλοφόρησαν στο διαδίκτυο. Είμαι πολύ συναισθηματικός και πολύ ανοικτός άνθρωπος. Ανοίγομαι σε οποιονδήποτε μιλήσω και στενοχωριέμαι που μία πού χαλαρή στιγμή χωρίς ουσία, μπορεί να δημιουργήσει άσχημες εντυπώσεις για μένα. Δεν είμαι τέτοιος άνθρωπος και σέβομαι απόλυτα τους πάντες».
Γιατί τα αναφέρω όλα αυτά; Επειδή βρισκόμαστε σε περίοδο μεταγραφών – κάτι που σημαίνει ότι θα έρθουν στα μέρη μας ουκ ολίγοι νέοι Χάκετ, επαγγελματίες αθλητές που θα αναζητήσουν στη χώρα μας το καλύτερο δυνατό για την καριέρα μας – οφείλουμε όλοι να τους κρίνουμε με τα ίδια μας τα μάτια! Να τους δώσουμε το δικαίωμα να μας συστηθούν με την παρουσία τους εντός και εκτός γηπέδων, όσο θα ζουν ανάμεσά μας και να μη βιαστούμε να τους… κρεμάσουμε ταμπέλες!
Ο Χάκετ αγαπήθηκε από τον κόσμο του Ολυμπιακού γιατί ήταν αληθινός, αυθεντικός. Και τελικά αυτό το… κωλόπαιδο, βοήθησε όλους μας να αντιληφθούμε αξίες που τόσο πολύ λείπουν από την αθλητική και κοινωνική μας πραγματικότητα!
Πηγή: Sport DNA
