Του Αντώνη Καρπετόπουλου
Ποτέ καμία πρεμιέρα δεν ήταν ενδεικτική για το ποιος θα βγει πρωταθλητής, πλην όμως στην εφετινή πρεμιέρα επιβεβαιώθηκαν όλες σχεδόν οι υποψίες που αφορούσαν τους διεκδικητές (;) του τίτλου. Η ΑΕΚ κέρδισε δύσκολα τον Παναιτωλικό, με τον Βασίλη Δημητριάδη να λειτουργεί ως Video Assistant Referee στη φάση του δεύτερου γκολ και να ενημερώνει τους διαιτητές ότι δεν υπήρχε οφσάιντ: η όλη σκηνή είχε μεγαλύτερη πλάκα από το μάλλον βαρετό ματς. Ο ΠΑΟΚ πήρε ένα βαθμό στη Λειβαδιά: ο γηπεδούχος ήταν καλύτερα οργανωμένος, είχε δοκάρι και ευκαιρίες, άξιζε να κερδίσει. Ο Παναθηναϊκός δεν κέρδισε στα Χανιά τον Πλατανιά, μολονότι με ένα γκολ του Τσάβες κόντρα στη ροή του ματς προηγήθηκε. Εχοντας να αντιμετωπίσει δυο – τρεις υποχρεωτικές απουσίες, ο Ουζουνίδης διαπίστωσε γρήγορα ότι ο πάγκος του είναι μικρός: ακόμα και με ένα μόνο ματς την εβδομάδα είναι δύσκολο να κάνει πρωταθλητισμό – ήδη η απουσία του Μολέδο μοιάζει τεράστια. Αντίθετη εντελώς η εικόνα του Ολυμπιακού: παίζοντας με τα δευτερότριτα κόντρα στην ΑΕΛ στο άδειο Καραϊσκάκη και μολονότι είναι ακόμα ασύνδετος και δεν έχει δείξει ούτε το 25% των δυνατοτήτων του, έβαλε τέσσερα γκολ, έχασε άλλα τόσα κι άνοιξε το σκορ με πέναλτι, γιορτάζοντας την εκλογή της διοίκησης Γραμμένου.
Μου ζητάτε μέρες τώρα τη γνώμη μου για τις εκλογές της ΕΠΟ, πιθανότατα γιατί θεωρείται πως αυτές έχουν μεγαλύτερο ενδιαφέρον από το πρωτάθλημα: δεν έχουν και δεν ήθελα να γράψω τίποτα γιατί κάθε διοίκηση έχει δικαίωμα σε μια περίοδο χάρητος. Αν σήμερα θα σας γράψω δυο πράγματα είναι για να διασκεδάσετε κομμάτι καλοκαιριάτικα με την πτώση της Χούντας και τον ερχομό της Δημοκρατίας. Μιας δημοκρατίας γεμάτη από χουντικούς.
Με την υποστήριξη του Κομπότη
Ο νέος πρόεδρος της ομοσπονδίας είναι ένας άνθρωπος που για να πάρει τη θέση περίμενε πολύ: ο υπομονετικός δικηγόρος Βαγγέλης Γραμμένος ψηφίστηκε από 34 Ενώσεις και από 14 ομάδες της Σουπερλίγκας και μετά από ένα αγώνα που κράτησε χρόνια θα αναλάβει να φτιάξει το ποδόσφαιρό μας, στο οποίο έχει διαγνώσει ότι δεν υπάρχει ισονομία. Εχει ενδιαφέρον ότι μεταξύ των ΠΑΕ που τον ψήφισαν (σίγουρος ότι θα κερδίσει) είναι ο Λεβαδειακός, ο Αστέρας Τρίπολης, η Ξάνθη, ο Ατρόμητος, ο Πανιώνιος, ο Πλατανιάς, η Κέρκυρα, ο ΠΑΣ που έχουν ψηφίσει, κάθε φορά που είχαν την ευκαιρία, όλους τους προηγούμενους προέδρους της ΕΠΟ όλα τα προηγούμενα χρόνια! Οι ομάδες αυτές έκαναν και τώρα αυτό που το έκαναν πάντα: προσπαθούν να τα έχουν καλά με την ομοσπονδία – αντίσταση σε καμία Χούντα δεν θυμάμαι να έκαναν ποτέ, αλλά αν κάποιος θέλει να βλέπει τον Κομπότη και τον Μποροβήλο ως αρχάγγελους της εξυγίανσης δεν υπάρχει πρόβλημα: ο ίδιος ο Κομπότης θα έχει πεθάνει στα γέλια. Επίσης μετά την ψηφοφορία για την ΕΠΟ οι πιο πολλές ομάδες ψήφισαν τον Αγραφιώτη του Ολυμπιακού ως εκπρόσωπο της Λίγκας στην ομοσπονδία: σε αυτή την περίπτωση τα δημοκρατικά φρονήματα πήγαν στην άκρη.
