Του Αλέξανδρου Σόμογλου
Από την πρώτη μέρα που πάτησε το πόδι του στην Ελλάδα δηλώνω τρελός φαν του Ματ Λοτζέσκι. Όταν μας τον είχε συστήσει ο Γιώργος Μπαρτζώκας, ελάχιστοι γνωρίζαμε την ύπαρξή του. Ακόμη και πιο μυημένοι στα μυστικά του μπάσκετ δημοσιογράφοι.
ό την πρώτη μέρα που πάτησε το πόδι του στην Ελλάδα δηλώνω τρελός φαν του Ματ Λοτζέσκι. Όταν μας τον είχε συστήσει ο Γιώργος Μπαρτζώκας, ελάχιστοι γνωρίζαμε την ύπαρξή του. Ακόμη και πιο μυημένοι στα μυστικά του μπάσκετ δημοσιογράφοι.
Το μόνο στο οποίο θα ήθελα πραγματικά να αναφερθώ, είναι στον άνθρωπο Λοτζέσκι. Τον σύζυγο, τον οικογενειάρχη, τον πατέρα. Ξέρετε, όλες εκείνες τις πτυχές ενός επαγγελματία αθλητή, που πολλοί αγνοούν και ακόμη περισσότεροι θεωρούν αναφαίρετο δικαίωμά τους να προσβάλλουν.
Λατρεύω την κουλτούρα αθλητών όπως ο Λοτζέσκι. Παιδιών που επιλέγουν να καταξιωθούν στη συνείδηση του κόσμου με την αξία, το ήθος και τη σκληρή δουλειά τους. Γιατί, ειδικά στην Ελλάδα, μπορείς εύκολα να κερδίσεις την εύνοια μεγάλης μερίδας του κόσμου πουλώντας απλά… φθηνό οπαδιλίκι! Ας μην αναφερθώ σε παραδείγματα, ιδιαίτερα Ελλήνων αθλητών, γιατί δεν έχει κανένα νόημα να το πράξω.
Ο Ματ Λοτζέσκι κουβαλάει μια κουλτούρα εντελώς ξένη με αυτή που κυριαρχεί εδώ και πολλά χρόνια στη ζούγκλα του ελληνικού αθλτισμού, όπου ο οπαδισμός αγγίζει πλέον τα όρια του κανιβαλισμού.
Ακόμη και στις πρώτες του επίσημες δηλώσεις ως παίκτης του Παναθηναϊκού, το πρώτο πράγμα που έκανε ήταν να ευχαριστήσει τον Ολυμπιακό για τις υπέροχες στιγμές που πέρασε στον Πειραιά. Τέσσερα χρόνια ήταν αυτά…
Άλλοι στη θέση του, θα τα… προσπερνούσαν με ευκολία! Άλλοι δεν θα αναφέρονταν καν σ’ αυτά για να μην… προκαλέσουν τους οπαδούς της νέας τους ομάδας! Ένα πράγμα μόνο ζήτησε. Όποιος φίλος του Ολυμπιακού επιθυμεί να αποδοκιμάσει την επιλογή του να μεταγραφεί στον «αιώνιο» αντίπαλο, να στρέψει τα βέλη του στον ίδιο και όχι στην οικογένειά του.
Στην Ελλάδα, βλέπετε, όλοι όσοι εμπλέκονται καθημερινά με τον αθλητισμό, καλούνται να συνυπάρχουν με… απόβλητα της κοινωνίας, ανθρωποειδή που έχουν αποτύχει παντελώς στη ζωή τους και βγάζουν όλα τους τα κόμπλεξ στα γήπεδα και στο διαδίκτυο.
Γιατί, μόνο ως απόβλητο και ανθρωποειδές μπορεί να χαρακτηριστεί εκείνος ή εκείνη που στέλνει μέσω social media κατάρες στη γυναίκα και τα παιδιά ενός αθλητή όπως ο Λοτζέσκι επειδή υπέπεσε στο μέγιστο αμάρτημα να αγωνιστεί στο μεγάλο αντίπαλο της ομάδας που υποστηρίζει. Και το κάνει – εννοείται – κρυμμένος ή κρυμμένη πάντα πίσω από την ασφάλεια της ανωνυμίας ή μιας οπαδικής «ηλεκτρονικής» ταυτότητας.
Γιατί έτσι έχει μάθει να κάνει σε όλη του τη ζωή: Να κρύβεται! Να επιτίθεται, να απειλεί και να προσβάλλει με όπλο την θρασυδειλία του! Και, πιστέψτε, με απαιτούνται τεράστιες αντοχές για να μην επηρεαστείς από τα απόβλητα. Γιατί, δυστυχώς, δεν είναι ένα και δύο, αλλά εκατοντάδες. Όσο, μάλιστα, η χώρα μας εξαθλιώνεται ολοένα και περισσότερο, τόσο αυτά πολλαπλασιάζονται σε όλα τα επίπεδα. Τα γήπεδά μας, εκεί που ακούγονται εμετικά συνθήματα για μανάδες και οικογένειες, αποτελούν καθρέφτη της κοινωνίας μας. Θέλεις να τα βάλεις με τον Λοτζέσκι, τον Σπανούλη, τον Διαμαντίδη, τον Καπίνο, τον Μπεργκ, τον οποιονδήποτυε άνθρωπο; Καμιά συμπεριφορά (όσο διαφορετικές κι αν είναι οι συμπεριφορές και οι πράξεις) δεν σου δίνει το δικαίωμα να προσβάλλεις την οικογένειά του! Αν το κάνεις υποβιβάζεσαι από την κατηγορία του ανθρώπου σε αυτή του ανθρωπεοειδούς. Ότι χρώμα φανέλα κι αν υποστηρίζεις. Κίτρινη, κόκκινη, πράσινη, μαύρη, μπλε…Τελεία και παύλα!
Ποια είναι η άμυνά μας απέναντι στα ανθρωποειδή; Η δική μας ανθρωπιά. Και ξένοι αθλητές όπως ο Λοτζέσκι που τιμούν τη χώρα μας με την παρουσία τους μαζί με την οικογένειά τους, προσπαθώντας να μεταφέρουν στη Μπανανία μας μια διαφορετική κουλτούρα και έναν διαφορετικό πολιτισμό, αξίζουν σεβασμό και μόνο σεβασμό. Όποιο χρώμα φανέλας κι αν φοράνε…
Πηγή: Sport DNA
