Επιλογή Σελίδας

Του Νίκου Παπαδογιάννη

Το ευχάριστο μαντάτο κυκλοφόρησε λίγο μετά το μεσημέρι, μολονότι ουδέποτε ανακοινώθηκε: «Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο έλαβε μέρος στην πρωινή προπόνηση της Εθνικής και ακολούθησε κανονικά την αποστολή στο Βελιγράδι».

Δεν έμαθα περισσότερες λεπτομέρειες, αλλά θέλω να πιστεύω ότι οι ενοχλήσεις που ένιωσε το χρυσό παιδί στο γόνατό του εξαφανίστηκαν ανεπιστρεπτί.

Η Εθνική του 2017 θα ήταν πολύ καλή και χωρίς αυτόν, αλλά η συμβατική τεχνολογία δεν μπορεί να συγκριθεί με την υβριδική.

Το συγκεκριμένο υβρίδιο βάλθηκε να αλλάξει τους κανόνες του μπάσκετ και ελπίζεται ότι θα πάρει μαζί του στις πτήσεις του όλους (εμάς) τους εραστές της «επίσημης αγαπημένης».

Ομολογώ ότι μου μπήκαν ψύλλοι στ’αυτιά, όταν άκουσα για «απουσία πέντε ημερών». Το πρώτο σενάριο που σκέφτηκα ήταν ότι προέκυψε πρόβλημα με την ασφάλιση του Γιάννη, μέχρι που έλαβα διαβεβαιώσεις για το αντίθετο.

Όταν είδα στο «Δ.Τόφαλος» τον ιδρώτα των παικτών να τρέχει ποτάμι και τα παπούτσια να κάνουν πατινάζ, αναρωτήθηκα μήπως αποφασίστηκε σιωπηρά να μείνει ο Γιάννης εκτός τουρνουά, ώστε να προφυλαχθεί από το απρόοπτο.

Γιατί αυτός και όχι οι άλλοι; Διότι δεν έχουν όλοι συμβόλαια με εννέα ψηφία. Ούτε ενσαρκώνουν το σήμερα και το αύριο μίας φιλόδοξης ομάδας του ΝΒΑ.

Εάν η εξήγηση κρύβεται σε αυτό ή έστω σε προληπτικούς λόγους σχετικούς με τον τραυματισμό του Γιάννη, πολύ σωστά έπραξε η Ομοσπονδία και τον κράτησε έξω από τους δύο αγώνες με Ρουμανία και Βρετανία.

Οι διψασμένοι για υγιή αθλητισμό φίλαθλοι ενθουσιάστηκαν από τις εμφανίσεις της Εθνικής και ανυπομονούν να την ξεπροβοδίσουν στο «Ακρόπολις», αλλά εγώ έβλεπα τους αγώνες της με μισόκλειστα από τον φόβο μάτια.

Περισσότερο από τα καρφώματα και τους αιφνιδιασμούς, σφηνώθηκε στο δικό μου μυαλό το γλίστρημα του Γιώργου Πρίντεζη στο μουσκεμένο παρκέ της Πάτρας.

Νομίζω ότι ο υπαρχηγός της Εθνικής γλίτωσε παρά γουρουνότριχα τον σοβαρό τραυματισμό στο γόνατο. Όπως και ο Γιώργος Μπόγρης, λίγο αργότερα.

Οι απορίες σχετικά με την αγωνιστική ετοιμότητα του Αντετοκούνμπο θα λυθούν στο Βελιγράδι, απέναντι στο ισχυρό Μαυροβούνιο και στην ισχυρότατη Σερβία.

Μέχρι τότε, θα μου επιτρέψετε να συνταχθώ με τον άλλον Γιάννη, τον Μπουρούση, ο οποίος χαρακτήρισε «ντροπή» την κατάσταση στο κλειστό της Πάτρας, με την έλλειψη επαρκούς κλιματισμού και τις συνθήκες σάουνας.

Δεν γνώριζαν το πρόβλημα οι ντόπιοι «κομματάρχες» της ΕΟΚ, όταν υπόσχονταν στους Αχαιούς ότι «θα σας φέρουμε τον Αντετοκούνμπο τον Αύγουστο»;  

Ασφαλώς το γνώριζαν, αφού ο σύστημα κλιματισμού του γηπέδου έχει κλαπεί εδώ και 7 χρόνια. Ολογράφως, επτά. Ήλπιζαν, προφανώς, ότι θα περνούσε απαρατήρητο και δίχως παρατράγουδα. Ή ότι θα δρόσιζε, όπως δροσίζει συχνά στην Ελλάδα τον Αύγουστο…

Ο ρημαδιασμένος ο καύσωνας χάλασε τη μαγιά και έκανε την ανυπόφορη ζέστη εμφανή ακόμα και στο γυμνό μάτι. «Ποτέ δεν έχω αντιμετωπίσει τόσο άθλιες συνθήκες», σχολίασε ο Βαγγέλης Μάντζαρης. «Ευτυχώς που δεν χτύπησε κανείς», 

Ο Τσαγκρώνης βέβαια είχε την πολυτέλεια να φέρει από το σπίτι του 3-4 στεγνά πουκάμισα για να εμφανιστεί στεγνός στα ενσταντανέ με τον, υπέροχο, Κώστα Πετρόπουλο. Οι άλλοι κολυμπούσαν στον ιδρώτα.

Δεν πρόκειται να παρασυρθώ από τις μεγάλες σε έκταση νίκες του διημέρου που προηγήθηκε. Η Εθνική αποκλείεται να αντιμετωπίσει ομάδα επιπέδου Ρουμανίας στο Ευρωμπάσκετ. Ούτε θα βρει μπροστά της καμιά Βρετανία σε νοκ-άουτ αναμέτρηση.