Η κολυμβήθρα του Σιλωάμ
Η νίκη του Γραμμένου προβλήθηκε ως μια νέα σελίδα για το ποδόσφαιρό μας και μακάρι τέτοια να αποδειχτεί, αλλά αν κρίνω από τα ονόματα των συμβούλων που εκλέχτηκαν, αυτό που εγώ διακρίνω είναι ένας θρίαμβος των παντός καιρού αποκαλούμενων βλαχοπροέδρων, κακώς βέβαια. Μαζί με τον Γραμμένο, που εκλέχτηκε με σπόνσορα τον Σαββίδη, όπως ο ίδιος ο μεγαλομέτοχος του ΠΑΟΚ έχει ξεκαθαρίσει, θα υπάρχει στο νέο ΔΣ της ΕΠΟ μια dream team από παλιές καραβάνες, που δεν έχω καταλάβει ποια κολυμβήθρα του Σιλωάμ τους μεταμόρφωσε από χουντικούς σε Τζεντάι της Δημοκρατίας. Ο Δημητρίου, πρόεδρος της ΕΠΣ Αθήνας, είναι σε όλα τα συμβούλια της ΕΠΟ τα τελευταία χρόνια και έχει στην ΕΠΟ γαμπρό και κόρη: δεν είχα καταλάβει ότι ήταν χουντικός τόσα χρόνια, αλλά αυτός ξέρει καλύτερα. Ο Διακοφώτης από τη Ρόδο ήταν τόσο κολλητός των προηγούμενων, ώστε φιλοξενεί τις σχολές των προπονητών στο νησί εδώ και χρόνια: μάλλον έκανε αντίσταση στη χούντα με τις επιχορηγήσεις. Ο Ψαρόπουλος, όχι μόνο είχε μια χαρά σχέση με τα προηγούμενα συμβούλια, (που κατά τον Γραμμένο δεν μπορούσαν να εγγυηθούν την ισονομία…), αλλά έχει και την ανιψιά του στην ομοσπονδία και μάλιστα πρόσφατα η εφημερίδα Documento αποκάλυψε ότι με βάση μια έρευνα, που οι προηγούμενοι έκαναν, χρωστάει και λεφτά στην ομοσπονδία: θέλω να πιστεύω ότι πρόκειται για κακοήθειες. Ο Λασκαράκης έγινε φίρμα γιατί διοργάνωσε τον χειρότερο τελικό Κυπέλλου Ελλάδος στην ιστορία και γιατί μας είπε ότι το Πανθεσσαλικό είναι έτοιμο για να φιλοξενήσει τον τελικό του Τσάμπιονς λιγκ: παλιά καραβάνα είναι κι αυτός. Ισως το νέο, αυτό που ανατέλλει, να το αντιπροσωπεύει πραγματικά ένας κύριος Θωμαϊδης, που από ότι έμαθα μπήκε στο ΔΣ γιατί έχει μια ωραία καφετέρια στο Αιγάλεω: ελπίζω να πήγαινε και ο Θωμάς εκεί και να μας μεταφέρει κάμποση τεχνογνωσία, ώστε να υπάρξει ισονομία. Και για να μην το ξεχάσω: ακόμα και ο Αλέξης Δέδες, που προσωρινά έχει το ρόλο του γενικού διευθυντή, από τα χρόνια του Θωμά προέρχεται – αλλά μάλλον τότε υπηρετούσε τη Χούντα παρά τη θέλησή του. Πιθανότατα τον δέρνανε στην ταράτσα μαζί με τον Αντρέα.
