Επιλογή Σελίδας

Του Κώστα Ζάλιαρη

Ποιος να του το ‘λεγε, το 2013, όταν ακόμα βρισκόταν στην Καέν και τη Ligue2, ότι μέσα σε μια τετραετία θα έχει ανέβει… ολόκληρα πατώματα κι όχι απλά σκαλιά.

Ότι θα έχει κατακτήσει δύο φορές την Premier League με δύο διαφορετικές ομάδες.

Ότι στο άκουσμα του ονόματός του θα αντιλαμβάνονταν όλοι πως πρόκειται για έναν από τους ποιοτικότερους χαφ στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο και πως θα ήταν εντός της 30άδας του France Football για τη Χρυσή Μπάλα του 2017…

Όλα αυτά, μέσα σε μόλις τέσσερα χρόνια… Από την άνοδο στο Championnat, μέχρι τη μεταγραφή στη Λέστερ κι από εκεί στην Τσέλσι, στην οποία μετακόμισε ως Πρωταθλητής Αγγλίας και πήρε ακόμα ένα μετάλλιο με… ακόμα μια μπλε φανέλα, αλλά στο Λονδίνο και το «Στάμφορντ Μπριτζ».

Είναι εκπληκτικό το γεγονός πως οι «αλεπούδες», είχαν αποκτήσει τους Καντέ και Ντρινκγουότερ έναντι συνολικού ποσού 7 εκατ.ευρώ, οι δυο τους ήταν από τις πιο στυβαρές «κολώνες» στην πορεία προς το έπος και την κατάκτηση της κορυφής, για να φτάσουν σε σημείο να πωληθούν με ποσό που στο σύνολό του έφτασε τα 71 εκατ.ευρώ!

Η εκτόξευση του Γάλλου χαφ στο ποδοσφαιρικό χρηματιστήριο είναι απολύτως ρεαλιστική και ανάλογη της παρουσίας του και της δουλειάς που κάνει εντός αγωνιστικού χώρου.

Είναι εκείνος που όταν ακόμα πάλευε στα τμήματα υποδομής της Μπουλόν και αναζητούσε το δρόμο προς την πρώτη ομάδα και το επαγγελματικό ποδόσφαιρο, συνέχισε να διαβάζει για να πάρει το πτυχίο λογιστικής, αφού όπως δήλωνε, «δεν ήμουν σίγουρος ότι θα κατάφερνα να ζήσω από το ποδόσφαιρο. Μόλις προωθήθηκα στην πρώτη ομάδα και άρχισα να πληρώνομαι, τότε σταμάτησα το διάβασμα και επικεντρώθηκα στο ποδόσφαιρο ως επαγγελματίας».

«Καθαρίζει» φάσεις, κυνηγάει παντού, δεν θα τον δεις ποτέ σε πανικό, θα νομίζεις ότι είναι πάντοτε, σε όλα τα σημεία του γηπέδου. Δεν είναι λίγες οι φορές που τα βρετανικά τηλεοπτικά δίκτυα ασχολούνται με τις επιδόσεις του και την εικόνα του μέσα στο γήπεδο, προσπαθώντας να εξηγήσουν πως είναι δυνατόν να καλύπτει τα χιλιόμετρα και να προλαβαίνει κόντρες και μαρκαρίσματα κι όλα αυτά, δίχως να… ακούγεται.

Το «μηχανάκι» από τη Γαλλία, αναδείχθηκε στο φινάλε της περσινής σεζόν ο καλύτερος ποδοσφαιριστής της Τσέλσι, σε μια διάκριση που αποκτά τεράστια σημασία και αποτελεί ακόμα μια απόδειξη του ρόλου του. Τον ψήφισαν οι συμπαίκτες του. Η επαναφορά των «μπλε» στην κορυφή έπειτα από δύο χρόνια και κυρίως έπειτα από την κάκιστη ποδοσφαιρική χρονιά 2016-2017, είχε έναν μεγάλο πρωταγωνιστή, όπως το έκριναν και το αποφάσισαν οι υπόλοιποι συμπαίκτες του που μόχθησαν ο καθένας όσο μπορούσε και του το επέτρεπαν οι δυνάμεις τους.

«Περνάμε τόσο χρόνο μαζί, κερδίζουμε μαζί, χάνουμε μαζί, οπότε το να σε προτιμούν οι συμπαίκτες σου και να σε επιλέγουν για κορυφαίο της σεζόν, σημαίνει πολλά. Ήμασταν άτυχοι στον τελικό του Κυπέλλου όμως γενικότερα κάναμε μια καλή σεζόν» ήταν τα λόγια του Καντέ έπειτα από εκείνη τη βράβευση.