Η εικόνα ήταν πράγματι ενθαρρυντική, αλλά και στρεβλή, λόγω της δυναμικότητας των αντιπάλων και του παράγοντα έδρα.

Η «γεμάτη» με τέσσερις πρωτοκλασάτους (και ικανούς στην άμυνα) γκαρντ περιφέρεια είναι μια καλή βάση πρόοδου, όπως και η παρουσία πολλών πολυσύνθετων φόργουορντ με ταλέντο και κορμιά.

Μπορεί να λείπουν οι κλασσικοί «τρίποντοι», αλλά η γρήγορη και επιδέξια κυκλοφορία της μπάλας, σε συνδυασμό με το συστηματικό ποστάρισμα, φέρνει πολλά ελεύθερα σουτ.

Αυτά ανεβάζουν αυτομάτως το ποσοστό: 20/40 τρίποντα στους δύο αγώνες, από εννέα διαφορετικούς δράστες. Σας εγγυώμαι ότι η Εθνική θα πάρει μετάλλιο στο Ευρωμπάσκετ, εάν βάζει σε κάθε ματς 10 τριποντάκια με ευστοχία από 40% και πάνω.

Ωστόσο, το μακρινό σουτ δεν παρέχει ασφάλεια. Ο Παππάς είχε 3/5 στο πρώτο παιχνίδι, αλλά 0/3 στο δεύτερο. Ο Παπανικολάου 4/5 στο ένα και 0/2 στο άλλο. Ο Παπαπέτρου 0/2 και 2/2.

Ο μοναδικός παίκτης που πέτυχε τρίποντο και στα δύο φιλικά (και 3/3 συνολικά) ήταν ο Μάντζαρης. Οι άλλοι είχαν από ένα βράδυ αφλογιστίας.

Η «τρύπα» στο κέντημα της Εθνικής εντοπίζεται στην καρδιά της άμυνάς της. Ο Έλληνας σέντερ (Μπουρούσης ή Παπαγιάννης) έχει εντολή να οχυρώνεται στα μετόπισθεν, αφού τα πόδια δεν είναι αρκετά γρήγορα για να ακολουθήσουν.

Δεν είναι βέβαια πολλοί οι παίκτες άλλων ομάδων που μπορούν να «εκτελέσουν» έναν αντίπαλο με σουτάκι μέσης απόστασης μετά από ντρίμπλα ή να στήσουν pick’n’roll μέσα στο μαλακό υπογάστριο μίας άμυνας όπου θα περιπολούν οι χερούκλες του Γιάννη Αντετοκούνμπο.

Η επιστροφή του τελευταίου θα βελτιώσει επίσης τις επιδόσεις στο αμυντικό ριμπάουντ, στις αλλοιώσεις (της αντίπαλης πάσας ή του σουτ), στα μπλοκ όπου πάντως είναι ιδιαίτερα αισθητή η παρουσία του Παπαγιάννη και …σε όλα τα υπόλοιπα. Αρκεί να είναι υγιής, ο Γιάννης.

Διαισθάνομαι ότι το μεγαλύτερο στοίχημα που θα βρει στο τραπέζι του ο Κώστας Μίσσας (εφ’όσον ισχύσει η τελευταία φράση της προηγούμενης παραγράφου…) θα είναι να βρει ποιοτικά και σταθερά λεπτά συμμετοχής για τον Κώστα Παπανικολάου.

Ορεξάτος και φορμαρισμένος όσο ποτέ, ο άσος του Ολυμπιακού γίνεται συχνά το λάδι που κάνει τη μηχανή να λειτουργεί σε υψηλές στροφές. Ίσως είναι ο πολυτιμότερος όλων, όταν απουσιάζει ο Γιάννης.

Είναι όμως παίκτης ρυθμού και ψυχολογίας σε ό,τι αφορά το σκοράρισμα, οπότε δυσκολεύεται να συμβιβαστεί με σκόρπια πεντάλεπτα (θυμηθείτε και το 2015).

Ο Μίσσας τον υπολογίζει φυσικά για τη θέση «3», αλλά το ίδιο ισχύει για τον Γιάννη Αντετοκούνμπο, ο οποίος θα παίζει ακατέβατα 30-35 λεπτά.

Ο Παπανικολάου θα βρει χρόνο και δίπλα στον Γιάννη (είτε αυτός ανεβεί στο «2» είτε κατεβεί περιστασιακά στο «4»), αλλά τότε οι καραμπόλες θα αφήσουν στον πάγκο άλλους πολύτιμους παίκτες.

Η συνύπαρξη πολλών αξιόμαχων λύσεων επιτρέπει ευέλικτα σχήματα και αποτελεί σπουδαίο πλεονέκτημα, αλλά μπορεί να φέρει και ανεπιθύμητους πονοκεφάλους ή γκρίνια, όταν κάτι στραβώσει. 

Υποψιάζομαι ότι ένας ή δύο από τους παίκτες που συνωστίζονται στη γραμμή των ψηλών θα δυσκολευτούν να βρουν θέση στο τελικό rotation της ομάδας.

Δεν θα παίζουν δώδεκα, αλλά δέκα. Αρκεί να είναι ο Γιάννης υγιής. Αυτός ο αστερίσκος φαίνεται ότι θα μας συνοδεύει ως το τέλος.

Πηγή: Gazzetta

Pin It on Pinterest

Shares
Share This