Οργάνωση χρειάζεται
Ειλικρινά ελπίζω όλοι αυτοί οι κολλητοί του Αχιλλέα, του Θωμά και του Τίγρη, με αρχηγό τον τοποθετημένο από τον Σαββίδη Γραμμένο να το φτιάξουν το ποδόσφαιρο κι ας ήταν στις διοικήσεις όλων αυτών που το χάλασαν: το χουντικό παρελθόν τους δεν το εγγυάται, αλλά κάθε μεταμόρφωση επιτρέπεται – τη χώρα την κυβερνάνε άλλωστε ο Τσίπρας με τον Καμμένο. Οποιος ωστόσο σε αυτό το σχήμα δεν βλέπει παρά μόνο καιροσκόπους, άσχετους και επικίνδυνους, μπορεί να προστατευτεί αρκεί να το θέλει και να οργανωθεί. Ούτε υπερκοριοί χρειάζονται, ούτε γελοιότητες σαν αυτές που είδαμε τα τελευταία χρόνια από όσους την κάψα τους να διαλύσουν τον Ολυμπιακό την βάφτισαν «εξυγίανση»: το πλαίσιο που έφτιαξε ο Θόδωρος Θεοδωρίδης επιτρέπει έλεγχο, καταγγελίες στην αρμόδια τριμελή επιτροπή Ελέγχου της FIFA, κατάδειξη πιθανών λαθών και παραλείψεων – δεν είμαστε ούτε στο 1985 που ο Ρίνγκο διοικούσε με τα κουμπούρια, ούτε στο 1996 που ο Θωμάς (τότε χουντικός, σήμερα με τη Δημοκρατία…) μοίραζε λεφτά στην Αλεξανδρούπολη. Ανθρωποι χρειάζονται ν ανοίξουν διαύλους επικοινωνίας με την FIFA που εποπτεύει, ώστε να τους έχουν όλους στην πίεση, όπως τους διαιτητές που όλο το καλοκαίρι συζητούσαν πως γίνεται να ξηλώθηκε ο Κύζας, ενώ χορηγός στη Λίγκα είναι ο Σαββίδης. Γίνεται. Και μόλις προσεχώς χαιρετήσει και ο Παπαπέτρου (αν δεν βάλει μυαλό και συνεχίσει τις χαζομάρες…) θα το καταλάβουν ακόμα καλύτερα.
Δεν είναι ασήμαντο
Δεν είναι ασήμαντες οι εκλογές της ΕΠΟ, όπως δεν είναι ασήμαντες και οι εκλογικές διαδικασίες που προηγήθηκαν στις Ενώσεις. Οι Ενώσεις τροφοδοτούν το σύστημα με διαιτητές, παρατηρητές, παράγοντες και βλαχοπροέδρους – έτοιμους να αλλάξουν στρατόπεδα, όχι στο όνομα της δημοκρατίας και της χούντας, αλλά για ένα ξεροκόμματο, που τους πετάει για να λιγδώσουν το άντερό τους, το εκάστοτε κορόιδο, που βρίσκουν να τους ταϊζει. Φέτος κάποιοι από δαύτους στόχο θα έχουν να μην πάρει το πρωτάθλημα η καλύτερη ομάδα, αλλά να το πάρουν αυτοί και να το πουλήσουν σε δημοπρασία. Οτι μια μεγάλη ομάδα, όπως ο Ολυμπιακός, σταμάτησε να τους ταϊζει είναι ένα καλό νέο. Ας το κάνουν όσοι προτιμούν τα λαμόγια απο τους ποδοσφαιριστές…
Πηγή: Κάρπετ Show
