Του Θοδωρή Τσούτσου
Ο Παναθηναϊκός περνάει δύσκολες στιγμές. Τα 90 λεπτά του όποιου αγώνα, του όποιου αποτελέσματος, της όποιας απόδοσης έχει η ομάδα μέσα στον αγωνιστικό χώρο, θα πρέπει να είναι μία τελείως διαφορετική κατάσταση, σε σχέση με όλα τα υπόλοιπα που αντιμετωπίζει και έχει να διαχειριστεί ο σύλλογος σε διοικητικό επίπεδο. Με λίγα λόγια ο Παναθηναϊκός δεν θα πρέπει να εγκλωβιστεί στα αποτελέσματά του.
Η ομάδα κάνει το καθήκον της και ασφαλώς προσφέρει πολλά όταν κερδίζει. Καταρχάς στον κόσμο, που το έχει πολύ μεγάλη ανάγκη. Αλλά και στον ίδιο τον εαυτό της, που επίσης χρειάζεται να ζει στιγμές ποδοσφαιρικές, μέσα σε όλη αυτή την ανακατωσούρα που βιώνει τις τελευταίες ημέρες. Το να κερδίζει, όμως, πρέπει να γίνει συνείδηση – όχι στην ομάδα στους υπόλοιπους της ομάδας – ότι δεν λύνει τίποτα από όλα τα υπόλοιπα.
Αν στον Παναθηναϊκό, όποιος στον Παναθηναϊκό, πιστέψει ότι οι νίκες μπορούν να αποτελέσουν ένα χαλάκι που θα σηκωθεί για να μπει από κάτω η σκόνη, θα προσφέρει πολύ κακή υπηρεσία στο σύλλογο. Οι νίκες είναι πολύτιμες, τρέφουν το σύλλογο ειδικά έναν σύλλογο της δυναμικής του Παναθηναϊκού, δείχνουν αντίδραση και χαρακτήρα ομάδας, δείχνουν επίσης τη δουλειά που κάνει ο Μαρίνος Ουζουνίδης. Επίσης προσφέρουν μία συσπείρωση που ο κόσμος την δείχνει, την στηρίζει, την έχει ανάγκη και δίνει το μερτικό του με την παρουσία του έστω για μια οικονομική ανάσα, που είναι πολύτιμη. Αλλά μέχρι εκεί. Ολα τα υπόλοιπα που πρέπει να γίνουν προκειμένου η ΠΑΕ να έχει τύχη να γίνει και πάλι βιώσιμη, είναι ανεξάρτητα.
Ας το πούμε από τώρα, ή μάλλον καλύτερα ας το πούμε τώρα που η ομάδα έδειξε σε αγωνιστικό επίπεδο να βρίσκει σφυγμό. Διότι είναι βέβαιο και αυτό το εγγυάται η ποιότητα δουλειάς και η επιμονή που δείχνει ο προπονητής, πως ο Παναθηναϊκός θα βρει το δρόμο του. Θα έχει αποτελέσματα. Πιθανόν και κάποια εντυπωσιακά ή τουλάχιστον έτσι θα φαίνονται μέσα σε όλα αυτά που θα βιώνει εκτός αγωνιστικού τμήματος.
Αν αυτά χρησιμοποιηθούν ως “όχημα” για να μην μετριούνται τα προβλήματα που υπάρχουν στο πραγματικό τους μέγεθος ή για να μεταφέρονται …για αργότερα και έχει ο Θεός, το πράγμα θα γίνει ακόμη χειρότερο. Πολύ σύντομα μάλιστα. Ο Παναθηναϊκός χρειάζεται να ψάχνει τρόπους σωτηρίας χωρίς να βάζει – ηθελημένα ή άθελά του – το αγωνιστικό τμήμα μπροστά από τα προβλήματά του. Κάθε φορά που θα το κάνει αυτό, η Λερναία Υδρα θα γεννάει κι ένα νέο κεφάλι…
Σε μια άλλη εποχή, πολύ παλαιότερη, ίσως το ίδιο το ποδόσφαιρο θα μπορούσε να σώσει τον Παναθηναϊκό. Τώρα όχι. Υπάρχει και η γνώση σε εκείνον, το έχει δει να συμβαίνει τριγύρω του. Στην ΑΕΚ για παράδειγμα δεν έπαιξε ρόλο ούτε το όνομά της, ούτε οι παλαίμαχοι που βγήκαν μπροστά για να τσιγκλίσουν την ιστορία του συλλόγου. Ούτε ένας καλός (πολύ καλός) προπονητής, ούτε μερικές πρόσκαιρες νίκες ή αναλαμπές καλού ποδοσφαίρου, όχι τη χρονιά που έπεσε, αλλά τις αμέσως προηγούμενες. Τότε, δηλαδή, που είχε αρχίσει να διαγράφεται η πορεία. Μόνο ένας ισχυρός οικονομικός παράγοντας κατάφερε, τελικά, να το κάνει.
Και τι, δηλαδή, πρέπει να κάνει ο Παναθηναϊκός; Να μην κερδίζει; Οχι βέβαια. Ποτέ δεν υπήρξαν νίκες που να μην έκαναν καλό. Είτε πρόσκαιρο, είτε μακροπρόθεσμο. Πρέπει, όταν παίρνει νίκες, να αντιλαμβάνεται για ποιο λόγο τις παίρνει. Πάντως, όχι για να πληρώσει παλιά ή τρέχοντα χρωστούμενα….
Πηγή: Σπορ FM
