Του Αλέξανδρου Σόμογλου
Κανόνας 1ος: Μην επιχειρείτε να βγάλετε το καλοκαίρι συμπεράσματα για την πορεία μιας ομάδας καθ’ όλη τη διάρκεια της σεζόν. Εκτιμήσεις μόνο μπορούν να γίνονται κι αυτές με μέτρο…
Κανόνας 2ος: Στα προκριματικά των ευρωπαϊκών διοργανώσεων το καλοκαίρι, ουσία έχει να παίρνεις προκρίσεις και αποτελέσματα. Τίποτα άλλο δεν μετράει. Ούτε τι μπάλα παίζεις, ούτε τι θέαμα προσφέρεις…
Κανόνας 3ος: Στην Ελλάδα κορυφαίοι σε απόδοση παίκτες όλων των ομάδων είναι αυτοί που δεν παίζουν…
Κανόνας 4ος: Το πιο διαδεδομένο και το πιο ασφαλές επάγγελμα στη χώρα μας είναι του… μετά Χριστόν ποδοσφαιρικού αναλυτή – προφήτη!
Κι αφού ξεκαθαρίσαμε τους κανόνες, πάμε να συζητήσουμε ορισμένες εξαιρετικά ενδιαφέροντες πτυχές της αναμέτρησης του Ολυμπιακού με τη Ριέκα:
Έπρεπε να ξεκινήσει βασικός ο Κώστας Φορτούνης;
Η… ερώτηση των χιλίων ευρώ! Την άποψη μου την κατέθεσα σε πρόσφατο κείμενό μου. Όταν είναι σε καλή κατάσταση ο Οφόε, δεν συντρέχει κανένας απολύτως λόγος συνύπαρξης Φορτούνη – Μάριν στην ενδεκάδα του Ολυμπιακού. Θα συμφωνήσω απόλυτα με τον Αλέξη Σπυρόπουλο που έκανε ιδιαίτερη αναφορά στον Βέλγο μέσο. Ο τύπος φαίνεται με το «καλημέρα» ότι αλλάζει διάσταση στον τρόπο ανάπτυξης των «ερυθρόλευκων». Όταν, λοιπόν, διαθέτεις τέτοιας ποιότητας «οκτάρι» στη σύνθεσή σου, δεν υπάρχει κανένας απολύτως λόγος να συμπεριλαμβάνεις σε αυτή και δύο «δεκάρια». Η κίνηση, λοιπόν, του Χάσι να αφήσει στον πάγκο έναν εκ των Μάριν – Φορτούνη ήταν απόλυτα ορθολογική. Και επέλεξε να χρησιμοποιήσει τον Γερμανό, γιατί μέχρι τώρα έδειχνε σε καλύτερη κατάσταση από τον Έλληνα μέσο (θυμηθείτε την εικόνα του Ολυμπιακού στο Βελιγράδι απόντος του Φορτούνη). Και το κυριότερο: Στο ερώτημα «πρέπει να ξεκινάει βασικός ο Φορτούνης στον Ολυμπιακό» η απάντηση είναι «εξαρτάται ποιος Φορτούνης». Ο πεισμωμένος, γεμάτος πάθος και προσηλωμένος στην τακτική Φορτούνης που είδαμε ξανά χθες μετά από καιρό, δεν κουνιέται από την ενδεκάδα. Ο… βαριεστημένος, μπλαζέ και με καβαλημένο καλάμι Φορτούνης που βλέπουμε σε ουκ ολίγα παιχνίδια κατά τη διάρκεια κάθε σεζόν, δεν έχει θέση βασικού. Και υπογραμμίστε τη λέξη «πεισμωμένος». Γιατί δεν είναι τυχαίο ότι ο Έλληνας άσσος πραγματοποιεί τις καλύτερες εμφανίσεις του στον Ολυμπιακό, όταν αισθάνεται ότι αμφισβητείται…
Προσέγγισε το παιχνίδι σωστά ο Χάσι;
Θεωρώ πως ναι. Επέλεξε να μετατοπίσει τον πιο ελαφρύ Ρομαό στα στόπερ, έναντι του Βούκοβιτς και η ταχύτητα των Κροατών στις αντεπιθέσεις δικαιολόγησε την απόφαση του. Τακτικά το παιχνίδι του βγήκε απόλυτα, καθώς στο πρώτο ημίχρονο ο Ολυμπιακός δημιούργησε ένα τσουβάλι ευκαιρίες και έμεινε στο μηδέν λόγω της αστοχίας των παικτών του, ενώ στα δικά μου μάτια δικαιώθηκε από την επιμονή του να έρθει το συντομότερο δυνατό στον Πειραιά ο Ζιλέ. Με μια σημείωση μόνο: Μια τριπλέτα με Ζιλέ, Οφόε και έναν εκ των Φορτούνη, Μάριν στα χαφ θα βελτιώνει αφάνταστα την επιθετική λειτουργία των «ερυθρόλευκων», αλλά θα χρειαστεί σημαντική βελτίωση της αμυντικώς προσήλωσης όλων των παικτών (ακόμη και των επιθετικών) για να μην δημιουργεί προβλήματα πίσω, καθώς πρόκειται ουσιαστικά για μια μεσαία γραμμή χωρίς καθαρό «εξάρι». Χωρίς έναν «κόφτη-σκύλο», για να το γράψω ποδοσφαιρικά. Γιατί ο Ζιλέ σε καμιά περίπτωση δεν είναι τέτοιου τύπου μέσος…
Έφταιγε ο Καπίνο στο γκολ που δέχτηκε;
