Του Κώστα Ζάλιαρη
Η «μονομαχία» του Σαββάτου στο Λίβερπουλ, είχε τρεις αναγνώσεις και η καθεμιά έχει τη λογική της…
Η πρώτη, είναι πως ένα παιχνίδι το οποίο περίμενε ολόκληρη η Αγγλία και το μεγαλύτερο κομμάτι της ποδοσφαιρικής Ευρώπης, καταστράφηκε παντελώς από τον τρόπο με το οποίο το αντιμετώπισε η Γιουνάιτεντ και την αδυναμία της Λίβερπουλ να διαφοροποιήσει την κατάσταση.
Η δεύτερη ανάγνωση, είναι πως η φιλοξενούμενη ομάδα αποφάσισε πως θα μπορούσε πολύ εύκολα να πάρει το αποτέλεσμα που ήθελε και το έπραξε, αδιαφορώντας για το θέαμα και εξασφαλίζοντας την ουσία που είναι ο βαθμός ή οι βαθμοί από ένα ντέρμπι.
Η τρίτη ανάγνωση, είναι αυτή του Ζοσέ Μουρίνιο, του οποίου οι ισχυρισμοί στη συνέντευξη Τύπου λίγο μετά το φινάλε της αναμέτρησης στο «Άνφιλντ», σε κάνουν να το σκέφτεσαι πολύ πιο βαθιά. Ο Πορτογάλος έχει τον μοναδικό τρόπο να σε οδηγεί στην αναθεώρηση, στη νέα σκέψη, στη δεύτερη ματιά στα πράγματα. Βλέπει και σκέφτεται αλλιώς το ποδόσφαιρο και το φανέρωσε με τις απαντήσεις του προς τους δημοσιογράφους αναφορικά με την εμφάνιση της ομάδας του και για τον λόγο που τον έκανε να στηριχθεί αποκλειστικά στην άμυνα μη επιδιώκοντας να ανοιχτεί για να διεκδικήσει όλους τους βαθμούς από το παιχνίδι με τους «κόκκινους».
Ο Ζοσέ Μουρίνιο ξεκίνησε τη Γιουνάιτεντ με τους Σμόλινγκ, Τζόουνς και Νταρμιάν στην άμυνα, τοποθετώντας τους Βαλένσια και Μαρσιάλ με τέτοιο τρόπο ώστε να στηρίζουν μετόπισθεν και να σχηματίζεται πεντάδα μπροστά από τον Ντε Χέα κάθε φορά που η Λίβερπουλ επιχειρούσε να επιτεθεί. Ακριβώς μπροστά από τη γραμμή των μετόπισθεν, οι διακριθέντες για τη Γιουνάιτεντ, Ερέρα και Μάτιτς. Οι μοναδικοί διαθέσιμοι χαφ για τους «κόκκινους διαβόλους». Ο Μαρσιάλ βρέθηκε αριστερά για να ξεκινήσει κάποιες κούρσες, ενώ, αυτός ήταν και ο λόγος που πήρε φανέλα βασικού δεξιά ο Γιάνγκ, προκειμένου να δώσει ταχύτητα, αφήνοντας τον Χουάν Μάτα στον πάγκο. Ο Μκιταριάν ουσιαστικά έδινε βοήθειες στον απομονωμένο Λουκάκου, ωστόσο, η συνεργασία αυτή δεν τελεσφόρησε στις ελάχιστες φορές που εφαρμόστηκε στην πράξη στο χορτάρι.
Η αλήθεια είναι ότι είχε απουσίες και σε αυτές στάθηκε. Έλειπε ο Πογκμπά (απουσιάζει από τις αρχές Σεπτέμβρη με άγνωστη ημερομηνία επιστροφής), έλειπε ο Φελαϊνί (θα λείψει για μερικές εβδομάδες), έλειπε και Κάρικ που είναι επίσης τραυματίας. Στην άμυνα απουσίαζε ο Ρόχο και στην επίθεση ο Ζλάταν Ιμπραΐμοβιτς. Αυτό που προβλημάτισε τον «special one» και παρέταξε τόσο αμυντικά τη Γιουνάιτεντ, ήταν οι ελλείψεις στο χώρο του κέντρου και το γεγονός πως οι μοναδικές επιλογές του για τα χαφ ήταν οι Μάτιτς και Ερέρα. Κανείς άλλος. Και τον ακους στη συνέντευξη Τύπου να λέει πως «υπάρχει η οπτική γωνία των οπαδών που θέλουν θέαμα και υπάρχει και η οπτική γωνία όσων διαβάζουν το παιχνίδι πιο βαθιά» και σε… σκαλώνει.
Ισχυρίστηκε ότι από τη στιγμή που δεν είχε άλλον για τη δουλειά στη μεσαία γραμμή, δεν μπορούσε να διαφοροποιήσει τα πράγματα και να τοποθετήσει τον Ερέρα πιο μπροστά ώστε να βοηθήσει ο Ισπανός στη δημιουργία και να γίνει η Γιουνάιτεντ αρκετά πιο επιθετική στον αγωνιστικό χώρο. Την ίδια στιγμή, όμως, υπήρχε στον πάγκο ο Χουάν Μάτα και ο Χένρικ Μκιταριάν δεν «τραβούσε» όσο ώρα αγωνίστηκε.