Ο χαρακτήρας του, τέτοιος μικρού παιδιού. Στα 26 του, είναι από εκείνους που θα ντραπούν να μιλήσουν στην κάμερα, που θα σκύβουν το κεφάλι όταν θα μιλάει κάποιος με κολακευτικά λόγια για εκείνον, που δεν θα θέλει να βλέπει τον φωτογραφικό φακό να «ζουμάρει» σ’ εκείνον. Η σχέση του, δε, με τους συμπαίκτες του, αποκαλύφθηκε με τον τρόπο που πανηγύρισαν το γκολ που είχε πετύχει ο Γάλλος τον Οκτώβρη του 2016 σε ματς απέναντι στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Παρά το γεγονός πως απλά είχε διαμορφώσει το τελικό 4-0, όλοι έτρεξαν πάνω του για να χαρούν μαζί του, αφού ήταν και το πρώτο του τέρμα με την ομάδα του Αντόνιο Κόντε.

Η διαφαινόμενη απουσία του από τα πλάνα του προπονητή του στην Τσέλσι, μέχρι και τον επόμενο μήνα, έπειτα από τον μυϊκό τραυματισμό που υπέστη στις τελευταίες υποχρεώσεις του με την εθνική ομάδα της Γαλλίας στα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2018, είναι τέτοια που ναι μεν καλύπτεται αν κοιτάξει κανείς μονάχα ένα όνομα στο χαρτί της σύνθεσης, αλλά η ουσία του παιχνιδιού του Καντέ, δεν δύναται να καλυφθεί.

Ναι μεν θα συμπληρωθεί η 11άδα, ναι μεν θα παίξουν άλλοι που θα βοηθήσουν την Πρωταθλήτρια Αγγλίας, ναι μεν μπορούν να τα καταφέρουν και χωρίς εκείνον, αλλά μονάχα τεράστια πρόβλημα αποτελεί οποιαδήποτε αναφορά στο όνομα του Ενγκολό Καντέ και της προσθήκης του στη λίστα των τραυματιών…

Όπως είχε πει κάποτε και ο Κλαούντιο Ρανιέρι, μη πιστεύοντας στα μάτια του καθώς παρακολουθούσε τον ποδοσφαιριστή να τα δίνει σε όλα σε κάθε πρόγραμμα, το μοναδικό που δεν είχε κάνει ήταν να «βγάλει εκείνος τη σέντρα και ξαφνικά να πεταχθεί μόνος του μέσα στην περιοχή να πάρει τη μπαλιά που εκείνος έβγαλε. Τέτοια είναι η εντύπωση που σου δίνει… Είναι παντού». 

Σε αυτές τις πρώτες εφτά αγωνιστικές της Premier League για την τρέχουσα αγωνιστική περίοδο, ο βραχύσωμος χαφ έχει καταγράψει 21 επιτυχημένες παρεμβάσεις σε αντιπάλους για την ανάκτηση της κατοχή της μπάλας. Είναι περισσότερες από κάθε άλλον ποδοσφαιριστή στο κορυφαίο πρωτάθλημα. Ναι, δεν κάνει καμία εντύπωση και δεν πρόκειται για έκπληξη. Αυτός είναι ο Καντέ. Θα «καθαρίσει» και θα σπρώξει την επίθεση. Οι 35 φορές που έχει κερδίσει τη μπάλα μπροστά από τη μεσαία γραμμή για να ξεκινήσει νέα προσπάθεια για την ομάδα του, είναι επίσης οι περισσότερες που έχει επιδείξει οποιοσδήποτε στην τρέχουσα σεζόν στο Νησί.

Επιβεβαιώνει στον απόλυτο βαθμό γιατί η Ένωση Ποδοσφαιρικών Συντακτών τον ανέδειξε πολυτιμότερο για την περσινή ποδοσφαιρική χρονιά και γιατί έφτασε να συμπεριληφθεί στην 30άδα των υποψηφίων της Χρυσής Μπάλας για το 2017. Κι ας μην κερδίσει ποτέ τις ψήφους που θα έχουν πολλοί άλλοι για το βραβείο. Το «ασανσέρ» αυτό που ξεκίνησε από την Καέν και εντός τεσσάρων ετών ανέβηκε μέχρι και τη λίστα για το βραβείο του κορυφαίου ανάμεσα σε τόσους αστέρες, έχει στείλει τον Καντέ στην … ταράτσα. Κι εκεί, δεν υπάρχει ταβάνι. Απλά Sky is the Limit…

Πηγή: Gazzetta – Four Four Two

Pin It on Pinterest

Shares
Share This