Το ρήμα «έφταιγε» ίσως φαντάζει υπερβολικό. Για να το θέσω διαφορετικά, βοήθησε τα μέγιστα με τα λάθη του τον Έμπερ να τον εκτελέσει. Πρώτον γιατί διάβασε λανθασμένα τη φάση (αν παρατηρήσετε την κίνησή του, την ώρα που μπαίνει στην περιοχή ο παίκτης της Ριέκα, ξεκινάει ταχύτητα στο ύψος της μικρής περιοχής θεωρώντας ότι ο σκόρερ δεν θα σουτάρει, αλλά θα πλησιάσει περισσότερο στην εστία) δίνοντας το δικαίωμα στον Έμπερ να τον βρει στην κίνηση. Δεύτερον γιατί έχει εντελώς λανθασμένη τοποθέτηση από την αρχή έως το τέλος της φάσης, αφήνοντας εκτεθειμένη τη δεξιά του γωνία. Για τον Καπίνο η άποψή μου είναι ξεκάθαρη:Πρόκειται για ένα εξαιρετικά ταλαντούχο παιδί, που όμως δεν δουλεύει τις αδυναμίες του. Στηρίζεται στο κορμί και τα αντανακλαστικά του, αλλά υστερεί σημαντικά σε πολλές άλλες πτυχές του παιχνιδιού του. Και το διάβασμα των φάσεων είναι μία από αυτές. Αν στρωθεί και δουλέψει θα αφήσει εποχή. Αν θεωρεί ότι είναι από τώρα… τερματάρα επιπέδου Νικοπολίδη, κάποια στιγμή θα δει τον Ολυμπιακό να ψάχνει ξένο τερματοφύλακα. Από τον ίδιο εξαρτάται η πορεία του…
Τελικά, έπαιξε ή δεν έπαιξε καλά ο Μπεν;
Τους… τρέλανε όλους ο βραχύσωμος επιθετικός. Και μαζί… τρέλανε και τις κριτικές σε διαδίκτυο και εφημερίδες. Ο Μπεν, τακτικά και αγωνιστικά ήταν εξαιρετικός. Μάρκαρε σαν δαιμονισμένος, συνεργαζόταν εξαιρετικά με τους συμπαίκτες του, είχε διαρκείς κινήσεις χωρίς την μπάλα. Όταν, όμως, παίζεις στην κορυφή της επίθεσης και σου παρουσιάζονται τόσες εύκολες φάσεις για γκολ, έστω στη μία πρέπει να στείλεις την μπάλα στο πλεχτό. Άρα, έπαιξε καλά, αλλά «απέτυχε» στη βασική αποστολή του. Βέβαια, όσο υπερβολική ήταν η αποθέωση μετά το Βελιγράδι, άλλο τόσο υπερβολικοί φαντάζουν και οι σημερινοί… αφορισμοί που διαβάζω, από πολλούς.
Θα προκριθεί ο Ολυμπιακός;
Πιστεύω πως είναι εξαιρετικά δύσκολο να μη σκοράρει στην Κροατία. Επίσης η Ριέκα έδειξε στο Καραϊσκάκη ότι δεν διαθέτει ούτε την εμπειρία, ούτε την προσωπικότητα να διαχειριστεί παιχνίδια ειδικού βάρους, όπως αυτά των play offs του Champions League. Όταν προηγείσαι από το πουθενά, κόντρα στη ροή ενός αγώνα και αντί να αρπάξεις την ευκαιρία από τα μαλλιά, χάνεις στις καθυστερήσεις, τότε είναι εξαιρετικά δύσκολο να διαχειριστείς ένα σκορ που σου δίνει μεγάλες πιθανότητες πρόκρισης. Γιατί τέτοιο ακριβώς είναι το χθεσινό 2-1 για τη Ριέκα…
Και για να φτάσουμε στον επίλογο. Το στοίχημα του φετινού Ολυμπιακού μοιάζει ιδιαίτερα ενδιαφέρον και ελκυστικό. Οι «ερυθρόλευκοι» έχουν εμπλουτίσει το ρόστερ τους με ποιοτικούς ποδοσφαιριστές, που θα τους επιτρέψουν, αν μη τι άλλο να γίνουν πιο θεαματικοί σε σχέση με την τελευταία διετία.
Προσοχή, όμως. Όσο εξαφανίζεται το… κολλύριο από τις εξέδρες του Καραϊσκάκη, κι όσο πιο θεαματικός παρουσιάζεται ο νέος Ολυμπιακός του Χάσι, τόσο θα αυξάνονται και τα ρίσκα κατά τη διάρκεια των αγώνων των «ερυθρόλευκων».
Ο θεαματικός επιθετικός Ολυμπιακός συνεπάγεται περισσότερους διαδρόμους στους αντιπάλους του και περισσότερες πιθανότητες για γκολ των ομάδων που θα επισκέπτονται το Φάληρο.
Για όποιον θέλει να δει ελληνική ομάδα να πετάει φωτιές στην επίθεση, να προσφέρει θέαμα στον κόσμο της και ταυτόχρονα να διαθέτει σφιχτή άμυνα που θα «πνίγει» τους αντιπάλους της, θα πρότεινα να αρκεστούν στη… Ρεάλ του Ζιντάν!
Πηγή: Sport DNA