Ισχυρίστηκε ότι οι αποφάσεις που πήρε ρίχνοντας στο ματς τους Λίνγκαρντ και Ράσφορντ, προέκυπταν από τη σκέψη πως το παιχνίδι θα άνοιγε όσο περνούσαν τα λεπτά στο δεύτερο ημίχρονο και η Λίβερπουλ θα δημιουργούσε χώρους στην προσπάθειά της να βρει το γκολ της νίκης. Ούτε αυτό, όμως, έγινε. Οι δύο που μπήκαν για να τρέξουν και να δώσουν ρυθμό, δεν έτρεξαν και δεν έδωσαν ρυθμό ποτέ.
Η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ παρέμεινε πιστή στις αμυντικές της υποχρεώσεις και αυτό διότι… ο Κλοπ δεν ρίσκαρε! Ο Μουρίνιο εξήγησε γιατί ο τρόπος που η ομάδα του αρνήθηκε να βγει μπροστά, έχει αιτία την τακτική του Γερμανού στον αντίπαλο πάγκο!
«Τον περίμενα να βάλει τον Στάριτζ ή τον Σολάνκε διατηρώντας όλους τους επιθετικούς του μέσα στο γήπεδο, αλλά δεν το έκανε έτσι. Διατήρησε τους τρεις χαφ, Τσαν, Χέντερσον και Βαϊνάλντουμ και η δική τους μεσαία γραμμή ήταν πιο δυνατή από αυτή της δικής μου ομάδας. Αισθάνθηκα ότι οι παίκτες μου περίμεναν από εμένα να αλλάξω πάλι κάτι, αλλά δεν μπορούσα αφού δεν είχα μέσους… Ο αντίπαλος έπαιζε εντός έδρας, αλλά δεν άλλαξε τίποτα και δεν ρίσκαρε» ήταν τα λόγια του Πορτογάλου.
Από την πλευρά του, ο Γιούργκεν Κλοπ ανέφερε ότι «στη Λίβερπουλ μάλλον δεν θα επιτρεπόταν να παίξεις τόσο αμυντικά, δεν ξέρω αν το αποδέχονται στη Γιουνάιτεντ…» και ταυτόχρονα ο Μουρίνιο πέταξε το «μπαλάκι» στον συνάδελφό του, αντιστρέφοντας παντελώς τη γενικότερη αίσθηση που επικρατεί μετά από το ντέρμπι του «Άνφιλντ».
Η αλήθεια και τα δεδομένα είναι τέτοια που λένε πως ο Μουρίνιο στα μεγάλα παιχνίδια, «θυσιάζει» τα πάντα στον βωμό του αποτελέσματος. Το έκανε και με την Τσέλσι, το κάνει τώρα και με τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Εύλογα και εύκολα μπορεί κανείς να υποστηρίξει πως έγινε θεατής στο ίδιο έργο σε ένα ντέρμπι, στο οποίο ο άνθρωπος που καθόταν στον έναν από τους δύο παγκούς, ήταν ο Πορτογάλος τεχνικός. Εκείνος που κατά μια έννοια, έδειχνε να έχει αποδεχθεί το γεγονός πως η ομάδα του θα βγάλει όλο το ντέρμπι με τη Λίβερπουλ περιμένοντας και αποφασίζοντας να αποδεχθεί τη μοίρα της, οποιαδήποτε κι αν ήταν αυτή.
Κατά μια δεύτερη έννοια, έδειχνε να έχει προαποφασίσει πως αυτό ήταν το άρτιο (εκ του αποτελέσματος) σχέδιό του. Είτε αρέσει στους οπαδούς, είτε όχι. Είτε θεωρείται ξεπερασμένος στο ποδόσφαιρο του 2017, είτε για κάποιους δικαιολογείται πως μετράει το σκορ που θα γράφει ο φωτεινός πίνακας στο φινάλε κι όχι οι τελικές προσπάθειες.
«Αυτή είναι η δική σας ανάγνωση…» απάντησε ο Μουρίνιο όταν άκουσε από δημοσιογράφο για τα περί μη διασκεδαστικού παιχνιδιού. Το βλέπει αλλιώς εκείνος. Ναι, «χάλασε» ένα ντέρμπι το οποίο περίμενε ο κόσμος. Αλλά πήρε αποτέλεσμα. Στο φινάλε, αν τον Μάιο πανηγυρίσει τον τίτλο, δύο θα είναι τα τινά. Το ένα θα λέει πως έμεινε αήττητος σε ντέρμπι με τη Λίβερπουλ στο Άνφιλντ. Το άλλο θα λέει πως το έκανε με αντι-ποδόσφαιρο. Εκείνος διάλεξε και δικαιώθηκε. Με όποιον τρόπο κι αν το έκανε.
Πηγή: Gazzetta – Four Four Two
